ایام زیارتی امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

روایات مختلفی درباره ارزش زیارت امام حسین(ع) در شب و روز [[عاشورا]] وارد شده است. زیارت وی در این روز به شرط معرفت، برابر با زیارت خدا در عرش معرفی شده است. [[امام صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به زائری که شب عاشورا را کنار قبر امام حسین(ع) بگذراند، مژده داده روز قیامت خدا را با چهره خون‌آلود دیدار کرده، به طوری که گویا با امام حسین(ع) در [[کربلا]] کشته شده است. زائری که روز عاشورا کنار قبر او بماند، با کسی که در برابر وی شهید شده باشد برابر دانسته شده است.<ref name=":0">وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٢.</ref> واجب شدن بهشت برای زائر<ref name=":0" /> و ادای حق پیامبر(ص)، [[امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧۳.</ref> از دیگر آثار این زیارت مخصوصه است.[[پرونده:زیارت اربعین.jpg|بندانگشتی|زیارت‌نامه مخصوص امام حسین(ع) در روز اربعین.|جایگزین=|300x300پیکسل]]

روز [[اربعین]]، بیستم [[ماه صفر]]، روز برگشت کاروان اهل بیت امام حسین(ع) از [[شام]] به سوی [[مدینه]] و روزی است که [[جابر بن عبدالله انصاری]] به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت.<ref>مصباح المتهجد، ص ۷۸۷.</ref> برای زیارت در این روز دو روایت آمده است. [[امام حسن عکسری(ع)]]، زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین را یکی از نشانه‌های پنج‌گانه مؤمن دانسته است.{{یادداشت|امام حسن عسکری(ع)، نشانه‌های مؤمن را ۵۱ رکعت نماز در روز، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانی را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن دانسته است.}} امام صادق(ع) به [[صفوان بن مهران|صفوان جمال]] زیارت‌نامه‌ای را آموزش داد تا روز اربعین هنگامی که روز بالا می‌آید بخواند و پس از آن دو رکعت نماز بگذارد، دعا کند و برگردد.<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٣.</ref>