در حال ویرایش عمر بن خطاب

'''عُمَر بن خَطاب''' (۴۰ سال قبل از هجرت - ۲۳ هجری قمری) از صحابه برجسته پیامبر(ص) و دومین خلیفه مسلمانان پس از [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] است. عمر در سال ۱۳ هجری توسط ابوبکر به خلافت نصب شد و تا سال ۲۳ هجری که توسط ابولؤلؤ به قتل رسید خلافتش ادامه داشت. در دوران خلافت عمر فتوحات زیادی در ایران، شام و عراق نصیب مسلمانان شد.

در دوره عمر [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] اولین بار توسعه یافت. عمر با خریدن خانه‌های اطراف مسجد آن را گسترش داد. در این توسعه حدود هفتاد درصد به مساحت مسجد اضافه شد.

 

عمر بن خطاب جایگاهی برجسته در میان [[اهل‌سنت]] دارد. در منابع روایی اهل‌سنت احادیث بسیاری در فضایل عمر از پیامبر نقل شده است. شیعیان به سبب مواضع وی در باب خلافت پس از پیامبر و همچنین شیوه حکمرانی او، وی را مورد انتقاد قرار داده‌اند.

عُمر بن خطاب در سال سیزدهم [[عام الفیل]] (۴۰ سال قبل از هجرت) به دنیا آمد.<ref>الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۵.</ref> وی از بزرگان قریش شمرده می‌شد<ref>الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۵.</ref> و در سال ششم بعثت<ref>البدء و التاریخ، ج۵۵، ص۸۸؛ تاریخ الخلفاء، ص۱۳۳.</ref> یا نهم بعثت مسلمان شد.<ref>مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۳۲۱.</ref> وی از مهاجرین نخستین و همچنین از صحابه برجسته پیامبر(ص) محسوب می‌شد.<ref>إمتاع الأسماع، ج‏۶، ص۱۵۰؛ الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۵؛ جوامع السیرة النبویة، ص۴۱.</ref> عمر در جنگ‌های پیامبر شرکت می‌کرد.<ref>الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۵.</ref> دختر وی [[حفصه|حَفصه]] به همسری پیامبر درآمد.<ref>التنبیه والإشراف، ص۲۵۲؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۳۲۱.</ref> عبدالله فرزند عمر نیز از صحابه بود.<ref>مسند احمد، ج۲، ص۲-۱۵۸.</ref> عمر در سال سیزدهم هجری<ref>تاریخ الخلفاء، ص۱۳۳؛ الأخبار الطوال، ص۱۱۳.</ref>با وصیت ابوبکر و بدون دخالت مستقیم مردم خلیفه شد،<ref>تاریخ الخلفاء، ص۱۵۹.</ref> و حدود ده سال بر این منصب تکیه زد.<ref>الإمامة و السیاسة، ص۳۷ و ص۳۸؛ البدایة و النهایة، ج‏۶، ص۱۹۸.</ref> عمر در سال ۲۳ هجری توسط فردی به نام ابولؤلؤ که از زیادی خراج خود نزد خلیفه شکایت برده بود و به شکایتش رسیدگی نشد، به قتل رسید.<ref>التنبیه والإشراف، ص۲۵۰؛ مروج الذهب، ج۲، ص۳۲۱ و ص۳۲۲؛ البدء و التاریخ، ج۵۵، ص۹۱.</ref> وی در حجره عایشه کنار [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] و [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] دفن شد.<ref>تاریخ الطبری، ج۴، ص۱۹۳.</ref> او پیش از مرگ شورایی شش نفره متشکل از [[امام علی(ع)]]، [[عثمان بن عفان]]، [[طلحه بن عبیدالله]]، [[زبیر بن عوام]]، [[عبدالرحمن بن عوف]] و [[سعد بن أبی وقاص]] برای انتخاب جانشین خود تشکیل داد.<ref>التنبیه والإشراف، ص۲۵۲.</ref>

عمر بن خطاب در میان اهل‌سنت جایگاه بزرگی دارد.<ref>تاریخ الخلفاء، ص۶۳، ص۱۰۹،‌ ص۱۳۳ و ص۱۴۲.</ref> روایت‌های زیادی در بیان فضایل او و ستایش پیامبر از او در منابع اهل‌سنت وجود دارد.<ref>تاریخ الخلفاء، ص۱۳۵ و ص۱۴۱؛ الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۷.</ref> او از پیامبر ۵۳۹ حدیث روایت کرده است.<ref>تاریخ الخلفاء، ص۱۳۳.</ref> احادیث منابع اهل‌سنت گزارش می‌کند که پیامبر از او راضی بود.<ref>الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۵.</ref> اهل‌سنت لقب فاروق را برای عمر به کار برده‌اند.{{نیازمند منبع|date=ژوئن ۲۰۲۵}} همچنین او را سختگیر در عقاید و دینداری و فردی تند مزاج توصیف کرده‌اند.<ref>شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۸۳؛ ج۶، ص۳۴۲ و ص۳۴۳؛ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۷.</ref>