در حال ویرایش نیت احرام

'''نیت احرام''' به معنای قصد انجام دادن و به جا آوردن اعمال [[عمره تمتع]] یا [[حج]] یا [[عمره مفرده]] بوده و از [[واجبات احرام]] است.  

 

اگر کسی بدون نیت، [[احرام|محرم]] شود، احرامش باطل است؛ خواه به عمد صورت گیرد و خواه از روی اشتباه یا جهل؛ اما احرام بدون نیت و تنها با [[تلبیه|تَلبیه]] نیز صحیح است. همچنین نیت احرام باید هم‌زمان با آغاز احرام باشد، وگرنه صحیح نیست.

 

در نیت احرام، افزون بر قصد قربت، باید جنس ([[حج]] یا [[عمره|عُمره بودن]])، نوع ([[حج تمتع|تَمَتُّع]]، [[حج قران|قِران]] یا [[حج افراد|اِفراد بودن]]) و وصف آن ([[واجب]] یا [[مستحب‌]] بودن) تعیین شود.  

اِحرام نخستین عمل [[حج]] و [[عمره]] است که در آن فرد [[لباس احرام]] پوشیده و پس از [[نیت]]، [[تلبیه|لبیک]] می‌گوید.<ref>مناسک حج، ص۱۳۱ و ۴۴۱.</ref> احرام را از آن رو به این نام می‌نامند که احرام‌گزار برخی کارهایی را که پیشتر بر وی [[حلال]] بوده<ref>تفسیر قرطبی، ج۶، ص۳۶؛ کشاف القناع، ج۲، ص۴۷۱.</ref> یا کارهایی را که با اعمال [[حج]] و [[عمره|عُمره]] ناسازگار است، بر خود [[حرام]] می‌شمرَد.<ref>معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۳۳.</ref> به فرد در حالت احرام «مُحْرِم» می‌گویند.<ref>المدونة الکبری، ج۱، ص۳۶۰؛ المقنعه، ص۴۳۱-۴۳۲.</ref>

*'''واجب بودن نیت در احرام:''' به باور فقیهان شیعه<ref>شرائع الاسلام، ج۱، ص۱۸۰؛ کشف الرموز، ج۱، ص۳۴۷.</ref> و فقیهان اهل‌سنت<ref>المغنی، ج۳، ص۲۴۰؛ روضة الطالبین، ج۲، ص۳۳۴.</ref> نیت از  [[واجبات احرام]] است.  

*'''قصد قربت و تعیین جنس، نوع و وصف نیت:''' در نیت، افزون بر قصد قربت، باید جنس ([[حج]] یا [[عمره|عُمره بودن]])،<ref>شرائع الاسلام، ج۱، ص۱۸۰؛ روضة الطالبین، ج۲، ص۳۳۴؛ منتهی المطلب، ج۲، ص۶۷۴-۶۷۵.</ref> نوع ([[حج تمتع|تَمَتُّع]]، [[حج قران|قِران]] یا [[حج افراد|اِفراد بودن]]) و وصف آن ([[واجب]] یا [[مستحب]] بودن) تعیین شود؛<ref>شرائع الاسلام، ج۱، ص۱۸۰؛ کشف الرموز، ج۱، ص۳۴۷.</ref> اما به نظر برخی فقها اگر احرام‌گزار، عملی خاص را قصد نکند، [[احرام]] او صحیح است، به این صورت که اگر در [[ماه‌های حج]] باشد، میان قصد عمره یا حج اختیار دارد و اگر در ماه‌های حج نباشد، احرامش خاص عمره خواهد بود.<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۱۶؛ المهذب، ج۱، ص۲۱۹؛ الوسیله، ص۱۶۱.</ref>

*'''نیت نکردن و باطل شدن احرام:''' به نظر مراجع شیعه مانند امام خمینی<ref>مناسک حج، مسئله ۲۵۱.</ref> و برخی از فقیهان اهل سنت، احرام بدون نیت و تنها با [[تلبیه|تَلبیه]] منعقد می‌شود.<ref>روضة الطالبین، ج۲، ص۳۳۴؛ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۲۳۲؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۴۷۸.</ref> اما بعضی فقیهان شیعه مانند سید محمد موسوی عاملی (درگذشت: ۱۰۰۹ق)<ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۲۵۹.</ref> و فاضل هندی (درگذشت: ۱۱۳۱ق)<ref>کشف اللثام، ج۵، ص۲۵۵.</ref> و نیز برخی فقهای اهل‌سنت<ref>مغنی المحتاج، ج۱، ص۴۷۸؛ کشاف القناع، ج۲، ص۴۷۴.</ref> برآنند که اگر کسی بدون نیت محرم شود، احرامش باطل است؛ خواه به عمد صورت گیرد و خواه از روی اشتباه یا جهل.  

 

*'''نیت احرام هم‌زمان با آغاز احرام:''' به نظر برخی فقیهان شیعه، نیت احرام باید هم‌زمان با آغاز احرام باشد، وگرنه صحیح نیست.<ref>المعتبر، ج۲، ص۷۸۱؛ کشف اللثام، ج۵، ص۲۶۵؛ '''مناسک حج'''، مسئله ۲۵۱.</ref> شماری دیگر برآنند که نیت فوت شده را تا هنگام [[تحلل|تَحَلُّل]] می‌توان جبران کرد.<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۰۷؛ کشف اللثام، ج۵، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref>