روستای داریا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
|||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| تصویر =2221.jpg | | تصویر =2221.jpg | ||
| توضیح تصویر =نمایی از روستای داریا پس از جنگ با داعش | | توضیح تصویر =نمایی از روستای داریا پس از جنگ با داعش | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر =350px | ||
| کشور =سوریه | | کشور =سوریه | ||
| استان =ریف دمشق | | استان =ریف دمشق | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| جمعیت کل =260961 | | جمعیت کل =260961 | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| زیارتگاه = قبر [[ابی مسلم خولانی]] | | زیارتگاه = قبر [[ابی مسلم خولانی]]• قبر [[ابی سلیمان دارانی]] و فرزندش سلیمان• قبر [[حزقیل بن بوری]]• فبر [[بلال حبشی]]• قبر [[سکینه بنت علی]](ع). | ||
}} | }} | ||
شهر یا روستای «دارَیّا» واقع در حدود ۵ کیلومتری جنوب غربی ریف [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] واقع شده است. این شهر یکی از زیبا و سرسبزترین شهرهاي تاریخی [[سوریه]] به شمار مي رود.بيشتر جمعيت اين منطقه از طرفداران سرسخت «بشار اسد» رئيس جمهور [[سوريه]] و حکومت علوی آن هستند. اسم آن از دارا پادشاه هخامنشی [[ایران]] گرفته شده است.<br> | شهر یا روستای «دارَیّا» واقع در حدود ۵ کیلومتری جنوب غربی ریف [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] واقع شده است. این شهر یکی از زیبا و سرسبزترین شهرهاي تاریخی [[سوریه]] به شمار مي رود.بيشتر جمعيت اين منطقه از طرفداران سرسخت «بشار اسد» رئيس جمهور [[سوريه]] و حکومت علوی آن هستند. اسم آن از دارا پادشاه هخامنشی [[ایران]] گرفته شده است.<br> | ||
96 درصد ساکنان اين منطقه از شیعيان اثنی عشری و علوی 3 درصد مسیحی ارتدوکس و 1 درصد سنی محب [[اهل بیت]] (ع)هستند. | 96 درصد ساکنان اين منطقه از شیعيان اثنی عشری و علوی 3 درصد مسیحی ارتدوکس و 1 درصد سنی محب [[اهل بیت]](ع)هستند. | ||
==داریّا== | ==زیارتگاه‌های داریّا== | ||
«داریّا» یکی از قریه‌های بزرگ اطراف [[دمشق]] است که در حدود چهار کیلومتری غرب این شهر قرار دارد. این قریه منسوب به فردی به نام [[دارانی]] است.چند تن از [[صحابه]]، [[زهاد]] و عرفا در این قریه مدفون هستند؛ از جمله: | «داریّا» یکی از قریه‌های بزرگ اطراف [[دمشق]] است که در حدود چهار کیلومتری غرب این شهر قرار دارد. این قریه منسوب به فردی به نام [[دارانی]] است.چند تن از [[صحابه]]، [[زهاد]] و عرفا در این قریه مدفون هستند؛ از جمله: | ||
===ابی مسلم خولانی=== | ===ابی مسلم خولانی=== | ||
«[[عبداللّه بن ثوب خولانی]]» از بزرگان [[زهاد]] و [[تابعین]] بود. کرامات فراوانی از وی نقل کرده‌اند، گویند: از روی آب [[رودخانه دجله]] راه می‌رفت. و نیز گفته‌اند: وقتی [[اسود عنسی کذّاب]] در [[یمن]] ادعای پیامبری کرد، وی را احضار و به او گفت: شهادت بده که من پیامبر خدایم، او نیز گفت: محمد (ص) پیامبر خداست. [[اسود عنسی]] دستور داد آتش عظیمی برافروخته و ابی مسلم را در آتش‌انداختند. گویند آتش هیچ آسیبی به ابو مسلم نرسانید؛ لذا او را از [[یمن]] اخراج کردند.