در حال ویرایش لذت‌های جنسی (فتاوای مراجع)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله فقهی۲ | {{مقاله فقهی۲ | ||
| | | ایجاد التذاذ جنسی|ایجاد التذاذ جنسی}} | ||
==چگونگی== | ==چگونگی== | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' [از محرمات احرام است:] | '''امام خمینی:''' [از محرمات احرام است:] جماع کردن با زن، و بوسیدن و دست بازی کردن{{توضیح مساله|*| | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' و همچنین بلند کردن یا در آغوش گرفتن با | * '''آیت‌الله سیستانی:''' و همچنین بلند کردن یا در آغوش گرفتن با شهوت. | ||
}} | }} | ||
و نگاه به شهوت،{{توضیح مساله|*| | و نگاه به شهوت،{{توضیح مساله|*| | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' در صورتی که نگاه کردن به همسر از روی شهوت موجب خروج منا شود، لازم است از آن پرهیز کند و | * '''آیت‌الله سیستانی:''' در صورتی که نگاه کردن به همسر از روی شهوت موجب خروج منا شود، لازم است از آن پرهیز کند و احتیاط مستحب آن است که اگر موجب خروج منا هم نشود پرهیز کند. | ||
}} | }} | ||
بلکه هر نحو لذت و تمتعی بردن.{{توضیح مساله|*| | بلکه هر نحو لذت و تمتعی بردن.{{توضیح مساله|*| | ||
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' محرم می‌تواند به غیر از جماع و بوسیدن و لمس و نگاه به شهوت و ملاعبه، از عیال خود لذت برد بنا بر اظهر (مانند التذاذ از صدا و یا سخن گفتن با او) گرچه احوط ترک استمتاع است مطلقاً. | * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' محرم می‌تواند به غیر از جماع و بوسیدن و لمس و نگاه به شهوت و ملاعبه، از عیال خود لذت برد بنا بر اظهر (مانند التذاذ از صدا و یا سخن گفتن با او) گرچه احوط ترک استمتاع است مطلقاً. | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' جماع کرد با زن و بوسیدن او از روی شهوت و ملامسه او در صورتی که با قصد لذت یا خروج | * '''آیت‌الله زنجانی:''' جماع کرد با زن و بوسیدن او از روی شهوت و ملامسه او در صورتی که با قصد لذت یا خروج منا همراه باشد و همچنین نگاه کردن به او چنانچه با قصد لذت و خروج منا همراه باشد، بر محرم حرام است و احتیاط مستحب در ترک مطلق تمتعات است. | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' محرم می‌تواند از همنشینی و صحبت و مانند آن با عیال خود لذت ببرد ولی | * '''آیت‌الله سیستانی:''' محرم می‌تواند از همنشینی و صحبت و مانند آن با عیال خود لذت ببرد ولی احتیاط مستحب ترک استمتاع است مطلقا. | ||
* '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' برای زنان، همین حکم نسبت به مردان صادق است اگرچه از | * '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' برای زنان، همین حکم نسبت به مردان صادق است اگرچه از محارم زن باشند. | ||
* '''آیت‌الله فاضل:''' مرد نسبت به زوجه خودش. | * '''آیت‌الله فاضل:''' مرد نسبت به زوجه خودش. | ||
* '''آیت‌الله مکارم:''' نگاه و لمس بدون قصد لذت مانعی ندارد و احتیاط آن است که بوسیدن بدون قصد لذت را نیز ترک نماید. | * '''آیت‌الله مکارم:''' نگاه و لمس بدون قصد لذت مانعی ندارد و احتیاط آن است که بوسیدن بدون قصد لذت را نیز ترک نماید. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{ارجاع مساله|*}} | {{ارجاع مساله|*}} | ||
|} | |} | ||
==حکم | == حکم == | ||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
