حسن بن علی بن شدقم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات عالم | عنوان = | تصویر = | اندازه تصویر = | نام کامل...» ایجاد کرد)
 
 
(۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالم
{{جعبه اطلاعات عالم
| عنوان             =
| عنوان = ابن شدقم مدنی
| تصویر             =
| تصویر =
| اندازه تصویر     =
| اندازه تصویر =
| نام کامل         =
| نام کامل = حسن بن علی بن حسن حسینی
| لقب               =
| لقب = ابوالمکارم بدرالدین
| نسب               =
| نسب = [[امام سجاد(ع)]]
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس = علی بن حسن بن علی حسینی (ابن شدقم)؛ پدرش
| تاریخ تولد       =
| تاریخ تولد = ۹۴۲ قمری
| شهر تولد         =
| شهر تولد = [[مدینه النبی|مدینه]]
| کشور تولد         =
| کشور تولد = [[عربستان]]
| محل زندگی         =
| محل زندگی = [[مدینه]]، [[دکن]]، [[شیراز]]
| تاریخ وفات       =
| تاریخ وفات = ۹۹۹ قمری
| شهر وفات         =
| شهر وفات = [[دکن|دکن هند]]
| محل دفن           =
| محل دفن = [[قبرستان بقیع]]
| استادان           =
| استادان = [[محمد بن علی تولائی بصری]]، [[محمد بن احمد سدیدی حسینی الجمازی]]، [[شیخ حسین همدانی]]، [[شیخ محمد بکری صدیقی]]، [[مولا عنایت‌ الله]]، [[شیخ نعمت الله]]
| شاگردان           =
| شاگردان =
| محل تحصیل         =
| محل تحصیل =  
| اجازه روایت از   =
| اجازه روایت از = [[ نعمت‌ الله بن احمد بن خاتون عاملی]]، [[محمد بن علی بن ابوالحسن عاملی]]، [[حسین بن عبدالصمد عاملی]]
| اجازه اجتهاد از   =
| اجازه اجتهاد از =
| اجازه روایت به   =
| اجازه روایت به =
| اجازه اجتهاد به   =
| اجازه اجتهاد به =
| تالیفات           =
| تالیفات = [[زهر الریاض و زلال الحیاض]]، [[الاسئلة الشدقمیه]]، [[الجواهر النظامیة من حدیث خیر البریه]]، [[تاریخ النبی و الائمة من بعده]]، [[جواهر المطالب فی فضائل مولانا علی بن ابی‌طالب]]، [[المستطابة فی نسب سادات طابه]]، [[رسالة فی الاخبار و الفضائل]] و... .
| سایر             =
| سایر =
| سیاسی             =
| سیاسی = در دربار [[سلطان حسین نظامشاه]] و گرداندن کشور به مدتی کوتاهی در حکومت مرتضی، پسر سلطان حسین نظامشاه
| اجتماعی           =
| اجتماعی = [[نقابت]] [[سادات]] [[مدینه]]
| امضا             =
| امضا =
| وبگاه رسمی       =
| وبگاه رسمی =
}}
}}


: از نوادگان امام سجاد۷، نقیب سادات مدینه و مدفون در بقیع
ابوالمکارم بدرالدین '''حسن بن علی بن حسن حسینی'''، مشهور به '''ابن شدقم مدنی''' از نوادگان [[امام سجاد(ع)]]، نقیب [[سید|سادات]] [[مدینه النبی|مدینه]] و مدفون در [[بقیع]] است. او [[فقیه]]، مورخ، [[محدث]]، شاعر، خوشنویس و ادیب سده دهم قمری است و با خواهر [[سلطان حسین نظامشاه]] ازدواج کرد.


