در حال ویرایش فسوق (فتاوای مراجع)

{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! فتوای مراجع درباره فسوق
|-style="background:#e7ebfb;"
| '''امام خمینی:''' فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد<sup>1</sup>  بلکه فحش دادن و فخر<sup>2</sup>  به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.
|-style="background:#fcfaf0;"
| <small>1. '''آية الله بهجت''': اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم 
حرام باشند. 
	
'''آية الله سبحاني''': مقصود از آن سه چيز است: دروغ گفتن، دشنام دادن، فخرفروشي بر يکديگر، لذا اينکه ديده شده گاهي به زبان جدّ يا شوخي، انساني، مردم شهري يا قبيلهاي و يا ايل و عشيره‌اي و يا لهجهاي را با تمسخر ياد ميکنند و يا بر آنها مفاخره ميکنند اين عمل في‌نفسه حرام و در حال احرام حرمتش مؤکد است.


2. '''آية الله تبريزى''': فخر کردن بر ديگران، اگر براي اثبات فضيلت و برتري براي خود باشد که توهين ديگري را در برداشته باشد، اين عمل في‌نفسه حرام است.
	
'''آية الله خويي''': مراد از فسوق در آيه مبارکه {فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِّ} دروغ و دشنام است و فخر کردنِ حرام هم ملحق به فسوق است، فخر، در صورتي که مستلزم اهانت به ديگران نباشد، حرام نيست.
	
'''آية الله سيستاني''': فخر کردن اگر مستلزم اهانت و تحقير مؤمن باشد هميشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤکد است و اگر چنين نباشد اشکالي ندارد حتي در حال احرام.
	
'''آية الله فاضل''': خواه موجب نقص ديگران باشد و يا نباشد.
	
'''آية الله مکارم''': بنا بر احتياط واجب فخرفروشي نيز از فسوق است.</small>

|-
|}
@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مقاله فقهی۲
-| فسوق|فسوق}}
-{{سخ}}
 {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
 ! فتوای مراجع درباره فسوق
 |-style="background:#e7ebfb;"
-| '''امام خمینی:''' [مسئله شماره ۳۷۲] فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد{{توضیح مساله|۳۷۲|
+| '''امام خمینی:''' فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد<sup>1</sup>  بلکه فحش دادن و فخر<sup>2</sup>  به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.
-* '''بهجت''': اظهر مقید بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غیر مُحرم حرام باشند.
-*
-* '''سبحانی''': مقصود از آن سه چیز است: دروغ گفتن، دشنام دادن، فخرفروشی بر یکدیگر، لذا اینکه دیده شده گاهی به زبان جدّ یا شوخی، انسانی، مردم شهری یا قبیلهای یا ایل و عشیره‌ای یا لهجهای را با تمسخر یاد می‌کنند یا بر آنها مفاخره می‌کنند این عمل فی‌نفسه حرام و در حال احرام حرمتش مؤکد است.
-}}
-بلکه فحش دادن و فخر{{توضیح مساله|۳۷۲|
-* '''تبریزی''': فخر کردن بر دیگران، اگر برای اثبات فضیلت و برتری برای خود باشد که توهین دیگری را دربرداشته باشد، این عمل فی‌نفسه حرام است.
-*
-* '''خویی''': مراد از فسوق در آیه مبارکه {فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِی الْحَجِّ} دروغ و دشنام است و فخر کردنِ حرام هم ملحق به فسوق است، فخر، در صورتی که مستلزم اهانت به دیگران نباشد، حرام نیست.
-*
-* '''سیستانی''': فخر کردن اگر مستلزم اهانت و تحقیر مؤمن باشد همیشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤکد است و اگر چنین نباشد اشکالی ندارد حتی در حال احرام.
-*
-* '''فاضل''': خواه موجب نقص دیگران باشد یا نباشد.
-*
-* '''مکارم''': بنا بر احتیاط واجب فخرفروشی نیز از فسوق است.
-}}
-به دیگران کردن نیز فسوق است و از برای فسوق کفاره نیست، فقط باید استغفار کند و مستحب است چیزی کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.
 |-style="background:#fcfaf0;"
-|
+| <small>1. '''آية الله بهجت''': اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم
-{{ارجاع مساله|۳۷۲}}
+حرام باشند.
+'''آية الله سبحاني''': مقصود از آن سه چيز است: دروغ گفتن، دشنام دادن، فخرفروشي بر يکديگر، لذا اينکه ديده شده گاهي به زبان جدّ يا شوخي، انساني، مردم شهري يا قبيلهاي و يا ايل و عشيره‌اي و يا لهجهاي را با تمسخر ياد ميکنند و يا بر آنها مفاخره ميکنند اين عمل في‌نفسه حرام و در حال احرام حرمتش مؤکد است.
+. '''آية الله تبريزى''': فخر کردن بر ديگران، اگر براي اثبات فضيلت و برتري براي خود باشد که توهين ديگري را در برداشته باشد، اين عمل في‌نفسه حرام است.
+'''آية الله خويي''': مراد از فسوق در آيه مبارکه {فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِّ} دروغ و دشنام است و فخر کردنِ حرام هم ملحق به فسوق است، فخر، در صورتي که مستلزم اهانت به ديگران نباشد، حرام نيست.
+'''آية الله سيستاني''': فخر کردن اگر مستلزم اهانت و تحقير مؤمن باشد هميشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤکد است و اگر چنين نباشد اشکالي ندارد حتي در حال احرام.
+'''آية الله فاضل''': خواه موجب نقص ديگران باشد و يا نباشد.
+'''آية الله مکارم''': بنا بر احتياط واجب فخرفروشي نيز از فسوق است.</small>
 |-
 |}
-{{پانویس}}
-==منبع==
-{{برگرفتگی
- | پیش از لینک =
- | منبع = صفحه 209 کتاب مناسک حج مطابق با فتاوای امام خمینی(ره) و مراجع معظم تقلید
- | لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aمناسک_حج_چاپ_۱۳۹۷.pdf&page=209
- | توضیحات منبع = تهیه و تنظیم در [[پژوهشکده حج و زیارت]]، منتشر شده به سال ۱۳۹۷،
-}}
-==مقاله‌های مرتبط==
-* [[فسوق]]
-{{محرمات احرام}}
-{{فتواهای محرمات احرام}}
-[[رده:فتواها درباره محرمات احرام]]