امیة بن خلف: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} اُمیّة بن خَلَف از مخالفان سرسخت پیامبر(ص) در مکه بوده است. و...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اُمیّة بن خَلَف از مخالفان سرسخت [[پیامبر(ص)]] در [[مکه]] بوده است. وی از اشراف [[طایفه بنی‌جمح|طایفه بنی‌جُمَح]]، تیره‌ای از [[قریش]] می‌باشد. بعد از [[بعثت پیامبر(ص)]] وی از مخالفین سرسخت حضرت شد و برعلیه گسترش [[اسلام]] تا لحظه آخر تلاش می‌کرد. امیه و برادرش [[ابی بن خلف]] از بد‌ترین آزار دهندگان پیام(ص) و تکذیب کنندگان وی بودند. امیه نه‌تنها پیامبر(ص) بلکه مسلمانان را نیز مورد آزار قرار می‌داد وی با اطلاع از [[اسلام]] آوردن [[بلال حبشی]] برده خود وی را مورد شکنجه و آزار قرار می‌داد. امیه و برخی سران قریش در محل عبور پیامبر و یارانش می‌نشستند و حضرت و اصحاب ایشان را مورد [[استهزاء]] قرار می‌دادند تا جایی که چندین آیه در رابطه با این‌کار نازل شد و استهزاء کنندگان را مورد نکوهش قرار داد. همچنین وی جزء [[مقتسمین]] نیز بوده است که هرساله در [[موسم حج]] با جای گرفتن در [[ورودی‌های مکه]] و تقسیم آن‌ها میان خود، مردم را از گرایش به [[اسلام]] و پیامبر(ص) بازمیداشتند و نسبت‌های ناروا به ایشان می‌دادند. وی همچنین در شان نزول چندین آیه نقش داشته ازجمله آنان: انکار قیامت و حشر و نشر، خودداری او از دادن حق یتیم، شدت کفر و ... . امیه همچنین از کسانی بود که در [[دارالندوه]] جمع شده بودند و برعلیه پیامبر نقشه می‌کشیدند که با خواست خداوند نقشه آنان نقش برآب شد، همچنین از مشرکانی بود که در تعقیب پیامبر(ص) تا دهانه [[غار ثور]] حضور داشت. وی از اطعام دهندگان لشکر کفر بوده است تا جایی که نقل شده با کشتن نُه شتر در یک وعده همه سپاه قریش را اطعام کرد. سرانجام در [[جنگ بدر]] کشته شد. | |||
اُمیّة بن خَلَف از مخالفان سرسخت [[پیامبر(ص)]] در [[مکه]] بوده است. وی از اشراف [[طایفه بنی‌جمح|طایفه بنی‌جُمَح]]، تیره‌ای از [[قریش]] می‌باشد. بعد از [[بعثت پیامبر(ص)]] وی از مخالفین سرسخت حضرت شد و برعلیه گسترش [[اسلام]] تا لحظه آخر تلاش می‌کرد. امیه و برادرش [[ابی بن خلف]] از بد‌ترین آزار دهندگان پیام(ص) و تکذیب کنندگان وی بودند. امیه نه‌تنها پیامبر(ص) بلکه مسلمانان را نیز مورد آزار قرار می‌داد وی با اطلاع از [[اسلام]] آوردن [[بلال حبشی]] برده خود وی را مورد شکنجه و آزار قرار می‌داد. امیه و برخی سران قریش در محل عبور پیامبر و یارانش می‌نشستند و حضرت و اصحاب ایشان را مورد استهزاء قرار می‌دادند تا جایی که چندین آیه در رابطه با این‌کار نازل شد و استهزاء کنندگان را مورد نکوهش قرار داد. همچنین وی جزء مقتسمین نیز بوده است که هرساله در [[موسم حج]] با جای گرفتن در [[ورودی‌های مکه]] و تقسیم آن‌ها میان خود، مردم را از گرایش به [[اسلام]] و پیامبر(ص) بازمیداشتند و نسبت‌های ناروا به ایشان می‌دادند. وی همچنین در شان نزول چندین آیه نقش داشته ازجمله آنان: انکار قیامت و حشر و نشر، خودداری او از دادن حق یتیم، شدت کفر و ... . امیه همچنین از کسانی بود که در [[دارالندوه]] جمع شده بودند و برعلیه پیامبر نقشه می‌کشیدند که با خواست خداوند نقشه آنان نقش برآب شد، همچنین از مشرکانی بود که در تعقیب پیامبر(ص) تا دهانه [[غار ثور]] حضور داشت. وی از اطعام دهندگان لشکر کفر بوده است تا جایی که نقل شده با کشتن نُه شتر در یک وعده همه سپاه قریش را اطعام کرد. سرانجام در [[جنگ بدر]] کشته شد. | |||
==نام و نسب== | ==نام و نسب== | ||
| خط ۸: | خط ۵: | ||
==مخالف سرسخت با پیامبر== | ==مخالف سرسخت با پیامبر== | ||