ابوالمکارم بدرالدین حسن بن علی بن حسن حسینی، مشهور به ابن شدقم مدنی از نوادگان امام سجاد۷<ref>ریاض العلماء، ج۱، ص۲۴۸-۲۴۹؛ الفوائد الرضویه، ج۱، ص۱۰۴.</ref> و فقیه، مورخ، محدث، شاعر، خوشنویس و ادیب سده دهم ق. است.<ref>معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱؛ الاعلام، ج۲، ص۲۰۴.</ref> از پدرش نیز به ابن شدقم یاد شده است.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.</ref> در تاریخ ولادت و رحلت او بسیار اختلاف است. بر پایه نظر نواده‌اش ضامن بن علی در تحفة الازهار که ادامه کتاب زهر الریاض جدش است<ref>اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۰۳.</ref>، می‌توان گفت که وی در سال ۹۴۲ق. در مدینه چشم به جهان گشوده است.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵؛ الاعلام، ج۲، ص۲۰۴؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱.</ref>
==زندگی‌نامه==


محل تولد، رشد و پرورش ابن شدقم، مدینه بوده است. خاندان او از اشراف و دانشمندان مدینه بودند. وی تحت تعلیم و تأثیر پدرش دانش فراگرفت و شتابان بر همسالان خود برتری یافت.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.</ref> اساتیدی برای او نام برده‌اند؛ از جمله: جمال الدین محمد بن علی تولائی بصری، حسن بن علی حسینی، محمد بن احمد سدیدی حسینی الجمازی، شیخ حسین همدانی و شیخ محمد بکری صدیقی در مکه؛ و مولا عنایت‌ الله و شیخ نعمت الله در یزد و شیراز.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷.</ref> وی از بزرگانی مانند نعمت‌ الله بن احمد بن خاتون عاملی (م.۹۴۰ق.)، محمد بن علی بن ابوالحسن عاملی در سال ۹۶۶ق. و شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی (م.۹۸۴ق.)، پدر شیخ بهائی، در سال ۹۸۳ق. اجازه روایت گرفت.<ref>امل الآمل، ج۲، ص۷۰؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷؛ الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۱۱۱.</ref> این اجازه‌نامه‌ها همراه آثار و نگاشته‌هایش از تشیع امامی او حکایت دارند.<ref>ریاض العلماء، ج۱، ص۲۳۶؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷؛ طبقات اعلام الشیعه، ج۴، ص۵۲-۵۴.</ref>
===خانواده، تاریخ و محل ولادت===
حسن بن علی بن حسن حسینی، از نوادگان [[امام سجاد(ع)]] است.<ref>ریاض العلماء، ج۱، ص۲۴۸-۲۴۹؛ الفوائد الرضویه، ج۱، ص۱۰۴.</ref> از پدرش نیز به ابن شدقم یاد شده است.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.</ref> در تاریخ ولادت و رحلت او بسیار اختلاف است. بر پایه نظر نواده‌اش [[ضامن بن علی]] در [[تحفة الازهار(کتاب)|تحفة الازهار]] که ادامه کتاب [[زهر الریاض(کتاب)|زهر الریاض]] جدش است<ref>اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۰۳.</ref> ، می‌توان گفت که وی در سال ۹۴۲ق. در [[مدینه النبی|مدینه]] چشم به جهان گشوده است.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵؛ الاعلام، ج۲، ص۲۰۴؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱.</ref>  


