در حال ویرایش سیبخت فارسی

'''سیبخت (اسیبخت) فارسی'''، از از اشراف جامعه ساسانی، پیرو [[آیین زرتشتی]] و مرزبان منطقه هجر (بحرین قدیم) بوده که بنابر نقل برخی منابع به دیدار [[پیامبر(ص)]] رفته و [[اسلام]] آورده است؛ البته نمی‌توان به یقین او را از [[صحابه رسول‌الله]](ص) دانست، زیرا سفر او به [[مدینه]] و ملاقاتش با پیامبر در‌ هاله‌ای از ابهام است.

نام وی «اسیبخت»، «اسیخب» و «اسیحب» نیز ثبت شده است که می‌تواند تصحیف باشد. اصل این کلمه (سیبخت) فارسی و به معنای سه بخت است.<ref>مکاتیب الرسول، ج٢، ص٣٨٢.</ref>  

براساس روایت «[[شیخ صدوق]]» به اسنادش از [[امام حسین(ع)]] و آن حضرت از پدر بزرگوارش [[امیرمؤمنان(ع)]] آورده است که ایشان در خطبه‌ای فرمود: «من با [[رسول‌خدا(ص)]] بودم که سیبخت (اسیبخت) نزد آن حضرت آمد و از ملوک فارس بود و از آن حضرت درباره دعوتش سؤال کرد». می‌توان پرسش‌های «اسیبخت» از رسول خدا را نشانه علم، کمال و فهم وی دانست.<ref>مکاتیب الرسول، ج٢، ص٣٨٢.</ref>  

در منابع آمده است که امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمود، سیبخت محضر پیامبر رسید و من آنجا بودم… «فلم یبق بحضرتنا ذلک الیوم حجر و لا مدر و لا جبل و لا شجر و لا حیوان الا قال مکانه: اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا عبده و رسوله؛ آن روز در محضر ما -سه نفر- سنگ‌ها و خاک‌ها و کوه‌ها و درختان و جانداران همگی شهادت می‌دادند که “خدایی جز خدای یگانه نیست و محمد بنده و فرستاده خداست.»<ref>مکاتیب الرسول، ج٢، ص٣٨٢.</ref>  

"اقرع نامه تو را که ضمن آن برای قوم خود شفاعت کرده بودی، آورد، من شفاعت تو را پذیرفتم و آنچه فرستاده‌ات گفت، تصدیق کردم. در مورد آنچه خواستی بر تو مژده باد که پذیرفتم و دوست می‌دارم که واقعاً آن را بدانم و تو به دیدار من بیایی. اگر پیش ما بیایی، تو را گرامی می‌دارم و اگر هم نیایی و در جای خود بنشینی، باز هم تو را گرامی می‌دارم. من هدیه کسی را طالب نیستم، در عین حال اگر تو برای من هدیه‌ای بفرستی، خواهم پذیرفت. کارگزاران من کردارهای تو را ستوده‌اند و سفارش می‌کنم که بهتر از این مواظب نماز و زکات و محبت نسبت به مؤمنان باشی. من قوم تو را فرزندان عبدالله نام‌گذاری کردم. آنان را هم به نماز گزاردن و نیک‌رفتاری دستور ده و بر تو و بر قوم مؤمن تو مژده باد".<ref>الطبقات الکبری، ج١، ص٢١١.</ref>