در حال ویرایش سکینه دختر امام حسین(ع)

[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
'''سُکَیْنه بنت الحسین''' (درگذشت: ۱۱۷ق) از دختران [[امام حسین(ع)]] است که در [[قیام امام حسین(ع)|حادثه کربلا]] حضور داشت. سکینه را از شمار راویان حدیث و اهل شعر شمرده‌اند. بنابر گزارش منابع معتبر تاریخی او در مدینه درگذشت اما قبری منسوب به او در دمشق وجود دارد که صحت آن از سوی برخی پژوهشگران مورد تردید قرار گرفته است. 

== زندگی ==
سُکَینه بنت الحسین، دختر [[امام حسین(ع)]] و رَباب بِنت اِمرؤ القیس<ref>الأغانی، ص۹۴؛ شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> در سال ۴۷ یا ۵۱ هجری قمری، متولد شد.<ref>السیدة سکینة، ص۱۴۱.</ref> نام او را آمنه، آمینه و اُمَیمنه ذکر کرده‌اند.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> گفته‌اند وی زنی با آرامش و وقار بود و از همین جهت مادرش او را سکینه لقب داد.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۰.</ref> سکینه در قیام امام حسین(ع) حضور داشت و پس از واقعه کربلا جزء اسرا بود.<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۱۲۵۷.</ref>  برخی منابع عمر وی را هشتاد سال ذکر کرده‌اند.<ref>رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، ج۳، ص۲۵۷.</ref>

=== ازدواج ===
مورخان درباره تعداد ازدواج حضرت سکینه اختلاف نظر دارند؛<ref>الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد، ص۴۶۵؛ جمهرة أنساب العرب، ص۱۰۵.</ref> بعضی معتقدند [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] او را به عقد عبدالله پسر امام حسن(ع)، درآورد.<ref>انساب الاشراف، ج۲، ص۱۹۵؛ الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> گفته‌اند پیش از آنکه ازدواج آنان به زفاف بینجامد عبدالله در واقعه کربلا به شهادت رسید.<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۵.</ref> در گزارشی دیگر نیز عبدالله بن مسلم بن عقیل همسر وی معرفی شده است.<ref>رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، ج۴، ص۲۵۵.</ref> برخی از منابع از ازدواج‌های متعدد او سخن گفته‌اند<ref>الأغانی، ج۱۷، ص۳۶۶؛ شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> اما برخی پژوهشگران این گزارش‌ها را ضعیف می‌دانند.<ref>عقیلة قریش آمنة بنت الحسین، ص۹۵–۹۸.</ref>

== فضل و هنر ==
سکینه روایاتی از اهل بیت(ع)<ref>الثقات، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> از جمله از پدرش<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۴۸؛ تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref> نقل کرده است. گفته شده سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونه‌ای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد او می‌رفتند تا عیب شعرشان را بفهمند.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۳.</ref> درباره شخصیت وی نقل شده که از زیرک‌ترین و بااخلاق‌ترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که او را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۴؛ الوافى بالوفيات، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> همچنین او در زیبایی و حسن خلق نیز مشهور بود.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref>
== محل دفن ==
سکینه در روز پنجشنبه پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ هجری در مدینه درگذشت<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶.</ref> و در همان شهر دفن شد.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶؛ نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> برخی پژوهشگران در تایید احتمال دفن او در بقیع استدلال کرده‌اند.<ref>مهرجویی، «سکینه بنت الحسین سلام الله علیها ، شخصیتی کم نظیر خفته در خاک بقیع (بررسی اسناد تاریخی وفات و محل دفن سکینه بنت الحسین ع)»، ص۸۲.</ref> گزارش‌های دیگری درباره محل وفات و دفن سکینه وجود دارد؛ از جمله گزارش‌هایی از وفات او در [[مکه]]،<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> [[کوفه]]،<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۱۶۷.</ref> [[دمشق]]<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۷۵؛ تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱، ص۱۶۳.</ref> و [[قاهره]]<ref>نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> در دست است.

