در حال ویرایش طواف (فتاوای مراجع)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله فقهی۲ | {{مقاله فقهی۲ | ||
|طواف |طواف}} | |طواف |طواف}} | ||
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | |||
==اولین عمل بعد از ورود به مکه== | ==اولین عمل بعد از ورود به مکه== | ||
{{فتاوی حج | مساله = | {{فتاوی حج | مساله = مقدمه | کسی که محرم شد به [[احرام]] [[عمره تمتع]] و وارد [[مکه]] معظمه شد، اول چیزی که از اعمال عمره بر او واجب است، آن است که [[طواف]] کند به دور خانه [[کعبه]] برای عمره تمتع. }} | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۱ | طواف عبارت است از هفت مرتبه دور خانه کعبه گردیدن؛ به نحوی که خواهد آمد و هر دوری را شوط می‌گویند، پس طواف عبارت از هفت شوط است.}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۲ | طواف از ارکان عمره است و کسی که آن را از روی عمد ترک کند | |||
}} | تا وقتی که فوت شود وقت آن، عمره او باطل است؛ چه عالم به مسئله باشد و | ||
چه جاهل باشد.{{توضیح مساله|۵۳۲| | |||
• آیة الله بهجت: و وجوب ذبح یک شتر مطلقاً، حتی در حال علم و عمد، موافق احتیاط است. | |||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۱ | طواف عبارت است از هفت مرتبه دور خانه کعبه گردیدن؛ به نحوی که خواهد آمد و هر دوری را | • آیة الله زنجانی: چه عالم به اصل وجوب طواف باشد و چه جاهل به آن، ولی کسی که به خاطر ندانستن برخی از احکام فرعی طواف، طواف صحیح را ترک کرده، در برخی صورت‌ها عمره‌اش باطل نمی‌شود و تفصیل آن در ضمن مسایل طواف خواهد آمد. | ||
• آیة الله سبحانی: معنی رکن در نماز غیر از رکن در حج است، ترک رکن در نماز عمداً و سهواً موجب بطلان نماز است ولی ترک رکن در حج در صورت عمد مایه بطلان است نه در صورت سهو. | |||
}} | • آیة الله سیستانی: بنا بر احتیاط، جاهل به حکم باید یک شتر کفاره بدهد.}} | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۲ | طواف از | |||
| {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۵۳۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۳ | چنین کسی که عمره خود را باطل کرد، احوط آن است که حج افراد به جا آورد،{{توضیح مساله|۵۳۳| | ||
• آیة الله بهجت: و ظاهراً حج او مبدل به حج افراد می‌شود و وجوب قضای حج بر او در سال آینده قوی است. | |||
• آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: عمره‌اش باطل می‌شود و احرام او نیز باطل می‌شود و باید حج را در سال بعد اعاده کند و احتیاط مستحب این است عدول به حج افراد نموده و آن را به قصد اعم از حج و عمره مفرده تمام نماید. | |||
• آیة الله زنجانی: باید حج افراد و پس از انجام حج و گذشتن ایام تشریق عمره مفرده به جا آورد، هرچند حج او استحبابی باشد و اگر در این کار معذور نبوده کفایت از حج واجب نمی‌کند. | |||
• آیة الله سبحانی، آیة الله گلپایگانی: حج او مبدل به حج افراد می‌شود و در سال بعد هم باید حج را قضا کند.}} و پس از آن عمره به جا آورد و حج را در سال بعد اعاده کند. | |||
| {{ارجاع مساله|۵۳۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۴ | وقت فوت طواف، وقتی است که اگر بخواهد آن را با بقیه اعمال عمره به جا آورد، نتواند وقوف به عرفات کند.{{توضیح مساله|۵۳۴| | |||
• آیة الله بهجت: میزان در تنگی وقت... بیم از دست رفتن وقوف اختیاری عرفات است. | |||
• آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، فاضل: یعنی نتواند خود را به اندازه درک مقدار رکن از وقوف ـ مسمّای وقوف اختیاری ـ به عرفات برساند. | |||
