| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{مکان‌های آیین حج عمودی}} '''صفا و مروه''' نام دو کوه کوچک در کنار [[مسجدالحرام]] است. [[سعی]] میان این دو کوه، از [[اعمال حج تمتع]] و [[عمره مفرده]] است و انجام‌ندادن آن موجب باطل‌شدن حج می‌شود. صفا در پایین [[کوه ابوقبیس]] و در سمت جنوبی [[کعبه]] و نقطه آغاز سعی محسوب می‌شود. مروه نیز کوهی کوچک و هم‌جوار [[کوه قیقعان]] است که در سمت شمال شرقی کعبه قرار گرفته و نقطه پایان سعی به شمار می‌آید. به فاصله میان دو کوه صفا و مروه [[مسعی]] گفته می‌شود. آیه ۱۵۸ [[سوره بقره]] صفا و مروه را از [[شعائرالهی]] برشمرده است. | | {{مکان‌های آیین حج عمودی}} |
| ==مکان صفا و مروه==
| | '''صفا و مروه''' نام دو کوه کوچک در کنار [[مسجدالحرام]] است. [[سعی]] میان این دو کوه، از [[اعمال حج تمتع]] و [[عمره مفرده]] است. صفا در پایین [[کوه ابوقبیس]] و در سمت جنوب شرقی [[کعبه]] و نقطه آغاز سعی محسوب می‌شود. مروه نیز کوهی کوچک و هم‌جوار [[کوه قعیقعان]] است که در سمت شمال شرقی کعبه قرار گرفته و نقطه پایان سعی به شمار می‌آید. به فاصله میان دو کوه صفا و مروه [[مسعی]] گفته می‌شود. |
| «صفا» بخشی از کوه ابوقبیس است<ref>تاریخ مکه المشرفه والمسجد الحرام والمدینه الشریفه والقبر الشریف، ج۱، ص۱۹۴.</ref> که در قسمت جنوبی مسجدالحرام واقع شده است.<ref>آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۵.</ref> صفا پیش‌تر متصل به کوه ابوقبیس بود ولی در بازسازی‌های دوره سعودی از آن جدا شد.<ref>المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ج۱، ص۱۵۹.</ref> سعی میان صفا و مروه از کوه صفا آغاز می‌گردد.<ref>پرشکوهترین مراسم عبادت و قربانی، ج۱، ص۶۰.</ref>
| |
|
| |
|
| «مروه» نیز جزئی از کوه «قیقعان» است. کوه مروه در ناحیه شمال شرقی مسجدالحرام.<ref>مرآة الحرمین، ج ۱، ص۳۲۱.</ref> بخشی از کوه مروه تا سال ۱۳۷۴ شمسی باقی بود اما در این سال، به هدف گسترش محدوده دور زدن سعی‌کنندگان، قسمت باقی مانده آن نیز برداشته شد.<ref>آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۷ - ۱۰۸.</ref>
| | == مکان صفا و مروه == |
| | صفا نام کوهی کوچک در پایین کوه ابوقبیس است. این کوه در سمت جنوب‌شرقی کعبه و به فاصله ١٣٠متری آن بوده و [[سعی]] نیز از همین نقطه شروع می‌شود. |
|
| |
|
| پیش از توسعه جدید در مسجد الحرام، میان مسعی و مسجدالحرام فاصله‌ای وجود داشت و بازاری در آنجا برپا بود. اما در توسعه مسجد، محدوده مسجد تا مسعی امتداد یافت.<ref>آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۵- ۱۰۶.</ref>
| | مروه نیز نام کوه کوچکی با سنگ‌های سفید است. این کوه در سمت شمال‌شرقی کعبه و به فاصله 300متری آن قرار دارد. این کوه هم‌جوار کوه «قعیقعان» است و نقطه پایان سعی به شمار می‌آید. |
| | ===فاصله صفا و مروه=== |
| | به فاصله میان دو کوه صفا و مروه "مسعی" گفته می‌شود. فاصله صفا تا مروه هفتصد و شصت و شش و نیم (766/5) ذراع است که مساحت هفت بار آمد و شد میان آن دو، پنج هزار و سیصد و شصت و پنج و نیم (5،365/5) ذراع است.<ref>اخبار مکه، ج٢، ص١١٩.</ref> |
|
| |
|
| ===فاصله صفا و مروه و شکل امروزین=== | | ===شکل امروزین=== |
| فاصله میان صفا و مروه که سعی در آنجا انجام می‌شود را مسعیٰ می‌گویند.<ref>مناسک حج ویژه بانوان، ص۲۰۹.</ref> طول مسعی را 394/5 متر دانسته‌اند.<ref>تاریخ مکه المکرمه قدیما و حدیثا، ص 86</ref> فاصله میان صفا و مروه نخستین بار در سال ۱۳۴۵ شمسی سنگفرش کردند.<ref>تاریخ عمارة المسجد الحرام، ۲۹۵</ref> امروزه مسعی به‌صورت سالن سرپوشیده‌ای به عرض ٢٠ متر در دو طبقه ساخته شده که ارتفاع طبقه اوّل «11/75 متر» و ارتفاع طبقه دوم « 8/5 متر» است.<ref>تاریخ مکه المکرمه قدیما و حدیثا، ص 86</ref> این مسیر از دو قسمت رفت و برگشت تشکیل شده است.
