در حال ویرایش سید محسن اعرجی
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۴]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
}} | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
سید محسن اعرجی، فرزند سید حسن بن مرتضی، که به حسینی، کاظمی، | سید محسن اعرجی، فرزند سید حسن بن مرتضی، که به حسینی، کاظمی، بغدادی و «مقدس کاظمی» نیز معروف بود،<ref name=":2">ريحانة االدب، ج5 ،ص236.</ref> در سال ۱۱۳۰ق. در [[بغداد]] به دنیا آمد.<ref>معارف الرجال، ج2 ،ص171.</ref> پدرش روحانی و مادرش علویه بود.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174.</ref> | ||
==تبار== | ==تبار== | ||
خاندان اعرجی یا آل اعرجی، یکی از خاندانهای برجسته و بزرگ [[شیعه]] شمرده شده است. نسب این خاندان به عبیدالله اعرج، فرزند حسین اصغر، پسر [[امام سجاد(ع)]] میرسد. حسین اصغر، از محدثان و عالمان دوره خود بوده و از عمهاش [[فاطمه بنت الحسن(ع)|فاطمه]]، دختر [[امام حسن(ع)]] و برادر خود، [[امام باقر(ع)]] حدیث نقل کرده است. او دارای چهر پسر بوده و مستجاب الدعوه خوانده شده است. وی در [[مدینه]] درگذشته و در قبرستان [[بقیع]] به دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص173؛ به نقل از: سید جعفر اعرجی، مناهل الغرب فی انساب العرب، ص500.</ref> عبیدالله اعرج، جد اعلای آل اعرج، یکی از فرزندان حسین اصغر بوده و به دلیل لنگ بودن یکی از پاهایش به اعرج مشهور شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174 و 175.</ref> | خاندان اعرجی یا آل اعرجی، یکی از خاندانهای برجسته و بزرگ [[شیعه]] شمرده شده است. نسب این خاندان به عبیدالله اعرج، فرزند حسین اصغر، پسر [[امام سجاد(ع)]] میرسد. حسین اصغر، از محدثان و عالمان دوره خود بوده و از عمهاش [[فاطمه بنت الحسن(ع)|فاطمه]]، دختر [[امام حسن(ع)]] و برادر خود، [[امام باقر(ع)]] حدیث نقل کرده است. او دارای چهر پسر بوده و مستجاب الدعوه خوانده شده است. وی در [[مدینه]] درگذشته و در قبرستان [[بقیع]] به دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص173؛ به نقل از: سید جعفر اعرجی، مناهل الغرب فی انساب العرب، ص500.</ref> عبیدالله اعرج، جد اعلای آل اعرج، یکی از فرزندان حسین اصغر بوده و به دلیل لنگ بودن یکی از پاهایش به اعرج مشهور شد.<ref>گلشن ابرار، ج5 ،ص174 و 175.</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
سید محسن، در نوجوانی در [[بغداد]] ، در کار تجارت بود. او در کنار تجارت، تدریس ادبیات عرب را آغاز کرده و تا | سید محسن، در نوجوانی در [[بغداد]] ، در کار تجارت بود. او در کنار تجارت، تدریس ادبیات عرب را آغاز کرده و تا نزديک چهل سالگی به این کار ادامه داد؛ سپس برای آموختن علوم دینی، به [[نجف]] کوچ کرده و از استادان آن حوزه بهره برد؛<ref name=":0">معارف الرجال، ج2 ،ص172.</ref> برخی از آنها عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع| | {{ستون-شروع|2}} | ||
* [[جعفر کاشف الغطاء]]؛ | * [[جعفر کاشف الغطاء]]؛ | ||
* [[سید محمدباقر بهبهانی]]؛<ref name=":0" /> | * [[سید محمدباقر بهبهانی]]؛<ref name=":0" /> | ||
* [[سید مهدی بحرالعلوم طباطبائی]]؛ <ref>روضات الجنات، ج6 ،ص104.</ref> | * [[سید مهدی بحرالعلوم طباطبائی]]؛ <ref>روضات الجنات، ج6 ،ص104.</ref> | ||
* سلیمان بن معتوق العاملی؛ | * سلیمان بن معتوق العاملی؛ | ||
* [[سید صدرالدین قمی]].<ref name=":1"> | * [[سید صدرالدین قمی]].<ref name=":1">ريحانة الادب، ج5 ،ص236.</ref> | ||
* {{پایان}} | * {{پایان}} | ||
وی از [[میرزای قمی]]،<ref name=":1" /> مؤلف کتاب قوانین الاصول، سلیمان بن معتوق<ref name=":0" /> و جعفر | وی از [[میرزای قمی]]،<ref name=":1" /> مؤلف کتاب قوانین الاصول، سلیمان بن معتوق<ref name=":0" /> و جعفر کاشفالغطاء اجازه روایی داشته است. | ||
