در حال ویرایش مدینه
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
== تاریخچه تحول شهر مدینه == | == تاریخچه تحول شهر مدینه == | ||
[[پرونده:معماری خانه‌های مدینه.jpg|250px|بندانگشتی|نمونه‌ای از معماری قدیم خانه‌های مدینه]] | [[پرونده:معماری خانه‌های مدینه.jpg|250px|بندانگشتی|نمونه‌ای از معماری قدیم خانه‌های مدینه]] | ||
==== شکل بازار ==== | ==== شکل بازار ==== | ||
* در عصر [[پیامبر(ص)]] در مدینه دیواری نبود، بازار تجاری در خارج مدینه در مکان [[مناخه]] فعلی بر پا می‌شد و بین مناطق مسکونی و تجاری جدایی بود. بازار میدان بزرگی بود که ساختمانی در آن نبود. | * در عصر [[پیامبر(ص)]] در مدینه دیواری نبود، بازار تجاری در خارج مدینه در مکان [[مناخه]] فعلی بر پا می‌شد و بین مناطق مسکونی و تجاری جدایی بود. بازار میدان بزرگی بود که ساختمانی در آن نبود. | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۹۰: | ||
* در نیمه اول قرن نوزدهم میلادی جمعیت مدینه در حدود ۱۶ هزار نفر بوده است و بنابر گزارشاتی این میزان در ابتدای سده بیستم به حدود ۸۰ هزار نفر رسید. | * در نیمه اول قرن نوزدهم میلادی جمعیت مدینه در حدود ۱۶ هزار نفر بوده است و بنابر گزارشاتی این میزان در ابتدای سده بیستم به حدود ۸۰ هزار نفر رسید. | ||
== دیوار شهر و تحولات آن == | == دیوار شهر و تحولات آن == | ||
[[پرونده:مدینه در سفرنامه برتن.jpg | [[پرونده:مدینه در سفرنامه برتن.jpg|بندانگشتی|نمایی از شهر مدینه، نقاشی شده در قرن نوزدهم میلادی و چاپ شده در سفرنامه [[ریچارد فرانسیس برتون|ریچارد برتن]]]]. | ||
در سال ۲۶۳ نخستن دیوار مدینه با خشت ساخته شد. [[عضد الدوله بویه‌ای]] در سالهای ۳۶۷ -۳۷۲ این دیوار را تخریب و دیواری جدیدی از سنگ برای مدینه ساخت. | در سال ۲۶۳ نخستن دیوار مدینه با خشت ساخته شد. [[عضد الدوله بویه‌ای]] در سالهای ۳۶۷ -۳۷۲ این دیوار را تخریب و دیواری جدیدی از سنگ برای مدینه ساخت. | ||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۱۵: | ||
پس از رحلت رسول خدا(ص) ، شهر مدینه مرکز خلافت شد. این مرکزیت تا سال نخست خلافت [[امام علی(ع)]] یعنی سال ٣۶ هجری ادامه داشت. پس از آن که امام از مدینه عازم [[کوفه|کوفه]] شد، مدینه، از مرکزیت خارج گردید و اداره آن در عهده امیرانی درآمد که از سوی [[عراق]] و سپس [[شام]] و نقاط دیگر بر دنیای اسلام حکومت می‌کردند توسط خلفای [[بنی‌امیه|اموی]] و سپس [[بنی‌عباس|عباسیان]] انتخاب می‌شدند. در این مدت مدینه شاهد جنگ‌هایی از جمله [[واقعه حره]] و قیام‌هایی از جمله [[قیام نفس زکیه]] در سال ۱۴۵ بود. | پس از رحلت رسول خدا(ص) ، شهر مدینه مرکز خلافت شد. این مرکزیت تا سال نخست خلافت [[امام علی(ع)]] یعنی سال ٣۶ هجری ادامه داشت. پس از آن که امام از مدینه عازم [[کوفه|کوفه]] شد، مدینه، از مرکزیت خارج گردید و اداره آن در عهده امیرانی درآمد که از سوی [[عراق]] و سپس [[شام]] و نقاط دیگر بر دنیای اسلام حکومت می‌کردند توسط خلفای [[بنی‌امیه|اموی]] و سپس [[بنی‌عباس|عباسیان]] انتخاب می‌شدند. در این مدت مدینه شاهد جنگ‌هایی از جمله [[واقعه حره]] و قیام‌هایی از جمله [[قیام نفس زکیه]] در سال ۱۴۵ بود. | ||
=== اشراف حسینی === | ====اشراف حسینی==== | ||
{{اصلی|اشراف حسینی}} | {{اصلی|اشراف حسینی}} | ||
حکومت علویان بر مدینه، از اوایل قرن چهارم آغاز شد. زمان دقیق پایه‌گذاری حکمرانی [[اشراف حسینی]] و چگونگی آن چندان روشن نیست؛ ولی از حدود سال ۳۸۱ق. تا اواخر سده یازدهم قمری پیوسته سادات حسینی حکومت مدینه را در دست داشتند. درباره این‌که چه کسی از نسل [[امام حسین(ع)]] نخستین بار به حکمرانی مدینه دست یافت، اختلاف نظر است. برخی این شخص را «طاهر<ref group="یادداشت">یا ظاهر.</ref> بن محمد<ref group="یادداشت">یا مسلم.</ref> بن عبیدالله بن طاهر بن یحیی بن حسن بن جعفر بن عبیدالله الاعرج بن حسین اصغر بن علی بن الحسین(ع)» دانسته‌اند.<ref>. جمهرة انساب العرب، ص55؛ تاریخ ابن خلدون، ج4، ص139-140.</ref>شاخه‌های مختلفی از خاندان اشراف حسینی از جمله [[آل مهنا]] و [[آل جماز]] بر مدینه حکم راندند. | حکومت علویان بر مدینه، از اوایل قرن چهارم آغاز شد. زمان دقیق پایه‌گذاری حکمرانی [[اشراف حسینی]] و چگونگی آن چندان روشن نیست؛ ولی از حدود سال ۳۸۱ق. تا اواخر سده یازدهم قمری پیوسته سادات حسینی حکومت مدینه را در دست داشتند. درباره این‌که چه کسی از نسل [[امام حسین(ع)]] نخستین بار به حکمرانی مدینه دست یافت، اختلاف نظر است. برخی این شخص را «طاهر<ref group="یادداشت">یا ظاهر.</ref> بن محمد<ref group="یادداشت">یا مسلم.</ref> بن عبیدالله بن طاهر بن یحیی بن حسن بن جعفر بن عبیدالله الاعرج بن حسین اصغر بن علی بن الحسین(ع)» دانسته‌اند.<ref>. جمهرة انساب العرب، ص55؛ تاریخ ابن خلدون، ج4، ص139-140.</ref>شاخه‌های مختلفی از خاندان اشراف حسینی از جمله [[آل مهنا]] و [[آل جماز]] بر مدینه حکم راندند. | ||
=== تشیع در مدینه === | ==== تشیع در مدینه ==== | ||
از سده ششم قمری تسلط شیعیان بر مدینه رو به گسترش نهاد. در نیمه دوم سده هشتم قمری، برخی امیران مدینه در تشیع خود بسیار استوار بودند.<ref>. اطلس شیعه، | از سده ششم قمری تسلط شیعیان بر مدینه رو به گسترش نهاد. در نیمه دوم سده هشتم قمری، برخی امیران مدینه در تشیع خود بسیار استوار بودند.<ref>. اطلس شیعه، ص416.</ref> <ref>. الضوء اللامع، ج3، ص50.</ref> قلقشندی در سال ۷۹۹ق. امیران مدینه از خاندان بنی عطیه و بنی جماز را از امامیه و حکمرانان [[مکه]] را از [[زیدیه]] دانسته است.<ref>. صبح الاعشی، ج4، ص306.</ref> ابن خلدون نیز، حاکمان مکه را زیدی و حکمرانان مدینه را رافضی خوانده است.<ref>. تاریخ ابن خلدون، ج4، ص16.</ref> | ||
==== تضعیف تشیع در مدینه در عصر ممالیک و عثمانی ==== | ==== تضعیف تشیع در مدینه در عصر ممالیک و عثمانی ==== | ||
اشراف مدینه در حمایت دولت‌های بزرگ مانند فاطمیان، [[بنی‌عباس|عباسیان]]، ممالیک، [[دولت عثمانی|عثمانی]] و آل رسول که بر [[یمن]] حاکم بود، قرار داشتند.<ref>. اطلس شیعه، ص415.</ref> دولت [[ایوبیان|ایوبی]]، رفتار دوستانه‌ای با اشراف و شیعیان داشت<ref>. اطلس شیعه، ص415.</ref> اما به تدریج رویکرد ضد شیعی گرفت و نفوذ شیعه را در این شهر کاست. در دوران ممالیک، از هنگام سلطنت قلاوون مملوکی، خطابت و قضاوت در مدینه از دست شیعیان بیرون رفت و به [[اهل سنت]] واگذار شد.<ref>. المغانم المطابه، ج3، ص1236؛ التاریخ الشامل، ج2، ص264-265.