| | هم‌اکنون مسعی بصورت سالن سرپوشیده‌ای به طول ٣٩4/5 متر و عرض ٢٠ متر به شکل زیبایی در دو طبقه ساخته شده که ارتفاع طبقه اوّل «١٢ متر» و ارتفاع طبقه دوم «٩ متر» می‌باشد، روی پشت بام آن نیز دیواره‌ای گذاشته‌اند و برخی از اهل سنت آنجا سعی می‌کنند. |
|
| |
|
| برای پیشگیری از خطرات احتمالی سیل، در زیر مسعی، کانالی به عرض «۵ متر» و ارتفاع «۶\۴ متر» احداث گردیده که آب را به سمت بیرون هدایت می‌کند.<ref>فی خدمة ضیوف الرحمان، ص۶۸.</ref>[[پرونده:مسعی.png|وسط|بی‌قاب|600x600px]] | | در میانه مسعی نیز دو راه باریک ساخته‌اند که هر یک با دیواره کوتاهی از یکدیگر جدا شده، که افراد معذور روی چرخ نشسته و در داخل آن که یکی به طرف صفا و دیگری بطرف مروه است آنها را حرکت داده، سعی کنند. |
| | |
| | مسعی حدود ١6 درب دارد که تمامی آنها در سمت شرقی مسجدالحرام قرار گرفته است. علاوه بر پله‌های عادی، پله‌های برقی نیز گذاشته‌اند که به وسیله آن، حجاج به طبقه فوقانی منتقل می‌شوند. در طبقه دوّم نیز حجاج می‌توانند از دو دربی که به بیرون حرم راه دارد، خارج شوند. |
| | |
| | برای پیشگیری از خطرات احتمالی سیل، در زیر مسعی، کانالی به عرض «5 متر» و ارتفاع «4/6 متر» احداث گردیده که آب را به سمت بیرون هدایت می‌کند.<ref>فی خدمة ضیوف الرحمان، ص6٨.</ref> |
| | |
| | [[پرونده:مسعی.png|وسط|بی‌قاب|600x600px]] |
| ==پیشینه== | | ==پیشینه== |
| پیشینه تاریخی کوه‌های صفا و مروه در روایات به زمان [[هبوط حضرت آدم(ع)]] بازگردانده شده است. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که پس از هبوط آدم و حوا به زمین، آدم بر روی کوه صفا و حوا بر روی کوه مروه قرار گرفتند. نام کوه صفا از اسم حضرت آدم و با توجه به آیه «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی آدَمَ ...» گرفته شد. مروه را نیز مروه نامیدند که از اسم زن (الْمَرْأَة) گرفته شده است.<ref>الکافی، ج۴، ص۱۹۰.</ref> | | پیشینه تاریخی کوه‌های صفا و مروه در روایات به زمان هبوط [[حضرت آدم(ع)]] بازگردانده شده است. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که «صفا را صفا نامیدند، بدان جهت که آدمِ برگزیده بر آن فرود آمد، پس برای این کوه نامی از اسم آدم را انتخاب کردند خداوند (عزوجل) می‌فرماید: «ان اللّٰه اصطفی آدم و نوحاً...» و [[حوا]] بر مروه فرود آمد و مروه را مروه نامیدند؛ زیرا زن بر آن فرود آمد پس نامی از مراه برای این کوه برگزیدند.<ref>بحارالانوار، ج٩6، ص4٣.</ref> |
| | |
| | روایات دیگر شهرت این دو کوه را به عصر حضرت ابراهیم(ع) پیوند می‌زنند. بنابر روایت از [[ابن عباس]] نخستین کسی که میان صفا و مروه دوید مادر اسماعیل بود.<ref>تاریخ طبری، ج١، ص١٩٣.</ref> و به دنبال هفت مرتبه آمد و شد هاجر بین صفا و مروه، سعی، سنّت شد<ref>قصص الانبیاء، ابن کثیر، ج١، ص٢٢4.</ref> و اولین بار ابراهیم همراه با فرزندش اسماعیل این سنّت الهی را انجام دادند.<ref>تاریخ طبری، ج١، ص١٩٣.</ref> پیامبران دیگر در زیارت کعبه این عمل را نجام می‌دادند.<ref>اخبار مکه، ج١، 6٨.</ref> |
