پرش به محتوا

حج اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر
دیداری
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، csmoderator، developer، Moderators، مدیران
۱۰٬۵۵۹ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Salar (بحث | مشارکت‌ها)
Automoderated users
۳٬۳۵۱ ویرایش‌ها
←جمع زیارت اهل بیت با حج: اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
گزارش‌های متعددی درباره حج‌گزاری اهل‌بیت ([[حضرت محمد]]، [[حضرت فاطمه]] و [[دوازده امام]]) نقل شده است. این گزارش‌ها از یکسو منبع استنباط احکام فقهی درباب مناسک و اعمال حج است و از سوی دیگر الگوی مسلمانان و شیعیان در شرایط و آداب معنوی حج است.  
گزارش‌های متعددی درباره حج‌گزاری اهل بیت ([[حضرت محمد]]، [[حضرت فاطمه سلام الله علیها|حضرت فاطمه]] و [[دوازده امام]]) نقل شده است. این گزارش‌ها از یکسو منبع استنباط احکام فقهی درباب مناسک و اعمال حج، و از سوی دیگر الگوی مسلمانان و شیعیان در شرایط و آداب معنوی حج است.  
==اهل بیت==
==اهل بیت(ع)==
{{اصلی|اهل‌بیت}}
{{اصلی|اهل بیت}}
واژه اهل‌بیت(ع) در ادبیات شیعی، به [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]]، حضرت فاطمه(س) و دوازده امام(ع) اطلاق می‌گردد. به باور شیعه اهل‌بیت پیامبر(ع) دارای خصوصیاتی از جمله: عصمت، علم و امامت هستند. در قرآن و روایات اسلامی بر لزوم معرفت اهل‌بیت و ابراز محبت به ایشان تأکید فراوان شده است.
واژه اهل بیت(ع) در ادبیات شیعی، به [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]]، [[حضرت فاطمه سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] و دوازده امام(ع) اطلاق می‌گردد.<ref>المناقب، کوفی، ج1، ص132؛ الشافی، ج3، ص136؛ مجمع البیان، ج8، ص559-560.</ref> به باور [[شیعه]]، اهل بیت پیامبر(ع) دارای خصوصیاتی از جمله: عصمت،<ref>فرق الشیعه، ص19؛ نهج الحق، ص164.</ref> علم<ref>الکافی، ج1، ص260-262؛ علم الامام، ص18.</ref> و امامت<ref>الشافی، ج3، ص163؛ منهاج الکرامه، ص37؛ مرجعیة اهل البیت، ص32.</ref> هستند.


==تعداد حج‌های اهل‌بیت==
بر پایه روایات<ref>الکافی، ج8، ص93؛ دعائم الاسلام، ج1، ص68؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص211-213.</ref> و به گفته مفسران،<ref>مجمع البیان، ج9، ص43؛ الکشاف، ج4، ص219-220.</ref> آیه 23 [[سوره شوری]] بر وجوب مَوَدت (محبت) اهل‌بیت دلالت می‌کند. روایات، مودت اهل‌بیت را پایه اسلام<ref>الکافی، ج2، ص46؛ الامالی، ص341؛ کنز العمال، ج11، ص539.</ref> و از مواردی دانسته‌اند که پذیرش اعمال به آن وابسته شده است.<ref>شواهد التنزیل، ج1، ص554.</ref>
روایت‌ها و ‌گزارش‌های تاریخی گویای اهتمام فراوان اهل بیت به حج‌گزاری است.  


===== پیامبر(ص) =====
==تعداد حج‌های اهل بیت==
شمار حج پیامبر(ص) را ده<ref>الکافی، ج4، ص244؛ التهذیب، ج5، ص458؛ وسائل الشیعه، ج8، ص88.</ref> یا بیست<ref>الکافی، ج4، ص245، 251-252؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص237-238؛ علل الشرایع، ج2، ص450.</ref> حج (بجز [[حجة الوداع]]) دانسته‌اند که همگی پیش از [[هجرت]] به مدینه انجام گرفته‌اند.<ref>الکافی، ج4، ص244؛ وسائل الشیعه، ج8، ص88.</ref> عمره‌های ایشان را نیز سه،<ref>الکافی، ج4، ص251-252؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص250-251.</ref> چهار<ref>سنن الترمذی، ج2، ص156؛ سنن ابی داود، ج1، ص443.</ref> یا نه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص238.</ref> مرتبه شمرده‌اند.  
روایت‌ها و ‌گزارش‌های تاریخی گویای اهتمام اهل بیت به حج‌گزاری است.
 
