در حال ویرایش معتزله

'''معتزله'''، به پیروان یک مکتب کلامی گفته می‌شود که توسط واصل بن عطا در اوایل قرن دوم هجری تاسیس شد. واصل بن عطا با استفاده از عقل در مباحث کلامی و تفسیر آیات قرآن، به تأویل معانی پرداخته و سعی در هماهنگ‌سازی عقل و دین داشت. اصول مکتب معتزله بر پنج پایه استوار است: توحید، عدل، وعد و وعید، المنزلة بین المنزلتین و امر به معروف و نهی از منکر.

== تاریخ پیدایش ==
کتاب‌های فرقه‌شناسی معمولا پیدایش مذهب معتزله را به جدایی نظرات واصل بن عطا(80-131ق.) و جدایی او از استادش حسن بصری در اوایل قرن دوم هجرى نسبت داده‌اند.<ref name=":0">علم الهدی، الامالی، ج1، ص115؛ شرح الاصول الخمسة، ص138-139؛ الفرق بین الفرق، ص118؛ الملل و النحل، ج1، ص48.</ref><ref name=":1">سیر فلسفه در ایران، ص44-45.</ref> برخی منابع این مذهب را ادامه جریانی سیاسی می‌دانند که در ماجرای جنگ‌های زمان خلافت [[امام علی(ع)]] با مخالفانش از همکاری با یکی از دو طرف کناره‌گرفتند و معتزله (کناره‌گیران) خوانده شدند.<ref>تاریخ فرق اسلامی، ج۱، ص 124</ref> همچنین گروهی، معتزله را میراث بر اندیشه قدریه (...)  و امتداد آن دانسته‌اند.<ref>تاریخ فرق اسلامی، ج۱، ص 127</ref>

== روش فکرى معتزله ==
معتزله در بحث هاى کلامى و نیز تفسیر آیات [[قرآن]]، از عقل استفاده می کردند و اگر مضمون آیات و احادیث به حسب ظاهر موافق آرا و عقول‌شان نبود، دست به تأویل (تغییر معنای) آن‌ها می زدند و بدین وسیله میان عقل و دین ایجاد هماهنگى می‌کردند.<ref name=":2">لاهیجی، گوهر مراد، ص46؛ امین، ضحی الاسلام، ج3، ص15-17؛ درسنامه فرق و مذاهب کلامی، ص116.</ref>

== اصول مذهب معتزله ==
مذهب معتزله بر پنج اصل استوار است:<ref name=":1" />

=== توحید و عدل ===
توحید مراتب یا اقسامى دارد که عبارتند از: توحید ذاتی، توحید صفاتی، توحید افعالی، توحید در عبادت. عدل معیار روشن و معنای ثابتی دارد که ابتدا عقل آن را می‌فهمد و سپس افعال خداوند را به عدل یا عدم عدل توصیف می کند.<ref name=":0" />

=== وَعد و وَعید ===
این اصل به معنای لزوم تحقق وعده خداوند به بهشت و لزوم تحقق وعید به جهنم است. اکثریت معتزله عمل به وعید را نیز همچون وَعد واجب می‌دانند.<ref name=":3" />

=== المَنزَلَة بین المنزلتین ===
اکثریت امت اسلام شخصی که گناه کبیره کرده را را مؤمن فاسق می دانند اما معتزله نظریه المنزلة بین المنزلتین را ابراز کردند و مرتکب گناه کبیره را فاسق دانستند به این معنا که فسق حد وسط میان ایمان و کفر است و مرتکبان کبائر نه مؤمن‌اند و نه کافر. ولى از آنجا که در قیامت انسان ها دو گروه بیش نیستند اگر فاسقان بدون توبه از دنیا بروند اهل دوزخ هستند. معتزله فعلیت یافتن عذاب را براى گنهکاران حتمى می دانند و به جاودانگى و خلود عذاب براى مرتکبان کبائر نیز عقیده دارند.<ref name=":3">درسنامه فرق و مذاهب کلامی، ص111-119.</ref>

=== امر به معروف و نهى از منکر ===
معتزله وجوب امر به معروف و نهى از منکر را کفایى و مشروط به شرایط و شدیدترین مرتبه آن (قتال) را از شئون حکومت و وظایف حاکم اسلامى می‌دانستند.<ref>زمخشری، الكشاف، ص396-398. </ref>