در پی [[بعثت]] [[پیامبر اکرم(ص)]] او از مخالفان سرسخت ایشان شد و برای پیش‌گیری از گسترش [[اسلام]]، با سرسختی و عناد فراوان در همه مراحل برخورد قریش با پیامبر(ص)، | در پی [[بعثت]] [[پیامبر اکرم(ص)]] او از مخالفان سرسخت ایشان شد و برای پیش‌گیری از گسترش [[اسلام]]، با سرسختی و عناد فراوان در همه مراحل برخورد قریش با پیامبر(ص)، همراه آنان بود و به شیوه‌های گوناگون در آزار ایشان کوشید.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص356.</ref>به گفته [[ابن اثیر]]، امیّه و برادرش [[ابی بن خلف|ابیّ بن خلف]]، بد‌ترین آزار دهندگان پیام(ص) و تکذیب کنندگان وی بودند.<ref>الکامل، ج2، ص72.</ref>[[عقبة بن ابی‌معیط|عقبة بن ابی‌مُعیط]] به تحریک او به صورت ایشان آب دهان افکند.<ref>جامع البیان، مج11، ج19، ص12؛ کشف الاسرار، ج7، ص27-28؛ الکامل، ج2، ص269.</ref> | ||
به گفته تاریخ‌نگاران، وی در واپسین روزهای زندگانی [[ابوطالب]]، چندین بار خودش یا با واسطه دیگران نزد وی رفت و از پیامبر(ص) به او شکایت کرد و از وی خواست تا ایشان را از رسالتش بازدارد. پیامبر(ص) در پی شنیدن خواسته‌های ایشان، فرمود: اگر شهادتین بر زبان جاری سازید، از شما دست برمیدارم.<ref>سیره ابن اسحق، ص236.</ref>وی از هفت نفری بود که پیامبر(ص) در [[مقام ابراهیم]]، رو به [[کعبه]] آنان را نفرین کرد.<ref>سیره ابن اسحق، ص211.</ref> | به گفته تاریخ‌نگاران، وی در واپسین روزهای زندگانی [[ابوطالب]]، چندین بار خودش یا با واسطه دیگران نزد وی رفت و از پیامبر(ص) به او شکایت کرد و از وی خواست تا ایشان را از رسالتش بازدارد. پیامبر(ص) در پی شنیدن خواسته‌های ایشان، فرمود: اگر شهادتین بر زبان جاری سازید، از شما دست برمیدارم.<ref>سیره ابن اسحق، ص236.</ref>وی از هفت نفری بود که پیامبر(ص) در [[مقام ابراهیم]]، رو به [[کعبه]] آنان را نفرین کرد.<ref>سیره ابن اسحق، ص211.</ref> | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۰: | ||
==نقش در شان نزول چندین آیه== | ==نقش در شان نزول چندین آیه== | ||
مفسران در شان نزول چندین آیه دیگر از امیه یاد کرده‌اند: نکوهش او به سبب بخل<ref>مبهمات القرآن، ج2، ص723؛ التحریر و التنویر، ج15، ص382.</ref> ([[سوره لیل]]، آیه 8-10)، خودداری او از دادن حق یتیم<ref>کشف الاسرار، ج10، ص488؛ مبهمات القرآن، ج2، ص198.</ref> ([[سوره فجر]]، آیه 15-17)، | مفسران در شان نزول چندین آیه دیگر از امیه یاد کرده‌اند: نکوهش او به سبب بخل<ref>مبهمات القرآن، ج2، ص723؛ التحریر و التنویر، ج15، ص382.</ref> ([[سوره لیل]]، آیه 8-10)، خودداری او از دادن حق یتیم<ref>کشف الاسرار، ج10، ص488؛ مبهمات القرآن، ج2، ص198.</ref> ([[سوره فجر]]، آیه 15-17)، انکار قیامت و حشر و نشر<ref>کشف الاسرار، ج10، ص488؛ مبهمات القرآن، ج2، ص712.</ref> ([[سوره مریم]]، آیه 66-67)، درخواست نابجای او از پیامبر(ص) برای پراکنده ساختن [[صحابه]] تهی‌دست<ref>کشف الاسرار، ج5، ص681-680؛ تفسیر قرطبی، ج10، ص255.</ref> ([[سوره کهف]]، آیه 28)، رویگردانی از اسلام و تکذیب پیامبر(ص) <ref>الکشاف، ج4، ص764.</ref> (سوره لیل، آیه 15-16)، شدت کفر<ref>مجمع البیان، ج10، ص665.</ref> (سوره عبس، آیه 17)، افسانه دانستن [[قرآن]]<ref>کشف الاسرار، ص326؛ روض الجنان، ج7، ص257.</ref> (سوره انعام، آیه 18)، و درخواست‌های نامعقول از پیامبر.<ref>جامع البیان، مج9، ج15، ص205؛ مبهمات القرآن، ج2، ص136-137.</ref> ([[سوره اسراء]]، آیه 90-93) | ||
==توطئه علیه پیامبر== | ==توطئه علیه پیامبر== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۳: | ||
}} | }} | ||