===== حضرت محمد(ص) =====
شمار حج پیامبر(ص) را ده<ref>الکافی، ج4، ص244؛ التهذیب، ج5، ص458؛ وسائل الشیعه، ج8، ص88.</ref> یا بیست<ref>الکافی، ج4، ص245، 251-252؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص237-238؛ علل الشرایع، ج2، ص450.</ref> حج (بجز [[حجة الوداع]]) دانسته‌اند که همگی پیش از [[هجرت]] به [[مدینه]] انجام گرفته‌اند.<ref>الکافی، ج4، ص244؛ وسائل الشیعه، ج8، ص88.</ref> عمره‌های پیامبر را نیز سه،<ref>الکافی، ج4، ص251-252؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص250-251.</ref> چهار<ref>سنن الترمذی، ج2، ص156؛ سنن ابی داود، ج1، ص443.</ref> یا نُه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص238.</ref> مرتبه شمرده‌اند.  


==== امام علی(ع) ====
==== امام علی(ع) ====
بر پایه ‌گزارش‌های تاریخی، امام علی(ع) در [[عمره القضاء|عمره‌ القضاء]] همراه پیامبر(ص) بود. او همچنین در حج سال نهم هجرت از سوی پیامبر اسلام مامور ابلاغ آیات برائت به حج‌گزاران شد.<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج4، ص970-973؛ علل الشرایع، ج1، ص190؛ السیرة النبویه، ابن کثیر، ج4، ص68-69.</ref> امام علی در حجة الوداع نیز همراه پیامبر بود.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص109؛ الکافی، ج4، ص247-248؛ التهذیب، ج5، ص227.</ref> در بازگشت از همین حج بود که پیامبر امام علی را در [[غدیر خم]] به جانشینی خود به حاجیان معرفی کرد.<ref>الکافی، ج1، ص287؛ سنن الترمذی، ج5، ص633؛ المعجم الکبیر، ج5، ص166. </ref>گزارش هایی در دست است که نشان می دهد امام علی در عصر خلفا نیز چند بار حج گزارده است.  
بر پایه ‌گزارش‌های تاریخی، [[امام علی علیه السلام|امام علی(ع)]] در [[عمرة القضاء]] همراه پیامبر(ص) بود. عمرة القضاء، حج عمره‌ای بود که [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(ص)]] در سال هفتم قمری و به همراه تعدادی از مسلمانان برای انجام آن، به [[مکه]] رفت. این حج عمره را برای آنکه [[حج قضا|قضای حج]] سال قبل محسوب می‌شد، عمرة القضاء می‌نامند.<ref>أنساب الأشراف، ج۱، ص۳۵۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۰۷.</ref>
 
امام علی همچنین در حج سال نهم هجرت از سوی پیامبر اسلام مأمور ابلاغ [[آیات برائت]] به حج‌گزاران شد.<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج4، ص970-973؛ علل الشرایع، ج1، ص190؛ السیرة النبویه، ابن کثیر، ج4، ص68-69.</ref> در حجة الوداع نیز همراه پیامبر به حج رفت<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص109؛ الکافی، ج4، ص247-248؛ التهذیب، ج5، ص227.</ref> و در بازگشت از همین حج بود که پیامبر امام علی را در [[غدیر خم]] به جانشینی خود به حاجیان معرفی کرد.<ref>الکافی، ج1، ص287؛ سنن الترمذی، ج5، ص633؛ المعجم الکبیر، ج5، ص166. </ref> گزارش‌هایی در دست است که نشان می دهد امام علی در عصر خلفا نیز چند بار حج گزارده است.{{مدرک}}