| | |
| | ==== عصر جاهلی ==== |
| | بنابر برخی گزارش‌های تاریخی در عصر جاهلی، بر کوه صفا بت نهیک و بر کوه مروه بت مطعم الطیر قرار داده شده بود.<ref>اخبار مکه، ج١، ص١٢5.</ref> از این رو آن دسته از مشرکان که [[بت منات]] را می‌پرستیدند سعی صفا و مروه را انجام نمی‌دادند.<ref>اخبار مکه، ج١، ص١٢5.</ref> این بت‌ها همچنان بر روی کوه صفا و مروه قرار داشت تا آن گاه که در سال هفتم از هجرت پیامبر اسلام(ص) برای انجام «[[عمرة القضا]]» به مکّه آمدند و بنابر روایتی از امام صادق(ع) به درخواست رسول خدا(ص) بت‌ها را از صفا و مروه برداشتند و آن حضرت میان صفا و مروه سعی نمود و پس از آن بار دیگر آنها را بر روی صفا و مروه نصب کردند.<ref>مجمع‌البیان، ج١، ص٢4٠؛ بحارالانوار، ج٩6، ص٢٣5.</ref> |
|
| |
|
| روایات دیگر شهرت این دو کوه را به عصر [[حضرت ابراهیم(ع)]] پیوند می‌زنند. بنابر روایت از [[ابن عباس]] نخستین کسی که میان صفا و مروه دوید [[مادر اسماعیل]] بود.<ref>تاریخ طبری، ج١، ص١٩٣.</ref> و به دنبال هفت مرتبه آمد و شد [[هاجر]] بین صفا و مروه، سعی، سنّت شد.<ref>قصص الانبیاء، ابن کثیر، ج١، ص٢٢4.</ref> اولین بار ابراهیم همراه با فرزندش اسماعیل این سنّت الهی را انجام دادند.<ref>تاریخ طبری، ج١، ص١٩٣.</ref> پیامبران دیگر در زیارت [[کعبه]] این عمل را نجام می‌دادند.<ref>اخبار مکه، ج١، 6٨.</ref>
| |
| ====عصر جاهلی====
| |
| بنابر برخی گزارش‌های تاریخی در عصر جاهلی، بر کوه صفا بت نهیک و بر کوه مروه بت مطعم الطیر قرار داده شده بود.<ref>اخبار مکه، ج١، ص١٢۵.</ref> از این رو آن دسته از مشرکان که [[بت منات]] را می‌پرستیدند سعی صفا و مروه را انجام نمی‌دادند.<ref>اخبار مکه، ج١، ص١٢۵.</ref> این بت‌ها همچنان بر روی کوه صفا و مروه قرار داشت تا آن گاه که در سال هفتم از هجرت پیامبر اسلام(ص) برای انجام «[[عمرة القضا]]» به مکّه آمدند و بنابر روایتی از امام صادق(ع) به درخواست رسول خدا(ص) بت‌ها را از صفا و مروه برداشتند و آن حضرت میان صفا و مروه سعی نمود و پس از آن بار دیگر آنها را بر روی صفا و مروه نصب کردند.<ref>مجمع‌البیان، ج١، ص٢۴۰.</ref>
| |
| ==صفا و مروه در قرآن== | | ==صفا و مروه در قرآن== |
| صفا و مروه یک بار در آیه ۱۵۸ [[سوره بقره]] آمده است: | | |
| | صفا و مروه یک بار در آیه 158 [[سوره بقره]] آمده است: |
|
| |
|
| {{قرآن | | {{قرآن |
| | متن = إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَیۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیۡهِ أَن یَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَیۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاکِرٌ عَلِیمٌ | | | متن = إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ |
| | ترجمه = در حقیقت، «صفا» و «مروه» از شعایر خداست [که یادآور اوست]؛ پس هر که خانه [خدا] را حج کند، یا عمره گزارد، بر او گناهی نیست که میان آن دو سعی به جای آورد و هر که افزون بر فریضه، کار نیکی کند، خدا حق شناس و داناست | | | ترجمه = در حقيقت، «صفا» و «مروه» از شعاير خداست [كه يادآور اوست]؛ پس هر كه خانه [خدا] را حج كند، يا عمره گزارد، بر او گناهى نيست كه ميان آن دو سعى به جاى آورد و هر كه افزون بر فريضه، كار نيكى كند، خدا حق شناس و داناست |
