در حال ویرایش کلیددار

{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۲۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
كليدار، كسى است كه كليد را نگه مى‌دارد. در مكان‌هاى مذهبى، كارخانه‌ها، تيمچه‌ها، بازارچه‌ها و قصرها، كليدهاى قسمت‌هاى مختلف را به كسى مى‌سپارند كه امين و هوشيار باشد و باز و بسته كردن درهاى اين مكان‌ها را در آغاز و پايان روز، به عهده گيرد.

== در مکان‌های مقدس ==
کلیددار، در مكان‌هاى مقدس، حرم‌ها و زيارتگاه‌ها، کسی است که  نگهبان بوده، يا كليد ضريح يا کلید خزانه در دست او باشد. کلیدداری، منصب مهمى بوده و 

=== کعبه ===
پیشینه کلیدداری، درباره [[كعبه]]، به پيش از [[اسلام]] بازگشته و براى دودمانى كه نسل در نسل اين سمت را داشتند، افتخار به شمار مى‌آمده است. يكى از منصب‌هاى [[قريش]]، مقارن ظهور اسلام، «حجابت» و «سدانت» ، يعنى دربانى، كليد دارى، خادمى و پرده دارى بوده است.<ref>تاريخ پيامبر اسلام، ص۶۶.</ref> در روز فتح [[مكه]]، [[حضرت محمد(ص)]] كليد كعبه را از عثمان بن ابى طلحه گرفته، در كعبه را گشوده و وارد آن شد و دو ركعت [[نماز]] خواند. او پس از سخنانى كه در عفو و گذشت از قريش بر زبان آورد، دوباره كليددارِ در كعبه را خواسته و كليد كعبه را به او داد و او را در همان منصب، ابقا كرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص۵۶۹.</ref>

=== آستان امام حسین(ع) ===
در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، كليددارى، منصب رياست بر خادمان و آستان به شمار مى‌رود. در [[كربلا]]، از ۲۰۰ سال پيش، خاندان آل طعمه به كليددار معروف بوده و توليت حرم امام حسين(ع) و [[آستان مقدس حضرت عباس(ع)|حرم حضرت عباس(ع)]] را بر عهده داشتند، كه بعدها در توليت حرم حسينى انحصار يافت و «آل‌كليددار» ، عهده دار اين منصب شدند كه تا همين اواخر ادامه داشت. سيد عبدالحسين كليددار آل‌طعمه، مؤلف «[[بغيه النبلاء فى تاريخ كربلا]]»،<ref>ر. ك: فصلنامۀ فرهنگ زيارت، شماره ١٠ و ١١ (ويژه نامۀ كربلاى معلى).</ref> و سيد سلمان آل‌طعمه از بزرگان همين خاندان است.

==پانوشت==
{{پانویس}}
==منابع==

{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = فرهنگ نامه زیارت،
| پس از لینک =  جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار 1393، ص36
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/36
}}
'''تاریخ پیامبر اسلام'''، محمدابراهیم آیتی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، چاپ پنجم.

{{پایان}}