عبدالوهاب بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
}} | }} | ||
'''عبدالوهاب بادکوبه‌ای'''(۱۲۵۸ق -۱۳۳۰ق)، اهل [[باکو]] | '''عبدالوهاب بادکوبه‌ای''' (۱۲۵۸ق -۱۳۳۰ق)، اهل [[باکو]] و از عالمان [[شیعه]] است. او تحصیلات حوزوی خود را در [[نجف]] کامل کرد و مدت زیادی قاضی شرع شهر باکو بود. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
عبدالوهاب بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۵۸ق در مشتاقا روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد. وی فرزند آقاسیدیوسف، از روحانیان مورد احترام منطقه بود. برادرش [[عبدالغنی مشتاقایی بادکوبه‌ای]]، از عالمان دین بود. او در سال ۱۳۳۰ق درگذشت و در محل اقامتش، روستای مردکان دفن شد. | عبدالوهاب بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۵۸ق در مشتاقا روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد. وی فرزند آقاسیدیوسف، از روحانیان مورد احترام منطقه بود. برادرش [[عبدالغنی مشتاقایی بادکوبه‌ای]]، از عالمان دین بود. او در سال ۱۳۳۰ق درگذشت و در محل اقامتش، روستای مردکان دفن شد. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
عبدالوهاب بادکوبه‌ای، زبان فارسی و مقدمات علوم اسلامی را نزد پدر و عالمان منطقه آموخت و عازم [[مشهد]] شد و در آن حوزه به ادامه تحصیل پرداخت. اندکی بعد به حوزه [[نجف]] هجرت کرد. | عبدالوهاب بادکوبه‌ای، زبان فارسی و مقدمات علوم اسلامی را نزد پدر و عالمان منطقه آموخت و عازم [[مشهد]] شد و در آن حوزه به ادامه تحصیل پرداخت. اندکی بعد به حوزه [[نجف]] هجرت کرد. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۱: | ||
==استادان== | ==استادان== | ||
عبدالوهاب از استادان حوزه [[نجف]] بهره برد و به درجه اجتهاد رسید. برخی از آن‌ها به این شرحند: | عبدالوهاب از استادان حوزه [[نجف]] بهره برد و به درجه اجتهاد رسید. برخی از آن‌ها به این شرحند: | ||
* [[سید حسین کوه‌کمری]] | {{ستون-شروع|۲}} | ||
* [[حسین خلیلی تهرانی]] | *[[سید حسین کوه‌کمری]] | ||
* [[محمدفاضل ایراوانی]] | *[[حسین خلیلی تهرانی]] | ||
* [[حبیب‌الله رشتی]] | *[[محمدفاضل ایراوانی]] | ||
*[[حبیب‌الله رشتی]] | |||
{{پایان}} | |||
==قاضی شرع== | ==قاضی شرع== | ||
بادکوبه‌ای پس از رسیدن به درجه اجتهاد مدتی در [[دمشق]] ساکن شد و سپس به زادگاهش بازگشت و به ارشاد مردم و تدریس علوم اسلامی پرداخت. او در سال ۱۳۰۴ق از سوی اداره روحانیت [[قفقاز]] به سمت قاضی شرع شهر باکو انتخاب شد. عبدالوهاب، مدت زیادی در این مسئولیت باقی ماند. | بادکوبه‌ای پس از رسیدن به درجه اجتهاد مدتی در [[دمشق]] ساکن شد و سپس به زادگاهش بازگشت و به ارشاد مردم و تدریس علوم اسلامی پرداخت. او در سال ۱۳۰۴ق از سوی اداره روحانیت [[قفقاز]] به سمت قاضی شرع شهر باکو انتخاب شد. عبدالوهاب، مدت زیادی در این مسئولیت باقی ماند.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص29.</ref> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
}} | }} | ||
* '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل | * '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | ||
[[رده:فقیهان شیعی باکو]] | |||
[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۳۴
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | میر عبدالوهاب بادکوبه‌ای |
| زادروز | ۱۲۵۸ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو، روستای مشتاقا |
| خویشان سرشناس | عبدالغنی مشتاقایی بادکوبه‌ای |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| منصب | قاضی شرع شهر باکو |
| تاریخ درگذشت | 1330ق |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | مشهد و نجف |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | سید حسین کوه‌کمری، حسین خلیلی تهرانی، محمدفاضل ایراوانی، حبیب‌الله رشتی |
عبدالوهاب بادکوبه‌ای (۱۲۵۸ق -۱۳۳۰ق)، اهل باکو و از عالمان شیعه است. او تحصیلات حوزوی خود را در نجف کامل کرد و مدت زیادی قاضی شرع شهر باکو بود.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالوهاب بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۵۸ق در مشتاقا روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد. وی فرزند آقاسیدیوسف، از روحانیان مورد احترام منطقه بود. برادرش عبدالغنی مشتاقایی بادکوبه‌ای، از عالمان دین بود. او در سال ۱۳۳۰ق درگذشت و در محل اقامتش، روستای مردکان دفن شد.
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالوهاب بادکوبه‌ای، زبان فارسی و مقدمات علوم اسلامی را نزد پدر و عالمان منطقه آموخت و عازم مشهد شد و در آن حوزه به ادامه تحصیل پرداخت. اندکی بعد به حوزه نجف هجرت کرد.
استادان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالوهاب از استادان حوزه نجف بهره برد و به درجه اجتهاد رسید. برخی از آن‌ها به این شرحند:
قاضی شرع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بادکوبه‌ای پس از رسیدن به درجه اجتهاد مدتی در دمشق ساکن شد و سپس به زادگاهش بازگشت و به ارشاد مردم و تدریس علوم اسلامی پرداخت. او در سال ۱۳۰۴ق از سوی اداره روحانیت قفقاز به سمت قاضی شرع شهر باکو انتخاب شد. عبدالوهاب، مدت زیادی در این مسئولیت باقی ماند.[۱]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ص29.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- گل‌های پریشان در باد، عادل مولایی، بی‌جا، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش.