اربعة الایام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
| متن = بباید دانستن که در هر سال، چهار روز عظیم القدر جلیل المنزله است که نزد الله تعالی، اعزّ و اکرم ایام سال، آن چهار روز است و آن روزها را در اصطلاح شرع شریف، ایام اربعه گویند… در هر یک از این ایام اربعه به وظیفه آن روز از نماز و دعای مأثور و زیارت که در خصوص آن روز وارد باشد، قیام نمودن، سبب آن می‌شود که کرام الکاتبین، آن شخص را از اصفیای متعبدین و اولیای مقربین جناب قدس الهی بنویسند.
| متن = بباید دانستن که در هر سال، چهار روز عظیم القدر جلیل المنزله است که نزد الله تعالی، اعزّ و اکرم ایام سال، آن چهار روز است و آن روزها را در اصطلاح شرع شریف، ایام اربعه گویند… در هر یک از این ایام اربعه به وظیفه آن روز از نماز و دعای مأثور و زیارت که در خصوص آن روز وارد باشد، قیام نمودن، سبب آن می‌شود که کرام الکاتبین، آن شخص را از اصفیای متعبدین و اولیای مقربین جناب قدس الهی بنویسند.
}}
}}
==نسخه‌های خطی==
==نسخه‌های خطی==
دو نسخه خطی از این کتاب، در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگه‌داری می‌شود. یکی به کتابت محسن بن حاجی شریف رشتی، که در تاریخ ۲۵ [[صفر]] ۱۰۹۶ق. کتابت شده<ref>[http://127.0.0.1:8888/site/catalogue/507411 نسخه‌شناسی اربعة الایام]، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.</ref> و دیگری در سال ۱۲۷۲ق. کتابت شده است.<ref>[http://127.0.0.1:8888/site/catalogue/488022 نسخه‌شناسی اربعة الایام]، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.</ref>
دو نسخه خطی از این کتاب، در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگه‌داری می‌شود. یکی به کتابت محسن بن حاجی شریف رشتی، که در تاریخ ۲۵ [[صفر]] ۱۰۹۶ق. کتابت شده<ref>[http://127.0.0.1:8888/site/catalogue/507411 نسخه‌شناسی اربعة الایام]، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.</ref> و دیگری در سال ۱۲۷۲ق. کتابت شده است.<ref>[http://127.0.0.1:8888/site/catalogue/488022 نسخه‌شناسی اربعة الایام]، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.</ref>

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۴۱

اربعة الایام، کتابی است به زبان فارسی، نوشته سید محمدباقر میرداماد (م. ۱۰۴۱ق)، که به آداب چهار روز مهم در اسلام، که عبارت است از دحو الارض، غدیر، ولادت حضرت محمد(ص) و مبعث پرداخته است. شیخ عباس قمی، در مفاتیح الجنان از این کتاب بهره برده است. کتاب اربعة الایام، توسط دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری، در قم، در سال ۱۳۷۱ش. به چاپ رسیده است.

نویسنده

سید محمدباقر بن محمد میرداماد (م. ۱۰۴۱ق)، فیلسوف، فقیه، شاعر و هم‌دوره شیخ بهایی است. او در فلسفه، فقه، کلام، رجال و ریاضی دارای آثار فراوانی است. برخی از آثار او عبارتند از: الجذوات، خواص الحروف، الایقاضات، القبسات، الصراط المستقیم و حواشی بر کافی.[۱]

محتوا

کتاب اربعة الایام، به زبان فارسی نگاشته شده و به ارزش و آداب چهار روز مهم در اسلام پرداخته است. این چهار روز عبارتند از: دحو الارض، غدیر، ولادت حضرت محمد(ص) و مبعث. در این کتاب، به اعمال مستحبی این چهار روز مانند غسل، روزه، صدقه، نماز، دعاها، و زیارت‌ها پرداخته شده است.[۲]

شیخ عباس قمی، در تألیف مفاتیح الجنان، از این کتاب بهره برده است.[یادداشت ۱] برخی، کتاب اربعة الایام را کم‌برگ ولی پر بار خوانده‌اند.[۲]

نمونه‌ای از ادبیات نوشتاری کتاب:[۳]


نسخه‌های خطی

دو نسخه خطی از این کتاب، در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگه‌داری می‌شود. یکی به کتابت محسن بن حاجی شریف رشتی، که در تاریخ ۲۵ صفر ۱۰۹۶ق. کتابت شده[۴] و دیگری در سال ۱۲۷۲ق. کتابت شده است.[۵]

چاپ

این کتاب، به کوشش رضا استادی، به ضمیمه کتاب مزار آقاجمال خوانساری، توسط دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری، در ۲۰۰ صفحه، در قم، در سال ۱۳۷۱ش. به چاپ رسیده است.[۲]

پیوند به بیرون

پانوشت

  1. ریاض العلماء، ج۵، ص۴۰ و ۴۱.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ کتاب‌شناسی زیارت، ص۳۷.
  3. اربعة الایام، ص۲۸.
  4. نسخه‌شناسی اربعة الایام، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
  5. نسخه‌شناسی اربعة الایام، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
  1. وی در بخش اعمال دحو الارض می‌گوید: «بدان که میرداماد در رساله اربعة الایام خود در بیان اعمال روز دحو الارض فرموده: زیارت حضرت امام رضا (ع) در این روز، افضل اعمال مستحبه و آکد آداب مسنونه است.»

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب کتاب‌شناسی زیارت، رضا باقریان موحد، مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. ص۳۷ است.
  • اربعة الایام، میرداماد، به کوشش رضا استادی، به ضمیمه کتاب مزار آقاجمال خوانساری، توسط دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری، قم، ۱۳۷۱ش.
  • ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، عبدالله بن عیسی بیگ افندی، کتابخانه عمومی مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۱ق
  • کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.