=== مزار سکینه بنت حسین(ع) در دمشق ===
{{اصلی|مزار سکینه بنت حسین(ع) (دمشق)}}
طبق نقلی مزار سکینه بنت حسین(ع)، در [[باب الصغیر|قبرستان باب‌الصغیر]] شهر [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] قرار دارد.<ref>تاريخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۱۵۵؛ إعلام الورى بأعلام الهدى، ج۱، ص۳۹۶.</ref> انتساب این زیارتگاه به سکینه دختر [[امام حسین(ع)]]، به سبب درگذشت وی در [[مدینه]] مورد تردید قرار گرفته است. عالمانی مانند سیدمحسن امین (درگذشت:۱۳۷۱ق) و شیخ عباس قمی (درگذشت: ۱۳۵۹ق) تصریح کرده‌اند این مزار هیچ ارتباطی به حضرت سکینه جز تشابه اسمی ندارد و مربوط به سکینه دیگری است که دختر یکی از ملوک بوده است؛ چنان‌که بر صندوقی که بر این قبر نهاده بودند به خط کوفی عنوان «سکینه بنت الملک» را نوشته بودند.<ref>أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۹۲.</ref>

== پانویس ==
{{پانویس}}

== منابع ==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = 
| منبع = مقاله «سکینه بنت الحسین» در مجله میقات حج است.
| لینک = https://miqat.hajj.ir/article_220726.html| توضیحات منبع = 
}}
* '''الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد''' (فارسى)، مفید، محمد بن محمد، مترجم: محلاتی، تهران، انتشارات علمیه اسالمیه، بی‌تا.
* '''إعلام الورى بأعلام الهدى'''، شیخ طبرسی، قم، آل‌البیت، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
* '''أعیان الشیعة'''، امین، محسن، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق.
* '''الأغانی'''، ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین،  چ1 ،بیروت، دار احیاء التراث العربی. 1415ق.
* '''انساب الاشراف'''، بلاذری، احمد بن یحیی، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت، چ1، دارالتعارف، 1977م.
* '''تاريخ الأمم و الملوک'''، محمد بن جریر طبری، بیروت، دار التراث، بی‌تا.
* '''تاريخ مدينة دمشق'''، ابن عساکر، علی بن حسن، محقق: علی شیری، بیروت، دار الفکر، بی‌تا.
* '''تهذیب الاسماء و اللغات'''، نووی، ابوزکریا، بیروت، انتشارات دار الکتب العلمیه، بى‌تا.
* '''الثقات'''، ابن حبان، محمد بن حبان، حیدرآباد، انتشارات دائرة المعارف العثمانیه، 1393ق/1973م.
* '''رحلة ابن بطوطة'''، ابن بطوطه، محمد بن عبدالله، بیروت، انتشارات دار التراث، 1968م.
* '''رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه''' (فارسی)، محلاتی، ذبیح الله، تهران، دار الکتب االسالمیة، بی‌تا.
* '''جمهرة أنساب العرب'''، ابن حزم، علی بن احمد، بیروت، دار الکتب العلمية، ۱۴۱۸ق.
* '''«سکینه بنت الحسین سلام الله علیها، شخصیتی کم‌نظیر خفته در خاک بقیع (بررسی اسناد تاریخی وفات و محل دفن سکینه بنت الحسین)»'''، مهرجویی، زهرا، و مریم زارعی، میقات حج، شماره ۱۲۷، ۱۴۰۳ش.
* '''سیر اعلام النبلاء'''، ذهبی، محمد بن احمد، قاهره، انتشارات دارالحدیث، 1427ق/ 2006م.
* '''السیدة سکینة'''، مقرم، عبدالرزاق، بیروت، انتشارات دار االضواء، بی‌تا.
* '''شذرات الذهب فی اخبار من ذهب'''، ابن عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، بی‌جا. بی‌تا.
* '''عقیلة قریش آمنة بنت الحسین'''، الحلو، محمد علی، چ1، قم، انتشارات مؤسسة السبطین، 1423ق.
* '''مناقب آل ابی طالب'''، ابن شهرآشوب، محمد بن علی، تحقیق محمدحسین آشتیانی، چ1 ،قم، انتشارات عالمه، 1379ق.