<br> | «[[عبداللّه بن ثوب خولانی]]» از بزرگان [[زهاد]] و [[تابعین]] بود. کرامات فراوانی از وی نقل کرده‌اند، گویند: از روی آب [[رودخانه دجله]] راه می‌رفت. و نیز گفته‌اند: وقتی [[اسود عنسی کذّاب]] در [[یمن]] ادعای پیامبری کرد، وی را احضار و به او گفت: شهادت بده که من پیامبر خدایم، او نیز گفت: محمد(ص) پیامبر خداست. [[اسود عنسی]] دستور داد آتش عظیمی برافروخته و ابی مسلم را در آتش‌انداختند. گویند آتش هیچ آسیبی به ابو مسلم نرسانید؛ لذا او را از [[یمن]] اخراج کردند.<br> | ||
وی در [[روستای داریا|قریۀ داریا]] ساکن و در همان جا وفات یافت. امروزه ضریح و مقبره او مورد زیارت مردم و اهالی قرار می‌گیرد<ref>.ابن حورانی، همان کتاب، ص١٢5</ref>. | وی در [[روستای داریا|قریۀ داریا]] ساکن و در همان جا وفات یافت. امروزه ضریح و مقبره او مورد زیارت مردم و اهالی قرار می‌گیرد<ref>.ابن حورانی، همان کتاب، ص١٢5</ref> . | ||
[[پرونده:44.jpg|بندانگشتی|چپ|مقبره بلال حبشی]] | [[پرونده:44.jpg|بندانگشتی|چپ|مقبره بلال حبشی]] | ||
===ابی سلیمان دارانی=== | ===ابی سلیمان دارانی=== | ||
[[عبدالرحمان بن احمد بن عطیه دارانی]] از اولیاء زُهاد بزرگ قرن سوم هجری، اهل [[واسط]] و [[عراق]] بود که در ٢٣5 هجری در این قریه وفات یافت.<br> | [[عبدالرحمان بن احمد بن عطیه دارانی]] از اولیاء زُهاد بزرگ قرن سوم هجری، اهل [[واسط]] و [[عراق]] بود که در ٢٣5 هجری در این قریه وفات یافت.<br> | ||
فرزند او یعنی [[سلیمان]] نیز از عباد و زهاد قرن سوم هجری در سال ٢٣٧ ق وفات یافت<ref>.یاقوت حموی، معجم البلدان، ج٢، ص4٣١</ref>. اکنون مقبرۀ ابی سلیمان دارانی در آن جا مورد زیارت اهالی است.<ref>.یاقوت حموی، معجم البلدان، ج٢، ص4٣١</ref> | فرزند او یعنی [[سلیمان]] نیز از عباد و زهاد قرن سوم هجری در سال ٢٣٧ ق وفات یافت<ref>.یاقوت حموی، معجم البلدان، ج٢، ص4٣١</ref> . اکنون مقبرۀ ابی سلیمان دارانی در آن جا مورد زیارت اهالی است.<ref>.یاقوت حموی، معجم البلدان، ج٢، ص4٣١</ref> | ||
[[پرونده:21.jpg|بندانگشتی|چپ|حرم سکینه بنت علی(ع)]] | [[پرونده:21.jpg|بندانگشتی|چپ|حرم سکینه بنت علی(ع)]] | ||
===ضریح [[حزقیل]]=== | ===ضریح [[حزقیل]]=== | ||
در قریۀ داریا ضریح «[[حزقیل]]، مؤمن آل فرعون» که در [[قرآن]] ([[سورۀ غافر]]) از آن یاد شده قرار دارد. بعضی گویند وی [[حزقیل بن بوری]] نبی است که خداوند قومش را به سبب نافرمانی به طاعون مبتلا کرد و آیات ٢4٣ سوره بقره را در مورد آنان نازل فرمود.<ref>.محمد بن علی العظیمی الحلبی، تاریخ حلب، ص6٣</ref> | در قریۀ داریا ضریح «[[حزقیل]]، مؤمن آل فرعون» که در [[قرآن]] ([[سورۀ غافر]]) از آن یاد شده قرار دارد. بعضی گویند وی [[حزقیل بن بوری]] نبی است که خداوند قومش را به سبب نافرمانی به طاعون مبتلا کرد و آیات ٢4٣ سوره بقره را در مورد آنان نازل فرمود.<ref>.محمد بن علی العظیمی الحلبی، تاریخ حلب، ص6٣</ref> | ||
===قبر [[بلال حبشی]]=== | ===قبر [[بلال حبشی]]=== | ||
