بقعه پیر اولیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[فروردین]]|روز=[[۲۹]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
| عنوان            =
| عنوان            =
| تصویر            =
| تصویر            = بقعه پیر اولیا.jpg
| اندازه تصویر    =
| اندازه تصویر    =
| توضیح تصویر      =
| توضیح تصویر      =
| بنيانگذار       =
| بنیانگذار       =
| تأسیس            =
| تأسیس            =
| کاربری          =
| کاربری          = زیارتگاه
| مکان            =
| مکان            = [[ایران]]، لارستانِ استان فارس، شهر اوز.
| نام‌های دیگر      =
| نام‌های دیگر      = بقعه مالک اشتر، بقعه مالک اژدر.
| وقایع مرتبط      =
| وقایع مرتبط      =
| ظرفیت            =
| ظرفیت            =
| وضعیت            =
| وضعیت            = فعال
| مساحت            =
| مساحت            =
| امکانات          =
| امکانات          =
خط ۱۹: خط ۱۷:
| معمار            =
| معمار            =
| سبک              =
| سبک              =
| بازسازی          =
| بازسازی          = دوره [[صفویه]].
| وبگاه            =  
| وبگاه            =
}}  
}}
'''بقعه پیر اولیا''' یا '''بقعه مالک اشتر''' یا '''مالک اژدر'''، زیارتگاهی است در [[ایران]]، که در لارستانِ استان فارس و در شهر «اوز» قرار دارد. بر پایه [[کتیبه|کتیبه‌ای]] که در زیارتگاه است، این بقعه متعلق به [[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم بن مالک اشتر نخعی]] است؛ با اینکه وی در [[عراق]] به شهادت رسیده و بدنش سوزانده شده است. برخی مدفون را «مالک اشتر» یا «مالک اژدر» یکی از سرداران اسلام، غیر از صحابی خاص [[امام علی(ع)]] دانسته‌اند. برخی نیز او را نوه ابراهیم بن مالک اشتر نخعی معرفی کرده‌اند. 
 
==مکان==
==مکان==
بقعه پیر اولیا، در [[ایران]]، در لارستانِ استان فارس، در شهر «اوز»، روبه‌روی مسجد جامع قرار گرفته است.  
بقعه پیر اولیا یا بقعه مالک اشتر، در [[ایران]]، در لارستانِ استان فارس، در شهر «اوز» قرار گرفته است. این زیارتگاه، در محل میدان قدیمی «لَزدخون» و در محله معروف به پیر اولیا، روبه‌روی مسجد جامع واقع شده است.<ref>ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۸.</ref>


==بنا==
==بنا==
تاریخ ساخت بنا روشن نیست؛ ولی ظاهر آن نشان می‌دهد که آرامگاه طی زمان‌های مختلف تغییرات زیادی کرده است. از مدارک تاریخی موجود در این آرمگاه، لوح سنگی است که تاریخ تعمیر گنبد پیر اولیاء را مقارن با اواخر دوره [[صفویه]] نشان می‌دهد.
این آرامگاه، از یک [[صحن]]، سردرِ ورودی به شکل طاق، یک اتاق مربع‌شکل که روی آن [[گنبد]] قرار دارد و یک فضای طاق‌دار به جای [[شبستان]] تشکیل شده است.
 
پوشش گنبدی اتاق، پس از تبدیل فضای چهار گوش به هشت ضلعی، و با استفاده از فیلپوش‌هایی به دایره تبدیل شده است تا گنبد بنا بر آن استوار شود. چهار نورگیر که به‌صورت یک در میان در فضای هشت‌گوش گنبد قرار گرفته‌اند، نور مورد نیاز فضای داخلی اتاق را فراهم می‌کنند.<ref>ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۹.</ref> نمای داخلی آرامگاه ساده و قبر نیز ساده و بدون سنگ‌نوشته است. بر فراز بقعه، گنبد زنگوله‌ای شکلی به ارتفاع سه متر قرار دارد.<ref name=":1">ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۱۰.</ref>
 
