در حال ویرایش چاووشی
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| عنوان =چاووشی | | عنوان =چاووشی | ||
| تصویر۱ = چاووش.jpg | | تصویر۱ = چاووش.jpg | ||
| زیرنویس۱ = | | زیرنویس۱ = المان «چاووش»، که در میدان دروازه عراق سبزوار قرار دارد و نماد کسی است که برای زائران [[کربلا]] که از این مسیر به سمت [[عراق]] حرکت میکنند، چاووشی میخواند. | ||
| زمان = در ایام خاص موسم [[حج]] و زیارت [[عتبات]] و [[مشهد (شهر)|مشهد الرضا]] | | زمان = در ایام خاص موسم [[حج]] و زیارت [[عتبات]] و [[مشهد (شهر)|مشهد الرضا]] | ||
| مکان = امروزه در ایستگاههای پروازی، چند کیلومتر بیرون شهرها و در کوی یا خیابان محل سکونت حاجی. | | مکان = امروزه در ایستگاههای پروازی، چند کیلومتر بیرون شهرها و در کوی یا خیابان محل سکونت حاجی. | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| اشیاء و نمادها = بیرق | | اشیاء و نمادها = بیرق | ||
}} | }} | ||
'''چاوُوشی''' رسم شعرخوانی به آواز، با [[آداب حج|آدابی]] ویژه در [[بدرقه]] و [[استقبال حاجی|استقبال]] حجگزاران و زائران است. درونمایه شعرها، ستایش [[حضرت محمد(ص)]]، [[امامان(ع)]]، امامزادگان و مکانهای مرتبط با آنان است و قالب شعری آنها گوناگون بوده، بیشتر دو بیتی است. | '''چاوُوشی'''، رسم شعرخوانی به آواز، با [[آداب حج|آدابی]] ویژه در [[بدرقه]] و [[استقبال حاجی|استقبال]] حجگزاران و زائران است. درونمایه شعرها، ستایش [[حضرت محمد(ص)]]، [[امامان(ع)]]، امامزادگان و مکانهای مرتبط با آنان است و قالب شعری آنها گوناگون بوده، بیشتر دو بیتی است. | ||
امروزه رسم چاووشی را مدّاحان انجام میدهند و در ایستگاههای پروازی، چند کیلومتر بیرون شهرها و در کوی یا خیابان محل سکونت حاجی، به چاووشی میپردازند. در گذشته، این وظیفه بر عهده چاووشان بود و در مکانهای عمومی پررفت و آمد، مانند بیرون مسجد جامع یا بازار شهرها و روستاها به چاووشی میپرداختند. برخی از چاووشان، مسافران را در طول سفر نیز همراهی میکردند و آنها را در [[آداب حج]] و زیارت نیز راهنمایی میکردند. | امروزه رسم چاووشی را مدّاحان انجام میدهند و در ایستگاههای پروازی، چند کیلومتر بیرون شهرها و در کوی یا خیابان محل سکونت حاجی، به چاووشی میپردازند. در گذشته، این وظیفه بر عهده چاووشان بود و در مکانهای عمومی پررفت و آمد، مانند بیرون مسجد جامع یا بازار شهرها و روستاها به چاووشی میپرداختند. برخی از چاووشان، مسافران را در طول سفر نیز همراهی میکردند و آنها را در [[آداب حج]] و زیارت نیز راهنمایی میکردند. |