ابن شدقم پس از درگذشت پدرش در سال۹۶۰ق. منصب نقابت سادات را در مدینه عهده‌دار شد. اما اندکی بعد، از این سمت استعفا کرد. وی در شعبان سال ۹۶۲ق. مدینه منوره را ترک کرد و عازم هند شد و در دکن به دربار سلطان حسین نظامشاه راه یافت. پس از مدتی کوتاه آن شهر را به قصد شیراز ترک گفت و پس از حدود دو سال اقامت در این شهر، در ذی قعده ۹۶۴ق. برای زیارت مرقد امام هشتم علی بن موسی الرضا۷ از شیراز به خراسان رفت و در آن‌جا با شاه طهماسب صفوی اول دیدار نمود و مورد توجه شاه قرار گرفت. اما از آن پس به دعوت نظامشاه بارِ دیگر رهسپار هند شد و شاه و لشکریانش به گرمی از او استقبال کردند.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶؛ طبقات اعلام الشیعه، ج۵، ص۵۲-۵۴؛ المملکة النظامیه، ص۶۲-۶۳.</ref> نظامشاه خواهر خود، فتحشاه، را به ازدواج او درآورد و از این راه ثروتی به ابن شدقم رسید. او مقدار فراوانی از ثروت خود را سالانه برای بستگانش به مدینه می‌فرستاد.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶؛ Asocio-intellectual history of the Isna `Ashari shi`ism in India، p284.</ref> چون نظامشاه درگذشت، به سبب خردسالی فرزندش مرتضی، ابن شدقم مدتی کوتاه امور مملکت را به دست گرفت و سپس به مدینه نزد خانواده خود بازگشت. اما ریاست و منزلتی که در هند داشت، در مدینه و نزد خاندانش فراهم نبود. پس بار دیگر در ۹۸۸ق. عازم هند شد و مورد احترام شاه مرتضی قرار گرفت.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶.</ref> گویا در مدت تصدی مسئولیت به سبب حمایتش از فقیران و نگرفتن مالیات عشریه از پیروانش، وی را ستوده‌اند. او به سال ۹۹۹ق. در ۵۷ سالگی در دکن هند وفات یافت و همان جا به خاک سپرده شد. چندی بعد بر پایه وصیت او، پسرکوچک‌ترش حسین جنازه‌اش را به مدینه برد و در قبرستان بقیع به خاک سپرد.<ref>الاعلام، ج۲، ص۲۰۴؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.</ref>
===سفرها، مناصب سیاسی، وفات===
محل تولد، رشد و پرورش ابن شدقم، مدینه بوده است. خاندان او از اشراف و دانشمندان این شهر بودند. ابن شدقم پس از درگذشت پدرش در سال۹۶۰ق. منصب [[نقابت]] [[سید|سادات]] را در مدینه عهده‌دار شد. اما اندکی بعد، از این سمت استعفا کرد. وی در [[شعبان المعظم|شعبان]] سال ۹۶۲ق. مدینه را ترک کرد و عازم [[هند]] شد و در [[دکن]] به دربار [[سلطان حسین نظامشاه]] راه یافت. پس از مدتی کوتاه آن شهر را به قصد [[شیراز]] ترک گفت و پس از حدود دو سال اقامت در این شهر، در [[ذی قعده]] ۹۶۴ق. برای [[زیارت]] مرقد امام هشتم [[علی بن موسی الرضا(ع)]] از شیراز به [[مشهد|خراسان]] رفت و در آن‌جا با [[شاه طهماسب اول|شاه طهماسب صفوی اول]] دیدار کرد و مورد توجه شاه قرار گرفت. اما از آن پس به دعوت نظامشاه بارِ دیگر رهسپار هند شد و شاه و لشکریانش به گرمی از او استقبال کردند.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶؛ طبقات اعلام الشیعه، ج۵، ص۵۲-۵۴؛ المملکة النظامیه، ص۶۲-۶۳.</ref> نظامشاه خواهر خود، [[فتحشاه]]، را به ازدواج او درآورد و از این راه ثروتی به ابن شدقم رسید. او مقدار فراوانی از ثروت خود را سالانه برای بستگانش به مدینه می‌فرستاد.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶؛ Asocio-intellectual history of the Isna `Ashari shi`ism in India، p284.</ref> چون نظامشاه درگذشت، به سبب خردسالی فرزندش مرتضی، ابن شدقم مدتی کوتاه امور مملکت را به دست گرفت و سپس به مدینه نزد خانواده خود بازگشت. اما ریاست و منزلتی که در هند داشت، در مدینه و نزد خاندانش فراهم نبود. پس بار دیگر در ۹۸۸ق. عازم هند شد و مورد احترام شاه مرتضی قرار گرفت.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶.</ref> گویا در مدت تصدی مسئولیت به سبب حمایتش از فقیران و نگرفتن مالیات عشریه از پیروانش، وی را ستوده‌اند. او به سال ۹۹۹ق. در ۵۷ سالگی در دکن هند از دنیا رفت و همان جا به خاک سپرده شد. چندی بعد بر پایه وصیت او، پسرکوچک‌ترش حسین جنازه‌اش را به مدینه برد و در [[قبرستان بقیع]] به خاک سپرد.<ref>الاعلام، ج۲، ص۲۰۴؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.</ref>  


