زید بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| آثار = المجموع الکبیرة، مناسک الحج، کتاب الصفوة | | آثار = المجموع الکبیرة، مناسک الحج، کتاب الصفوة | ||
}} | }} | ||
'''زید بن علی بن | '''زید بن علی بن حسین(ع)'''، مکنّی به ابوحسین و ملقّب به زید شهید، فرزند [[امام سجاد(ع)]] است. فرقه [[زیدیه]] که یکی از فرقه‌های [[شیعه]] است به وی منسوب است. او در سال ۱۲۲ قمری علیه [[امویان]] در [[کوفه]] قیام کرد و شهید شد. کتاب مناسک الحج منسوب به اوست و بخشی از کتاب فقهی او نیز به حج اختصاص دارد. | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
مادر او امّ ولدی است که [[مختار ثقفی]] به امام سجاد(ع) هدیه داده بود. در زمان تولدش اختلاف نظر وجود دارد؛ اما با توجه به سن | مادر او امّ ولدی است که [[مختار ثقفی]] به امام سجاد(ع) هدیه داده بود. در زمان تولدش اختلاف نظر وجود دارد؛ اما با توجه به سن وی در هنگام شهادت، حدود 80قمری متولد شد.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج19، ص45.</ref> نامش با قیامش علیه [[امویان]] ماندگار شده است. زید بن علی را محدثی فقیه و سخنوری پرهیزگار و راویِ امام سجاد(ع) و [[امام محمد باقر(ع)|باقر(ع)]] دانسته‌اند. همچنین [[امام صادق(ع)]] از او روایت کرده است.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج19، ص45.</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
[[پرونده:مسند الإمام زید.jpg|200px|thumb|left|کتاب مسند الإمام زید]] | [[پرونده:مسند الإمام زید.jpg|200px|thumb|left|کتاب مسند الإمام زید]] | ||
مشهورترین تألیف او کتابی فقهی است با عنوان "فقه زید الشهید" یا "المجموع الکبیرة"<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج16، ص293.</ref> ؛ برخی به آن "مسند الامام زيد" نیز می‌گویند.<ref>مسند الامام زيد، ص17.</ref> این کتاب مانند بسیاری از کتب فقهی بخشی از آن به [[کتاب الحج]] اختصاص داده شده است.<ref>مسند زید بن علی، ص220.</ref> "[[مناسک الحج]]"<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص262.</ref> نیز کتابی دیگر در موضوع حج به او نسبت داده شده است. برخی آثار او به این شرح است: | مشهورترین تألیف او کتابی فقهی است با عنوان "فقه زید الشهید" یا "المجموع الکبیرة"<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج16، ص293.</ref>؛ برخی به آن "مسند الامام زيد" نیز می‌گویند.<ref>مسند الامام زيد، ص17.</ref> این کتاب مانند بسیاری از کتب فقهی بخشی از آن به [[کتاب الحج]] اختصاص داده شده است.<ref>مسند زید بن علی، ص220.</ref> "[[مناسک الحج]]"<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص262.</ref> نیز کتابی دیگر در موضوع حج به او نسبت داده شده است. برخی آثار او به این شرح است: | ||
{{ستون-شروع|۲}} | |||
* المجموع الکبیرة | * المجموع الکبیرة | ||
* مناسک الحج | * مناسک الحج | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
* أدعیة الإمام زید | * أدعیة الإمام زید | ||
* مدخل إلی القرآن و تفسیر مواضع مختارة<ref>أعلام المؤلفین الزیدیة، ص 440 – 422.</ref> | * مدخل إلی القرآن و تفسیر مواضع مختارة<ref>أعلام المؤلفین الزیدیة، ص 440 – 422.</ref> | ||
* مجموع کتب و رسائل الإمام زید بن علي<ref>شامل الإیمان و المنع من تسمیة الفاسق مسلما، جواب علی واصل بن عطا فی الإمامة، حقوق الله علی الخلق، الرد علی المجبرة، الرد علی المرجئة، الرسالة الناصحة و الحقوق الواضحة، الرسالة المدنیة، الرسالة الشافیة، رسالة الإمام زید إلی علماء الأمة، مناظرة أهل الشام، المواعظ الحکم، کتاب دعوته، کتاب الإمام زید إلی أهل الکوفة، کلام له في صفة الإمام و کیف یکون و.... | * مجموع کتب و رسائل الإمام زید بن علي<ref>شامل الإیمان و المنع من تسمیة الفاسق مسلما، جواب علی واصل بن عطا فی الإمامة، حقوق الله علی الخلق، الرد علی المجبرة، الرد علی المرجئة، الرسالة الناصحة و الحقوق الواضحة، الرسالة المدنیة، الرسالة الشافیة، رسالة الإمام زید إلی علماء الأمة، مناظرة أهل الشام، المواعظ الحکم، کتاب دعوته، کتاب الإمام زید إلی أهل الکوفة، کلام له في صفة الإمام و کیف یکون و.... أعلام المؤلفین الزیدیة، ص421 و 422</ref> | ||