| }} | | }} |
| | مفسران شیعه و سنّی در [[شان نزول]] این آیه اتفاق نظر دارند: این آیه در عمرة القضا و پیش از فتح مکه نازل شده است. برخی از یاران پیامبر(ص) گمان می‌کردند با وجود بت‌ها بر روی کوه صفا و مروه، باید [[سعی]] را ترک کنند اما قرآن در این آیه مسلمانان را به انجام عمل سعی در آن شرایط موظف کرد. |
| | |
| | ==صفا و مروه در روایات== |
|
| |
|
| براساس روایاتی که شیعه و اهل‌سنت نقل کرده‌اند در [[عصر جاهلیت]] مشرکان در بالای کوه صفا و کوه مروه بت قرار داده بودند. مشرکان به هنگام سعی از این دو کوه بالا می‌رفتند و آن دو بت را به عنوان [[تبرک]]، با دست خود مسح می‌کردند. مسلمانان به خاطر این موضوع از سعی میان صفا و مروه کراهت داشتند و گمان می‌کردند در این شرائط سعی صفا و مروه کار صحیحی نیست. آیه ۱۵۸ بقره نازل شد و به آنها اعلام داشت که صفا و مروه از شعائر خداوند است و سعی میان این دو را تأیید کرد.<ref>تفسیر نمونه، ج۱، ص۵۳۷</ref>
| | در روایتی از پیامبر، پاداش سعی میان صفا و مروه با پاداش حج پیاده و پاداش آزاد کردن هفتاد بنده برابر شمرده شده است.<ref>بحار، ج٩6، ص٢٣6.</ref> در روایاتی از امامان شیعه بر فضیلت محل سعی تاکید شده است <ref>بحار، ج٩6، ص٢٣5.</ref><ref>بحار، ج٩6، ص٢٣4.</ref> و از شفاعت ملائکه از سعی کنندگان یاد شده است.<ref>الفقیه، ج٢، ص١٣5.</ref> |
| ==فضیلت صفا و مروه==
| |
| در روایتی از [[پیامبر]]، پاداش سعی میان صفا و مروه با پاداش حج پیاده و پاداش آزاد کردن هفتاد بنده برابر شمرده شده است.<ref>بحار، ج٩۶، ص٢٣۶.</ref> در روایاتی از امامان شیعه بر فضیلت محل سعی تاکید شده است.<ref>بحار، ج٩۶، ص٢٣۵.</ref><ref>بحار، ج٩۶، ص٢٣۴.</ref> از امام صادق(ع) نقل شده که در نزد خداوند، هیچ بقعه‌ای محبوب‌تر از محل سعی نیست؛ زیرا هر زورگویی در آن، خوار می‌شود.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۳۴.</ref> | |
|
| |
|
| ==حکم فقهی سعی== | | ==حکم فقهی سعی== |
| {{اصلی|سعی}} | | {{اصلی|سعی}} |
| سعی، بین صفا و مروه رکنی از [[ارکان حج]] است، اگر حاجیان عمداً آن را ترک کنند حج آنان باطل می‌باشد.<ref>یک دوره فقه کامل فارسی، ص۶۵.</ref> در سعی صفا و مروه هفت مرتبه مسیر میان دو کوه صفا و مروه پیموده می‌شود.<ref>مناسک حج (محشی)، ص۳۸۵. | | سعی، بین صفا و مروه رکنی از [[ارکان حج]] است، اگر حاجیان عمداً آن را ترک کنند حج آنان باطل می‌باشد. |
| </ref> به این نحو که پیمودن از کوه صفا تا کوه مروه یک بار حساب گشته و برگشت از مروه به صفا دور دوم از هفت دور حساب می‌شود. هفت دور سعی از صفا آغاز شده و به مروه ختم می‌گردد.<ref>مناسک حج، ج۱، ص۱۷۰.</ref>
| |
|
| |
|
