ایام زیارتی امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ایام زیارتی امام حسین(ع)'''، روزها و شب‌هایی است که در آن به [[زیارت امام حسین(ع)‌]] بیشتر از دیگر زمان‌ها سفارش شده است. دلیل خاص بودن آن، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران و فرشتگان در این ایام و بیشتر بودن لطف خدا در این روزها به امام حسین(ع) و زائران او دانسته‌ شده است. برخی از این روزها و شب‌ها عبارتند از: اول ماه رجب، نیمه آن، نیمه ماه شعبان، ماه رمضان، شب‌های قدر، عيد فطر، عید قربان، شب و روز عرفه، شب و [[روز عاشورا]]، روز [[اربعین]]، شب و روز جمعه.

حر عاملی، ۱۲ روایت درباره زیارت امام حسین(ع) در [[نیمه شعبان]] گردآورده است. برای نمونه، امام صادق(ع)، کسی را که دوست دارد با ۱۲۴ هزار نبی دست بدهد، سفارش به زیارت قبر حسین(ع) در نیمه شعبان کرده است. وی دلیل خاص بودن این روز را، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران در این روز دانسته‌ است.<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵.</ref> از دیگر آثار زیارت در نیمه ماه شعبان، آمرزش گناهان<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵ و ۳۶۶.</ref> و ثواب هزار [[حج]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۸.</ref> بیان شده است.

یکی از اثرهای زیارت امام حسین(ع) در روز [[عید فطر]] و [[عید قربان|قربان]]، آمرزیده شدن گناهان گذشته و آینده زائر معرفی شده است. امام صادق(ع)، برای کسی که در طول یک سال، شب‌های نیمه شعبان، عید فطر و عید قربان به زیارت امام حسین(ع) رفته باشد، ثواب بیشتری ذکر کرده است؛ او، ثواب این زیارت را هزار حج و هزار [[عمره]] مقبول و اجابت هزار دعای دنیایی و آخرتی دانسته است.<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧١.</ref>

نزدیک به ۱۵ روایت، درباره ارزش زیارت امام حسین(ع) در شب و روز [[عرفه]] آمده است. برای نمونه، هر گام زائر به سمت قبر امام حسین(ع) در شب و روز عرفه، برابر با یک حج کامل دانسته شده است.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۸۰.</ref> در روایتی دیگر، زیارت او در روز عرفه، برابر با یک میلیون حج همراه با [[امام مهدی(ع)]] معرفی شده است.<ref>تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۴۹.</ref> آمرزش همه گناهان گذشته<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣۶١</ref> و شادمانی در روز [[قیامت]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣۶۲.</ref> از دیگر آثار این زیارت مخصوصه است.  

روایات درباره ارزش زیارت امام حسین(ع) در شب و روز [[عاشورا]] بسیار است. زیارت وی در این روز به شرط معرفت، برابر با زیارت خدا در عرش معرفی شده است. [[امام صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به زائری که شب عاشورا را کنار قبر امام حسین(ع) بگذراند، مژده داده روز قیامت خدا را با چهره خون‌آلود دیدار کرده، به طوری که گویا با امام حسین(ع) در [[کربلا]] کشته شده است. زائری که روز عاشورا کنار قبر او بماند، با کسی که در برابر وی شهید شده باشد برابر دانسته شده است.<ref name=":0">وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٢.</ref> واجب شدن بهشت برای زائر<ref name=":0" /> و ادای حق پیامبر(ص)، [[امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧۳.</ref> از دیگر آثار این زیارت مخصوصه است.[[پرونده:زیارت اربعین.jpg|بندانگشتی|زیارت‌نامه مخصوص امام حسین(ع) در روز اربعین.|جایگزین=|300x300پیکسل]]

روز [[اربعین]]، بیستم [[ماه صفر]]، روز برگشت کاروان اهل بیت امام حسین(ع) از [[شام]] به سوی [[مدینه]] و روزی است که [[جابر بن عبدالله انصاری]] به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت.<ref>مصباح المتهجد، ص ۷۸۷.</ref> برای زیارت در این روز دو روایت آمده است. [[امام حسن عکسری(ع)]]، زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین را یکی از نشانه‌های پنج‌گانه مؤمن دانسته است.{{یادداشت|امام حسن عسکری(ع)، نشانه‌های مؤمن را ۵۱ رکعت نماز در روز، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانی را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن دانسته است.}} امام صادق(ع) به [[صفوان بن مهران|صفوان جمال]] زیارت‌نامه‌ای را آموزش داد تا روز اربعین هنگامی که روز بالا می‌آید بخواند و پس از آن دو رکعت نماز بگذارد، دعا کند و برگردد.<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٣.</ref>