در حال ویرایش نماز تحیت

'''نماز تَحیّت''' نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به [[مسجد|مسجدها]] از جمله [[مسجد النبی|مسجد‌النبی]] و سایر مسجدهای [[مکه]] و [[مدینه]] خوانده شود. این [[نماز]] شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده می‌شود. در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است. گفته شده با خواندن نماز واجب و مستحب، فضیلت نماز تحیت به دست می‌آید و خواندن نماز تحیت لازم نیست. بیشتر مراجع تقلید گفته‌اند [[مسجد الحرام]] نماز تحیت ندارد و تحیت آنجا [[طواف]] است.  

== تعریف ==
نماز تحیت از جمله [[نمازهای مستحب]] به شمار می‌رود که در زمان ورود به [[مسجد]] به قصد تحیت و احترام مسجد خوانده می‌شود.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.</ref> گفته شده اگر در ورود به مسجد نماز واجب یا قضا یا نماز مستحبی خوانده شود، نماز تحیت ادا شده و فضیلت آن به دست آمده است؛ زیرا مقصود این است که از لحاظ حفظ حقِ مسجد، به عبادت خاص آن توجه شود.<ref>احکام مقدمات نماز، ص۱۹۶.</ref>روایاتی از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]<ref>الأمالی، ص۵۳۹.</ref> <ref>كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.</ref> <ref>فرهنگ‌نامه مسجد، ص۱۴۷.</ref>و [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]]<ref>دعائم الإسلام، ج۱، ص۱۵۰؛ بحار الأنوار، ج۸۴، ص۲۳.</ref> نقل شده است که به نماز هنگام ورود به [[مسجد]] توصیه می‌کند؛

=== شیوه خواندن نماز تحیت ===
در کتاب‌های فقهی آمده که نماز تحیت دو رکعت مانند نماز صبح یا نمازهای نافله است<ref>استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.</ref> و کیفیت خاصی ندارد.<ref>فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۶.</ref> این نماز [[اذان و اقامه]] ندارد و می‌توان آن را بلند یا آهسته خواند<ref>استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.</ref> و نمازگزار بعد از خواندن سوره حمد هر سوره‌ای که بخواند کافی است.<ref>فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۶.</ref>

== در مسجد‌الحرام و مسجد‌النبی ==
خواندن دو رکعت نماز تحیت در ورود به [[مسجد النبی]] سفارش شده است.<ref>مناسک حج، ص۲۲۲.</ref>اما تحیت [[مسجد الحرام|مسجد‌الحرام]] را [[طواف|طواف کعبه]] دانسته‌اند.<ref>الروضة البهية، ج۱، ص۵۴۳.</ref> گفته شده که این رای بیشتر مجتهدان شیعه است که [[مسجد الحرام]] نماز تحیت ندارد؛ بلکه تحیت آن، [[طواف]] است.<ref>در وادی نور، ص۵۹.</ref>برخی بر‌آنند که مستحب است پس از ورود به مسجدالحرام دو رکعت نماز تحیت به‌جا آورده شود، و اگر زائر طواف کرد، نیازی به نماز تحیّت نیست.<ref>مناسک حج، ص۱۶۹.</ref>
== مسجد جمکران و مسجد سهله ==
نمازی که در [[مسجد جمکران]] سفارش شده چهار رکعت است که دو رکعت آن نماز تحیت نام دارد. این دو رکعت نماز تحیت بدین‌صورت‌ است که در هر رکعتی باید یک‌بار حمد و هفت بار «قُلْ‌ هُوَ اللّٰه» خوانده‌ شود و تسبیحی که در رکوع و سجود گفته‌ می‌شود هفت بار ادا شود.<ref>دانشنامه فرهنگ مردم ایران، ج۳، ذیل مدخل.</ref>

همچنین مهم‌ترین عمل در [[مسجد سهله]] را خواندن دو رکعت نماز تحیّت گفته‌اند که میان نماز مغرب و عشا باید خوانده شود.<ref>تهذيب الأحكام، ج۶، ص۳۸؛ دانشنامه امام مهدی بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۳، ص۵۸.</ref>
== پانویس ==
{{پانویس}}

== منابع ==
{{منابع}}
* '''الأمالی'''، شیخ طوسی، محمد بن حسن‌، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
* '''احکام مقدمات نماز'''، مدرسی، سید محمدتقی، قم، انتشارات محبان الحسین (ع)، ۱۳۸۷ش.
* '''استفتائات جدید'''، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
* '''بحار الأنوار'''، علامه مجلسی، محمدباقر، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق.
* '''تهذيب الأحكام'''، شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهران، دار الكتب العلمية، ۱۳۶۵ش.
* '''دانشنامه فرهنگ مردم ایران'''، عظیمی‌پور، نسیم، «جمکران، مسجد»، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بی‌تا.
* '''دانشنامه امام مهدی بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ'''، محمدی ری‌شهری، محمد، مترجم: مسعودی، عبدالهادی، قم، دارالحدیث، ۱۳۹۳ش.
* '''در وادی نور'''، ملکی، علی، تهران، نشر مشعر، ۱۳۸۹ش.
* '''دعائم الإسلام'''، ابن‌حیون، نعمان بن محمد، قاهره، دارالمعارف، ۱۳۸۳ق.
* '''رساله توضیح المسائل (مراجع)'''، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.
* '''الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية'''، شهید ثانی، زین‌‌الدین بن علی، قم، کتابفروشی داوری، ۱۴۱۰ق.
* '''فرهنگ‌نامه مسجد'''، محمدی ری‌شهری، محمد، مترجم: خوش نصیب، مرتضی، قم، دارالحديث، ۱۳۸۷ش.
* '''فرهنگ فقه فارسی'''، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامی، بی‌تا.
* '''فقرات فقهیه'''، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
* '''كنز العمال'''، متقی هندی، علی بن حسام‌الدین، بی‌جا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
* '''مناسک حج'''، سبحانی، جعفر، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، بی‌تا.
* '''مناسک حج'''، صافی گلپایگانی، لطف‌الله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.
{{پایان}}