• آیة الله سیستانی: آخرِ زمان آن وقتی است که بتواند اعمال عمره را تا ظهر روز عرفه تمام کند.}} | |||
| {{ارجاع مساله|}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۵ | اگر از روی سهو ترک کرده طواف را،{{توضیح مساله|۵۳۵| | |||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۵ | اگر از روی سهو ترک کرده طواف را،{{توضیح مساله|۵۳۵| | • آیة الله سیستانی: یا آن را به طور صحیح انجام نداده.}} لازم است آن را به جا آورد هر وقت که باشد،{{توضیح مساله|۵۳۵| | ||
• آیة الله زنجانی: و اگر به محل خود برگشته باید به مکه رفته طواف نماید و اگر نتواند یا این کار ضرر جانی شدید داشته باشد باید برای طواف نایب بگیرد و اگر این کار مشقت داشته باشد مخیر است که خودش به جا آورد یا نایب بگیرد و در هر صورت بعد از طواف باید نماز آن را نیز به جا آورد. | |||
• آیة الله فاضل: و سعی را نیز بنا بر احتیاط اعاده کند. | |||
• آیة الله مکارم: و در این مدت چیزی بر او حرام نیست و احتیاط آن است که یک گوسفند قربانی به مکه بفرستد و اگر فرستادن به مکه ممکن نیست در محل خود قربانی کند.}} و اگر برگشته به محل خود و نتواند برگردد به مکه یا مشقت داشته باشد برگشتن، باید شخص مورد اطمینانی را نایب بگیرد. | |||
| {{ارجاع مساله|۵۳۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۶ | اگر سعی را به جا آورده، پیش از آنکه طواف را به جا آورد، احتیاط واجب{{توضیح مساله|۵۳۶| | |||
| {{ارجاع مساله|۵۳۵}} }} {{سخ}} | • آیة الله خامنه‌ای: اگر طواف را فراموش کند و پیش از فوت وقت به یاد آورد، باید طواف و نماز طواف را به جا آورد و سپس سعی انجام دهد. | ||
• آیة الله زنجانی: باید بعد از طواف و نماز، سعی و تقصیر نماید و تا تقصیر نکرده از محرمات احرام اجتناب کند. البته اگر بعد از بازگشتن به وطن متوجه شود، انجام طواف و نماز کافی است. | |||
• آیة الله سبحانی: باید علاوه بر طواف و نماز سعی را نیز مجدداً به جا آورد. | |||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۶ | اگر | • آیة الله سیستانی: باید سعی را اعاده نماید، مگر در صورتی که طواف را فراموش کند تا وقت آن بگذرد؛ مثل اینکه طواف عمره را تا وقوف در عرفات یا طواف حج را تا پایان ذی‌حجه فراموش کند، که اعاده سعی لازم نیست گرچه بهتر است. | ||
• آیة الله فاضل: بنا بر اقوی سعی را نیز بعد از طواف اعاده کند. | |||
• آیة الله مکارم: این احتیاط در مورد سعی مستحب است.}} آن است که سعی را هم به جا آورد و اگر نماز طواف را به جا آورده، باید آن را هم بعد از طواف اعاده کند. | |||
| {{ارجاع مساله|۵۳۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۷ | اگر شخص محرم به واسطه مرض، خودش قدرت نداشته باشد که طواف کند و تا وقت تنگ شود قدرت حاصل نکند، اگر ممکن است، خودِ او را به یک نحو ببرند و طواف دهند؛{{توضیح مساله|۵۳۷| | |||
• آیة الله سیستانی: احتیاط مستحب آن است که به طوری او را طواف دهند که پاهایش به زمین | |||
کشیده شود. | |||
• آیة الله فاضل: و بهتر است در صورت امکان پاهای او به زمین کشیده شود. | |||
| {{ارجاع مساله|۵۳۶}} }} {{سخ}} | • آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: و طوری طواف دهند که پاهایش بر زمین کشیده شود و اگر ممکن نشود، او را توسط دوش یا چیز دیگر طواف دهند و اگر هیچ‌گونه ممکن نشود نایب بگیرد که برای او طواف کند. | ||
• آیة الله مکارم: و لازم نیست پاهای او به زمین کشیده شود.}} اگرچه به دوش گرفتن یا بر تخت گذاشتن باشد،{{توضیح مساله|۵۳۷| | |||