==پیشینه==
از تاریخ ساخت این زیارتگاه آگاهی در دست نیست. یک لوح سنگی، تاریخ بازسازی گنبد را مقارن با اواخر دوره [[صفویه]] نشان می‌دهد. این سنگ که پیش از این، بر پیشانی ورودی اتاق مقبره نصب بوده است، امروزه بر دیوار فضای طاق‌دار داخل مقبره قرار گرفته است. بر روی این سنگ، در یازده سطر به شیوه نظم، سروده‌هایی درباره بازسازی گنبد آمده است.<ref group="یادداشت">مانند این بیت:‌ شد بنا از قلوب خیر اثر/ صورت ظاهرش چو فَته ماه</ref><ref name=":1" /> آغاز و پایان و نیز میانه دو مصرع، با نقوش رنگ‌آمیزی شده تزیین شده است. مصرع دومِ آخرین بیت، در برگیرنده تاریخ است که در قالب حروف ابجد آمده، و تاریخ  ۱۱۰۴ق. را نشان می‌دهد.<ref>ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۱۱.</ref>
 
==مدفون==
==مدفون==
در کتیبه موجود در آرامگاه، مدفون [[ابراهیم بن مالک اشتر]] معرفی شده است؛ ولی درباره شخصیت مدفون در این بقعه اختلاف نظر وجود دارد.
درباره شخصیت مدفون در این بقعه، اختلاف نظر وجود دارد که برخی از باورها چنین است:


برخی آرامگاه را متعلق به نوه ابراهیم بن مالک اشتر می‌دانند و برخی مدفون را یکی از سرداران و مبلغان دینی به نام «مالک اژدر» دانسته‌اند.<ref>بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، صص١٠٢-١٠٣؛ کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ص٩؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4١؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4٢؛ خضری، محمدنور، گذری بر فرهنگ مردم اوز، ص١١.</ref>
===ابراهیم بن مالک اشتر===
در [[کتیبه]] موجود در آرامگاه، مدفون، [[ابراهیم بن مالک اشتر]] معرفی شده است.  


==دیگر مزارها==
===مالک اژدر===
مزارهای دیگری نیز، به ابراهیم بن مالک اشتر نخعی منسوب است. برخی از آنها چنین است:
به باور برخی، بر پایه منابع، این زیارتگاه متعلق به یکی از سرداران و مبلغان دینی به نام مالک اشتر یا اژدر است که پس از حاکمیت [[اسلام]] برای تبلیغ و گسترش دین به جنوب فارس گسیل گشت. این سردار، بر پایه نقل قول‌ها غیر از [[مالک اشتر]] دوست شاخص [[امام علی‌(ع)]] است.<ref>بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، صص١٠٢-١٠٣؛ تاریخ دلگشای اوز، ص٩؛ به نقل از دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4١.</ref> برخی دیگر نیز، مدفون را مالک اژدر دانسته‌اند. به گفته آنها از این شخص در شیرازنامه و فارس‌نامه نام برده شده و رویداد جنگ لشکر این سردار با مردم قلعه بندر<ref group="یادداشت">در ۳۰۰ متری آرمگاه سعدی در شیراز.</ref> شرح داده شده است.<ref>دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص۱۴۲.</ref>
 
===نوه ابراهیم بن مالک اشتر===
برخی، آرامگاه را متعلق به نوه ابراهیم بن مالک اشتر دانسته‌اند. استدلال آنها به یک بیت از شعر موجود در [[کتیبه]] آرمگاه است.<ref group="یادداشت">قدس الله سرهم گویان/ بر ابراهیم مالک اژدر</ref><ref>گذری بر فرهنگ مردم اوز، ص١١.</ref>
 
==دیگر مزارهای منسوب به ابراهیم بن مالک==
مزارهای دیگری نیز، به ابراهیم بن مالک اشتر نخعی منسوب است. برخی از آنها چنین است:


===مزار ابراهیم بن مالک===
===مزار ابراهیم بن مالک===
{{اصلی|مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)}}هرچند نیروهای [[بنی‌امیه|اموی]] بعد از شهادت [[ابراهیم بن مالک]] جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در [[عراق]] وجود دارد. این مرقد همان محل کشته‌شدن اوست که به [[مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)|قبر شیخ ابراهیم]] شهرت یافته است.
{{اصلی|مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)}}این مزار، در [[عراق]] و در جنوب شهر دجیل قرار دارد.<ref>زیارت‌گاه‌های عراق، ج1، ص526.</ref> نیروهای [[بنی‌امیه|اموی]] پس از شهادت [[ابراهیم بن مالک]] جسد وی را سوزاندند، این مزار همان محل کشته‌شدن اوست که به [[مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)|قبر شیخ ابراهیم]] شهرت یافته است.<ref>ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۶.</ref>
 
===بقعه کمر بسته===
===بقعه کمر بسته===
{{اصلی|بقعه کمر بسته}}
{{اصلی|بقعه کمر بسته}}بقعه کمر بسته، زیارتگاهی است در [[ایران]]، استان لرستان، شهرستان الیگودرز و در روستای گایکان، که میان مردم به مزار ابراهیم بن مالک اشتر نخعی شهرت دارد<ref name=":0">ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۷.</ref> و در درستیِ این انتساب تردید وجود دارد.
 