== معتزله و شیعه ==
معتزله در امامت عقیده به انتخاب امام دارند و از این جهت با شیعیان تفاوت دارند. با این حال از نزدیکی معتزله و شیعه سخن گفته شده است. زیدیه که فرقه‌ای از شیعه بودند معتزلی بودند. بسیاری از معتزلیان نیز به دلیل اینکه امام علی را برتر از سایر صحابه به شمار می‌آورند توسط اهل سنت سرزنش شده‌اند. افزون بر آن بین عقاید کلامی شیعه و معتزله نزدیکی‌هایی وجود دارد و برخی برآنند که با نابودی معتزلیان اندیشه آنان در شیعه بخصوص زیدیه ادامه یافت.<ref>[https://historylib.com/articles/6936 معتزله، نخبگان سخت گیر جهان اسلام]</ref> همچنین برخی پژوهشگران برآنند که به رغم تفاوت‌هایی در برخی اصول عقاید کلامی مانند امامت یا  المنزلة بین المنزلتین و وعد و وعید، امامیه در شیوه تفکر استدلالی و کلامی از معتزله تاثیر پذیرفته و نیز در برخی عقاید با آن‌ها مشترک‌اند.<ref>[https://jap.isca.ac.ir/article_65480_39499cf0033e78a63f29e1bf50a75921.pdf کلام شیعی و گفتمان معتزلی (ملاحظاتی در باب مسئلۀ تأثیرپذیری کلام امامیه از کلام معتزله)، ص26]</ref> با این حال برخی از پژوهشگران با نزدیکی شیعه و معتزله مخالف‌اند و بر تفاوت اندیشه این دو تاکید می‌کنند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/59972/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D9%88-%D9%85%D8%B0%D8%A7%D9%87%D8%A8-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C?pageNumber=239&viewType=pdf آشنایی با عقاید و مذاهب اسلامی، جعفر سبحانی، ص 239]</ref>

== پانویس ==
{{پانویس}}

== منابع ==
{{منابع}}
* '''الامالی'''، علی بن حسین علم الهدی، قم، مکتبة المرعشی، 1405ق.
* '''شرح الاصول الخمسة''' قاضی عبدالجبار بن احمد، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1423ق.
* '''الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة منهم'''، عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، بیروت، دار المعرفة، بی تا.
* '''الملل والنحل'''، محمد بن عبدالکریم شهرستانی، بیروت، دار المعرفة، بی تا.
* '''سیر فلسفه در ایران'''، محمد اقبال لاهوری، تهران، انتشارات امیر کبیر، 1357ش.

* '''تاريخ ابن خلدون'''، عبدالرحمان ابن خلدون، بيروت، دار الفکر، 1408ق.
* ''' معجم البلدان'''، ياقوت حموی، بيروت، دار صادر، 1995م.
* '''احسن التقاسيم في معرفة الاقاليم'''، محمد بن احمد المقدسی، قاهره، مکتبه مدبولی، 1411ق.
* '''تاريخ الاسلام و وفيات المشاهير و الاعلام'''، محمد بن احمد الذهبی، بيروت، دار الکتاب العربي، 1410ق.
* '''الملل و النحل'''، محمد بن عبد الکریم شهرستانی، قم، الشریف الرضی، 1364ش.
* '''مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین'''، ابوالحسن اشعری، بیروت، المکتبة العصریة، 1411ق.
* '''التبصیر فی الدین'''، ابوالمظفر اسفرائنی، بیروت، عالم الکتب، 1411ق.
* '''نقد الزیدیة للمذاهب الکلامیة'''، امام حنفی، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیة، 2006م.
* '''الأربعين في أصول الدين‏'''، فخر الدين رازى، قاهره‏، مكتبة الكليات الأزهرية، 1986م.
* '''إرشاد الطالبين إلى نهج المسترشدين'''، فاضل مقداد، قم، كتابخانه مرعشى‏، 1405ق.
* '''الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد'''، محمد شیخ مفید، بيروت، دار المفيد، 1414ق.
* '''إشراق اللاهوت في نقد شرح الياقوت'''، عميد الدين عبيدلى، تهران‏، ميراث مكتوب‏،1381ش.
* '''اصول الایمان'''، عبد القاهر بغدادى، بيروت‏، دار ومكتبة الهلال‏، 2003م.
* '''الاعتصام(ماهنامه)'''، یمن، رابطه علماء الیمن، 2016م.
* '''تلخیص المحصل المعروف بنقد المحصل'''، محمد نصیر الدین الطوسی، بیروت، دارالاضواء، 1405ق.
* '''رحلة ابن جبير'''، محمد بن احمد ابن جبير، بيروت، دار مكتبة الهلال، 1986م.
* '''نثر الدرّ المكنون من فضائل اليمن الميمون'''، محمد بن على‏ اهدلى، مصر، مطبعه زهران‏.{{برگرفتگی
| پیش از لینک = کتاب
| منبع = درسنامه فرق و مذاهب کلامی
| پس از لینک = 
| لینک = 
}}{{پایان}}