نعمان بن ابراهیم نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها
A sharefat (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اشخاص | {{جعبه اطلاعات اشخاص | ||
|عنوان = | |عنوان = | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
==اصل و نسب== | ==اصل و نسب== | ||
نسب کامل وی چنین است: نعمان بن ابراهیم بن مالک اشتر بن حارث بن عبد یغوث بن سلمة (مسلمه) بن ربیعه. <ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج٧، ص٢١٣.</ref> | نسب کامل وی چنین است: نعمان بن [[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم]] بن [[مالک اشتر]] بن حارث بن عبد یغوث بن سلمة (مسلمه) بن ربیعه.<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج٧، ص٢١٣.</ref> | ||
==فرزند ارشد== | ==فرزند ارشد== | ||
وی فرزند بزرگ ابراهیم بود؛ ازاین‌رو کنیه ابراهیم، ابونعمان بود و مردم بیشتر او را ابونعمان می‌خواندند و به این کنیه شهرت داشت. <ref>الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref> | وی فرزند بزرگ ابراهیم بود؛ ازاین‌رو کنیه ابراهیم، ابونعمان بود و مردم بیشتر او را ابونعمان می‌خواندند و به این کنیه شهرت داشت.<ref>الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref> | ||
==ایفای نقش در تحولات نظامی== | ==ایفای نقش در تحولات نظامی== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۳: | ||
منابع تاریخی نعمان را همانند پدر و جدش از شجاعان دانسته و از رؤسا قلمداد کرده‌اند. وی تا اوائل سده دوم ه.ق، در قید حیات بود و همچون دیگر نخعیان در تحولات سیاسی نظامی عصر امویان نقش داشت. | منابع تاریخی نعمان را همانند پدر و جدش از شجاعان دانسته و از رؤسا قلمداد کرده‌اند. وی تا اوائل سده دوم ه.ق، در قید حیات بود و همچون دیگر نخعیان در تحولات سیاسی نظامی عصر امویان نقش داشت. | ||
هنگامی که «[[یزید بن مهلب |یزید]] بن [[مهلب بن ابی‌صفره]]» ضد امویان به‌پاخاست و «[[یزید بن عبدالملک|یزید]] بن [[عبدالملک بن مروان]]» (١٠5-١٠١ ه. ق) را از خلافت خلع کرد و بر بخش‌هایی از [[عراق]] تسلط یافت، نعمان در لشکر او بود؛ چنان‌که در حمله «[[مسلمة بن عبدالملک]]» به عراق، یزید بن مَهلب، نعمان بن ابراهیم بن اشتر را به سالاری دو [[قبیله مذحج]] و [[قبیله اسد|اسد]]، منصوب کرد. <ref>الکامل، ج١٣، ص٢٨٣.</ref> | هنگامی که «[[یزید بن مهلب |یزید]] بن [[مهلب بن ابی‌صفره]]» ضد امویان به‌پاخاست و «[[یزید بن عبدالملک|یزید]] بن [[عبدالملک بن مروان]]» (١٠5-١٠١ ه. ق) را از خلافت خلع کرد و بر بخش‌هایی از [[عراق]] تسلط یافت، نعمان در لشکر او بود؛ چنان‌که در حمله «[[مسلمة بن عبدالملک]]» به عراق، یزید بن مَهلب، نعمان بن ابراهیم بن اشتر را به سالاری دو [[قبیله مذحج]] و [[قبیله اسد|اسد]]، منصوب کرد.<ref>الکامل، ج١٣، ص٢٨٣.</ref> | ||
==فرجام | ==فرجام== | ||
نعمان سرانجام در درگیری میان طرفداران دو نیروی متخاصم؛ امویان و سپاه یزید بن مهلب، جزو نخستین کسانی بود که به قتل رسید. <ref>الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref> | نعمان سرانجام در درگیری میان طرفداران دو نیروی متخاصم؛ امویان و سپاه یزید بن مهلب، جزو نخستین کسانی بود که به قتل رسید.<ref>الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref> | ||
مطابق قول دیگر، پس از قتل یزید بن مهلب و هزیمت یارانش، خاندان مهلب در [[بصره]] گرد آمدند و سپس سوار کشتی شدند و با عبور از دریا به کرمان رفتند. با گرد آمدن طرفداران [[آل‌مهلب]]، آنان «[[مفضل بن مهلب]]» را به ریاست برگزیدند و با «[[مدرک بن ضب کلبی]]» که از سوی مسلمة بن عبدالملک به تعقیب آنان فرستاده شده بود، جنگیدند که نعمان بن ابراهیم نخعی در این نبرد کشته شد. <ref>تاریخ ابن خلدون، ج٣، صص١٣١ - ١٣٢؛ الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref> | مطابق قول دیگر، پس از قتل یزید بن مهلب و هزیمت یارانش، خاندان مهلب در [[بصره]] گرد آمدند و سپس سوار کشتی شدند و با عبور از دریا به کرمان رفتند. با گرد آمدن طرفداران [[آل‌مهلب]]، آنان «[[مفضل بن مهلب]]» را به ریاست برگزیدند و با «[[مدرک بن ضب کلبی]]» که از سوی مسلمة بن عبدالملک به تعقیب آنان فرستاده شده بود، جنگیدند که نعمان بن ابراهیم نخعی در این نبرد کشته شد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج٣، صص١٣١ - ١٣٢؛ الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۷: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[ | [[Category:فرزندان مالک اشتر]] | ||