| سعی باید بعد از [[طواف]] و [[نماز طواف]] انجام شود.<ref>مناسک حج (محشی)، ص۳۸۷.</ref> البته لازم ندانسته‌اند که بلافاصله پس از نماز طواف، سعی انجام شود.<ref>مناسک جامع حج، ص۲۴۰.</ref>
| | == نگارخانه == |
| | <gallery> |
| | مسعی از طرف صفا، ۱۹۳۵م.jpg|تصویری تاریخی که گفته شده [[مسعی]] از طرف صفا است و پله‌هایی که به سمت کوه صفا می‌رود. مربوط به سال ۱۳۵۳ق/۱۹۳۵م.<ref>«[https://twitter.com/awter9/status/1304747837884833792 صورتان نادرتان للمسعی]»، صفحه ارض الذكريات در توییتر.</ref> |
| | مسعی از طرف مروه، ۱۹۳۵م.jpg|تصویری تاریخی که گفته شده [[مسعی]] از طرف مروه است و پله‌هایی که به بالای مروه می‌رود. مربوط به سال ۱۳۵۳ق/<ref>۱۹۳۵م.«[https://twitter.com/awter9/status/1304747837884833792 صورتان نادرتان للمسعی]»، صفحه ارض الذكريات در توییتر.</ref> |
|
| |
|
| از مسائل جدید پیرامون سعی صفا و مروه، انجام سعی در طبقه فوقانی آن است که در دوره [[آل سعود|آل‌سعود]] ساخته شده است. فقیهان شیعه معتقدند سعی در طبقه دوم، سعی بین دو کوه صفا و مروه نیست و به همین جهت در حالت عادی صحیح نیست.<ref>جامع الفتاوی، ص۱۵۶.</ref>
| |
| ==نگارخانه==
| |
| <gallery mode="packed" heights="150px">
| |
| کوه صفا.jpg|کوه صفا
| |
| کوه مروه.JPG|کوه مروه
| |
| کوه صفا از نمای بالا.jpg|کوه صفا و سعی‌کنندگان از نمای بالا
| |
| کوه صفا (قدیمی).png|تصویری قدیمی از کوه صفا
| |
| مسعی از طرف صفا، ۱۹۳۵م.jpg|[[مسعی]] از طرف صفا و پله‌هایی که به سمت کوه صفا می‌رود. مربوط به سال ۱۳۵۳ق/۱۹۳۵م.<ref>«[https://twitter.com/awter9/status/1304747837884833792 صورتان نادرتان للمسعی]»، صفحه ارض الذکریات در توییتر.</ref>
| |
| مسعی از طرف مروه، ۱۹۳۵م.jpeg|[[مسعی]] از طرف مروه. مربوط به سال ۱۳۵۳ق/۱۹۳۵م.<ref>«[https://twitter.com/awter9/status/1304747837884833792 صورتان نادرتان للمسعی]»، صفحه ارض الذکریات در توییتر.</ref>
| |
| </gallery> | | </gallery> |
| | |
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| ==منابع== | | ==منابع == |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| {{برگرفتگی | | {{برگرفتگی |
| |پیش از لینک = کتاب | | |پیش از لینک = کتاب |
| |منبع = حج در اندیشه اسلامی، علی قاضی عسکر. | | |منبع = حج در اندیشه اسلامی، علی قاضی عسکر. |
| |پس از لینک = بخش «صفا و مروه»، ص۱۹۵ - ۲۲۲. | | |پس از لینک = بخش «صفا و مروه»، ص195-222. |
| | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/565 | | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/565 |
| }} | | }} |
| *'''قرآن کریم'''. | | * '''قرآن کریم'''. |
| *'''احکام القرآن'''، ابوبکر محمد بن عبدالله ابن عربی. بی نا، بی جا، بی تا. | | * '''مجمع‌البحرین'''، طریحی، تهران - ١۴٠٨ ه. ق. |
| *'''اخبار مکه'''، محمد بن عبدالله ازرقی، بیروت، دار الأندلس، ۱۴۱۶ق. | | * '''قصص الانبیاء'''، ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر. |
| *'''الکافی'''، محمد بن یعقوب کلینی، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق.