از آثار و نوشته‌های منسوب به ابن شدقم می‌توان به این موارد اشاره کرد: زهر الریاض و زلال الحیاض در سه مجلد در تاریخ خلفا و امامان به سال ۹۶۳ق.<ref>بحارالانوار، ج۱، ص۲۵؛ کشف الحجب، ص۳۰۵؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۶۱۸.</ref>؛ الاسئلة الشدقمیه یا المسائل الشدقمیه<ref>الذریعه، ج۵، ص۲۲۴؛ ج۲۰، ص۳۵۳؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۰، ص۷۶-۷۷.</ref> مشتمل بر پرسش‌های ابن شدقم از استاد خود، پدر شیخ بهائی، و پاسخ‌های او؛ الجواهر النظامیة من حدیث خیر البریه یا الجواهر النظامشاهیه<ref>کشف الحجب، ص۱۶۸؛ الذریعه، ج۵، ص۲۸۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۳۱.</ref>؛ تاریخ النبی و الائمة من بعده<ref>کشف الحجب، ص۹۴.</ref>؛ جواهر المطالب فی فضائل مولانا علی بن ابی‌طالب<ref>بحار الانوار، ج۱، ص۲۵.</ref>؛ المستطابة فی نسب سادات طابه که پسر وی کتاب نخبة الزهرة الثمینة فی نسب اشراف المدینه را در ادامه آن نوشته است<ref>الذریعه، ج۱۲، ص۷۶؛ ج۲۱، ص۱۰.</ref>؛ دیوان ابن شدقم<ref>الذریعه، ج۹، ص۷۴۱.</ref>؛ رسالة فی الاخبار و الفضائل<ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۰، ص۷۷.</ref>؛ نیز نسخه برداری نهج البلاغه از چهار نسخه و تذهیب آن.
==اطلاعات علمی==
او [[فقیه]]، مورخ، [[محدث]]، شاعر، خوشنویس و ادیب سده دهم ق. است.<ref>معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱؛ الاعلام، ج۲، ص۲۰۴.</ref>
 
===اساتید===
ابن شدقم، تحت تعلیم و زیر نظر پدرش دانش فراگرفت و شتابان بر همسالان خود برتری یافت.<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.</ref> برخی از اساتید او عبارتند از
====در مکه====
{{ستون-شروع}}
*جمال الدین [[محمد بن علی تولائی بصری]]
*[[علی بن حسن بن علی حسینی]]
*[[محمد بن احمد سدیدی حسینی الجمازی]]
*[[شیخ حسین همدانی]]
*[[شیخ محمد بکری صدیقی]]
{{پایان}}
 
====در یزد و شیراز====
{{ستون-شروع}}
*[[مولا عنایت‌ الله]]
*[[شیخ نعمت الله]]<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷.</ref>
{{پایان}}
 
===اساتید اجازه===
 
وی از بزرگانی مانند [[نعمت‌ الله بن احمد بن خاتون عاملی]] (م.۹۴۰ق.)، [[محمد بن علی بن ابوالحسن عاملی]] در سال ۹۶۶ق. و [[حسین بن عبدالصمد عاملی]] (م.۹۸۴ق.)، پدر [[شیخ بهائی]]، در سال ۹۸۳ق. [[اجازه روایت]] گرفت.<ref>امل الآمل، ج۲، ص۷۰؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷؛ الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۱۱۱.</ref> این اجازه‌نامه‌ها همراه آثار و نگاشته‌هایش از [[تشیع]] [[امامیه|امامی]] او حکایت دارند.<ref>ریاض العلماء، ج۱، ص۲۳۶؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷؛ طبقات اعلام الشیعه، ج۴، ص۵۲-۵۴.</ref>
 
===آثار===
{{ستون-شروع}}
*[[زهر الریاض و زلال الحیاض(کتاب)|زهر الریاض و زلال الحیاض]] در سه مجلد در تاریخ خلفا و امامان به سال ۹۶۳ق.<ref>بحارالانوار، ج۱، ص۲۵؛ کشف الحجب، ص۳۰۵؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۶۱۸.</ref>  
*[[الاسئلة الشدقمیه(کتاب)|الاسئلة الشدقمیه]] یا المسائل الشدقمیه<ref>الذریعه، ج۵، ص۲۲۴؛ ج۲۰، ص۳۵۳؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۰، ص۷۶-۷۷.</ref> مشتمل بر پرسش‌های ابن شدقم از استاد خود، پدر [[شیخ بهائی]]، و پاسخ‌های او
*[[الجواهر النظامیة من حدیث خیر البریه(کتاب)|الجواهر النظامیة من حدیث خیر البریه]] یا الجواهر النظامشاهیه<ref>کشف الحجب، ص۱۶۸؛ الذریعه، ج۵، ص۲۸۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۳۱.</ref>  
*[[تاریخ النبی و الائمة من بعده]]<ref>کشف الحجب، ص۹۴.</ref>  
*[[جواهر المطالب فی فضائل مولانا علی بن ابی‌طالب(کتاب)|جواهر المطالب فی فضائل مولانا علی بن ابی‌طالب]]<ref>بحار الانوار، ج۱، ص۲۵.</ref>  
*[[المستطابة فی نسب سادات طابه(کتاب)|المستطابة فی نسب سادات طابه]] که پسر وی کتاب [[نخبة الزهرة الثمینة فی نسب اشراف المدینه(کتاب)|نخبة الزهرة الثمینة فی نسب اشراف المدینه]] را در ادامه آن نوشته است<ref>الذریعه، ج۱۲، ص۷۶؛ ج۲۱، ص۱۰.</ref>  
*[[دیوان ابن شدقم]]<ref>الذریعه، ج۹، ص۷۴۱.</ref>  
*[[رسالة فی الاخبار و الفضائل]]<ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۰، ص۷۷.</ref>  
*نسخه برداری [[نهج البلاغه]] از چهار نسخه و [[تذهیب]] آن.
{{پایان}}
 
==پیوند به بیرون==
* [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1569 دایرة المعارف بزرگ اسلامی؛ ابن شدقم]
* [http://www.aftabir.com/glossaries/instance/deba/959/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%B4%D8%AF%D9%82%D9%85 آفتاب؛ ابن شدقم]


==پانویس==
==پانویس==
خط ۴۳: خط ۸۴:


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{دانشنامه
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9500/%d8%a7%d8%a8%d9%86-%d8%b4-%d8%af-%d9%82-%d9%85
| عنوان = ابن شدقم
| نویسنده = علی اصغر ثنایی
}}
* '''الاعلام''': خیر الدین زرکلی (م.۱۳۹۶ق.)، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۷۷م
* '''الاعلام''': خیر الدین زرکلی (م.۱۳۹۶ق.)، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۷۷م
* '''اعیان الشیعه''': سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعاریف
* '''اعیان الشیعه''': سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعاریف
خط ۵۹: خط ۱۰۶:
* '''موسوعة طبقات الفقهاء''': باشراف جعفر السبحانی، قم، مؤسسة الامام الصادق۷،۱۴۲۰ق.
* '''موسوعة طبقات الفقهاء''': باشراف جعفر السبحانی، قم، مؤسسة الامام الصادق۷،۱۴۲۰ق.
* Asocio-intellectual history of the Isna `Ashari shi`ism in India، A.RizviCanberra,1986.
* Asocio-intellectual history of the Isna `Ashari shi`ism in India، A.RizviCanberra,1986.
{{پایان}}
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
| شناسه = شد
| جعبه اطلاعات = شد<!--شد، - -->
| عنوان‌بندی = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی = شد
| عکس = <!--شد، - -->
| جعبه نقل قول = <!--شد، - -->
| پیوند به بیرون = شد<!--شد، - -->
| مطالعه بیشتر = <!--شد، - -->
| پانویس و منابع = شد
| ناوبری =
| رده = شد
| تغییر مسیر = شد
}}<onlyinclude>
[[رده:عالمان شیعه قرن 10 قمری]]
[[رده:مدفونان در بقیع]]
[[رده:نقیبان مدینه]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۶

ابن شدقم مدنی
اطلاعات فردی
نام کامل حسن بن علی بن حسن حسینی
لقب ابوالمکارم بدرالدین
نسب امام سجاد(ع)
تاریخ تولد ۹۴۲ قمری
زادگاه مدینه
محل زندگی مدینه، دکن، شیراز
تاریخ وفات ۹۹۹ قمری
محل دفن قبرستان بقیع
شهر وفات دکن هند
خویشاوندان
سرشناس
علی بن حسن بن علی حسینی (ابن شدقم)؛ پدرش
اطلاعات علمی
استادان محمد بن علی تولائی بصری، محمد بن احمد سدیدی حسینی الجمازی، شیخ حسین همدانی، شیخ محمد بکری صدیقی، مولا عنایت‌ الله، شیخ نعمت الله
اجازه روایت از نعمت‌ الله بن احمد بن خاتون عاملی، محمد بن علی بن ابوالحسن عاملی، حسین بن عبدالصمد عاملی
تألیفات زهر الریاض و زلال الحیاض، الاسئلة الشدقمیه، الجواهر النظامیة من حدیث خیر البریه، تاریخ النبی و الائمة من بعده، جواهر المطالب فی فضائل مولانا علی بن ابی‌طالب، المستطابة فی نسب سادات طابه، رسالة فی الاخبار و الفضائل و... .
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسی در دربار سلطان حسین نظامشاه و گرداندن کشور به مدتی کوتاهی در حکومت مرتضی، پسر سلطان حسین نظامشاه
اجتماعی نقابت سادات مدینه