در قریۀ داریا قبر [[بلال حبشی]] مؤذن پیامبر خدا (ص) است.همان گونه که در مبحث باب الصغیر و و [[قبر بلال حبشی]] گفته شد، [[ابن کثیر]] صاحب [[البدایة والنهایه]] قبر وی را در قریۀ داریا می‌داند؛ زیرا او پس از ورود به شام در این مکان اقامت گزید و از دنیا رفت.<br> | در قریۀ داریا قبر [[بلال حبشی]] مؤذن پیامبر خدا(ص) است.همان گونه که در مبحث باب الصغیر و و [[قبر بلال حبشی]] گفته شد، [[ابن کثیر]] صاحب [[البدایة والنهایه]] قبر وی را در قریۀ داریا می‌داند؛ زیرا او پس از ورود به شام در این مکان اقامت گزید و از دنیا رفت.<br> | ||
[[ابن کثیر]] قبری که در باب الصغیر به او منسوب است را قبر «[[بلال بن ابی درداء]]» قاضی [[دمشق]] می‌داند. | [[ابن کثیر]] قبری که در باب الصغیر به او منسوب است را قبر «[[بلال بن ابی درداء]]» قاضی [[دمشق]] می‌داند. | ||
===قبر [[سکینه بنت علی]] (ع)=== | ===قبر [[سکینه بنت علی]](ع)=== | ||
در داریا قبری منسوب به [[سکینه بنت علی]] (ع) است که امروزه بقعه و بارگاهی دارد امّا این انتساب صحیح نیست، زیرا امام علی (ع) دختری به نام سکینه نداشته است. | در داریا قبری منسوب به [[سکینه بنت علی]](ع) است که امروزه بقعه و بارگاهی دارد امّا این انتساب صحیح نیست، زیرا امام علی(ع) دختری به نام سکینه نداشته است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{برگرفتگی | |||
{{ | |پیش از لینک = کتاب | ||
| | |منبع = اماکن زیارتی سیاحتی سوریه، اصغر قائدان، | ||
|پس از لینک = بخش «روستای داریا» در صفحه 165 | |||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/632 | |||
}} | }} | ||
* '''زیارات الشام'''، ابن حورانی، عثمان بن احمد السویدي الدمشقی، دمشق، مکتبۀ الغزالی، 1981 م. | * '''زیارات الشام'''، ابن حورانی، عثمان بن احمد السویدي الدمشقی، دمشق، مکتبۀ الغزالی، 1981 م. | ||
* '''معجم البلدان'''، ياقوت حموى، شهاب الدين ابو عبداللّٰه (۶٢۶-۵٧۴ ق.)، بيروت، دارالفكر، [ بى تا]. | * '''معجم البلدان'''، ياقوت حموى، شهاب الدين ابو عبداللّٰه (۶٢۶-۵٧۴ ق.)، بيروت، دارالفكر، [ بى تا]. | ||
| خط ۶۴: | خط ۵۸: | ||
[[رده:اماکن تاریخی مذهبی سوریه]] | [[رده:اماکن تاریخی مذهبی سوریه]] | ||
[[رده:اماکن زیارتی بر پایه کشور]] | [[رده:اماکن زیارتی بر پایه کشور]] | ||
[[رده: | [[رده:مزارهای دمشق]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۵۸
 نمایی از روستای داریا پس از جنگ با داعش | |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور | سوریه |
| استان | ریف دمشق |
| مساحت | 10248 کیلومتر مربع |
| جمعیت کل | 260961 |
| زبان | عربی |
| اماکن | |
| زیارتگاه | قبر ابی مسلم خولانی• قبر ابی سلیمان دارانی و فرزندش سلیمان• قبر حزقیل بن بوری• فبر بلال حبشی• قبر سکینه بنت علی(ع). |
شهر یا روستای «دارَیّا» واقع در حدود ۵ کیلومتری جنوب غربی ریف دمشق در کشور سوریه واقع شده است. این شهر یکی از زیبا و سرسبزترین شهرهاي تاریخی سوریه به شمار مي رود.بيشتر جمعيت اين منطقه از طرفداران سرسخت «بشار اسد» رئيس جمهور سوريه و حکومت علوی آن هستند. اسم آن از دارا پادشاه هخامنشی ایران گرفته شده است.
