پرش به محتوا

الگو:مقاله پیشنهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''کتاب المزار''' یا '''مناسک المزار''' یا '''مزار صغیر'''، کتابی است به زبان عربی، تألیف [[شیخ مفید]] از علمای مشهور شیعه در قرن چهارم قمری، که مجموعه‌ای است از روایات در موضوع زیارت معصومان(ع)، زیارت مؤمنان و قبرهای آنان.
'''ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب'''، پدر [[امام علی(ع)]]، عمو و حامی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام [[سقایت]] حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.  


بخش اول کتاب، شامل روایاتی است درباره ارزش و آداب زیارت [[امام علی(ع)]] و برخی از مکان‌های مقدس در کنار [[حرم امام علی(ع)|حرم آن حضرت]] مانند [[مسجد کوفه]] و [[مسجد سهله]]. این بخش همچنین شامل آداب و وجوب زیارت [[امام حسین(ع)]]، زیارت آن امام در روزهای خاص، فضیلت و محدوده [[حائر]]، ارزش و ویژگی‌های [[تربت]] کربلاء، چگونگی زیارت حضرت [[علی اکبر(ع)]]، حضرت [[عباس(ع)]] و شهدای [[کربلا]] است. بخش دوم کتاب، مجموعه‌ای است از روایات درباره ارزش و آداب زیارت دیگر معصومان(ع)، زیارت‌های جامعه، آداب و ثواب زیارت نیابتی، ارزش زیارت شیعیان و قبر آنان و ارزش زیارت پدر و مادر است.
به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در [[اسلام]] نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای [[شعب ابی‌طالب]] سرود.


این کتاب پس از [[کامل الزیارات (کتاب)|کامل الزیارات]]، برجسته‌ترین کتاب [[شیعه]] درباره زیارت است. بسیاری از روایات موجود در کتاب مستند، برخی مرسل و برخی بدون نسبت به [[معصوم(ع)]] ذکر شده‌اند. بزرگان شیعه از این کتاب نقل روایت کرده‌اند. این کتاب با تصحیح و تحقیق سید محمدباقر موحد ابطحی، در سال ۱۴۰۹ق چاپ شده است.
پس از دعوت علنی [[پیامبر(ص)]] به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار [[قریش]] که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.
[[کتاب المزار (شیخ مفید)|ادامه...]]
 
[[شیعه|شیعیان]] و برخی از عالمان [[اهل‌سنت]] برپایه روایت‌های [[اهل بیت(ع)]] و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.
 
[[ابوطالب|بیشتر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۷

ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب، پدر امام علی(ع)، عمو و حامی پیامبر اسلام(ص) است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام سقایت حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.

به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در اسلام نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای شعب ابی‌طالب سرود.

پس از دعوت علنی پیامبر(ص) به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار قریش که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.

شیعیان و برخی از عالمان اهل‌سنت برپایه روایت‌های اهل بیت(ع) و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.

بیشتر