در حال ویرایش غزوه بدر (بخش)

== زمینه‌های شکل‌گیری ==
مسلمانان تا پیش از هجرت به مدینه، در برابر آزار [[مشرکان]] به صبر فراخوانده می‌شدند. اما در پی [[هجرت]]، خداوند با برشمردن برخی از آزارهای مسلمانان به‌دست مشرکان، همچون آواره ساختن مسلمانان از خانه و کاشانه خود، غارت و تصرف دارایی مسلمانان [[مهاجر]] و نیز بازداشتن آنان از [[مسجدالحرام]] و انجام [[مناسک حج]] (سوره انفال، آیه۳۴) به ایشان اجازه نبرد داد. (سوره حج، آیه ۳۹–۴۰) خداوند در آیه‌ای دیگر، ظلم‌های مشرکان را گناهی بدتر از نبرد در ماه حرام دانسته است. (سوره بقره، آیه۲۱۷) این آیه در پی [[سریه نخله]] (۲ق) نازل شد که در ماه حرام رخ داد و به کشته شدن یک تن از [[کافران]] به نام [[عمرو بن حضرمی]] و ضبط اموال این کاروان انجامید.<ref>المغازی، ج1، ص13-19.</ref> [[قریش]] این شکست را موجب سرافکندگی خود در میان قبایل عرب دانست و خواهان خون‌بهای او گشت. این یکی از بهانه‌های [[ابوجهل]] برای ترغیب و تشویق مکیان در نبرد با [[پیامبر(ص)]] بود. اما عامل اصلی نبرد بدر، تهدید کاروان تجاری مکیان به دست مسلمانان بود.