در حال ویرایش چاه انس بن مالک

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پدیده‌های طبیعی
'''چاه اَنَس بن مالک''' یا '''حَضارم''' یا '''رباطیه''' یا '''زناطیه'''، یکی از چاه‌های قدیمی [[مدینه]] است، که در شرق [[مسجد‌ النبی(ص)]] قرار داشته است.
| عنوان = چاه انس
| تصویر = چاه انس.jpg
| اندازه تصویر =
| پیوند تصویر =
| توضیح تصویر = موقعیت احتمالی چاه انس در [[مدینه]] قدیم.
| نوع =
| نام‌های دیگر = حضارم، رابطیه، زانطیه
| وبگاه =
| مکان = [[مدینه]]، شرق [[مسجد النبی(ص)]].
| طول =
| عرض =
| مساحت =
| ارتفاع =
| ژرفا =
| حجم =
| کرانه =
| جزیره‌ها =
| سرچشمه =
| رشته کوه =
| ریزشگاه =
| گونه =
| ویژگی‌های جغرافیایی =
| قدمت = پیش از اسلام
| بزرگ‌داشته شده نزد =
| یاد شده در =
| ویژگی یاد شده در متون مذهبی = [[حضرت محمد(ص)]] از آب آن نوشیده است.
| باورها = بر پایه گزارشی، آب چاه انس با معجزه حضرت محمد(ص) شیرین شد.
| اسطوره‌ها =
| احکام =
| آیین‌ها =
| وقایع تاریخی =
| توصیه‌های مذهبی =
| گفته‌های مشهور =
| بناها =
| طول جغرافیایی =
| عرض جغرافیایی =
}}
'''چاه اَنَس بن مالک''' یا '''برود''' یا '''حَضارم''' یا '''رباطیه''' یا '''زناطیه'''، یکی از چاه‌های قدیمی [[مدینه]] است، که در شرق [[مسجد‌ النبی(ص)]] قرار داشته است و [[حضرت محمد(ص)]] از آب آن نوشیده است.


این چاه در خانه [[انس بن مالک]] قرار داشت و دارای آب شیرین و گوارایی بود و هنگام قحطی مورد استفاده مردم مدینه قرار می‌گرفت. این چاه تا سال ۱۳۵۳ق. موجود بود؛ ولی با توسعه مسجد النبی(ع) از میان رفت.
== نام ==
 
==نام==
چاه انس، که از املاک پدر [[انس بن مالک]] بود، در منابع متقدم با نام «انس»<ref>تاریخ المدینه المنوره، ج1، ص160؛ المعالم الاثیره ص41.</ref> و گاه با نام پدرش «مالک»<ref>انساب الاشراف، ج1، ص199؛ الطبقات، ج1، ص503.</ref> معروف بوده و در سده‌های متأخر از آن با نام‌هایی چون «حَضارم»<ref>مراة الحرمین، ج1، ص428.</ref> و «رباطیه»<ref>وفاء الوفا، ج3، ص125.</ref> یا «زناطیه»<ref>سفرنامه‌های خطی فارسی، ج1، ص312.</ref> یاد شده است. در [[جاهلیت]] این چاه را با نام «برود» می‌شناختند.<ref name=":0">تاریخ المدینه، ج1، ص160.</ref>  
چاه انس، که از املاک پدر [[انس بن مالک]] بود، در منابع متقدم با نام «انس»<ref>تاریخ المدینه المنوره، ج1، ص160؛ المعالم الاثیره ص41.</ref> و گاه با نام پدرش «مالک»<ref>انساب الاشراف، ج1، ص199؛ الطبقات، ج1، ص503.</ref> معروف بوده و در سده‌های متأخر از آن با نام‌هایی چون «حَضارم»<ref>مراة الحرمین، ج1، ص428.</ref> و «رباطیه»<ref>وفاء الوفا، ج3، ص125.</ref> یا «زناطیه»<ref>سفرنامه‌های خطی فارسی، ج1، ص312.</ref> یاد شده است. در [[جاهلیت]] این چاه را با نام «برود» می‌شناختند.<ref name=":0">تاریخ المدینه، ج1، ص160.</ref>  


خط ۴۸: خط ۸:


==نوشیدن پیامبر(ص) از آن==
==نوشیدن پیامبر(ص) از آن==
چاه انس با آب شیرین و گوارای خود مورد استفاده مردم [[مدینه]] در زمان سختی و قحطی بود.<ref>تاریخ المدینه، ج1، ص160.</ref> گزارش‌هایی از نوشیدن آب این چاه توسط [[حضرت محمد(ص)]] حکایت دارند. بر پایه روایتی، با ورود حضرت محمد(ص) به مدینه و سکونت در خانه [[ابوایوب انصاری]]، ابوایوب برای وی از آب گوارای چاه انس آورد.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص199؛ الطبقات، ج1، ص504.</ref> بر پایه گزارشی دیگر، به نقل از انس، پیامبر(ص) در میهمانی خانه وی، مقداری از آب چاه را در شیر ریخت و نوشید.<ref>وفاء الوفاء، ج3، ص125؛ سبل الهدی، ج7، ص223.</ref> در روایتی از انس، که در منابع متقدم از آن یادی نشده، او شیرینی آب این چاه را به معجزه پیامبر(ص) دانسته است.<ref>دلائل النبوه، ج1، ص162.</ref>
چاه انس با آب شیرین و گوارای خود مورد استفاده مردم [[مدینه]] در زمان سختی و قحطی بود.<ref>تاریخ المدینه، ج1، ص160.</ref> گزارش‌هایی از نوشیدن آب این چاه توسط [[حضرت محمد(ص)]] حکایت دارند. بر پایه روایتی، با ورود [[حضرت محمد(ص)]] به مدینه و سکونت در خانه [[ابوایوب انصاری]]، ابوایوب برای وی از آب گوارای چاه انس آورد.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص199؛ الطبقات، ج1، ص504.</ref> بر پایه گزارشی دیگر، به نقل از انس، پیامبر(ص) در میهمانی خانه وی، مقداری از آب چاه را در شیر ریخت و نوشید.<ref>وفاء الوفاء، ج3، ص125؛ سبل الهدی، ج7، ص223.</ref> در روایتی از انس، که در منابع متقدم از آن یادی نشده، او شیرینی آب این چاه را به معجزه پیامبر(ص) دانسته است.<ref>دلائل النبوه، ج1، ص162.</ref>


