| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[رده:مفاهیم مرتبط به زیارت]] | | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۲۸]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} |
| '''مزور'''، شخص يا قبرى است كه مورد [[زيارت]] قرار مى‌گيرد. در روایات بهترین و گرامی‌ترین مزور، خدا دانسته شده است.
| |
| ==واژه‌شناسی==
| |
| مزور، واژه‌ای عربی به معنای زیارت شده است{{یادداشت|زَارَهُ يَزُورُهُ زَوْراً، و زِيَارَةً، و مَزَاراً: قصَدَ لقاءَهُ إكراماً لَهُ، كازْدَارَهُ. فهُمَا زَائِرٌ، و مَزُورٌ،}}<ref>الطراز الأول، ج8، ص55.</ref> و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> برخی زیارت را قصد و آهنگِ مزور برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانسته‌اند.{{یادداشت|الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.}}<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref>
| |
|
| |
|
| ==معرفی== | | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] |
| مزور، شخص يا قبرى است كه مورد [[زيارت]] قرار مى‌گيرد. [[زائر]]، زيارت كننده و مزور، زيارت شده است. به خود [[مزار]] نیز كه زيارت مى‌شود، مى‌توان مزور گفت. به شخص زنده‌اى كه به ديدارش مى‌روند نیز، مزور گفته شده است.<ref>فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص8۸.</ref> | | |
| | == واژه‌شناسی == |
| | مزور، واژه‌ای عربی و اسم مفعول، به معنای زیارت شده است<ref>الصحاح، ج2، ص674؛ لسان العرب، ج4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> برخی زیارت را قصد و آهنگِ [[مزور]] برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانسته‌اند.{{یادداشت|الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.}}<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> |
|
| |
|
| ==در روایات==
| |
| در برخی روایات، خدا «بهترین مزور» دانسته شده است.<ref>صحيفة الإمام الرضا(ع)، ص86.</ref> [[امام صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نیز، در فرازی از دعای ورود به [[مسجد الحرام]]، خدا را «گرامی‌ترین مزور» دانسته است.{{یادداشت|أنت خير مأتي و أكرم مزور.}}<ref>الكافي، ج4، ص402.</ref> در یکی از زیارت‌نامه‌های [[امام علی(ع)]]، که [[حضرت خضر(ع)]] نیز با آن زیارت شده، واژه مزور به کار رفته است. در پایان این زیارت‌نامه، [[زائر]] بر گردن هر مزوری حقی نسبت به زائر دانسته و خدا را گرامی‌ترین مزور دانسته است.{{یادداشت|اللهم عبدك و زائرك، متقرب إليك بزيارة أخي رسولك، و على كل مزور حق على من أتاه و زاره، و أنت أكرم مزور و خير مأتي.}}<ref name=":0">المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص227؛ فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.</ref> بر پایه این روایت، یکی از حقوق زائر بر گردن مزور، اكرام و احترام و پذيرايى است.<ref name=":0" />
| |
| ==پانوشت== | | ==پانوشت== |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| ==منابع== | | ==منابع== |
| {{منابع}}
| | |
| {{برگرفتگی | | {{برگرفتگی |
| | پیش از لینک = مقاله | | | پیش از لینک = مقاله |
| خط ۲۰: |
خط ۱۷: |
| }} | | }} |
| *'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۴ق. | | *'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۴ق. |
| * الطراز الأول و الكناز لما عليه من لغة العرب المعول، على خان بن احمدمدنى، موسسة آل البيت(ع) لاحياء التراث، مشهد، 1384ش. | | *'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة'''، اسماعیل بن حماد جوهری، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. |
| *'''الطرائف'''، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه داود إلهامی، قم، ۱۳۷۴ش. | | *'''الطرائف'''، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه داود إلهامی، قم، ۱۳۷۴ش. |
| *الكافي، محمد بن يعقوب كلينى، الإسلامية، تهران، 1407ق.
| |
| *'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، موسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق. | | *'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، موسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق. |
| *المزار الكبير، محمد بن جعفر بن مشهدى، قم، 1419ق. | | *'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، ۱۴۱۴ق. |
| *صحيفة الإمام الرضا عليه السلام، على بن موسى امام هشتم(ع)، مشهد، 1406ق.
| |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