| | * '''بحارالانوار'''، محمدباقر المجلسی، ط ٢، بیروت، مؤسسة الوفاء، 1403ه. ق - ١٩٨٣م. |
| *'''المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة'''، محمد حمید الله، دار النفائس، بی‌تا.
| | * '''تاریخ الطبری'''، محمد بن جریر الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، چاپ دوم، بیروت، دارالتراث، ١٩6٧م. |
| *'''آثار اسلامی مکّه و مدینه'''، رسول جعفریان، تهران، مشعر، ۱۳۸۷ش.
| | * '''اخبار مکه'''، ازرقی، محمد بن عبدالله. |
| *'''بحارالانوار'''، محمدباقر المجلسی، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق. | | * '''لغت‌نامه دهخدا'''، چاپ دانشگاه تهران، ج٢، ص١٧٠٠. |
| *'''پرشکوهترین مراسم عبادت و قربانی'''، عبدالکریم بی‌آزار، مطابق با فتاوای آیة الله ناصر مکارم شیرازی، قم، مدرسة الإمام علي بن أبي طالب(ع)، ۱۳۷۹ش.
| | * '''کشف الاسرار'''، میبدی، ابوالفضل. |
| *'''تاریخ الطبری'''، محمد بن جریر الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، چاپ دوم، بیروت، دارالتراث، ١٩۶۷م. | | * '''مجمع البیان'''، طبرسی، فضل بن حسن. |
| *'''تاریخ مکه المشرفه والمسجد الحرام والمدینه الشریفه والقبر الشریف'''، محمد بن احمد ابن ضیاء، بیروت، دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون ، ۱۴۱۸ق، ۱۹۹۷م. | | * '''هدایة السالک'''، مبارک بن علی بن حمد التميمی. |
| * '''تاریخ مکة المکرمة قدیما و حدیثا'''، محمد الیاس عبدالغنی، مدینه، مطابع الرشید، ۱۴۲۲ق. | | * '''احکام القرآن'''، ابوبكر محمد بن عبدالله ابن عربی. |
| *'''تفسیر احسن‌الحدیث'''، سید علی‌اکبر قرشی، تهران، بنیاد بعثت،۱۳۷۷ش.
| | * '''سلسلة ینابیع الفقهیة'''، مروارید، علی‌اصغر. |
| *'''تفسیر نمونه'''، ناصر مکارم شیرازی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش. | |
| *'''جامع الفتاوی'''، (عمره مفرده مطابق با فتاوای ده تن از مراجع عظام تقلید)، مرتضی موسوی شاهرودی، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
| |
| *'''سلسلة ینابیع الفقهیة'''، علی‌اصغر مروارید، بیروت، دار التراث، ۱۹۹۰م - ۱۹۹۳م.
| |
| *«[https://twitter.com/awter9/status/1304747837884833792 صورتان نادرتان للمسعی]»، صفحه ارض الذکریات در توییتر، تاریخ درج مطلب: ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰م، تاریخ بازدید: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ش.
| |
| *'''قصص الانبیاء'''، اسماعیل بن عمر ابن‌کثیر، بیروت، دار و مکتبة الهلال، ۲۰۰۳م.
| |
| *'''کشف الاسرار'''، ابوالفضل رشید الدین میبدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۷۱ش.
| |
| *'''لغت‌نامه دهخدا'''، علی‌اکبر دهخدا، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۲ش.
| |
| *'''مجمع البیان'''، فضل بن حسن طبرسی، مقدمه محمدجواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | |
| *'''مجمع‌البحرین'''، فخرالدین طریحی، تحقیق سیداحمد حسینی، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش. | |
| *'''مناسک جامع حج'''، ناصر مکارم شیرازی، قم، مدرسة الإمام علي بن أبی‌طالب(ع)، ۱۴۲۶ق. | |
| *'''مناسک حج (محشی)'''، محمدرضا محمودی، تهران، نشر مشعر، ۱۴۲۹ق. | |
| *'''مناسک حج'''، جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق عليه السلام، ۱۴۲۸ق.
| |
| *'''مناسک حج ویژه بانوان'''، محمدحسين فلاح‌زاده، قم، مشعر، ۱۴۲۸ق.
| |
|
| |
| *'''یک دوره فقه کامل فارسی'''، مجلسی، محمد تقی، یک دوره فقه کامل فارسی، تهران، مؤسسه و انتشارات فراهانی، ۱۴۰۰ق.
| |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
|
| |
|
