وادی عقیق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱۰: خط ۱۰:
==‌ویژگی==
==‌ویژگی==
وادی عقیق، به سه بخش صغیر، کبیر و اکبر تقسیم شده است.<ref>یعقوبی، ۱۴۳۳ق، ص۱۵۱ ؛ سمهودی، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۱۸۷.</ref>
وادی عقیق، به سه بخش صغیر، کبیر و اکبر تقسیم شده است.<ref>یعقوبی، ۱۴۳۳ق، ص۱۵۱ ؛ سمهودی، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۱۸۷.</ref>
== در حدیث ==
[[حضرت محمد(ص)]] توجه ویژه‌ای به این وادی داشته و آن را وادی مبارک نامیده‌ است. بر پایه برخی از روایات، جبرئیل در شبی بر او نازل شده و از جانب خدا، با اشاره به وادی عقیق از وی خواسته در آن وادی مبارک نماز بخواند.<ref>ابن کثیر، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۱۴؛ مقریزی، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۳۳.</ref>


==در تاریخ==
==در تاریخ==

نسخهٔ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۰

نام

وادی عقیق، به «وادی مبارک» نیز خوانده شده است و آن به علت جایگاه بزرگی است که نزد مردم دارد.[۱] واژه «عقیق»، به معنای «شکاف در زمین» آمده است. به گمان، این وادی را عقیق گفته‌اند، چون شکاف طبیعی در زمین بوده و آب در آن جریان دارد. به گمانی دیگر، علت نامگذاری آن رنگ شبیه به عقیق آن است.[۲]

مکان

این وادی، از سمت جنوب مدینه و از غرب کوه عیر وارد حوزه یثرب می‌شود، سپس با پیچش خود به سمت شرق، وارد حوزه یثرب شده و در غرب آن از کنار کوه‌های جماوات و از سمت راست آنها گذشته و مسیر خود را به سمت شمال ادامه می‌دهد؛ به طور کلی می‌توان این وادی را یک وادی جنوبی‌ ـ شمالی دانست که در غرب حوزه یثرب جریان دارد.[۱]

‌ویژگی

وادی عقیق، به سه بخش صغیر، کبیر و اکبر تقسیم شده است.[۳]

در حدیث

حضرت محمد(ص) توجه ویژه‌ای به این وادی داشته و آن را وادی مبارک نامیده‌ است. بر پایه برخی از روایات، جبرئیل در شبی بر او نازل شده و از جانب خدا، با اشاره به وادی عقیق از وی خواسته در آن وادی مبارک نماز بخواند.[۴]

در تاریخ

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱،‌ ص۳۶۸.
  2. معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱،‌ ص۵۳۲-۵۳۵.
  3. یعقوبی، ۱۴۳۳ق، ص۱۵۱ ؛ سمهودی، ۲۰۰۶م، ج۳، ص۱۸۷.
  4. ابن کثیر، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۱۴؛ مقریزی، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۳۳.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله بررسی جغرافیای طبیعی مدینه یحیی جهانگیری و علی اصغر کریم خانی، فصلنامه میقات حج، دوره ۲۶، ش۱۰۳، بهار ۱۳۹۷، ص۷۹–۱۰ است.

معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.