[[Category:درگذشتگان قرن دوم هجری]] | |||
[[Category:شخصیت‌های شیعی قرن دوم هجری]] | |||
[[Category:شخصیت‌های قبیله نخع]] | |||
[[Category:فرزندان مالک اشتر]] | |||
[[Category:درگذشتگان قرن دوم هجری]] | |||
[[Category:شخصیت‌های شیعی قرن دوم هجری]] | |||
[[Category:شخصیت‌های قبیله نخع]] | |||
[[رده:فرزندان مالک اشتر]] | [[رده:فرزندان مالک اشتر]] | ||
[[رده:درگذشتگان قرن دوم هجری]] | [[رده:درگذشتگان قرن دوم هجری]] | ||
[[رده:شخصیت‌های شیعی قرن دوم هجری]] | [[رده:شخصیت‌های شیعی قرن دوم هجری]] | ||
[[رده:شخصیت‌های قبیله نخع]] | [[رده:شخصیت‌های قبیله نخع]] | ||
[[رده:شیعیان عراق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۱
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | نعمان بن ابراهیم بن مالک اشتر نخعی |
| نسب | تیره نخع از قبیله مذحج |
| خویشان سرشناس | مالک اشتر |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
نعمان بن ابراهیم نخعی، فرزند ارشد ابراهیم بن مالک اشتر است و به همین سبب مردم، بیشتر ابراهیم را ابونعمان می‌خواندند.
منابع تاریخی نعمان را فردی شجاع دانسته‌اند که همچون دیگر نخعیان در تحولات سیاسی نظامی عصر امویان نقش داشت و سرانجام نیز در درگیری با نیروهای اموی، در حالیکه در لشکر یزید بن مَهلب بود و سالاری دو قبیله مذحج و اسد را به عهده داشت، کشته شد.
اصل و نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نسب کامل وی چنین است: نعمان بن ابراهیم بن مالک اشتر بن حارث بن عبد یغوث بن سلمة (مسلمه) بن ربیعه.[۱]
فرزند ارشد[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی فرزند بزرگ ابراهیم بود؛ ازاین‌رو کنیه ابراهیم، ابونعمان بود و مردم بیشتر او را ابونعمان می‌خواندند و به این کنیه شهرت داشت.[۲]
ایفای نقش در تحولات نظامی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع تاریخی نعمان را همانند پدر و جدش از شجاعان دانسته و از رؤسا قلمداد کرده‌اند. وی تا اوائل سده دوم ه.ق، در قید حیات بود و همچون دیگر نخعیان در تحولات سیاسی نظامی عصر امویان نقش داشت.
هنگامی که «یزید بن مهلب بن ابی‌صفره» ضد امویان به‌پاخاست و «یزید بن عبدالملک بن مروان» (١٠5-١٠١ ه. ق) را از خلافت خلع کرد و بر بخش‌هایی از عراق تسلط یافت، نعمان در لشکر او بود؛ چنان‌که در حمله «مسلمة بن عبدالملک» به عراق، یزید بن مَهلب، نعمان بن ابراهیم بن اشتر را به سالاری دو قبیله مذحج و اسد، منصوب کرد.[۳]
فرجام[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نعمان سرانجام در درگیری میان طرفداران دو نیروی متخاصم؛ امویان و سپاه یزید بن مهلب، جزو نخستین کسانی بود که به قتل رسید.[۴]
مطابق قول دیگر، پس از قتل یزید بن مهلب و هزیمت یارانش، خاندان مهلب در بصره گرد آمدند و سپس سوار کشتی شدند و با عبور از دریا به کرمان رفتند. با گرد آمدن طرفداران آل‌مهلب، آنان «مفضل بن مهلب» را به ریاست برگزیدند و با «مدرک بن ضب کلبی» که از سوی مسلمة بن عبدالملک به تعقیب آنان فرستاده شده بود، جنگیدند که نعمان بن ابراهیم نخعی در این نبرد کشته شد.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- الفتوح، ابن اعثم کوفی، تحقیق: علی شیری، چاپ اول، بیروت، دارالاضواء، ١٩٩١م.
- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر جزری، عزالدین، تصحیح: محمد یوسف دقاقه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ١4١5ه. ق١٩٩5/م.
- الطبقات الکبری، ابن سعد، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، چاپ اول، بیروت، دارالکتب العلمیة، ١4١٠ه. ق١٩٩٠/م.
- تاریخ ابن خلدون، عبدالرحمن بن خلدون، بیروت، دارالفکر، 1406 ه.ق.