! مسئله | ! مسئله 314 | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر | '''امام خمینی:''' اگر کسی در احرام عمره تمتع از روی علم و عمد، با زن، چه در قُبُل و چه در دُبر و یا با مرد جماع کند، ظاهراً عمره‌اش باطل نشود{{توضیح مساله|314| | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' اگر او | * '''آیت‌الله بهجت:''' عمره‌اش باطل است لکن باید عمره را تمام کند و دوباره اعاده نماید و بعد حج تمتع به جا آورد و اگر وقت تنگ باشد حج او مبدل به افراد می‌شود و باید از حج، عمره مفرده به جا آورد و احوط اعاده حج است در سال آینده. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله خویی:''' ایشان متعرض جماع با مرد نشده‌اند. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر بعد از تمام شدن سعی باشد و همچنین در عمره مفرده. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' اگر پیش از سعی باشد عمره او فاسد است و باید احتیاطاً آن را تمام کند و بعد از تمام کردن عمره پیش از حج، واجب است عمره را اعاده نماید و یک شتر کفاره بر او واجب است و اگر وقت اتمام و اعاده ندارد آن عمره فاسد را قطع کند و اعاده نماید و اگر نتواند به واسطه تنگی وقت آن را پیش از حج اعاده کند حج او افراد می‌شود و باید بعد از حج عمره مفرده به جا آورد، ولی باید به همان احرام عمره باقی بماند و احتیاطاً به یکی از مواقیت خارج مکه برود و تجدید نیت جهت حج افراد بنماید و احوط اعاده حج است در سال آینده. | ||
* '''آیت‌الله فاضل:'''حرمت نفسی و ذاتی وطی با مرد گرچه خیلی شدید و موجب حد است لیکن ارتباط آن با احرام محل اشکال است. | |||
* '''آیت‌الله فاضل:''' | |||
}} | }} | ||
ولیکن موجب کفاره است که بیان آن می‌آید{{توضیح مساله|314| | |||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله فاضل:''' بنا بر احتیاط موجب کفاره است. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله مکارم:''' کفاره آن بنا بر احتیاط یک شتر است. | ||
}} | }} | ||
و احتیاط | و احتیاط آن است که اگر این عمل پیش{{توضیح مساله|314| | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' احتیاط واجب این است که عمره‌اش را تمام کند و پس از آن حج به جا آورد و در سال آینده هر دو را دوباره به جا آورد و اگر در عمره مفرده باشد نیز عمره‌اش باطل است و واجب است در مکه بماند تا ماه دیگر قمری و برود از یکی از مواقیت پنج‌گانه محرم شود و عمره را اعاده کند و به احتیاط واجب احرام از خارج حرم کافی نیست. | |||
* '''آیت‌الله | |||
}} | }} | ||
و | از سعی واقع شد عمره را تمام کند و آن را دو مرتبه به جا آورد{{توضیح مساله|314| | ||
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' | * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' از اینجا تا آخر در مناسک ایشان نیست بلکه به جای آن آمده است: «و در صورت عدم امکان سال دیگر حج را اعاده نماید». | ||
}} | }} | ||
و اگر وقت تنگ است حج اِفراد{{توضیح مساله|314| | |||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' عدول به حج إفراد خلاف احتیاط است لذا عمره را اتمام کند و اگر وقت دارد اعاده نماید و اگر وقت ندارد برای حج محرم شود و حج خود را با همان عمره به پایان ببرد و احتیاط مستحب سال بعد حج را اعاده نماید و در هر صورت کفاره بر او یک شتر واجب شده است که مخیر است در مکه و یا در منا و در صورت تأخیر در محل خود انجام دهد. | |||
