در حال ویرایش قراقیونلوها (بخش)

==روابط قراقویونلوها با حجاز==
از ارتباط قراقویونلوها با [[حجاز]] آگاهی‌های‌ اندکی در دست است. پس از نابودی حکومت [[جلایریان]] در سال ٨١٣ه. ق به‌دست قرایوسف قراقویونلو، چند سالی، کاروانی از [[عراق]] به حجاز اعزام نشد.<ref>اتحاف الوری، ج٣، ص4٨٢؛ تاریخ حبیب السیر، ج4، ص5٧٧؛ تاریخ ایران از آغاز تا انقراض سلسله قاجار، ص65٢ و 65٣.</ref> از سال 816ه. ق، قرایوسف کاروان حج را تجهیز می‌کرد و به [[مکه]] می‌فرستاد. در همین سال، در خطبه‌های نماز [[مسجدالحرام]]، برای قرایوسف دعا کردند.<ref>اتحاف الوری، ج٣، ص5١٠؛ شفاء الغرام، ج٢، ص4٣١؛ درر الفوائد المنظمه، ص٣٢٠.</ref>

نبرد قرایوسف با [[شاهرخ تیموری]] و نیز حاکم شام سبب شد حج دو سال (٨٢١ تا ٨٢٣ه. ق) تعطیل شود.<ref>شفاء الغرام، ج٢، ص4٣4 و 4٣5.</ref><ref>درر الفوائد المنظمه، ص٣٢١.</ref> پس از آن با درگذشت قرایوسف در سال ٨٢٣ه. ق، حج [[ایرانیان]] تا سال ٨٣١ه. ق تعطیل شد و تا سال ٨5٠ه. ق گزارش‌های کمی از اعزام کاروان‌های حج یا دیگر ارتباطات قراقویونلوها با حجاز در دست است.<ref>ر. ک: اتحاف الوری، ج٣، ص574؛ ج4، ص٢٣؛ درر الفوائد المنظمه، ص٣٢١-٣٢5 و ص٣٣٠ و ٣٣١.</ref>

مطابق گزارش [[مقریزی]]، اسکندر بن قرایوسف در مقابل شاهرخ تیموری با [[ممالیک مصر]] متحد شد و در سایه آن توانست به [[حج]] و حجاز توجه کند. سیاست قرقویونلوها این بود که با ایجاد روابط حسنه با ممالیک و خطبه خواندن به نام آنان<ref>سومر، ص66 و 6٧.</ref> بتوانند راحت‌تر با حجاز مرتبط باشند؛ زیرا ممالیک در این زمان بر حجاز سیادت داشتند و اقدامات دیگر دولت‌ها در [[حرمین]] بدون هماهنگی با آنان موجب واکنش سلاطین مصر می‌شد.