فضل بن شاذان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>' به '</ref> ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
کنیه‌ی فضل بن شاذان، ابو محمد بود. او از محدثان [[امامیه]]، از اصحاب امام هادی(ع) و امام عسکری(ع)<ref>رجال الطوسی، ص420.</ref> | کنیه‌ی فضل بن شاذان، ابو محمد بود. او از محدثان [[امامیه]]، از اصحاب امام هادی(ع) و امام عسکری(ع)<ref>رجال الطوسی، ص420.</ref> و از راویانِ [[امام جواد(ع)]] بود. فقیه و متکلمی جلیل القدر<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168..</ref> که اصالتا اهل [[نیشابور]] بود اما در کودکی به همراه پدرش، به [[بغداد]] مهاجرت و در آنجا ساکن شد و در اواخر عمر به نیشابور بازگشت و همانجا درگذشت.<ref>طوسی، 1348، ص515.</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
بنابر نقل نجاشی، تألیفات وی 180 کتاب و یکی از آنها کتاب «المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج» است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168.</ref> | بنابر نقل نجاشی، تألیفات وی 180 کتاب و یکی از آنها کتاب «المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج» است.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168.</ref> شیخ [[طوسی]] نیز بر این مطلب، تصریح می‌کند.<ref>فهرست کتب الشیعة، 361.</ref> برخی آثار او به این شرح است: | ||
* المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج | * المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج | ||
* كتاب الفرائض الكبير | * كتاب الفرائض الكبير | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
* كتاب الديباج | * كتاب الديباج | ||
* كتاب مسائل البلدان | * كتاب مسائل البلدان | ||
* کتاب في الجبر و التشبیه<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168.</ref> | * کتاب في الجبر و التشبیه<ref>رجال النجاشی، ج2، ص168.</ref> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۴۳
 آرامگاه فضل بن شاذان در نیشابور | |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | فضل بن شاذان نیشابوری |
| کنیه | ابو محمد |
| زادگاه | نیشابور |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| حج و زیارت | |
| مقام علمی | محدث، فقیه و متکلم |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| تالیفات | المتعتین متعة النساء و متعة الحج، كتاب الفرائض الكبير |
فضل بن شاذان نیشابوری، صحابی امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) بوده و از محدثان امامیه است. در بین تألیفات فراوان او کتابی با موضوع حج وجود دارد.
معرفی
کنیه‌ی فضل بن شاذان، ابو محمد بود. او از محدثان امامیه، از اصحاب امام هادی(ع) و امام عسکری(ع)[۱] و از راویانِ امام جواد(ع) بود. فقیه و متکلمی جلیل القدر[۲] که اصالتا اهل نیشابور بود اما در کودکی به همراه پدرش، به بغداد مهاجرت و در آنجا ساکن شد و در اواخر عمر به نیشابور بازگشت و همانجا درگذشت.[۳]
آثار
بنابر نقل نجاشی، تألیفات وی 180 کتاب و یکی از آنها کتاب «المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج» است.[۴] شیخ طوسی نیز بر این مطلب، تصریح می‌کند.[۵] برخی آثار او به این شرح است:
- المتعتین؛ متعة النساء و متعة الحج
- كتاب الفرائض الكبير
- كتاب النقض على الإسكافي في الجسم
- كتاب في إثبات الرجع
- كتاب المسح على الخفين
- كتاب الرد على الباطنية و القرامطة
- كتاب الديباج
- كتاب مسائل البلدان
- کتاب في الجبر و التشبیه[۶]
پانوشت
منابع
- رجال الطوسی، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق.
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.
- فهرست کتب الشیعة، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، بی تا.