==== امام حسن(ع) ====
==== امام حسن(ع) ====
به امام حسن مجتبی(ع) پانزده،<ref>تاریخ‌یعقوبی، ج2، ص226؛ سیراعلام النبلاء، ج3، ص267.</ref> بیست<ref>قرب الاسناد، ص170؛ الاستبصار، ج2، ص142؛ التهذیب، ج5، ص12.</ref> یا بیست و پنج حج<ref>المستدرک، ج3، ص169؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص260؛ الوافی بالوفیات، ج12، ص68.</ref> نسبت داده‌اند که بیشتر پیاده و حتی گاه با پای برهنه انجام می‌شد.<ref>الکافی، ج4، ص456؛ الامالی، ص244؛ عدة‌الداعی، ص139.</ref> در روایتی نیز به ایشان 20 حج پیاده و 20 حج سواره نسبت داده شده است.<ref>الکافی، ج1، ص461؛ الامالی، ص291؛ الزهدوالورع، ص79.</ref>  
به [[امام حسن مجتبی(ع)|امام حسن(ع)]] پانزده،<ref>تاریخ‌یعقوبی، ج2، ص226؛ سیراعلام النبلاء، ج3، ص267.</ref> بیست<ref>قرب الاسناد، ص170؛ الاستبصار، ج2، ص142؛ التهذیب، ج5، ص12.</ref> یا بیست و پنج حج<ref>المستدرک، ج3، ص169؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص260؛ الوافی بالوفیات، ج12، ص68.</ref> نسبت داده‌اند که بیشتر پیاده و گاه با پای برهنه انجام می‌شد.<ref>الکافی، ج4، ص456؛ الامالی، ص244؛ عدة‌الداعی، ص139.</ref> در روایتی نیز به ایشان 20 حج پیاده و 20 حج سواره نسبت داده شده است.<ref>الکافی، ج1، ص461؛ الامالی، ص291؛ الزهدوالورع، ص79.</ref>  


===== امام حسین(ع) =====
===== امام حسین(ع) =====
بر پایه برخی روایات، امام حسین(ع) نیز 25 حج<ref>اسد الغابه، ج2، ص20؛ تهذیب الکمال، ج6، ص406؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص287.</ref> به جا آورد. برخی روایت‌ها از حج پیاده امام حسن و امام حسین(ع) همراه یکدیگر یاد کرده‌اند.<ref>الارشاد، ج2، ص128-129؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج3، ص168.</ref>  
بر پایه برخی روایات، [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] 25 حج<ref>اسد الغابه، ج2، ص20؛ تهذیب الکمال، ج6، ص406؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص287.</ref> به‌جا آورد. برخی روایت‌ها از حج پیاده امام حسن(ع) و امام حسین(ع) همراه یکدیگر یاد کرده‌اند.<ref>الارشاد، ج2، ص128-129؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج3، ص168.</ref>


==== امام سجاد(ع) ====
==== امام سجاد(ع) ====
روایاتی از 22 یا 40 حج علی بن حسین خبر داده‌اند. در روایات متعدد اشاره شده که آن حضرت در تمام این حج ها هیچ گاه چارپایی را که بر آن سوار بود را با تازیانه نزد.
روایاتی از 22 یا 40 حج [[امام سجاد علیه السلام|علی بن حسین]] خبر داده‌اند. در روایات متعدد اشاره شده که آن حضرت در تمام این حج‌ها هیچ‌گاه چارپایی را که بر آن سوار بود را با تازیانه نزد.{{مدرک}}


===== دیگر امامان(ع) =====
===== دیگر امامان(ع) =====
درباره تعداد حج‌‌گزاری‌های دیگر امامان روایت‌های معینی نقل نشده است. اما از همه امامان (بجز امام [[حسن عسکری]]) روایاتی نقل شده که واقعه‌ یا رفتار یا سخنی از ایشان را در هنگام حج‌گزاری یا در راه حج گزارش می‌کنند.<ref>نک: حج الانبیاء و الائمه، ص341-571.</ref>  
درباره تعداد حج‌‌گزاری‌های دیگر امامان روایت‌های معینی نقل نشده است. اما از همه امامان (بجز امام [[حسن عسکری]]) روایاتی نقل شده که واقعه‌، رفتار یا سخنی از آنها را در هنگام حج‌گزاری یا در راه [[حج]] گزارش می‌کنند.<ref>نک: حج الانبیاء و الائمه، ص341-571.</ref>  


