در حال ویرایش فسوق
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
فسوق بر اساس آیه 197 سوره بقره، از محرمات احرام است. درباره معنای دقیق آن اختلاف نظر وجود دارد. دروغ گفتن، دروغ بستن به خدا، دشنام دادن و فخرفروشی را از معناهای فسوق دانستهاند. فسوق در حال احرام و در غیر آن حرام است اما ارتکاب آن حج و عمره را باطل نمیکند و کفاره ندارد. | |||
==فسوق چیست؟== | ==فسوق چیست؟== | ||
واژه فسوق در | واژه فسوق در آیه ۱۹۷ سوره بقره آمده است: | ||
{{قرآن | {{قرآن | ||
| متن = الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ فِي الْحَجِّ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّٰهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّٰادِ التَّقْوىٰ وَ اتَّقُونِ يٰا أُولِي الْأَلْبٰابِ | | متن = الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ فِي الْحَجِّ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّٰهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّٰادِ التَّقْوىٰ وَ اتَّقُونِ يٰا أُولِي الْأَلْبٰابِ | ||
| ترجمه = | | ترجمه = | ||
}} | }} | ||
بر اساس این آیه سه عمل «[[رفث]]»، | بر اساس این آیه سه عمل «[[رفث]]»، «[[فسوق]]» و «[[جدال]]» در هنگام حج جایز نیست. | ||
=== معنای فسوق === | === معنای فسوق === | ||
مفسران و فقها برای فسوق معانی مختلفی را ذکر کردهاند. از جمله فضل بن علی طبرسی در مجمع البیان بیان میکند که اصحابنا یعنی علمای شیعه آن را به معنای دروغ گویی میدانند. اما دیگران آن را به معنای هرگونه معصیت و گناه دانسته و برخی نیز آن را به معنای لقب زشت دادن به مردم و یا فحش و ناسزا گفتن به شمار آوردهاند. <ref>مجمع البیان، ج۲، ص ۵۲۴</ref> | مفسران و فقها برای فسوق معانی مختلفی را ذکر کردهاند. از جمله فضل بن علی طبرسی در مجمع البیان بیان میکند که اصحابنا یعنی علمای شیعه آن را به معنای دروغ گویی میدانند. اما دیگران آن را به معنای هرگونه معصیت و گناه دانسته و برخی نیز آن را به معنای لقب زشت دادن به مردم و یا فحش و ناسزا گفتن به شمار آوردهاند. <ref>مجمع البیان، ج۲، ص ۵۲۴</ref> | ||
در فرهنگ فقه فارسی معناهای زیر | در فرهنگ فقه فارسی معناهای زیر از آثار فقها و مفسران شیعه شناسایی شده است: دروغ گفتن؛ دروغ و ناسزا گفتن؛ دروغ بستن بر خدا؛ نسبت دروغ دادن به خدا، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله يا يكى از امامان عليهم السّلام؛ دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروشىِ حرام؛ و هر سخن ناشايست و قبيح. <ref>[http://old.afiqh.org/dlibviewer/dlib_show.php?iid=315#70110 فرهنگ فقه فارسی، ج۶، ص ۷۰۱]</ref> | ||
===نظر فقهای معاصر=== | ===نظر فقهای معاصر=== | ||
بیشتر مراجع تقلید معاصر نیز فسوق را شامل سه عمل دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروختن (که همراه با اهانت و تحقیر مومن باشد) دانسته اند. <ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref> | بیشتر مراجع تقلید معاصر نیز فسوق را شامل سه عمل دروغ گفتن، فحش دادن و فخر فروختن (که همراه با اهانت و تحقیر مومن باشد) دانسته اند. <ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref> | ||
==فسوق کفاره ندارد== | ==فسوق کفاره ندارد== | ||
فسوق عملی | فسوق عملی حرام است چه در حال [[احرام]] و چه غیر از آن، اما با توجه به آیه فوق در حالت احرام پرهیز از آن مورد تاکید قرار گرفته است.<ref>تفسیر آیات حج، ص ۱۱۳</ref> | ||
با این حال ارتکاب | با این حال ارتکاب فسوق حج را باطل نمیکند و نیازی به [[کفاره]] ندارد، هر چند برخی از فقها گفتهاند که [[مستحب]] است چیزی کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.<ref>مناسک حج، ص۲۰۹</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۵۶: | خط ۲۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* مجمع البيان. فضل بن حسن طبرسی، تصحیح هاشم رسولی و فضل الله یزدی طباطبایی، بیروت - لبنان: دار المعرفة.۱۴۰۸. | |||
* مناسک حج، مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی امام خمینی و مراجع معظم تقلید، منصور مظاهری، پژوهشکده حج و زیارت، انتشارات مشعر، ۱۳۹۷. | |||
* درسنامه تفسیر آیات حج، معاونت امور روحانیون حوزه نمایندگی ولی فقه در امور حج و زیارت، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ | * درسنامه تفسیر آیات حج، معاونت امور روحانیون حوزه نمایندگی ولی فقه در امور حج و زیارت، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ | ||
* فرهنگ فقه فارسی، موسسه دایره المعارف فقه فارسی، انتشارات موسسه دایره المعارف فقه فارسی، ۱۳۸۷ | * فرهنگ فقه فارسی، موسسه دایره المعارف فقه فارسی، انتشارات موسسه دایره المعارف فقه فارسی، ۱۳۸۷ | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||