</ref> برخی از سلاطین مملوکی با شیعیان به ستیز برخاستند و امیران مدینه را زیر فشار قرار دادند.<ref>. تاریخ المدینه، ص192-205؛ التحفة اللطیفه، ج1، ص258 | اشراف مدینه در حمایت دولت‌های بزرگ مانند فاطمیان، [[بنی‌عباس|عباسیان]]، ممالیک، [[دولت عثمانی|عثمانی]] و آل رسول که بر [[یمن]] حاکم بود، قرار داشتند.<ref>. اطلس شیعه، ص415.</ref>دولت [[ایوبیان|ایوبی]]، رفتار دوستانه‌ای با اشراف و شیعیان داشت<ref>. اطلس شیعه، ص415.</ref> اما به تدریج رویکرد ضد شیعی گرفت و نفوذ شیعه را در این شهر کاست. در دوران ممالیک، از هنگام سلطنت قلاوون مملوکی، خطابت و قضاوت در مدینه از دست شیعیان بیرون رفت و به [[اهل سنت]] واگذار شد.<ref>. المغانم المطابه، ج3، ص1236؛ التاریخ الشامل، ج2، ص264-265.</ref> برخی از سلاطین مملوکی با شیعیان به ستیز برخاستند و امیران مدینه را زیر فشار قرار دادند.<ref>. تاریخ المدینه، ص192-205؛ التحفة اللطیفه، ج1، ص258.</ref> | ||
=== از سده دهم قمری تا آل سعود === | === از سده دهم قمری تا آل سعود === | ||
از عصر غلبه سلطه [[حکومت عثمانی]] بر حجاز، حاکم مدینه تحت نفوذ این دولت قرار گرفت و [[شیخ الحرم]] | از عصر غلبه سلطه [[حکومت عثمانی]] بر حجاز، حاکم مدینه تحت نفوذ این دولت قرار گرفت و [[شیخ الحرم]] که از سوی سلطان عثمانی برگزیده می‌شد عملا حاکم شهر بود و کم کم امیر مدینه به مقامی تشریفاتی تبدیل شد. در اواخر عصر عثمانی نیز مدینه به صورت یکی از استان‌های حکومت عثمانی درآمد. [[شریف حسین]] که در [[حجاز]] برای استقلال از عثمانی قیام کرد، در سال ۱۳۳۷ قمری مدینه را از سلطه عثمانیان بیرون آورد. چند سال بعد با تشکیل دولت [[آل سعود]]، این شهر نیز در سال ۱۳۴۴ قمری به قلمرو آل سعود اضافه شد. در ابتدای سلطه آل سعود بناهای [[قبرستان بقیع]] تخریب شد که واکنش‌های بسیاری در جهان اسلام در پی داشت. | ||
==مسجدهای مدینه== | ==مسجدهای مدینه== | ||
{{اصلی|فهرست مسجدهای مدینه}} | {{اصلی|فهرست مسجدهای مدینه}} | ||
===مسجد النبی=== | ===مسجد النبی=== | ||
{{اصلی|مسجد النبی | {{اصلی|مسجد النبی}} | ||
شریف‌ترین و والاترین مسجد، پس از | شریف‌ترین و والاترین مسجد، پس از مسجدالحرام، مسجد پیامبرخدا(ص) در مدینه منوّره است. پیامبر درباره نماز خواندن در این مسجد فرمود: | ||
«صَلاة فی مسجدی هذا خیرٌ مِن أَلْفِ صَلاة فیما سواه مِنَ الْمَساجد الاّ المسجد الحرام». <sup>٢</sup> | |||
«یک نماز در مسجد من [ثوابش] بهتر از هزار نماز در دیگر مساجد است، مگر مسجدالحرام». | |||
مسجد با همین بنا برای هفت سال محل برگزاری نماز جماعت، نماز جمعه وخطبه‌های رسول خدا(ص) بود. گرچه برخی نوشته‌اند که در سال چهارم هجری، دیواره‌های آن از خشت و گِل بنا شد. در سال هفتم هجرت، با گسترش اسلام و افزایش شمار مسلمانان، ضرورت توسعه مساحت مسجد مطرح شد. رسول خدا(ص) بر طول و عرض مسجد افزود و مساحت آن به ٢۴٧۵ متر مربع رسید. در این توسعه، شکل مسجد به صورت مربع درآمد. قبله مسجد نیز از سال دوم هجری از شمال به سمت جنوب تغییر کرد و از آن پس، نه به سوی بیت‌المقدس، که قبله یهود بود، بلکه به سوی مکه نماز خوانده می‌شد. | |||
=== مسجدهای تاریخی === | === مسجدهای تاریخی === | ||