بر پایه روایت‌های شیعی، امام زمان(ع) هر سال حج به جا آورده، برای فرج خویش دعا می‌کند<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص520.</ref> و برخی مردم با ایشان دیدار می‌نمایند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص520؛ کمال الدین، ص440-471؛ الغیبه، طوسی، ص251-280.</ref>
بر پایه روایت‌های شیعی، [[امام مهدی علیه السلام|امام زمان(عج)]] هر سال حج به جا آورده، برای فرج و ظهور خود دعا می‌کند<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص520.</ref> و برخی مردم با او دیدار می‌کنند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص520؛ کمال الدین، ص440-471؛ الغیبه، طوسی، ص251-280.</ref>


== آداب حج اهل بیت ==
== آداب حج اهل بیت ==
روایت‌ها آگاهی‌هایی درباره آداب حج اهل بیت به دست می‌دهند. جزئیاتی مانند
در منابع اسلامی و شیعی، روایت‌های مختلفی درباره آداب حج اهل بیت وجود دارد. برخی از آنها عبارتند از:


* [[دعا]] و [[نماز]] پیش از بیرون آمدن برای سفر حج،<ref>الکافی، ج4، ص283-287.</ref>  
* [[دعا]] و [[نماز]] پیش از بیرون آمدن برای سفر حج،<ref>الکافی، ج4، ص283-287.</ref>  
خط ۳۵: خط ۳۹:
* غسل<ref>دعائم الاسلام، ج1، ص319؛ بحار الانوار، ج96، ص247.</ref> و [[تلبیه]]<ref>المصنف، ابن ابی شیبه، ج4، ص466.</ref> در [[روز عرفه]]
* غسل<ref>دعائم الاسلام، ج1، ص319؛ بحار الانوار، ج96، ص247.</ref> و [[تلبیه]]<ref>المصنف، ابن ابی شیبه، ج4، ص466.</ref> در [[روز عرفه]]
* دعا هنگام حرکت به سوی [[عرفات]]،<ref>الکافی، ج4، ص467؛ التهذیب، ج5، ص179-183.</ref>  
* دعا هنگام حرکت به سوی [[عرفات]]،<ref>الکافی، ج4، ص467؛ التهذیب، ج5، ص179-183.</ref>  
* دعای ویژه هر یک از امامان مانند امام حسین(ع)<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص72-113.</ref> و امام سجاد(ع)<ref>مصباح المتهجد، ص689-698؛ المزار، ص153-164؛ اقبال الاعمال، ج2، ص87-117.</ref> و امام صادق(ع)<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص117-188.</ref> و امام رضا(ع)<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص73.</ref> در عرفات
* دعای ویژه هر یک از امامان مانند امام حسین(ع)،<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص72-113.</ref> امام سجاد(ع)<ref>مصباح المتهجد، ص689-698؛ المزار، ص153-164؛ اقبال الاعمال، ج2، ص87-117.</ref> و امام صادق(ع)<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص117-188.</ref> و امام رضا(ع)<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص73.</ref> در عرفات
* مناجات برخی از ایشان بالای [[کوه صفا]] و رو به [[کعبه]]<ref>الکافی، ج4، ص432-433؛ التهذیب، ج5، ص147.</ref> در [[مسجدالحرام]] و کعبه<ref>التهذیب، ج5، ص276-277.</ref> کنار [[حجر اسماعیل]]<ref>التهذیب، ج5، ص105.</ref> و هنگام طواف<ref>الکافی، ج4، ص407؛ التهذیب، ج5، ص105؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج3، ص291.</ref> و وداع با [[کعبه]]،<ref>الکافی، ج4، ص530-531؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص20-21؛ التهذیب، ج5، ص281.</ref>  
* مناجات برخی از امامان بالای [[کوه صفا]] و رو به [[کعبه]]،<ref>الکافی، ج4، ص432-433؛ التهذیب، ج5، ص147.</ref> در [[مسجدالحرام]] و کعبه<ref>التهذیب، ج5، ص276-277.</ref> کنار [[حجر اسماعیل]]،<ref>التهذیب، ج5، ص105.</ref> هنگام طواف<ref>الکافی، ج4، ص407؛ التهذیب، ج5، ص105؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج3، ص291.</ref> و وداع با [[کعبه]]،<ref>الکافی، ج4، ص530-531؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص20-21؛ التهذیب، ج5، ص281.</ref>  
* تقسیم گوشت قربانی میان فقیران و همسایگان و خانواده خویش،<ref>الکافی، ج4، ص499-500؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص493؛ المقنع، ص275.</ref>  
* تقسیم گوشت قربانی میان فقیران، همسایگان و خانواده خویش<ref>الکافی، ج4، ص499-500؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص493؛ المقنع، ص275.</ref>  
* مدارا با مرکبی (چهارپا) که بر آن سوار بودند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص293.</ref>  
* مدارا با مرکبی (چهارپا) که بر آن سوار بودند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص293.</ref>  