• آیة الله زنجانی: و اگر این کار ممکن نباشد یا با ضرر جانی همراه باشد باید نایب بگیرد و اگر طواف بر او مشقت شدید دارد مخیر است که خود طواف نماید یا نایب بگیرد.}} و اگر ممکن نشود باید برای او نایب بگیرند.{{توضیح مساله|۵۳۷| | |||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۷ | اگر شخص محرم به واسطه مرض، خودش قدرت نداشته باشد که طواف کند و تا وقت تنگ شود قدرت حاصل نکند، اگر ممکن است، خودِ او را به یک نحو ببرند و طواف دهند؛{{توضیح مساله|۵۳۷| | آیة الله خامنه‌ای: باید نایب بگیرد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۳۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۸ | شخص مریض را که طواف می‌دهند باید مراعات شرایط و احکام طواف را، به مقداری که برای او ممکن است، بکنند.}} | |||
| {{ارجاع مساله|۵۳۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۸ | شخص مریض را که طواف می‌دهند باید مراعات شرایط و احکام طواف را، به مقداری که برای او ممکن است، بکنند. | |||
}} | |||
== واجبات طواف == | == واجبات طواف == | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۵۰: | ||
|واجبات طواف دو قسم است: | |واجبات طواف دو قسم است: | ||
قسم اول ـ چیزهایی که شرط طواف است و آن پنج امر است:{{توضیح مساله|*| | قسم اول ـ چیزهایی که شرط طواف است و آن پنج امر است:{{توضیح مساله|*| | ||
• آیة الله خامنه‌ای: شرایط صحت طواف چند چیز است: 1. نیت؛ 2. طهارت از حدث اکبر و اصغر؛ 3. طهارت از نجاست؛ 4. ختنه بودن برای مردان؛ 5. پوشاندن عورت؛ 6. غصبی نبودن جامه طواف؛ 7. موالات. | |||
• آیة الله زنجانی: علاوه بر چیزهایی که در این دو قسمت می‌آید، امور دیگری نیز در طواف واجب، معتبر است: 1. موالات بین اجزای طواف؛ 2. ترتیب بین اجزای طواف؛ 3. اختیاری بودن طواف؛ 4. معلوم بودن عدد اشواط؛ 5. اجتناب زنان از زدن نقاب. و چون طواف‌کننده در معرض دید ناظر محترم است باید خود را بپوشاند، خواه طواف واجب باشد یا مستحب، اما این امر، جزء واجبات معتبر در صحت طواف نیست.}} | |||
اول ـ | اول ـ نیت است؛ یعنی باید طواف را با قصد خالص برای خدا به جا آورد.{{توضیح مساله|*| | ||
• نظر آیات عظام در مسائل مربوط به کیفیت نیت در بحث نیت در احرام گذشت. | |||
• آیة الله خامنه‌ای: در نیت طواف باید تعیین کند که طواف عمره مفرده است یا طواف عمره تمتع. و همچنین تعیین کند که طواف حجة الاسلام است یا حج نذری یا حج استحبابی. و در صورتی که طواف را به نیابت از دیگری به جا می‌آورد، آن را نیز قصد کند. | |||
• آیة الله سبحانی: و باید نوع آن را مشخص کند و اینکه طواف حج است یا طواف عمره یا طواف نساء در حجة الاسلام یا حجی مستحبی و یا اگر نایب است به نیت منوب عنه؛ البته اگر انجام وظیفه فعلی را نیت کند کافی است.}} | |||
| {{ارجاع مساله|*}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|*}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۳۹ | نیت را لازم نیست به زبان بیاورد و لازم نیست به قلب بگذراند، بلکه همان که بنا دارد این عمل را به جا آورد و با این بنا به جا آورد، کفایت می‌کند و به عبارت دیگر، نیت در عبادت و کارهای دیگر، در این جهت فرق ندارد. پس همان طور که انسان با قصد آب می‌خورد و راه می‌رود عبادت را اگر همان طور به جا آورد با نیت به جا آورده.}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۰ | باید عبادت را برای اطاعت خدا به جا آورد و در این جهت با کارهای دیگر فرق پیدا می‌کند. پس باید طواف را برای اطاعت خداوند به جا آورد.{{توضیح مساله|۵۴۰| | ||
