رشید وطواط: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اشخاص |عنوان = رشيد وطواط |سرشناسی = |تصویر =...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''رشيد وطواط''' یا سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب (متوفاى ۵٧٣ ه.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظاميۀ [[بلخ]] تحصيل كرده و به خدمت دربار [[خوارزمشاهيان]] رفته است. او شاعری است که بارها از [[کعبه]] در قالب آرایه‌های ادبی برای مدح اميران و بزرگان بهره برده است. | '''رشيد وطواط''' یا سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب (متوفاى ۵٧٣ ه.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظاميۀ [[بلخ]] تحصيل كرده و به خدمت دربار [[خوارزمشاهيان]] رفته است. او شاعری است که بارها از [[کعبه]] در قالب آرایه‌های ادبی برای مدح اميران و بزرگان بهره برده است. | ||
== | == اماکن مقدّس در شعر رشید وطواط == | ||
از ویژگی‌های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، [[صفا]] و [[مروه]] و دیگر موارد در مدح‌هاست. <ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | |||
=== کعبه در شعر او === | |||
رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران [[کعبه|بيت‌اللّٰه]] می‌داند. <ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | |||
او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص100.</ref> | او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص100.</ref> | ||
رشيد وطواط كه خود در علوم بلاغى كتاب «حدائق السّحر فى دقايق الشّعر» را نوشته، با به كار گرفتن صنعت اعنات، قصيده‌اى در بيست و هفت بيت بدون حرف «الف» سروده و ضمن مدح اتسز خوارزمشاه گفته است: | رشيد وطواط كه خود در علوم بلاغى كتاب «حدائق السّحر فى دقايق الشّعر» را نوشته، با به كار گرفتن صنعت اعنات، قصيده‌اى در بيست و هفت بيت بدون حرف «الف» سروده و ضمن مدح اتسز خوارزمشاه گفته است: | ||
خدمتش عهدۀ وضيع و شريف حضرتش كعبۀ صغير و كبير<ref>ديوان رشيد وطواط، ص227.</ref> | خدمتش عهدۀ وضيع و شريف حضرتش كعبۀ صغير و كبير<ref>ديوان رشيد وطواط، ص227.</ref> | ||
در ابيات فراوانى از اشعار رشيد، كعبه بيش از همۀ مكانهاى مقدّس مورد توجّه بوده است.<ref>دیوان رشید وطواط، صفحات٢١٨ ،٢٣٢،٢۵٧ ،٢۶٢، ٢۶۶ ١٠٢، ١٠۴، ١۴٨، ١٧۴، ٢٠١، ۵۶٨، ۵٧۶، ۵٩٣، ۶٠١، ٢٨٠، ٢٨٩، ٣۴٢، ۴٠٨، ۴۴۶، ۴۶٩ و...</ref> | در ابيات فراوانى از اشعار رشيد، كعبه بيش از همۀ مكانهاى مقدّس مورد توجّه بوده است.<ref>دیوان رشید وطواط، صفحات٢١٨ ،٢٣٢،٢۵٧ ،٢۶٢، ٢۶۶ ١٠٢، ١٠۴، ١۴٨، ١٧۴، ٢٠١، ۵۶٨، ۵٧۶، ۵٩٣، ۶٠١، ٢٨٠، ٢٨٩، ٣۴٢، ۴٠٨، ۴۴۶، ۴۶٩ و...</ref> | ||
=== صفا و مروه در شعر او === | |||
صفا و مروه از دیگر اماکنی است که برای مدح امیران و بزرگان از آن بهره برده است. | |||
او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند. <ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref> | |||
در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص30.</ref> | |||
=== عرفات و زمزم در شعر او === | |||
در قصيدۀ ديگرِ شاعر، اتسز كعبۀ جلال است و [[خوارزم]] و آب آن براى صاحبان شريعت [[عرفات]] و [[زمزم]] است. جهاد اتسز براى كعبه است. | |||
با عابدان لعبت آزر جهاد تو از بهر حفظ كعبۀ فرزند آزر است<ref>ديوان رشيد وطواط، ص99.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۲۳
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب |
| شغل | شاعر |
| تاریخ درگذشت | ۵٧٣ ه.ق. |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| تالیفات | دیوان شعر، حدائق السّحر فى دقايق الشّعر |
رشيد وطواط یا سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب (متوفاى ۵٧٣ ه.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظاميۀ بلخ تحصيل كرده و به خدمت دربار خوارزمشاهيان رفته است. او شاعری است که بارها از کعبه در قالب آرایه‌های ادبی برای مدح اميران و بزرگان بهره برده است.
اماکن مقدّس در شعر رشید وطواط
از ویژگی‌های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، صفا و مروه و دیگر موارد در مدح‌هاست. [۱]
کعبه در شعر او
رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران بيت‌اللّٰه می‌داند. [۲] او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.[۳] رشيد وطواط كه خود در علوم بلاغى كتاب «حدائق السّحر فى دقايق الشّعر» را نوشته، با به كار گرفتن صنعت اعنات، قصيده‌اى در بيست و هفت بيت بدون حرف «الف» سروده و ضمن مدح اتسز خوارزمشاه گفته است: خدمتش عهدۀ وضيع و شريف حضرتش كعبۀ صغير و كبير[۴] در ابيات فراوانى از اشعار رشيد، كعبه بيش از همۀ مكانهاى مقدّس مورد توجّه بوده است.[۵]
صفا و مروه در شعر او
صفا و مروه از دیگر اماکنی است که برای مدح امیران و بزرگان از آن بهره برده است. او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند. [۶] در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.[۷]
عرفات و زمزم در شعر او
در قصيدۀ ديگرِ شاعر، اتسز كعبۀ جلال است و خوارزم و آب آن براى صاحبان شريعت عرفات و زمزم است. جهاد اتسز براى كعبه است.
با عابدان لعبت آزر جهاد تو از بهر حفظ كعبۀ فرزند آزر است[۸]
پانویس
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص100.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص227.
- ↑ دیوان رشید وطواط، صفحات٢١٨ ،٢٣٢،٢۵٧ ،٢۶٢، ٢۶۶ ١٠٢، ١٠۴، ١۴٨، ١٧۴، ٢٠١، ۵۶٨، ۵٧۶، ۵٩٣، ۶٠١، ٢٨٠، ٢٨٩، ٣۴٢، ۴٠٨، ۴۴۶، ۴۶٩ و...
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص ٧.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص30.
- ↑ ديوان رشيد وطواط، ص99.
منابع
- ديوان رشيد وطواط، به تصحيح سعيد نفيسى (١٣٣٩ش.)، تهران، كتابخانۀ بارانى.