* '''نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار'''، شراب، محمدحسن، بیروت، انتشارات دار القلم، دار الشامیه، بى‌تا.
* '''الوافى بالوفيات'''، الصفدی، صلاح‌الدین، بیروت، دار إحیاء التراث، 1420ق.
* '''وفيات الأعيان'''، ابن خلکان، احمد بن محمد، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
{{پایان}}
@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه اطلاعات اشخاص
+[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
-|عنوان             = سکینه بنت الحسین(ع)
-|تصویر             = مزار زینب بنت علی(ع) و سکینه بنت حسین(ع).jpg
-|عرض تصویر         =
-|توضیح تصویر       =
-|نام کامل          = آمنه
-|کنیه              =
-|لقب               =
-|نسب               =
-|زادروز            = 47 یا 51 قمری
-|کشور تولد         =
-|شهر تولد          =
-|محل زندگی         =
-|مهاجر/انصار       =
-|نام همسر          =
-|فرزندان           =
-|خویشاوندان سرشناس = پدر: امام حسین(ع)؛ همسر: عبدالله پسر امام حسن(ع)
-|دین               =
-|مذهب              =
-|پیشه              =
-|مناصب             =
-|نحوه درگذشت/شهادت =
-|تاریخ درگذشت      =  117 قمری
-|شهر درگذشت        =  [[مدینه]]
-|کشور درگذشت       =  <!-- ایران -->
-|آرامگاه           =  [[بقیع]] در مدینه یا [[باب الصغیر]] در دمشق
-|زمان اسلام آوردن   =
-|نحوه اسلام آوردن   =
-|حضور در جنگ‌ها     = حضور در کربلا
-|هجرت به           =
-|دلیل شهرت         =
-|نقش‌های برجسته     = هنر شاعری و شعر‌شناسی
-|دیگر فعالیت‌ها     = شعر در رثای امام حسین(ع)
-|نام زیارتگاه      = [[مزار سکینه بنت حسین(ع) (دمشق)|مزار سکینه بنت الحسین]]
-|سمت               =
-|خدمت              =
-|محل اقدام         =
-|سفر               =
-|نوشته‌ها           =
-|موقوفات           =
-|بناهای ساخته شده  =
-|مقام علمی         =
-|پس از             =
-|پیش از            =
-|اساتید            =
-|محل تحصیل         =
-|اجازه روایت از    =
-|اجازه اجتهاد از   =
-|شاگردان           =
-|اجازه روایت به    =
-|اجازه اجتهاد به   =
-|تالیفات           =
-|فعالیت سیاسی      =
-|فعالیت اجتماعی    =
-|فعالیت مذهبی      =
-|وبگاه رسمی        =
-|امضا              =  <!-- sign.jpg -->
-}}
-[[رده:فرزندان امام حسین(ع)]]
-[[رده:مقاله‌های آماده ترجمه]]
-[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
 '''سُکَیْنه بنت الحسین''' (درگذشت: ۱۱۷ق) از دختران [[امام حسین(ع)]] است که در [[قیام امام حسین(ع)|حادثه کربلا]] حضور داشت. سکینه را از شمار راویان حدیث و اهل شعر شمرده‌اند. بنابر گزارش منابع معتبر تاریخی او در مدینه درگذشت اما قبری منسوب به او در دمشق وجود دارد که صحت آن از سوی برخی پژوهشگران مورد تردید قرار گرفته است.