==پانوشت==
==پانوشت==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۴۷: خط ۶۲:
|پیش از لینک = کتاب
|پیش از لینک = کتاب
|منبع = ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، محمود سامانی.
|منبع = ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، محمود سامانی.
|پس از لینک = بخش «بقاع منسوب به ابراهيم»، ص107.
|پس از لینک = بخش «بقاع منسوب به ابراهیم»، ص۱۰۷
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1390
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1390
}}
}}
* '''ابراهیم بن مالک اشتر نخعی'''، محمود سامانی، تهران، مشعر، ۱۳۹۳ش.
* '''بررسی آثار تاریخی و هنری اوز'''، حمیرا کمال، ایران-شیراز، ۱۳۸۳ ه.ش.
* '''دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه'''، محمد مهدی فقیه بحرالعلوم، آماده چاپ.
* '''دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه'''، محمد مهدی فقیه بحرالعلوم، آماده چاپ.
* '''گذری بر فرهنگ مردم اوز'''، محمدنور خضری، ایران-شیراز، 1377 ه.ش.
* '''زیارت‌گاه‌های عراق'''، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم و احمد خامه یار، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۵ش.
* '''کرامتی، محمدهادی'''، تاریخ دلگشای اوز، ایران، بی تا.
* '''کرامتی، محمدهادی'''، تاریخ دلگشای اوز، ایران، بی تا.
* '''بررسی آثار تاریخی و هنری اوز'''، حمیرا کمال، ایران-شیراز، 1383 ه.ش.
* '''گذری بر فرهنگ مردم اوز'''، محمدنور خضری، ایران-شیراز، ۱۳۷۷ ه.ش.
{{پایان}}
{{پایان}}


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مزارهای استان فارس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۸

اطلاعات اوليه
کاربری زیارتگاه
مکان ایران، لارستانِ استان فارس، شهر اوز.
نام‌های دیگر بقعه مالک اشتر، بقعه مالک اژدر.
مشخصات
وضعیت فعال
معماری
بازسازی دوره صفویه.

بقعه پیر اولیا یا بقعه مالک اشتر یا مالک اژدر، زیارتگاهی است در ایران، که در لارستانِ استان فارس و در شهر «اوز» قرار دارد. بر پایه کتیبه‌ای که در زیارتگاه است، این بقعه متعلق به ابراهیم بن مالک اشتر نخعی است؛ با اینکه وی در عراق به شهادت رسیده و بدنش سوزانده شده است. برخی مدفون را «مالک اشتر» یا «مالک اژدر» یکی از سرداران اسلام، غیر از صحابی خاص امام علی(ع) دانسته‌اند. برخی نیز او را نوه ابراهیم بن مالک اشتر نخعی معرفی کرده‌اند.

مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بقعه پیر اولیا یا بقعه مالک اشتر، در ایران، در لارستانِ استان فارس، در شهر «اوز» قرار گرفته است. این زیارتگاه، در محل میدان قدیمی «لَزدخون» و در محله معروف به پیر اولیا، روبه‌روی مسجد جامع واقع شده است.[۱]

بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این آرامگاه، از یک صحن، سردرِ ورودی به شکل طاق، یک اتاق مربع‌شکل که روی آن گنبد قرار دارد و یک فضای طاق‌دار به جای شبستان تشکیل شده است.