96 درصد ساکنان اين منطقه از شیعيان اثنی عشری و علوی 3 درصد مسیحی ارتدوکس و 1 درصد سنی محب اهل بیت(ع)هستند.
زیارتگاه‌های داریّا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
«داریّا» یکی از قریه‌های بزرگ اطراف دمشق است که در حدود چهار کیلومتری غرب این شهر قرار دارد. این قریه منسوب به فردی به نام دارانی است.چند تن از صحابه، زهاد و عرفا در این قریه مدفون هستند؛ از جمله:
ابی مسلم خولانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
«عبداللّه بن ثوب خولانی» از بزرگان زهاد و تابعین بود. کرامات فراوانی از وی نقل کرده‌اند، گویند: از روی آب رودخانه دجله راه می‌رفت. و نیز گفته‌اند: وقتی اسود عنسی کذّاب در یمن ادعای پیامبری کرد، وی را احضار و به او گفت: شهادت بده که من پیامبر خدایم، او نیز گفت: محمد(ص) پیامبر خداست. اسود عنسی دستور داد آتش عظیمی برافروخته و ابی مسلم را در آتش‌انداختند. گویند آتش هیچ آسیبی به ابو مسلم نرسانید؛ لذا او را از یمن اخراج کردند.
وی در قریۀ داریا ساکن و در همان جا وفات یافت. امروزه ضریح و مقبره او مورد زیارت مردم و اهالی قرار می‌گیرد[۱] .
ابی سلیمان دارانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالرحمان بن احمد بن عطیه دارانی از اولیاء زُهاد بزرگ قرن سوم هجری، اهل واسط و عراق بود که در ٢٣5 هجری در این قریه وفات یافت.
فرزند او یعنی سلیمان نیز از عباد و زهاد قرن سوم هجری در سال ٢٣٧ ق وفات یافت[۲] . اکنون مقبرۀ ابی سلیمان دارانی در آن جا مورد زیارت اهالی است.[۳]
ضریح حزقیل[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در قریۀ داریا ضریح «حزقیل، مؤمن آل فرعون» که در قرآن (سورۀ غافر) از آن یاد شده قرار دارد. بعضی گویند وی حزقیل بن بوری نبی است که خداوند قومش را به سبب نافرمانی به طاعون مبتلا کرد و آیات ٢4٣ سوره بقره را در مورد آنان نازل فرمود.[۴]
قبر بلال حبشی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در قریۀ داریا قبر بلال حبشی مؤذن پیامبر خدا(ص) است.همان گونه که در مبحث باب الصغیر و و قبر بلال حبشی گفته شد، ابن کثیر صاحب البدایة والنهایه قبر وی را در قریۀ داریا می‌داند؛ زیرا او پس از ورود به شام در این مکان اقامت گزید و از دنیا رفت.
ابن کثیر قبری که در باب الصغیر به او منسوب است را قبر «بلال بن ابی درداء» قاضی دمشق می‌داند.
قبر سکینه بنت علی(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در داریا قبری منسوب به سکینه بنت علی(ع) است که امروزه بقعه و بارگاهی دارد امّا این انتساب صحیح نیست، زیرا امام علی(ع) دختری به نام سکینه نداشته است.
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- زیارات الشام، ابن حورانی، عثمان بن احمد السویدي الدمشقی، دمشق، مکتبۀ الغزالی، 1981 م.
- معجم البلدان، ياقوت حموى، شهاب الدين ابو عبداللّٰه (۶٢۶-۵٧۴ ق.)، بيروت، دارالفكر، [ بى تا].
- تاريخ الحلب، عظيمى الحلبى،محمد بن على (۵۵۶-۴٨٢ ق)، تحقيق ابراهيم ذعرور، دمشق [بى تا] ١٩٨۴ م.