 == زندگی ==
-سُکَینه بنت الحسین، دختر [[امام حسین(ع)]] و رَباب بِنت اِمرؤ القیس<ref>الأغانی، ص۹۴؛ شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> در سال ۴۷ یا ۵۱ هجری قمری، متولد شد.<ref>السیدة سکینة، ص۱۴۱.</ref> نام او را آمنه، آمینه و اُمَیمنه (مادر کوچک و مهربان) ذکر کرده‌اند.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> گفته‌اند وی زنی با آرامش و وقار بود و از همین جهت مادرش او را سکینه لقب داد.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۰.</ref> بنا به نقلی سکینه، خواهر [[حضرت علی‌اصغر(ع)]] بود.<ref>نسيم انديشه، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۹۸؛ حماسه حسینی ۳، بی‌تا، ص۳۱۱؛ پیام‌های عاشورا، بی‌تا، ص۳۰۲.</ref> سکینه در قیام امام حسین(ع) حضور داشت و پس از واقعه کربلا جزء اسرا بود.<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۱۲۵۷.</ref>  برخی منابع عمر وی را هشتاد سال ذکر کرده‌اند.<ref>رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، ج۳، ص۲۵۷.</ref>
+سُکَینه بنت الحسین، دختر [[امام حسین(ع)]] و رَباب بِنت اِمرؤ القیس<ref>الأغانی، ص۹۴؛ شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> در سال ۴۷ یا ۵۱ هجری قمری، متولد شد.<ref>السیدة سکینة، ص۱۴۱.</ref> نام او را آمنه، آمینه و اُمَیمنه ذکر کرده‌اند.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> گفته‌اند وی زنی با آرامش و وقار بود و از همین جهت مادرش او را سکینه لقب داد.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۰.</ref> سکینه در قیام امام حسین(ع) حضور داشت و پس از واقعه کربلا جزء اسرا بود.<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۱۲۵۷.</ref>  برخی منابع عمر وی را هشتاد سال ذکر کرده‌اند.<ref>رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، ج۳، ص۲۵۷.</ref>
 === ازدواج ===
-مورخان درباره تعداد ازدواج حضرت سکینه اختلاف نظر دارند؛<ref>الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد، ص۴۶۵؛ جمهرة أنساب العرب، ص۱۰۵.</ref> بعضی معتقدند [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] او را به عقد عبدالله پسر امام حسن(ع)، درآورد<ref>انساب الاشراف، ج۲، ص۱۹۵؛ الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> اما پیش از آنکه ازدواج آنان به زفاف بینجامد عبدالله در واقعه کربلا به شهادت رسید.<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۵.</ref> در گزارشی دیگر نیز عبدالله بن مسلم بن عقیل همسر وی معرفی شده است.<ref>رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، ج۴، ص۲۵۵.</ref> برخی از منابع از ازدواج‌های متعدد او سخن گفته‌اند<ref>الأغانی، ج۱۷، ص۳۶۶؛ شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> اما برخی پژوهشگران این گزارش‌ها را ضعیف می‌دانند.<ref>عقیلة قریش آمنة بنت الحسین، ص۹۵–۹۸.</ref>
+مورخان درباره تعداد ازدواج حضرت سکینه اختلاف نظر دارند؛<ref>الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد، ص۴۶۵؛ جمهرة أنساب العرب، ص۱۰۵.</ref> بعضی معتقدند [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] او را به عقد عبدالله پسر امام حسن(ع)، درآورد.<ref>انساب الاشراف، ج۲، ص۱۹۵؛ الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> گفته‌اند پیش از آنکه ازدواج آنان به زفاف بینجامد عبدالله در واقعه کربلا به شهادت رسید.<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۵.</ref> در گزارشی دیگر نیز عبدالله بن مسلم بن عقیل همسر وی معرفی شده است.<ref>رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، ج۴، ص۲۵۵.</ref> برخی از منابع از ازدواج‌های متعدد او سخن گفته‌اند<ref>الأغانی، ج۱۷، ص۳۶۶؛ شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> اما برخی پژوهشگران این گزارش‌ها را ضعیف می‌دانند.<ref>عقیلة قریش آمنة بنت الحسین، ص۹۵–۹۸.</ref>
 == فضل و هنر ==
-سکینه روایاتی از اهل بیت(ع)<ref>الثقات، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> از جمله از امام حسین(ع)<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۴۸؛ تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref> نقل کرده است. گفته شده سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونه‌ای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد او می‌رفتند تا عیب شعرشان را بفهمند.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۳.</ref> وی از گزارشگران واقعه کربلا بوده و گزارش‌هایش در قالب شعر؛ به خصوص اشعار او در رثای پدرش امام حسین(ع) در منابع آمده است.<ref>نگاه کنید به: المجدی فی انساب الطالبیین، ص۵۸۲-۵۸۳؛ احقاق الحق، ج۲۷، ص۴۹۲.
