فسوق (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
! فتوای مراجع درباره فسوق | ! فتوای مراجع درباره فسوق<ref> برگرفته از کتاب مناسک حج، ص ۲۰۹</ref> | ||
|-style="background:#e7ebfb;" | |-style="background:#e7ebfb;" | ||
| '''امام خمینی:''' فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد<sup>[1]</sup> بلکه فحش دادن و فخر<sup>[2]</sup> به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است. | | '''امام خمینی:''' [مسئله شماره ۳۷۲] فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد<sup>[1]</sup> بلکه فحش دادن و فخر<sup>[2]</sup> به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است. | ||
|-style="background:#fcfaf0;" | |-style="background:#fcfaf0;" | ||
| <small>1. '''آية الله بهجت''': اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم | | <small>1. '''آية الله بهجت''': اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم |
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴
فتوای مراجع درباره فسوق[۱] |
---|
امام خمینی: [مسئله شماره ۳۷۲] فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد[1] بلکه فحش دادن و فخر[2] به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است. |
1. آية الله بهجت: اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم
حرام باشند. آية الله سبحاني: مقصود از آن سه چيز است: دروغ گفتن، دشنام دادن، فخرفروشي بر يکديگر، لذا اينکه ديده شده گاهي به زبان جدّ يا شوخي، انساني، مردم شهري يا قبيلهاي و يا ايل و عشيرهاي و يا لهجهاي را با تمسخر ياد ميکنند و يا بر آنها مفاخره ميکنند اين عمل فينفسه حرام و در حال احرام حرمتش مؤکد است.
آية الله خويي: مراد از فسوق در آيه مبارکه {فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِّ} دروغ و دشنام است و فخر کردنِ حرام هم ملحق به فسوق است، فخر، در صورتي که مستلزم اهانت به ديگران نباشد، حرام نيست. آية الله سيستاني: فخر کردن اگر مستلزم اهانت و تحقير مؤمن باشد هميشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤکد است و اگر چنين نباشد اشکالي ندارد حتي در حال احرام. آية الله فاضل: خواه موجب نقص ديگران باشد و يا نباشد. آية الله مکارم: بنا بر احتياط واجب فخرفروشي نيز از فسوق است. |
- ↑ برگرفته از کتاب مناسک حج، ص ۲۰۹