{{پایان}} | |||
== کتاب مناسک الحج == | |||
طبق گزارش [[آقابزرگ تهرانی|آقابزرگ]]، این کتاب، مشهور به "منهاج الحاج" در سی باب تدوین شده که نخستین باب آن " | طبق گزارش [[آقابزرگ تهرانی|آقابزرگ]]، این کتاب، مشهور به "منهاج الحاج" در سی باب تدوین شده که نخستین باب آن "الاحرام" و آخرین آن "کراهة اخذ الشعر اذا دخل شوال" بوده است. این کتاب با اسناد گوناگون روایت شده؛ از جمله توسط محمدبن منصوربن یزید مرادی کوفی(290ق)، از کتاب الأمالی امام احمد بن عیسی(157-247ق)، نوه‌ی زید شهید.<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص263.</ref> نسخه‌ای از این کتاب، نزد [[سید هبة‌الدین شهرستانی]] بوده که کاتب آن کمال‌الدین علی بن عبدالله محبشه و تاریخ کتابت، ۷ رمضان ۱۰۸۵ بوده است.<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص263.</ref> بنابر اطلاعات استاد سید محمدرضا جلالی، این رساله، توسط امام محمد باقر(ع)، زید شهید و حسین اصغر، فرزندان امام سجاد(ع) و به نقل از ایشان، روایت شده است. | ||
این رساله در [[بغداد]] و با | این رساله در [[بغداد]] و با مقدمه سید هبة‌الدین شهرستانی به چاپ رسیده است. همچنین محمدبن حسین الجلال از علمای [[یمن]]، این رساله را با تحقیقی جامع و مقابله با چند نسخه در یمن به چاپ رسانده که نسخه‌ای از آن نزد آقای سید محمدرضا جلالی است.<ref>تدوین السنة الشریفة، ص151.</ref> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* '''أعلام المؤلفین الزیدیة'''، وجیه عبدالسلا بن عباس، عمان، مؤسسة الإمام زید بن علی الثقافیة، | {{منابع}} | ||
* '''تاریخ مدینة دمشق'''، ابن عساکر، علی بن حسن، بیروت، دارلکفر، | {{برگرفتگی | ||
* '''تدوین السنة الشریفة'''، جلالی حسینی، محمدرضا، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، | | پیش از لینک = مقاله | ||
* '''الذریعة إلی تصانیف الشیعة'''، آقابزرگ تهرانی، بیروت، دارلاضواء، | | منبع = نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، | ||
* '''مسند الامام | | پس از لینک = میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۸۷ | ||
* '''مقاتل الطالبین'''، ابوالفرج اصفهانی، تحقیق سید احمد صقر، بیروت، دارالمعرفة، | | لینک = http://miqat.hajj.ir/article_51440.html | ||
}} | |||
* '''أعلام المؤلفین الزیدیة'''، وجیه عبدالسلا بن عباس، عمان، مؤسسة الإمام زید بن علی الثقافیة، ۱۴۲۰ش. | |||
* '''تاریخ مدینة دمشق'''، ابن عساکر، علی بن حسن، بیروت، دارلکفر، چاپ۱، ۱۴۲۱ق. | |||
* '''تدوین السنة الشریفة'''، جلالی حسینی، محمدرضا، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۳۷۶ش. | |||
* '''الذریعة إلی تصانیف الشیعة'''، آقابزرگ تهرانی، بیروت، دارلاضواء، چاپ۳، ۱۴۰۳ق. | |||
* '''مسند الامام زید'''، زید بن علی بن الحسین ابن علی بن ابی طالب علیهم السلام، بیروت،دار مکتبة الحیاة، چاپ۱۲۲، بی‌تا. | |||
* '''مقاتل الطالبین'''، ابوالفرج اصفهانی، تحقیق سید احمد صقر، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا. | |||
{{پایان}} | |||
{{زیدیه}} | |||
[[رده:امامان زیدیه]] | |||
[[رده:نویسندگان کتاب‌های فقه حج (شیعه)]] | [[رده:نویسندگان کتاب‌های فقه حج (شیعه)]] | ||
[[رده:نویسندگان سده دوم هجری قمری]] | [[رده:نویسندگان سده دوم هجری قمری]] | ||
[[رده:امامزادگان]] | |||
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۷
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | زید بن علی بن الحسین(ع) |
| کنیه | ابوالحسین |
| لقب | زید الشهید |
| زادروز و زادگاه | حدود سال 80هجری |
| مشخصات دینی | |
| دلیل شهرت | قیام علیه امویان |
| آثار | المجموع الکبیرة، مناسک الحج، کتاب الصفوة |
زید بن علی بن حسین(ع)، مکنّی به ابوحسین و ملقّب به زید شهید، فرزند امام سجاد(ع) است. فرقه زیدیه که یکی از فرقه‌های شیعه است به وی منسوب است. او در سال ۱۲۲ قمری علیه امویان در کوفه قیام کرد و شهید شد. کتاب مناسک الحج منسوب به اوست و بخشی از کتاب فقهی او نیز به حج اختصاص دارد.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مادر او امّ ولدی است که مختار ثقفی به امام سجاد(ع) هدیه داده بود. در زمان تولدش اختلاف نظر وجود دارد؛ اما با توجه به سن وی در هنگام شهادت، حدود 80قمری متولد شد.[۱] نامش با قیامش علیه امویان ماندگار شده است. زید بن علی را محدثی فقیه و سخنوری پرهیزگار و راویِ امام سجاد(ع) و باقر(ع) دانسته‌اند. همچنین امام صادق(ع) از او روایت کرده است.[۲]