* '''الاخبار الطوال''': ابن داود الدینوری (م. 282ق.)، به کوشش عبدالمنعم، قم، الرضی، 1412ق. | |||
* ''' | * '''الاغانی''': ابوالفرج الاصفهانی (م. 356ق.)، به کوشش علی مهنّا و سمیر جابر، بیروت، دار الفکر. | ||
* ''' | * '''انساب الاشراف''': البلاذری (م. 279ق.)، به کوشش زکار و زرکلی، بیروت، دار الفکر، 1417ق. | ||
* ''' | * '''البحر المحیط''': ابوحیان الاندلسی (م. 754ق.)، بیروت، دار الفکر، 1412ق. | ||
* ''' | * '''تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م. 292ق.)، بیروت، دار صادر، 1415ق. | ||
* ''' | * '''التحریر و التنویر''': ابن‌عاشور (م. 1393ق.)، تونس، الدار التونسیه، 1997م. | ||
* ''' | * '''تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)''': القرطبی (م. 671ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1417ق. | ||
* ''' | * '''التفسیر الکبیر''': الفخر الرازی (م. 606ق.)، قم، دفتر تبلیغات، 1413ق. | ||
* ''' | * '''جامع البیان''': الطبری (م. 310ق)، به‌کوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفکر، 1415ق. | ||
* ''' | * '''جمهرة انساب العرب''': ابن حزم (م. 456ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق. | ||
* ''' | * '''الدر المنثور''': السیوطی (م. 911ق.)، بیروت، دار الفکر، 1414ق. | ||
* ''' | * '''روض الجنان''': ابوالفتوح رازی (م. 554ق.)، به کوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، 1375ش. | ||
* ''' | * '''سبل الهدی و الرشاد''': محمد بن یوسف الصالحی (م. 942ق.)، به‌کوشش عادل احمد و علی محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1414ق. | ||
* ''' | * '''السیرة النبویه''': ابن هشام (م. 213/218ق.)، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، المکتبة العلمیه. | ||
* ''' | * '''سیره ابن اسحق (السیر و المغازی)''': ابن اسحق (م. 151ق.)، به کوشش زکار، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، 1368ش. | ||
* ''' | * '''الصحیح من سیرة النبی(ص)''': جعفر مرتضی العاملی، بیروت، دار السیره، 1414ق. | ||
* ''' | * '''الطبقات الکبری''': ابن سعد (م. 230ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق. | ||
* ''' | * '''الکشاف''': الزمخشری (م. 528ق.)، قم، بلاغت، 1415ق. | ||
* ''' | * '''کشف الاسرار''': میبدی (م. 520ق.)، به کوشش حکمت، تهران، امیرکبیر، 1361ش. | ||
* ''' | * '''الکامل فی التاریخ''': ابن‌اثیر (م. 630ق.)، به‌کوشش القاضی، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1407ق. | ||
* ''' | * '''اللباب فی علوم الکتاب''': ابوحفص عمر بن علی الدمشقی (م. 880ق.)، به کوشش عادل احمد و علی محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1419ق. | ||
* ''' | * '''مبهمات القرآن''': بلنسی (م. 782ق.)، به کوشش القاسمی، بیروت، دار الغرب الاسلامی، 1411ق. | ||
* ''' | * '''مجمع البیان''': الطبرسی (م. 548ق.)، بیروت، دار المعرفه، 1406ق. | ||
* ''' | * '''المحبّر''': ابن حبیب (م. 245ق.)، به کوشش الیزه لیختن شتیتر، بیروت، دار الآفاق الجدیده. | ||
* ''' | * '''المعارف''': ابن قتیبه (م. 376ق.)، به‌کوشش ثروت عکاشه، قم، الرضی، 1373ش. | ||
* ''' | * '''المغازی''': الواقدی (م. 207ق.)، به‌کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، 1409ق. | ||
* ''' | * '''المنمق''': ابن حبیب (م. 245ق.)، به کوشش احمد فاروق، بیروت، عالم الکتب، 1405ق. | ||
* ''' | * '''النسب''': ابن سلّام (م. 224ق.)، به کوشش مریم محمد، بیروت، دار الفکر، 1410ق. | ||
{{پایان}} | |||
{{دشمنان پیامبر(ص)}} | {{دشمنان پیامبر(ص)}} | ||