هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر
وارد شوید یا
یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:فراش.jpg|بندانگشتی|خادمان و فراشان در آغاز جاروکشی در [[حرم امام رضا(ع)]].|جایگزین=|300x300پیکسل]] | | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} |
|
| |
|
| '''فَرّاش'''، به کسانی گفته شده که در زيارتگاه‌ها، مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند. | | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] |
| | '''فَرّاش'''، در زيارتگاه‌ها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند، گفته مى‌شود. منصب فراشى در مزارهاى [[معصومان(ع)]]، افتخار بوده و گاهى [[زائر|زائران]]، به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند. |
|
| |
|
| منصب فراشى، در مزارهاى [[معصومان(ع)]]، افتخار شمرده شده و گاهى [[زائر|زائران]]، به صورت افتخارى به این کار مى‌پردازند. وظایف فراشان در [[آستان مقدس امام رضا(ع)|حرم امام رضا(ع)]] گسترده‌تر بوده و شامل حفظ نظم و آرامش، تقسيم گل‌هاى بالاى [[ضریح|ضريح]] بين [[زائر|زائران]] و آماده‌سازی مکان برگزاری مراسم صفّه و خطبه نیز می‌شود.
| | <br /> |
|
| |
|
| ==واژه‌شناسی== | | == واژه‌شناسی == |
| فراش، صيغۀ مبالغه از «فرش» بوده<ref>لغت نامه دهخدا ذیل واژه فراش، به نقل از اقرب الموارد؛ فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref> و به معنای كسى است كه فرش و بساط را مى‌گسترد.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه فراش.</ref> به پيشخدمت و خدمتكار<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه فراش؛ </ref> و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مى‌شود.<ref>فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref>
| | از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مى‌گسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مى‌شود.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت، ص۵۰.</ref> |
|
| |
|
| ==در مکان‌های مقدس==
| | صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مى‌گسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مى‌شود.<ref>فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref> |
| در زيارتگاه‌ها، به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحن‌ها و رواق‌ها هستند، فراش گفته مى‌شود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى [[معصومان(ع)]]، افتخار است و [[زائر|زائران]] گاهى به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت، ص۵۰.</ref>
| |
|
| |
|
| ==در حرم امام رضا(ع)== | | == در مکان‌های مقدس == |
| فرّاشان، در [[حرم امام رضا(ع)]]، خادمانی هستند كه وظيفۀ آنها حفظ نظافت، طهارت و غبارروبى [[رواق|رواق‌ها]]، حفظ نظم و آرامش و تقسيم گل‌هاى بالاى [[ضریح|ضريح]] بين [[زائر|زائران]] است. افزون بر اين، راهنمایی زائران و برف‌روبى حرم و بيوتات بر عهدۀ آنها است. فراشان، برای برگزاری مراسم خطبۀ صبح، رواق دارالسياره يا دارالحكمه را براى مراسم آماده کرده و در هنگام برگزارى مراسم صفّه و خطبه، مراقبت بر حفظ نظم و زمان را بر عهده دارند. تنظيم لوح، لاله و قرآن، براى اجراى مراسم صفّۀ صبح و مراسم صفّه شام و هدايت زائران در رواق‌هاى دارالحفّاظ و دارالسّلام، از دیگر وظایف آن‌هاست.<ref>راهنماى جامع اماكن متبركه، ص ۵٩؛ فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.</ref>
| | در زيارتگاه‌ها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحن‌ها و رواق‌هايند، فرّاش گفته مى‌شود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.<ref name=":0" /> |
|
| |
|
| ==پانوشت== | | ==پانوشت== |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| ==منابع== | | ==منابع== |
| {{منابع}}
| | |
| {{برگرفتگی | | {{برگرفتگی |
| | پیش از لینک = مقاله | | | پیش از لینک = مقاله |
| | منبع = فرهنگامه زیارت، | | | منبع = |
| | پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره چهاردهم، بهار 1392، ص38. | | | پس از لینک = |
| | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1270/1/38 | | | لینک = |
| }} | | }} |
| * '''راهنماى جامع اماكن متبركه حرم مطهر حضرت رضا(ع)'''، روابط عمومى آستان قدس رضوى، ۱۳۸۷ش.
| | [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1026/1/50 '''فرهنگ‌نامه زیارت''']، جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش. |
| | |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
