در حال ویرایش صفاریان

در این مدت، میان فرستادگان عمرو بن لیث و ابن طولون در [[مکه]] رقابت و درگیری وجود داشت. در سال 268ه. ق، نماینده ابن طولون در مکه از عامل راه منصوب از جانب عمرو شکست خورد و پرچَم عمرو لیث بر سمت راست منبر [[مسجد ابراهیم خلیل]] نصب شد.<ref>تاریخ طبری، ج٩، ص5٩٩.</ref> ابن طولون در سال بعد، سپاهی را به مکه اعزام کرد، اما‌ [[هارون بن محمد]]، عامل مکه، با کمک سپاهیان عمرو بن لیث، بر سپاه ابن طولون چیره شد و آنها را از مکه بیرون راند و ابن طولون در [[مسجد الحرام]] لعن شد.<ref>همان، ص65٢-654؛ تاریخ الموصل، ج٢، ص١١٣؛ اتحاف الوری، ج٢، ص٣44.</ref>

روابط صفاریان با حجاز چندان دیر نپایید. در سال ٢٧١ه. ق و در پی حمله برخی [[سادات علوی]] از مکه به [[مدینه]] و کشتار و غارت در آن شهر که موجب تعطیلی [[مراسم حج]] و نیز تعطیلی [[نماز جمعه]] و جماعت شد، معتمد خلیفه عباسی، در حضور حج‌گزاران خراسانی در بغداد اعلام کرد عمرو لیث را از منصب عمل الحرمینی عزل می‌کند و دستور داد عمرو را بر منابر لعن کنند.<ref>تاریخ طبری، ج١5، ص66٢6-66٢٨.</ref>