در حال ویرایش مجاور
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:شهر کربلا۲.jpg|بندانگشتی|نمایی از [[بین الحرمین]]، شهر [[کربلا]] و خانههای | [[پرونده:شهر کربلا۲.jpg|بندانگشتی|نمایی از [[بین الحرمین]]، شهر [[کربلا]] و خانههای مجاوران.]] | ||
'''مجاور'''، در اصطلاح دینی، کسی است که در یک شهر زیارتی، سکونت داشته باشد. سکونت در شهرهای مقدس، امری پسندیده دانسته شده است؛ از این رو، برخی افراد در مکانهای دینی و مذهبی مانند [[مکه]]، [[مدینه]]، [[نجف]] و [[کربلا]] ساکن میشوند. به مجاور مکه، [[جارالله|جار الله]] گفته میشود. | '''مجاور'''، در اصطلاح دینی، کسی است که در یک شهر زیارتی، سکونت داشته باشد. سکونت در شهرهای مقدس، امری پسندیده دانسته شده است؛ از این رو، برخی افراد در مکانهای دینی و مذهبی مانند [[مکه]]، [[مدینه]]، [[نجف]] و [[کربلا]] ساکن میشوند. به مجاور مکه، [[جارالله|جار الله]] گفته میشود. | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
مجاور، در اصطلاح دینی، به کسی گفته میشود که در یک شهر زیارتی، سکونت داشته باشد. در مقابل، [[زائر]] و مسافر است که از جای دیگر به [[زیارت]] آمده است. زائر و مجاور، بیشتر، با هم به کار برده میشوند. سکونت در شهرهای مقدس، امری پسندیده دانسته شده است؛ از این رو، برخی افراد در مکانهای دینی و مذهبی مانند [[مکه]]، [[مدینه]]، [[نجف]]، [[کربلا]] ساکن میشوند. به کسی که مقیم شهر [[مکه]] شده باشد، [[جارالله|جار الله]] گفته شده که به معنای همسایه خدا است. به سکونت در سرزمینهای مقدس و شهرهای زیارتی، «مجاورت» گفته میشود.<ref>فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص39.</ref> | مجاور، در اصطلاح دینی، به کسی گفته میشود که در یک شهر زیارتی، سکونت داشته باشد. در مقابل، [[زائر]] و مسافر است که از جای دیگر به [[زیارت]] آمده است. زائر و مجاور، بیشتر، با هم به کار برده میشوند. سکونت در شهرهای مقدس، امری پسندیده دانسته شده است؛ از این رو، برخی افراد در مکانهای دینی و مذهبی مانند [[مکه]]، [[مدینه]]، [[نجف]]، [[کربلا]] ساکن میشوند. به کسی که مقیم شهر [[مکه]] شده باشد، [[جارالله|جار الله]] گفته شده که به معنای همسایه خدا است. به سکونت در سرزمینهای مقدس و شهرهای زیارتی، «مجاورت» گفته میشود.<ref>فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص39.</ref> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
*'''مقدمة الأدب'''، محمود بن عمر زمخشری، مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ۱۳۸۶ش. | *'''مقدمة الأدب'''، محمود بن عمر زمخشری، مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ۱۳۸۶ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[ | |||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] |