+سکینه روایاتی از اهل بیت(ع)<ref>الثقات، ج۴، ص۳۵۲ .</ref> از جمله از پدرش<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۴۸؛ تاريخ مدينة دمشق، ج۶۹، ص۲۰۴.</ref> نقل کرده است. گفته شده سکینه از نوادر عصر خود در شعر بود؛ به گونه‌ای که اهل شعر پس از سرودن شعر خود نزد او می‌رفتند تا عیب شعرشان را بفهمند.<ref>الأغانی، ج۱۶، ص۳۶۳.</ref> درباره شخصیت وی نقل شده که از زیرک‌ترین و بااخلاق‌ترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که او را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۴؛ الوافى بالوفيات، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> همچنین او در زیبایی و حسن خلق نیز مشهور بود.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref>
-</ref>
-درباره شخصیت سکینه نقل شده که از زیرک‌ترین و بااخلاق‌ترین زنان زمان خود بود؛ چنان‌که او را سیده نساء عصر خود می‌دانستند.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۴؛ الوافى بالوفيات، ج۱۵، ص۱۸۲.</ref> همچنین او در زیبایی و حسن خلق نیز مشهور بود.<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref>
 == محل دفن ==
 سکینه در روز پنجشنبه پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ هجری در مدینه درگذشت<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶.</ref> و در همان شهر دفن شد.<ref>وفيات الأعيان، ج۲، ص۳۹۶؛ نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> برخی پژوهشگران در تایید احتمال دفن او در بقیع استدلال کرده‌اند.<ref>مهرجویی، «سکینه بنت الحسین سلام الله علیها ، شخصیتی کم نظیر خفته در خاک بقیع (بررسی اسناد تاریخی وفات و محل دفن سکینه بنت الحسین ع)»، ص۸۲.</ref> گزارش‌های دیگری درباره محل وفات و دفن سکینه وجود دارد؛ از جمله گزارش‌هایی از وفات او در [[مکه]]،<ref>شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۸۲.</ref> [[کوفه]]،<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۱۶۷.</ref> [[دمشق]]<ref>رحلة ابن بطوطة، ج۱، ص۷۵؛ تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱، ص۱۶۳.</ref> و [[قاهره]]<ref>نور الابصار فی مناقب آل البیت المختار، ص۳۶۲.</ref> در دست است.
-=== مزار سکینه در دمشق ===
+=== مزار سکینه بنت حسین(ع) در دمشق ===
 {{اصلی|مزار سکینه بنت حسین(ع) (دمشق)}}
-طبق نقلی مزار سکینه بنت حسین(ع)، در [[باب الصغیر|قبرستان باب‌الصغیر]] شهر [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] قرار دارد.<ref>تاريخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۱۵۵؛ إعلام الورى بأعلام الهدى، ج۱، ص۳۹۶.</ref> انتساب این زیارتگاه به سکینه دختر [[امام حسین(ع)]]، به سبب درگذشت وی در [[مدینه]] مورد تردید قرار گرفته است.<ref>أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۹۲.</ref>
+طبق نقلی مزار سکینه بنت حسین(ع)، در [[باب الصغیر|قبرستان باب‌الصغیر]] شهر [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] قرار دارد.<ref>تاريخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۱۵۵؛ إعلام الورى بأعلام الهدى، ج۱، ص۳۹۶.</ref> انتساب این زیارتگاه به سکینه دختر [[امام حسین(ع)]]، به سبب درگذشت وی در [[مدینه]] مورد تردید قرار گرفته است. عالمانی مانند سیدمحسن امین (درگذشت:۱۳۷۱ق) و شیخ عباس قمی (درگذشت: ۱۳۵۹ق) تصریح کرده‌اند این مزار هیچ ارتباطی به حضرت سکینه جز تشابه اسمی ندارد و مربوط به سکینه دیگری است که دختر یکی از ملوک بوده است؛ چنان‌که بر صندوقی که بر این قبر نهاده بودند به خط کوفی عنوان «سکینه بنت الملک» را نوشته بودند.<ref>أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۹۲.</ref>
 == پانویس ==