=== نیکوکاری در سفر حج ===
=== نیکوکاری در سفر حج ===
از ویژگی‌های حج اهل بیت که در منابع از آن یاد شده، رسیدگی به نیازمندان و برآوردن حاجت [[مؤمنان]] است. در روایاتی، امام حسن(ع) [[طواف]] خویش را برای برآوردن نیاز مؤمنی قطع کرد.<ref>تاریخ دمشق، ج13، ص248.</ref> امام سجاد(ع) به فقیران مسیر حج انفاق می‌نمود<ref>مطالب السؤول، ص415؛ صفوة الصفوه، ج2، ص96.</ref> و امام صادق(ع) به برخی یاران خویش دستور داد برای رسیدگی به نیازمندان، طواف را متوقف کنند.<ref>الکافی، ج4، ص415؛ الاستبصار، ج2، ص223-225؛ التهذیب، ج5، ص119-121.</ref>
از ویژگی‌های حج اهل بیت که در منابع از آن یاد شده، رسیدگی به نیازمندان و برآوردن حاجت [[مؤمنان]] است. در روایاتی، امام حسن(ع) [[طواف]] خویش را برای برآوردن نیاز مؤمنی قطع کرد.<ref>تاریخ دمشق، ج13، ص248.</ref> امام سجاد(ع) به فقیران در مسیر حج انفاق می‌نمود<ref>مطالب السؤول، ص415؛ صفوة الصفوه، ج2، ص96.</ref> و امام صادق(ع) به برخی یارانش دستور داد برای رسیدگی به نیازمندان، طواف را متوقف کنند.<ref>الکافی، ج4، ص415؛ الاستبصار، ج2، ص223-225؛ التهذیب، ج5، ص119-121.</ref>