==پیشینه==
==پیشینه==
خط ۶۰: خط ۲۰:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
 
{{دانشنامه
{{دانشنامه
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22090/چاه-ا-ن-س-بن-مالک
  | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22090/چاه-ا-ن-س-بن-مالک
خط ۶۶: خط ۲۶:
  | نویسنده = رحمان فتاح‌زاده  
  | نویسنده = رحمان فتاح‌زاده  
}}
}}
*'''انساب الاشراف'''، احمد بن یحیی البلاذری (م.۲۷۹ق)، به کوشش محمد باقر محمودی، بیروت، موسسه الاعلمی، ۱۳۹۴ق.
* انساب الاشراف، احمد بن یحیی البلاذری ( -۲۷۹ق.)، به کوشش محمد باقر محمودی، بیروت، موسسه الاعلمی، ۱۳۹۴ق.
*'''تاریخ المدینة المنوره(اخبار المدینه النبویه)'''، عمر بن شبّه النمیری (م.۲۶۲ق)، به کوشش فهیم محمد شلتوت، قم، دارالفکر، ۱۳۶۸ش.
* تاریخ المدینة المنوره(اخبار المدینه النبویه)، عمر بن شبّه النمیری ( -۲۶۲ق.)، به کوشش فهیم محمد شلتوت، قم، دارالفکر، ۱۳۶۸ش.
*'''تاریخ معالم المدینة المنوره قدیماً و حدیثاً'''، احمد یاسین الخیاری (م.۱۳۸۰ق)، عربستان، عامه، ۱۴۱۹ق.
* تاریخ معالم المدینة المنوره قدیماً و حدیثاً، احمد یاسین الخیاری ( -۱۳۸۰ق.)، عربستان، عامه، ۱۴۱۹ق.
*'''دلائل النبوه'''، ابونعیم الاصفهانی (م.۴۳۰ق)، به کوشش محمد رواس و عبدالبر عباس، بیروت، دارالنفائس، ۱۴۰۶ق.
* دلائل النبوه، ابونعیم الاصفهانی ( -۴۳۰ق.)، به کوشش محمد رواس و عبدالبر عباس، بیروت، دارالنفائس، ۱۴۰۶ق.
*'''سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد'''، محمد بن یوسف الشمس الشامی (م.۹۴۲ق)، به کوشش عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
* سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد، محمد بن یوسف الشمس الشامی ( -۹۴۲ق.)، به کوشش عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
*'''سفرنامه‌های خطی فارسی'''، گروهی از نویسندگان، به کوشش هارون وهومن، تهران، اختران، ۱۳۸۸ش.
* سفرنامه‌های خطی فارسی، گروهی از نویسندگان، به کوشش هارون وهومن، تهران، اختران، ۱۳۸۸ش.
*'''الطبقات الکبری'''، محمد بن سعد (م.۲۳۰ق)، بیروت، دارالصادر، ۱۴۰۹ق.
* الطبقات الکبری، محمد بن سعد ( -۲۳۰ق.)، بیروت، دارالصادر، ۱۴۰۹ق.
*'''مدینه شناسی'''، سید محمد باقر نجفی، تهران، شرکت قلم، ۱۳۶۴ش.
* مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، تهران، شرکت قلم، ۱۳۶۴ش.
*'''مرآة الحرمین'''، ابراهیم رفعت باشا (م.۱۳۵۳ق)، قم، المطبعة العلمیه، ۱۳۴۴ق.
* مرآة الحرمین، ابراهیم رفعت باشا ( -۱۳۵۳ق.)، قم، المطبعة العلمیه، ۱۳۴۴ق.
*'''المعالم الاثیره'''، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
* المعالم الاثیره، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
*'''موسوعه مرآة الحرمین الشریفین'''، ایوب صبری باشا (م.۱۲۹۰ق)، القاهره، دارالآفاق العربیه، ۱۴۲۴ق.
* موسوعه مرآة الحرمین الشریفین، ایوب صبری باشا ( -۱۲۹۰ق.)، القاهره، دارالآفاق العربیه، ۱۴۲۴ق.
*'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی (م.۹۱۱ق)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
* وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، علی بن عبدالله السمهودی ( -۹۱۱ق.)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}


[[رده:چاه‌های مدینه]]
[[رده:چاه‌های مدینه]]
لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)