طلاب | طلاب بسياري از تدریس وی بهره بردهاند، که برخی از آنها عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع| | {{ستون-شروع|2}} | ||
* [[سید محمدباقر شفتی]] (رشتی)؛<ref>معارف الرجال، ج۲، ص۱۹۶.</ref> | |||
* عبدالحسین اعسم؛ | * [[سید محمدباقر شفتی]] (رشتی)؛<ref>معارف الرجال، ج۲، ص۱۹۶.</ref> | ||
* [[محمدابراهیم کلباسی]]؛<ref name=":0" /> | * عبدالحسین اعسم؛ | ||
* [[سید صدرالدین عاملی]]؛ | * [[محمدابراهیم کلباسی]]؛<ref name=":0" /> | ||
* [[سید صدرالدین عاملی]]؛ | |||
* [[سید عبدالله شبر|سید عبدالله شبر کاظمی]].<ref name=":1" /> | * [[سید عبدالله شبر|سید عبدالله شبر کاظمی]].<ref name=":1" /> | ||
* {{پایان}} | * {{پایان}} | ||
خط ۴۹: | خط ۳۵: | ||
*برخی از آثار او به این شرح است: | *برخی از آثار او به این شرح است: | ||
{{ستون-شروع| | {{ستون-شروع|2}} | ||
*وسائل الشیعه الی احکام الشریعه؛ | *وسائل الشیعه الی احکام الشریعه؛ | ||
*ارجوزة فی الفقه؛ | *ارجوزة فی الفقه؛ | ||
خط ۵۸: | خط ۴۵: | ||
*حاشیه بر وافیه ملاعبدالله تونی؛ | *حاشیه بر وافیه ملاعبدالله تونی؛ | ||
*الوافی فی شرح الوافیه؛ | *الوافی فی شرح الوافیه؛ | ||
* | *سلالة الالجتهاد فی الفقه؛ | ||
*عدة الرجال؛ | *عدة الرجال؛ | ||
*فوائد الرجال؛ | *فوائد الرجال؛ | ||
خط ۶۶: | خط ۵۳: | ||
*{{پایان}} | *{{پایان}} | ||
مشهورترین و بهترین | مشهورترین و بهترین تأليف او را وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، دانسته و بخش کتاب القضای آن را، یکی از بهترین آثار، در این موضوع معرفی کردهاند.<ref name=":2" /> سید محسن اعرجی، ادیب و شاعر نيز بوده و اشعاری در مرثیه [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] سروده و دیوان شعر وی، یکی دیگر از آثار اوست. وی قصیدهای درباره [[امام علی(ع)]] سروده که به «قصیده دالیه» معروف شده است. به گفته نوه سید محسن اعرجی، سید حیدر کاظمی، امام علی(ع) به خواب روضهخوانی که برای مجلس روضه دعوت کرده بود آمده و به او سفارش کرده بود قصیده دالیه سید محسن بغدادی را بخواند.{{یادداشت}}<ref>20 .گلشن ابرار، ج5 ،ص180؛ به نقل از: سید محسن اعرجی، وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، ص964.</ref> | ||
==ویژگیها== | ==ویژگیها== | ||
====مقام معنوی==== | ====مقام معنوی==== | ||
استاد او [[سید جعفر کاشفالغطاء]]، همواره در نماز به او اقتدا میکرد. سید محسن، نماز را طولانی میخواند. وقتی استادش از او خواست در جماعت رعایت حال ضعیفان را بکند، سید محسن در پاسخ، خود را ضعیفتر از همه دانست. کاشف الغطاء در جواب، به خدا قسم خورد که قوّت ایمان سید محسن اعرجی از قوت شیر بالاتر است.<ref>گلشن ابرار، ج3 ،ص178؛ به نقل از: وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، ص950.</ref> کاشف الغطاء در سفری که به [[ | استاد او [[سید جعفر کاشفالغطاء]]، همواره در نماز به او اقتدا میکرد. سید محسن، نماز را طولانی میخواند. وقتی استادش از او خواست در جماعت رعایت حال ضعیفان را بکند، سید محسن در پاسخ، خود را ضعیفتر از همه دانست. کاشف الغطاء در جواب، به خدا قسم خورد که قوّت ایمان سید محسن اعرجی از قوت شیر بالاتر است.<ref>گلشن ابرار، ج3 ،ص178؛ به نقل از: وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، ص950.</ref> کاشف الغطاء در سفری که به [[ايران|ایران]]، در گفتگو با [[فتحعلی شاه قاجار]]، گفته «اشهد ان علیا ولی الله» را در اذان کافی ندانسته و سفارش کرد در اذان به ولایت، امامت و خلافت [[امام علی(ع)]] شهادت داده شود؛ زیرا به باور وی، سید محسن اعرجی نیز ولی خداست.<ref>وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، چاپ سنگی، مقدمه، ص3.</ref> | ||
====احترام به استاد==== | ====احترام به استاد==== | ||
سيد محسن، به استادان خود بسیار احترام مىگذاشته و در برابر آنها فروتن بود. به گفته [[محمدحسن آلياسين]] (۱۳۰۸ ق)، سيد محسن هر روز كه عبادات و اذكار روزمره خود را به پایان میرساند، به محل سكونت استادش، جعفر كاشفالغطاء رفته و برايش دعا کرده، سپس به خانه خود بازمىگشت. او بر اين كار مداومت داشته و حتى هنگامى كه كاشفالغطاء به [[ايران]] سفر کرده و در [[نجف]] نبود، اين كار را انجام مىداد.<ref>گلشن ابرار، ج3 ،ص۱۸۰؛ به نقل از: وسائل الشیعه الی احکام الشریعه، ص950.</ref> | |||
====سادهزیستی==== | ====سادهزیستی==== | ||
او را دارای زندگی | او را دارای زندگی زاهدانه دانستهاند. اعرجی، در دوران تحصیل شمعدان نداشته و شمع را روی خشت یا کلوخی میگذاشت.<ref name=":2" /> او وضع مالی خوبی نداشت، با این همه، هر هدیه و پولی را نپذیرفته و اگر بر پایه مصالحی میپذیرفت، به نیازمندان میبخشید. برای نمونه، او هدیهای که [[فتحعلی شاه قاجار|فتحعلیشاه]] برایش فرستاده بود را نپذیرفت.<ref name=":3">گلشن ابرار، ج٣، ص١٧٨و١٧٩؛ به نقل از: وسائلالشيعه الى احكام الشريعه، ص٩۵٢.</ref> | ||
====ظلمستیزی==== | ====ظلمستیزی==== | ||
فتحعلى شاه قاجار، ۴۰۰ تومان، به عنوان هدیه، توسط ملاباشى{{یادداشت|ملاباشی، لقبی است که به برخی از معلمهای پادشاهان و شاهزادگان میدادهاند.<ref>لغتنامه دهخدا، ذیل واژه ملاباشی.</ref>}} براى سيد محسن اعرجى فرستاد؛ ولی سيد محسن او را به حضور نپذيرفت. ملاباشى صبر كرد تا سيد محسن براى نماز از خانه خارج شود. وقتى سيد محسن، ملاباشى را ديد، خود را از اموال پادشاهان مبرّا دانست. ملاباشی آن مبلغ را برای مصرف در راه نیازمندان دانست. سید محسن، یکی از همراهانش را نشان داده و او را وکیل نیازمندان معرفی کرد. ملاباشی مبلغ را به او داد و خود از زبان سید محسن روی کاغذ مطلبی که دلالت بر پذیرفتن هدیه توسط سید محسن اعرجی و دعا برای تداوم حکومت فتحعلیشاه میکرد نوشت و به سید محسن داد تا مهر کند. وی با دیدن نامه به شدت ناراحت شد و ملاباشی را دروغگو و از عمّال فتحعلی شاه دانسته و خود را از دعا کردن برای تداوم حکومت ظالم مبّرا دانست؛ سپس دستور داد مطلبی بنویسند که ۴۰۰ تومان از طرف سلطان فتحعلی شاه واصل و به نیازمندان اهدا شد.<ref name=":3" /> | |||
====بخشندگی==== | ====بخشندگی==== | ||
خط ۸۶: | خط ۷۳: | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
سيد محسن اعرجى، در سن ٩٠ سالگى، به بيمارى استسقا مبتلا شده و در سال ١٢٢٧ق. درگذشت. پس از تشييع پيكر، فرزندش سيد كاظم اعرجى بر جنازه وى نماز خوانده و در خانهاش، در نزديكى [[حرم كاظمين(ع)]]، در كنار مسجدى كه در آن نماز مىخواند و در روبهروی مدرسهاى كه در آن تدريس مىكرد، دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج۵، ص١٨٣؛ به نقل از: محمد غروى، مع علماء النجف الاشرف، ج١، ص۶٣٨.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = مقاله | | پیش از لینک = مقاله | ||
| منبع = شخصیت معنوی سید محسن اعرجی، | | منبع = شخصیت معنوی سید محسن اعرجی، | ||
| پس از لینک = سید مجید حسنزاده، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پانزدهم و شانزدهم، تابستان و پاییز | | پس از لینک = سید مجید حسنزاده، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پانزدهم و شانزدهم، تابستان و پاییز 1392، ص159 | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1322/1/159 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1322/1/159 | ||
}} | }} | ||
'''ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب'''،محمدعلی مدرس تبریزی، کتابفروشی خیام، تهران، ۱۳۶۹ش. | |||
'''معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء'''، محمد حرزالدین، تحقیق محمدحسین حرزالدین، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، قم، ۱۴۰۵ق. | |||
'''روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات'''، میرزا محمد باقر موسوی، مکتبة الاسماعیلیان، قم، بیتا. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||