• آیة الله زنجانی: در طواف مانند سایر عبادات، قصد طواف و تعیین نوع آن و قصد قربت همراه با اخلاص | |||
لازم است. | |||
{{فتاوی حج | مساله = ۵۳۹ | | • آیة الله سیستانی: در عبادت معتبر است که برای تذلّل و کرنش در پیشگاه خداوند انجام داده شود؛ خواه اطاعت صدق کند یا نکند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۱ | اگر در به جا آوردن طواف یا سایر اعمال عمره و حج که عبادی است ریا کند؛ یعنی برای نشان دادن و به رخ دیگری کشیدن و عمل خود را خوب جلوه دادن به جا آورد، طواف او و همین طور هرچه را این طور به جا آورده باطل است و در این عمل معصیت خدا را هم کرده است.}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۲ | ریا بعد از عمل و تمام کردن طواف یا دیگر اعمال، باعث بطلان عمل نمی‌شود.}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۳ | کفایت می‌کند در صحیح بودن عمل، آنکه برای خدا بیاورد یا برای اطاعت امر خدا، یا برای ترس از جهنم یا برای رسیدن به بهشت و ثواب.{{توضیح مساله|۵۴۳| | |||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۰ | باید عبادت را برای اطاعت خدا به جا آورد و در این جهت با کارهای دیگر فرق پیدا می‌کند. پس باید طواف را برای اطاعت خداوند به جا آورد.{{توضیح مساله|۵۴۰| | • آیة الله زنجانی: برای قصد قربت، کافی است که آن عمل «برای خدا» آورده شود و فرق نمی‌کند که انگیزه «انجام عمل برای خدا» محبت خداوند باشد یا ترس از جهنم یا شوق به بهشت و ثواب یا غیر آن. | ||
• آیة الله سیستانی: در فرض صدق معیار مذکورِ در ذیل مسئله 540.}} | |||
| {{ارجاع مساله|۵۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۱ | اگر در به جا آوردن طواف یا سایر | |||
}} | |||
{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۲ | ریا بعد از عمل و تمام کردن طواف یا دیگر اعمال، باعث بطلان عمل نمی‌شود. | |||
}} | |||
{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۳ | کفایت می‌کند در صحیح بودن عمل، آنکه برای خدا بیاورد یا برای اطاعت امر خدا، یا برای ترس از جهنم یا برای رسیدن به بهشت و ثواب.{{توضیح مساله|۵۴۳| | |||
| {{ارجاع مساله|۵۴۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۴ | اگر در عملی که برای خدا می‌آورد، رضای دیگری را هم شرکت دهد و خالص برای خدا نباشد عمل باطل است. | | {{ارجاع مساله|۵۴۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۴ | اگر در عملی که برای خدا می‌آورد، رضای دیگری را هم شرکت دهد و خالص برای خدا نباشد عمل باطل است. | ||
دوم ـ آن است که طاهر باشد از حدث اکبر؛ مثل جنابت و حیض و نفاس و از حدث اصغر؛ یعنی باید با وضو باشد.}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۵ | طهارت از حدث اکبر و اصغر در طوافِ واجب شرط است؛ چه طواف عمره باشد یا طواف حج یا طواف نساء، حتی در عمره و حج مستحب، که پس از احرام بستن واجب است آن را تمام کند.}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۴۶ | طهارت از حدث اکبر و اصغر، در طواف مستحبی شرط نیست،{{توضیح مساله|۵۴۶| | |||
• آیة الله خامنه‌ای: در طواف مستحب لازم نیست وضو بگیرد ولی بنا بر احتیاط واجب طواف در | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
| خط ۸۲۴: | خط ۲۰۹: | ||
| توضیحات منبع = تهیه و تنظیم در [[پژوهشکده حج و زیارت]]، منتشر شده به سال ۱۳۹۷، | | توضیحات منبع = تهیه و تنظیم در [[پژوهشکده حج و زیارت]]، منتشر شده به سال ۱۳۹۷، | ||
}} | }} | ||
[[رده:فتواها درباره اعمال حج]] | [[رده:فتواها درباره اعمال حج]] | ||