در حال ویرایش عين ابى نيزر

'''عَیْنُ أَبی نَیْزَر''' یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای که با کندن زمین توسط [[امام علی(ع)]]، جوشید. این چشمه، در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب [[مدینه]] قرار دارد. امام این چشمه را به عنوان صدقه‌، برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد.

بنابر گزارش‌هاى تاریخی، امام علی(ع) از بُغَیْبِغَه، در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع (در جنوب مدینه)، می‌گذشت؛<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱؛ وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref>  ابو نیزر، پسر پادشاه حبشه (نَجاشی)، در آن منطقه، در حال کندن زمين، به جهت رسيدن به آب بود؛ اما به آب نمی‌رسید.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲.</ref> در اين هنگام، امام مشغول کندن زمین شد و پس از چندین‌بار کندن، چشمه پُرآبی جوشید. سپس آن را به عنوان صدقه‌، برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد و بر کاغذی نوشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱.</ref>

برخی دلیل نام‌گذاری این چشمه به «ابی‌نیزر» را به خاطر قدردانی از تلاش اوليه او در حفر این چشمه دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: فرهنگ اعلام جغرافیایی - تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ص۲۸۴.</ref>

گفته شده ابو نیزر، پسر پادشاه حبشه،<ref>وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref> در خردسالی به [[اسلام]] گرويد و به حضور [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] رسید و تا هنگام رحلت ايشان، در خانه آن حضرت بود<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱؛ وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref> و پس از درگذشت [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]، در خانه [[حضرت علی(ع)]] سکونت داشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲.</ref>