{{ | * '''آیت‌الله فاضل:''' ظاهراً عمره باطل نمی‌شود، لذا اگر وقت تنگ است حج تمتع را به جا آورد و احتیاط مستحب آن است که سال بعد حج را اعاده کند. و اگر این عمل در عمره مفرده قبل از سعی واقع شده باید این عمره را تمام کند و یک شتر کفاره بدهد و در ماه بعد نیز یک عمره مفرده دیگر انجام دهد. (اگرچه اصل آن مستحب بوده) و محل احرام عمره دوم در صورتی که در عمره اول از یکی از مواقیت معروفه محرم شده همان جاست والاّ از ادنی الحل است. همان طور که در صورت عدم تمکن از رفتن به مواقیت می‌تواند از ادنی الحل محرم شود. | ||
* '''آیت‌الله مکارم:''' اگر وقت تنگ است عمره را اعاده نکند و حج تمتع را ادامه دهد. | |||
| | |||
''' | |||
* '''آیت‌الله | |||
* '''آیت‌الله | |||
}} | }} | ||
به جا آورد و بعد از آن عمره مفرده{{توضیح مساله|314| | |||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله زنجانی:''' و بعد از حج و گذشتن ایام تشریق عمره مفرده... . | ||
}} | }} | ||
به جا آورد و احتیاط بیشتر آن است که سال دیگر حج را اعاده کند. | |||
|-style="background:#fefef9;" | |-style="background:#fefef9;" | ||
| '''مراجع دیگر:''' | | '''مراجع دیگر:''' | ||
{{ارجاع مساله| | {{ارجاع مساله|314}} | ||
|} | |} | ||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
! مسئله | ! مسئله 315 | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر | '''امام خمینی:''' اگر در عمره تمتع این عمل را از روی علم و عمد پس از سعی مرتکب شود، کفاره بر او واجب می‌شود و کفاره{{توضیح مساله|315| | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' | * '''آیت‌الله بهجت:''' کفاره‌اش یک شتر است. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله تبریزى:''' کفاره‌اش یک گوسفند است و بنا بر احتیاط یک شتر و یا یک گاو. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' کفاره‌اش یک شتر است. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله خویی، آیت‌الله نوری:''' بنا بر احتیاط واجب یک شتر است برای کسی که بتواند شتر تهیه کند، و یک گاو است اگر متوسط باشد و نتواند شتر تهیه کند، و یک گوسفند است اگر مُعْسِر باشد و نتواند گاو تهیه کند. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله زنجانی:''' در کفاره بین شتر و گاو و گوسفند، مخیر است؛ و اگر قبل از اتمام سعی، مرتکب شود در این صورت نیز عمره او فاسد نمی‌شود و کفاره آن یک شتر است. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' کفاره‌اش یک شتر است و فرقی بین فقیر و ثروتمند نیست و اگر از آن عاجز باشد ساقط می‌شود. | |||
و اگر | * '''آیت‌الله سیستانی:''' کفاره‌اش بنا بر احتیاط یک شتر و یا یک گاو است. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله صافی:''' کفاره آن اگر متمکن است یک شتر والاّ یک گاو است. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله فاضل:''' کفاره‌اش یک شتر و یا یک گاو و یا یک گوسفند است به اختیار خودش اگرچه بهتر آن است که شتر را کفاره دهد. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله گلپایگانی:''' و کفاره او اگر ثروتمند باشد یک شتر، و اگر فقیر باشد یک گوسفند، و در متوسط الحال یک گاو است، و اظهر تخییر بین سه چیز است مطلقاً. | ||
}} | }} | ||
بنا بر احتیاط واجب یک شتر است؛ چه ثروتمند باشد یا نباشد. | |||
|-style="background:#fefef9;" | |-style="background:#fefef9;" | ||
| '''مراجع دیگر:''' | | '''مراجع دیگر:''' | ||
{{ارجاع مساله| | {{ارجاع مساله|315}} | ||
|} | |} | ||
{{سخ}} | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