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مشهورترین تألیف او کتابی فقهی است با عنوان "فقه زید الشهید" یا "المجموع الکبیرة"[۳]؛ برخی به آن "مسند الامام زيد" نیز می‌گویند.[۴] این کتاب مانند بسیاری از کتب فقهی بخشی از آن به کتاب الحج اختصاص داده شده است.[۵] "مناسک الحج"[۶] نیز کتابی دیگر در موضوع حج به او نسبت داده شده است. برخی آثار او به این شرح است:
- المجموع الکبیرة
- مناسک الحج
- قرائة امیرالمؤمنین[۷]
- تفسیر غریب القرآن[۸]
- کتاب الصفوة
- الإحتجاج في القلة و الکثرة
- تثبیت الوصیة
- تثبیت الإمامة
- تفسیر سورة الفاتحة
- قرائة الخاصة للقرآن
- فضائل أمیر المؤمنین
- أدعیة الإمام زید
- مدخل إلی القرآن و تفسیر مواضع مختارة[۹]
- مجموع کتب و رسائل الإمام زید بن علي[۱۰]
کتاب مناسک الحج[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق گزارش آقابزرگ، این کتاب، مشهور به "منهاج الحاج" در سی باب تدوین شده که نخستین باب آن "الاحرام" و آخرین آن "کراهة اخذ الشعر اذا دخل شوال" بوده است. این کتاب با اسناد گوناگون روایت شده؛ از جمله توسط محمدبن منصوربن یزید مرادی کوفی(290ق)، از کتاب الأمالی امام احمد بن عیسی(157-247ق)، نوه‌ی زید شهید.[۱۱] نسخه‌ای از این کتاب، نزد سید هبة‌الدین شهرستانی بوده که کاتب آن کمال‌الدین علی بن عبدالله محبشه و تاریخ کتابت، ۷ رمضان ۱۰۸۵ بوده است.[۱۲] بنابر اطلاعات استاد سید محمدرضا جلالی، این رساله، توسط امام محمد باقر(ع)، زید شهید و حسین اصغر، فرزندان امام سجاد(ع) و به نقل از ایشان، روایت شده است.
این رساله در بغداد و با مقدمه سید هبة‌الدین شهرستانی به چاپ رسیده است. همچنین محمدبن حسین الجلال از علمای یمن، این رساله را با تحقیقی جامع و مقابله با چند نسخه در یمن به چاپ رسانده که نسخه‌ای از آن نزد آقای سید محمدرضا جلالی است.[۱۳]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج19، ص45.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج19، ص45.
- ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج16، ص293.
- ↑ مسند الامام زيد، ص17.
- ↑ مسند زید بن علی، ص220.
- ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص262.
- ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج17، ص54.
- ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج20، ص245.
- ↑ أعلام المؤلفین الزیدیة، ص 440 – 422.
- ↑ شامل الإیمان و المنع من تسمیة الفاسق مسلما، جواب علی واصل بن عطا فی الإمامة، حقوق الله علی الخلق، الرد علی المجبرة، الرد علی المرجئة، الرسالة الناصحة و الحقوق الواضحة، الرسالة المدنیة، الرسالة الشافیة، رسالة الإمام زید إلی علماء الأمة، مناظرة أهل الشام، المواعظ الحکم، کتاب دعوته، کتاب الإمام زید إلی أهل الکوفة، کلام له في صفة الإمام و کیف یکون و.... أعلام المؤلفین الزیدیة، ص421 و 422
- ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص263.
- ↑ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج22، ص263.
- ↑ تدوین السنة الشریفة، ص151.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۸۷ است.
- أعلام المؤلفین الزیدیة، وجیه عبدالسلا بن عباس، عمان، مؤسسة الإمام زید بن علی الثقافیة، ۱۴۲۰ش.
- تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، علی بن حسن، بیروت، دارلکفر، چاپ۱، ۱۴۲۱ق.
- تدوین السنة الشریفة، جلالی حسینی، محمدرضا، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۳۷۶ش.
- الذریعة إلی تصانیف الشیعة، آقابزرگ تهرانی، بیروت، دارلاضواء، چاپ۳، ۱۴۰۳ق.
- مسند الامام زید، زید بن علی بن الحسین ابن علی بن ابی طالب علیهم السلام، بیروت،دار مکتبة الحیاة، چاپ۱۲۲، بی‌تا.
- مقاتل الطالبین، ابوالفرج اصفهانی، تحقیق سید احمد صقر، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.