برخی از مساجد مدینه تاریخی که اغلب از عصر پیامبر به یادگار مانده‌اند: | |||
* [[مسجد قبا]] | |||
* [[مسجد ضرار]] | |||
* [[مسجد جمعه (مدینه)|مسجد جمعه]] | |||
* [[مسجد بنات بنی‌النجار]] | |||
* [[مسجد بنی وائل]] | |||
* [[مسجد العمره]] | |||
* [[مسجد عتبان بن مالک]] | |||
* [[مسجد بنی‌بیاضه]] | |||
* [[مسجد فاطمه]] | |||
* [[مسجد فضیخ|مسجد فضیح]] | |||
* [[مسجد شجره]] | |||
* [[مسجد غمامه]] | |||
* [[مسجد علی بن ابی‌طالب(ع)|مسجد امام علی بن ابی‌طالب(ع)]] | |||
* [[مسجد ابوبکر]] | |||
* [[مسجد عمر]] | |||
* [[مسجد عثمان]] | |||
* [[مساجد فتح]] | |||
* [[مسجد ثنایا|مسجد الثنایا]] | |||
==بقیع== | ==بقیع== | ||
{{اصلی|بقیع}}بقیع مشهورترین و بافضیلت‌ترین قبرستان مسلمانان در شهر مدینه است. پیامبر(ص) بعد از هجرت به مدینه، زمین بقیع را برای دفن مردگان مسلمانان انتخاب نمود، این زمین در جنوب شرق مسجدالنبی و در نزدیکی آن قرار داشت. | {{اصلی|بقیع}}بقیع مشهورترین و بافضیلت‌ترین قبرستان مسلمانان در شهر مدینه است. این زمین به دلیل وجود درختان خاردار غرقد به بقیع الغرقد نیز معروف بوده است. برخی از مکان‌های هم‌جوار به این نام معروف بوده‌اند. بقیع مسیر دسترسی به قبایل یهودی‌نشین و مجاور گورستان یهودیان و [[قبیله بنی‌قریظه]] بود. بعدها در هنگام دیوارکشی مدینه، بقیع بیرون از دیوار شهر قرار گرفت. | ||
پیامبر(ص) بعد از هجرت به مدینه، زمین بقیع را برای دفن مردگان مسلمانان انتخاب نمود، این زمین در جنوب شرق مسجدالنبی و در نزدیکی آن قرار داشت. اسعد بن زراره خزرجی اولین فرد از [[انصار]] و عثمان بن مظعون اولین فرد از مهاجران بودند که در این قبرستان دفن شدند. بعدها با الحاق حش کوکب و خانه‌های صحابه که بین مسجدالنبی و بقیع قرار داشت وسعت این قبرستان افزوده شد. در دوره معاصر نیز زمین شهرداری مدینه، به این قبرستان الحاق شد. | |||
روایات زیادی درباب فضیلت قبرستان بقیع نقل شده و این قبرستان همواره مورد توجه و احترام مسلمانان بوده است. پیامبر(ص) و [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] به زیارت مدفونان این قبرستان می‌رفتند و استحباب [[زیارت]] این قبرستان مورد تاکید علمای شیعه قرار گرفته است. | |||
از جمله مدفونان در بقیع می‌توان به چهار امام شیعیان (امام حسن(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و [[امام صادق(ع)]]) و برخی از منسوبان و صحابه پیامبر(ص) و نیز شخصیت‌های اسلامی در طول تاریخ اسلام اشاره کرد. | |||
در سده‌های گذشته بر قبر ائمه بقیع و نیز برخی از قبور دیگر در این قبرستان، | در سده‌های گذشته بر قبر ائمه بقیع و نیز برخی از قبور دیگر در این قبرستان، گنبد و بارگاه ساخته شده بود. این بناها با سیطره وهابیان و [[آل سعود]] بر عربستان تخریب شد. این تخریب‌ها با اعتراضات وسیع مردمی و برخی از دولت‌های کشورهای اسلامی همراه شد. بعدها با فشار مردم و دولت عراق و علماء بر محل قبور ائمه سایبان ساخته شد. | ||
== مکان‌های تاریخی و مذهبی == | == مکان‌های تاریخی و مذهبی == | ||
| خط ۱۷۸: | خط ۱۸۵: | ||
* کتابخانه ملک عبدالعزیز | * کتابخانه ملک عبدالعزیز | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||