پوشش گنبدی اتاق، پس از تبدیل فضای چهار گوش به هشت ضلعی، و با استفاده از فیلپوش‌هایی به دایره تبدیل شده است تا گنبد بنا بر آن استوار شود. چهار نورگیر که به‌صورت یک در میان در فضای هشت‌گوش گنبد قرار گرفته‌اند، نور مورد نیاز فضای داخلی اتاق را فراهم می‌کنند.[۲] نمای داخلی آرامگاه ساده و قبر نیز ساده و بدون سنگ‌نوشته است. بر فراز بقعه، گنبد زنگوله‌ای شکلی به ارتفاع سه متر قرار دارد.[۳]

پیشینه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از تاریخ ساخت این زیارتگاه آگاهی در دست نیست. یک لوح سنگی، تاریخ بازسازی گنبد را مقارن با اواخر دوره صفویه نشان می‌دهد. این سنگ که پیش از این، بر پیشانی ورودی اتاق مقبره نصب بوده است، امروزه بر دیوار فضای طاق‌دار داخل مقبره قرار گرفته است. بر روی این سنگ، در یازده سطر به شیوه نظم، سروده‌هایی درباره بازسازی گنبد آمده است.[یادداشت ۱][۳] آغاز و پایان و نیز میانه دو مصرع، با نقوش رنگ‌آمیزی شده تزیین شده است. مصرع دومِ آخرین بیت، در برگیرنده تاریخ است که در قالب حروف ابجد آمده، و تاریخ ۱۱۰۴ق. را نشان می‌دهد.[۴]

مدفون[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درباره شخصیت مدفون در این بقعه، اختلاف نظر وجود دارد که برخی از باورها چنین است:

ابراهیم بن مالک اشتر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کتیبه موجود در آرامگاه، مدفون، ابراهیم بن مالک اشتر معرفی شده است.

مالک اژدر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به باور برخی، بر پایه منابع، این زیارتگاه متعلق به یکی از سرداران و مبلغان دینی به نام مالک اشتر یا اژدر است که پس از حاکمیت اسلام برای تبلیغ و گسترش دین به جنوب فارس گسیل گشت. این سردار، بر پایه نقل قول‌ها غیر از مالک اشتر دوست شاخص امام علی‌(ع) است.[۵] برخی دیگر نیز، مدفون را مالک اژدر دانسته‌اند. به گفته آنها از این شخص در شیرازنامه و فارس‌نامه نام برده شده و رویداد جنگ لشکر این سردار با مردم قلعه بندر[یادداشت ۲] شرح داده شده است.[۶]

نوه ابراهیم بن مالک اشتر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی، آرامگاه را متعلق به نوه ابراهیم بن مالک اشتر دانسته‌اند. استدلال آنها به یک بیت از شعر موجود در کتیبه آرمگاه است.[یادداشت ۳][۷]

دیگر مزارهای منسوب به ابراهیم بن مالک[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مزارهای دیگری نیز، به ابراهیم بن مالک اشتر نخعی منسوب است. برخی از آنها چنین است:

مزار ابراهیم بن مالک[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مزار، در عراق و در جنوب شهر دجیل قرار دارد.[۸] نیروهای اموی پس از شهادت ابراهیم بن مالک جسد وی را سوزاندند، این مزار همان محل کشته‌شدن اوست که به قبر شیخ ابراهیم شهرت یافته است.[۹]

بقعه کمر بسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بقعه کمر بسته، زیارتگاهی است در ایران، استان لرستان، شهرستان الیگودرز و در روستای گایکان، که میان مردم به مزار ابراهیم بن مالک اشتر نخعی شهرت دارد[۱۰] و در درستیِ این انتساب تردید وجود دارد.

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۸.
  2. ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۹.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۱۰.
  4. ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۱۱.
  5. بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، صص١٠٢-١٠٣؛ تاریخ دلگشای اوز، ص٩؛ به نقل از دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4١.
  6. دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص۱۴۲.
  7. گذری بر فرهنگ مردم اوز، ص١١.
  8. زیارت‌گاه‌های عراق، ج1، ص526.
  9. ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۶.
  10. ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، ص۱۰۷.
  1. مانند این بیت:‌ شد بنا از قلوب خیر اثر/ صورت ظاهرش چو فَته ماه
  2. در ۳۰۰ متری آرمگاه سعدی در شیراز.
  3. قدس الله سرهم گویان/ بر ابراهیم مالک اژدر

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، محمود سامانی. بخش «بقاع منسوب به ابراهیم»، ص۱۰۷ است.
  • ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، محمود سامانی، تهران، مشعر، ۱۳۹۳ش.
  • بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، ایران-شیراز، ۱۳۸۳ ه.ش.
  • دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، محمد مهدی فقیه بحرالعلوم، آماده چاپ.
  • زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم و احمد خامه یار، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۵ش.
  • کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ایران، بی تا.
  • گذری بر فرهنگ مردم اوز، محمدنور خضری، ایران-شیراز، ۱۳۷۷ ه.ش.