در حال ویرایش مسعی
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
به گفته برخی محققین تا سال ١٣٧۴ش (١۴١۶ ق) بخشى از كوه مروه برجاى مانده بوده؛ اما پس از آن، به هدف گسترش محدوده دور زدن سعى كنندگان و براى راحتى آنان، قسمت باقىمانده را برداشته و در انتهاى آن، درى به بيرون گشودهاند.<ref>صفا و مروه، ص ١٠۶ - ۸۸.</ref> اما بخش عمدهاى از كوه صفا همچنان برقرار بوده و زائران براى قرائت قرآن بر آن مینشستهاند؛ بهگزارش مقاله «صفا و مروه» در فصلنامه میقات در حال حاضر اين قسمت نيز مسدود شده و امكان رفتن روى بخش باقىمانده صفا نيست.<ref>صفا و مروه، ص ١٠۶ - ۸۸.</ref> | به گفته برخی محققین تا سال ١٣٧۴ش (١۴١۶ ق) بخشى از كوه مروه برجاى مانده بوده؛ اما پس از آن، به هدف گسترش محدوده دور زدن سعى كنندگان و براى راحتى آنان، قسمت باقىمانده را برداشته و در انتهاى آن، درى به بيرون گشودهاند.<ref>صفا و مروه، ص ١٠۶ - ۸۸.</ref> اما بخش عمدهاى از كوه صفا همچنان برقرار بوده و زائران براى قرائت قرآن بر آن مینشستهاند؛ بهگزارش مقاله «صفا و مروه» در فصلنامه میقات در حال حاضر اين قسمت نيز مسدود شده و امكان رفتن روى بخش باقىمانده صفا نيست.<ref>صفا و مروه، ص ١٠۶ - ۸۸.</ref> | ||
پس از آن در سال ۱۳۸۷ش دولت [[عربستان]] دست به توسعه مسعى زده و آن را دو برابر كرد. این عمل با مخالفت برخی عالمان شیعه و سنی همراه بود. آنها بخش توسعه یافته را | پس از آن در سال ۱۳۸۷ش دولت [[عربستان]] دست به توسعه مسعى زده و آن را دو برابر كرد. این عمل با مخالفت برخی عالمان شیعه و سنی همراه بود. آنها بخش توسعه یافته را جزو صفا و مروه نمیدانستند.<ref>در اين باره بنگريد: افادة الانام، ج ٢، ص ١٢٠ - ۱۲۲؛ رسالة حول توسعة المسعی.</ref> جعفر سبحانی در اینباره رسالهای را با عنوان «رسالة حول توسعة المسعی» به نگارش درآورده است. | ||
== نگارخانه == | == نگارخانه == |