ابوالمکارم بدرالدین حسن بن علی بن حسن حسینی، مشهور به ابن شدقم مدنی از نوادگان امام سجاد(ع)، نقیب سادات مدینه و مدفون در بقیع است. او فقیه، مورخ، محدث، شاعر، خوشنویس و ادیب سده دهم قمری است و با خواهر سلطان حسین نظامشاه ازدواج کرد.

زندگی‌نامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خانواده، تاریخ و محل ولادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حسن بن علی بن حسن حسینی، از نوادگان امام سجاد(ع) است.[۱] از پدرش نیز به ابن شدقم یاد شده است.[۲] در تاریخ ولادت و رحلت او بسیار اختلاف است. بر پایه نظر نواده‌اش ضامن بن علی در تحفة الازهار که ادامه کتاب زهر الریاض جدش است[۳] ، می‌توان گفت که وی در سال ۹۴۲ق. در مدینه چشم به جهان گشوده است.[۴]

سفرها، مناصب سیاسی، وفات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محل تولد، رشد و پرورش ابن شدقم، مدینه بوده است. خاندان او از اشراف و دانشمندان این شهر بودند. ابن شدقم پس از درگذشت پدرش در سال۹۶۰ق. منصب نقابت سادات را در مدینه عهده‌دار شد. اما اندکی بعد، از این سمت استعفا کرد. وی در شعبان سال ۹۶۲ق. مدینه را ترک کرد و عازم هند شد و در دکن به دربار سلطان حسین نظامشاه راه یافت. پس از مدتی کوتاه آن شهر را به قصد شیراز ترک گفت و پس از حدود دو سال اقامت در این شهر، در ذی قعده ۹۶۴ق. برای زیارت مرقد امام هشتم علی بن موسی الرضا(ع) از شیراز به خراسان رفت و در آن‌جا با شاه طهماسب صفوی اول دیدار کرد و مورد توجه شاه قرار گرفت. اما از آن پس به دعوت نظامشاه بارِ دیگر رهسپار هند شد و شاه و لشکریانش به گرمی از او استقبال کردند.[۵] نظامشاه خواهر خود، فتحشاه، را به ازدواج او درآورد و از این راه ثروتی به ابن شدقم رسید. او مقدار فراوانی از ثروت خود را سالانه برای بستگانش به مدینه می‌فرستاد.[۶] چون نظامشاه درگذشت، به سبب خردسالی فرزندش مرتضی، ابن شدقم مدتی کوتاه امور مملکت را به دست گرفت و سپس به مدینه نزد خانواده خود بازگشت. اما ریاست و منزلتی که در هند داشت، در مدینه و نزد خاندانش فراهم نبود. پس بار دیگر در ۹۸۸ق. عازم هند شد و مورد احترام شاه مرتضی قرار گرفت.[۷] گویا در مدت تصدی مسئولیت به سبب حمایتش از فقیران و نگرفتن مالیات عشریه از پیروانش، وی را ستوده‌اند. او به سال ۹۹۹ق. در ۵۷ سالگی در دکن هند از دنیا رفت و همان جا به خاک سپرده شد. چندی بعد بر پایه وصیت او، پسرکوچک‌ترش حسین جنازه‌اش را به مدینه برد و در قبرستان بقیع به خاک سپرد.[۸]

اطلاعات علمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

او فقیه، مورخ، محدث، شاعر، خوشنویس و ادیب سده دهم ق. است.[۹]

اساتید[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابن شدقم، تحت تعلیم و زیر نظر پدرش دانش فراگرفت و شتابان بر همسالان خود برتری یافت.[۱۰] برخی از اساتید او عبارتند از

