مشعر: تفاوت میان نسخه‌ها

==نام‌ها==

مشعرالحرام نام دیگر مشعر است و مشاعر جمع آن است كه به محل عبادت گفته مى‌شود و به همين مناسبت به [[منا]]، [[مزدلفه]] و [[عرفات]]، مشاعر گفته مى‌شود.<ref>صحاح، ج٢، ص۶٩٨، ماده«شعر»؛ مجمع البحرین، ج٢، ص۵١٧.</ref> مَشعَر به معنای نشان راه است و آنجا را مشعرالحرام نامیده‌اند بدان جهت که نشان و مکان عبادت خداوند است. برخی آن را مِشعر، به کسر میم خوانده‌اند، امّا برخی خواندن مِشعر به کسر را نادر و شاذّ است.<ref>القری لقاصد‌ام القری، ص154.</ref>

مشعر را مُزدَلِفه نیز خوانده‌اند.<ref>قاموس الحج و العمره، أحمد عبد الغفور عطار، ص٢٠4.</ref> <ref>قاموس الحج و العمره، ص٢٠٨.</ref>مزدلفه اسم فاعل از «ازدلاف» به معنای نزدیک شدن است. ازدلاف به معنای اجتماع نیز آمده، چون مردم در آن جا اجتماع می‌کنند.<ref>مجمع البحرین، ج5، ص6٨.</ref> به مشعر «جَمْع» نیز می‌گویند.<ref>معجم البلدان، ج٢، ص١٨١.</ref><ref>معجم البلدان، ج5، ص١56.</ref> گاهی مشعر را با نام قُزَح نیز خوانده‌اند اما قزح در حقیقت کوهی در مزدلفه است.<ref>مرآة العقول، ج٣، ص٣٣6.</ref><ref>القری لقاصد‌ام القری، ص4٢٠.</ref><ref>معجم البلدان، ج5، ص١4٢.</ref>  

==حرکت به سوی مشعر==

در غروب [[روز عرفه]] حاجیان باید با آرامش و بدون عجله و شتاب به سوی مزدلفه حرکت کنند.<ref>وسائل، ج١4، ص5.</ref> در حدیثی از امام صادق(ع) به صبر در حرکت و مراقبت از آزار دیگران در هنگام ازدحام در این مکان امر شده است.<ref>وسائل، ج١4، ص6.</ref> گفته شده عجله و شتاب همراه با هیاهو و جنجال، به هنگام کوچ به مشعر، از رسوم حج‌گزاران در دوره جاهلی بوده است.<ref>علل الشرایع، ص444.</ref>

==وقوف در مشعر==

وقوف در مشعر از نظر کلّیه مذاهب اسلامی، واجب و رکنی از [[ارکان حج]] است، لیکن در مقدار و زمان وقوف اختلاف نظر وجود دارد. فقهای شیعه، بیشتر بر این عقیده‌اند که حاجی هر ساعتی از ساعات شب دهم به مشعر رسید، تا طلوع صبح نیّت اطاعت خدا کرده آنجا بماند، آنگاه از طلوع فجر تا طلوع آفتاب با نیّت خالص از [[ریا]] و خودنمایی، نیّت وقوف کند و مستحب است کمی قبل از طلوع آفتاب به طرف منا حرکت کرده لیکن از وادی محسِّر، تا آفتاب برنیامده عبور نکند.

مستحب است حاجیان نماز مغرب و عشا را از غروب روز عرفه تاخیر‌اندازند، گرچه پاسی از شب بگذرد. به مشعر که آمدند با یک اذان و دو اقامه نماز مغرب و عشا را در آنجا بخوانند.<ref>مستدرک، ج١٠، ص4٩.</ref>