! | ! مسئله 316 | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' | '''امام خمینی:''' اگر در احرامِ حج این عمل را از روی علم و عمد به جا آورد، اگر قبل از وقوف به عرفات بوده حج او فاسد است مسلّماً، و اگر بعد از وقوف به عرفات و قبل از وقوف به مشعرالحرام بوده، حج او فاسد است بنا بر اقوی{{توضیح مساله|316| | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیت‌الله بهجت، آیت‌الله گلپایگانی:''' در این صورت حج او فاسد است علی الأشهر. | ||
* '''آیت‌الله | * '''آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی:''' اگر این عمل قبل از وقوف در مزدلفه صورت گرفته باشد، باید حج در سال آینده اعاده شود. (و '''آیت‌الله سیستانی''' اضافه می‌فرماید: چه حج واجب باشد چه مستحب). | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' در هیچ‌یک از دو صورت، حج، فاسد نمی‌شود، لیکن سه امر واجب می‌گردد: الف) اگر قبل از درک رکن مشعر باشد سال آینده حجی که از نظر نوع مانند حج امسال باشد به جا آورد، هرچند حج اول او استحبابی باشد؛ ب) یک شتر قربانی کند؛ ج) از یکدیگر جدا شوند و در سال بعد نیز اگر از همان مسیر سال قبل به عرفات می‌روند پس از رسیدن به محل معصیت از یکدیگر جدا شوند. و زن در صورتی که محرم بوده و این عمل از روی علم و عمد و اختیار از او صادر شده باید شتر قربانی کند و سال بعد حج به جا آورد و اگر شوهرش او را مجبور کرده باید قربانی زن را نیز بپردازد و در این صورت حج سال بعد بر زن واجب نیست. و در هر حال برای وجوب جدایی کافی است که در این معصیت یکی از آنها علم و عمد و اختیار داشته باشد. کفاراتی که در باب جماع می‌آید مخصوص به جماع با همسر است. | |||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' اگر این عمل تا قبل از وقوف مشعر واقع شود احکام چهارگانه مترتب است: الف) حج او صحیح است (ولی به شرحی که می‌آید هم عقوبت و هم کفاره دارد). ب) باید اعمال حج را پایان برساند و باید زن و مرد با هم خلوت نکنند تا اعمال حج را تمام کنند. ج) در سال آینده دوباره حج را به عنوان عقوبت انجام دهد و در صورتی که از همان راه قبلی قصد حج کنند پس از رسیدن به محل معصیت از هم جدا شوند تا اتمام مناسک. د) باید یک شتر کفاره بدهد و در صورت عجز یک گوسفند کفاره بدهد و از اینجا حکم مسئله بعد هم بیان شد. | |||
* '''آیت‌الله فاضل:''' ظاهراً حج او در هر دو صورت صحیح است ولی باید یک شتر و در صورت عجز یک گاو کفاره بدهد و باید زن و شوهر با هم خلوت نکنند تا اعمال مناسک خود را تمام کنند و سال بعد باید حج تمتع به عنوان عقوبت انجام دهند. و همچنین در سال بعد در صورتی که از همان راه قبلی قصد حج کنند، پس از رسیدن به محل معصیت باید از هم جدا شوند تا اتمام مناسک. و زن هم اگر در احرام بوده و به عمل راضی شده همین حکم را دارد و اگر مجبور شده کفاره‌اش به عهده شوهر است. | |||
* '''آیت‌الله نوری:''' و باید زن و شوهر با هم خلوت نکنند تا اعمال مناسک خود را تمام کنند و همچنین در سال بعد، در صورتی که از همان راه قبلی قصد حج کنند، پس از رسیدن به محل معصیت باید از هم جدا شوند تا اتمام مناسک. | |||
}} | }} | ||
و | و در هر دو صورت کفاره آن یک شتر است.{{توضیح مساله|316| | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' | * '''آیت‌الله بهجت:''' کفاره این عمل در صورت تمکن یک شتر و در صورت عجز یک گاو و در صورت عجز یک گوسفند می‌باشد. | ||
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی:''' در صورت تمکن یک شتر و در صورت عجز یک گوسفند کفاره بدهد. | |||
* ''' | |||
}} | }} | ||
|-style="background:#fefef9;" | |-style="background:#fefef9;" | ||
| '''مراجع دیگر:''' | | '''مراجع دیگر:''' | ||
{{ارجاع مساله| | {{ارجاع مساله|316}} | ||
|} | |} | ||
{{سخ}} | {{سخ}} | ||