در مکه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در یزد و شیراز[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اساتید اجازه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی از بزرگانی مانند نعمت‌ الله بن احمد بن خاتون عاملی (م.۹۴۰ق.)، محمد بن علی بن ابوالحسن عاملی در سال ۹۶۶ق. و حسین بن عبدالصمد عاملی (م.۹۸۴ق.)، پدر شیخ بهائی، در سال ۹۸۳ق. اجازه روایت گرفت.[۱۲] این اجازه‌نامه‌ها همراه آثار و نگاشته‌هایش از تشیع امامی او حکایت دارند.[۱۳]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ریاض العلماء، ج۱، ص۲۴۸-۲۴۹؛ الفوائد الرضویه، ج۱، ص۱۰۴.
  2. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.
  3. اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۰۳.
  4. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵؛ الاعلام، ج۲، ص۲۰۴؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱.
  5. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶؛ طبقات اعلام الشیعه، ج۵، ص۵۲-۵۴؛ المملکة النظامیه، ص۶۲-۶۳.
  6. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶؛ Asocio-intellectual history of the Isna `Ashari shi`ism in India، p284.
  7. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۶.
  8. الاعلام، ج۲، ص۲۰۴؛ معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.
  9. معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۵۱؛ الاعلام، ج۲، ص۲۰۴.
  10. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۵.
  11. اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷.
  12. امل الآمل، ج۲، ص۷۰؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷؛ الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۱۱۱.
  13. ریاض العلماء، ج۱، ص۲۳۶؛ اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۷۷؛ طبقات اعلام الشیعه، ج۴، ص۵۲-۵۴.
  14. بحارالانوار، ج۱، ص۲۵؛ کشف الحجب، ص۳۰۵؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۶۱۸.
  15. الذریعه، ج۵، ص۲۲۴؛ ج۲۰، ص۳۵۳؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۰، ص۷۶-۷۷.
  16. کشف الحجب، ص۱۶۸؛ الذریعه، ج۵، ص۲۸۵؛ معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۳۱.
  17. کشف الحجب، ص۹۴.
  18. بحار الانوار، ج۱، ص۲۵.
  19. الذریعه، ج۱۲، ص۷۶؛ ج۲۱، ص۱۰.
  20. الذریعه، ج۹، ص۷۴۱.
  21. موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۰، ص۷۷.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل ابن شدقم.
  • الاعلام: خیر الدین زرکلی (م.۱۳۹۶ق.)، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۷۷م
  • اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعاریف
  • امل الآمل: الحر العاملی (م.۱۱۰۴ق.)، به کوشش الحسینی، دار الکتاب الاسلامی، ۱۳۶۲ش
  • ایضاح المکنون: اسماعیل باشا البغدادی (م.۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
  • بحار الانوار: المجلسی (م.۱۱۱۰ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق
  • الذریعة الی تصانیف الشیعه: آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق
  • ریاض العلماء: میرزا عبدالله الافندی (م.۱۱۳۰ق.)، به کوشش الحسینی، قم، مطبعة الخیام، ۱۴۰۱ق
  • طبقات اعلام الشیعه: آغا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، به کوشش منزوی، قم، موسسه اسماعیلیان
  • الفوائد الرجالیه: بحر العلوم (م.۱۲۱۲ق.)، به کوشش محمد صادق و حسین، تهران، مکتبة الصادق، ۱۳۶۳ش
  • الفوائد الرضویه: شیخ عباس القمی (م.۱۳۵۹ق.)، تهران، انتشارات مرکزی، ۱۳۲۷ش
  • کشف الحجب و الاستار: السید اعجاز حسین (م.۱۲۸۶ق.)، قم، مکتبة النجفی، ۱۴۰۹ق
  • معجم رجال الحدیث: الخویی (م.۱۴۱۳ق.)، بیروت، ۱۴۰۹ق
  • معجم المؤلفین: عمر کحاله، بیروت، دار احیاء التراث العربی مکتبة المثنی
  • المملکة النظامیه: الطریحی، اکادمیة الکوفه، ۱۴۲۷ق
  • موسوعة طبقات الفقهاء: باشراف جعفر السبحانی، قم، مؤسسة الامام الصادق۷،۱۴۲۰ق.
  • Asocio-intellectual history of the Isna `Ashari shi`ism in India، A.RizviCanberra,1986.