== آموزش احکام حج ==
== آموزش احکام حج ==
اهل بیت در هنگام حج به پرسش‌های حضوری اصحاب<ref>نک: الکافی، ج4، ص233، 237؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص363 به بعد؛ التهذیب، ج5، ص353.</ref> و مردم و دانشمندان دیگر شهرها<ref>معانی الاخبار، ص105؛ علل الشرایع، ج2، ص407.</ref> و فرقه‌های گوناگون<ref>الکافی، ج4، ص187-188، 197-198، 488-489؛ ج6، ص429؛ تفسیر عیاشی، ج1، ص30.</ref> و نامه‌های فراوان پیروان خویش درباره موضوعات گوناگون<ref>نک: الکافی، ج4، ص536؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص399، 430-431؛ التهذیب، ج5، ص10، 171.</ref> از احکام حج<ref>التهذیب، ج5، ص334؛ وسائل الشیعه، ج9، ص247.</ref> پاسخ می‌دادند. ایشان در ایام حج اختلاف‌های موجود میان شیعیان را برطرف می‌کردند<ref>التهذیب، ج5، ص426-430.</ref> و برخی از اشتباهات علمای دیگر فرقه‌ها<ref>الکافی، ج4، ص352، 523.</ref> و پیروانشان<ref>الکافی، ج4، ص519.</ref> درباره حج را گوشزد<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص466-467؛ التهذیب، ج5، ص85-86.</ref> و گاه نیز برداشت برخی اصحاب خویش از احکام حج را تصحیح می‌فرمودند.<ref>التهذیب، ج5، ص53، 322.</ref>
اهل بیت در هنگام حج به پرسش‌های حضوری اصحاب،<ref>نک: الکافی، ج4، ص233، 237؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص363 به بعد؛ التهذیب، ج5، ص353.</ref> مردم و دانشمندان دیگر شهرها،<ref>معانی الاخبار، ص105؛ علل الشرایع، ج2، ص407.</ref> فرقه‌های گوناگون<ref>الکافی، ج4، ص187-188، 197-198، 488-489؛ ج6، ص429؛ تفسیر عیاشی، ج1، ص30.</ref> و نامه‌های فراوان پیروان خویش درباره موضوعات گوناگون<ref>نک: الکافی، ج4، ص536؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص399، 430-431؛ التهذیب، ج5، ص10، 171.</ref> از احکام حج<ref>التهذیب، ج5، ص334؛ وسائل الشیعه، ج9، ص247.</ref> پاسخ می‌دادند. همچنین در ایام حج اختلاف‌های موجود میان [[شیعه|شیعیان]] را برطرف می‌کردند.<ref>التهذیب، ج5، ص426-430.</ref> گاهی برخی از اشتباهات علمای دیگر فرقه‌ها<ref>الکافی، ج4، ص352، 523.</ref> و پیروانشان<ref>الکافی، ج4، ص519.</ref> درباره حج را گوشزد کرده<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص466-467؛ التهذیب، ج5، ص85-86.</ref> و نیز برداشت برخی اصحاب خود از احکام حج را تصحیح می‌کردند.<ref>التهذیب، ج5، ص53، 322.</ref>
 
شیوه حج‌گزاری امامان و گفتار آنها درباره احکام مناسک حج و آداب، فلسفه و تاریخ آن، گزارش‌ها از دیدارها و گفتگوهایشان در ایام حج یا در راه حج در روایات مختلفی آمده است.<ref>حج الانبیاء و الائمه، ص۶-۷.</ref> «حج الأنبیاء و الأئمة علیهم‌السلام» (چاپ ۱۴۱۶ق)، کتابی عربی و نوشته عبادالله سرشار طهرانی میانجی و محمدرضا نعمتی، به روایاتی می‌پردازد که بیان‌گر چگونگی حج چند تن از پیامبران و اهل بیت(ع) است.<ref>حج الانبیاء و الائمه، ص۶-۷.</ref>


شیوه حج‌گزاری امامان و گفتار ایشان درباره احکام مناسک حج و آداب و فلسفه و تاریخ آن، گزارش‌ها از دیدارها و گفتگوهای ایشان در ایام حج یا در راه حج در تعداد زیادی از روایات باقی مانده در منابع شیعی ثبت شده است.<ref>نگاه کنید به کتاب حج الانبیاء و الائمه، تمام صفحات</ref>
==جمع زیارت اهل بیت با حج==
==جمع زیارت اهل بیت با حج==
امامان شیعه به پیروانشان دستور می‌دادند در پی مراسم حج، برای زیارت مرقد [[پیامبر(ص)]] به [[مدینه]] بروند<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص565.</ref> و هواداری خویش از اهل بیت را اعلان کنند.<ref>الکافی، ج4، ص549؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص558.</ref> افزون بر این، روایت‌های شیعه زیارتِ هر یک از امامان در دوره زندگانی یا پس از وفات را مستحب و به منزله زیارت پیامبر(ص) دانسته‌اند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص577-578؛ المزار، ص183-189؛ مصباح المتهجد، ص713-714.</ref> روایاتی نیز گویای استحباب نماز در برخی مکان‌های منسوب به اهل بیت مانند [[مسجد غدیر خم]]<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص559.</ref> و [[خانه فاطمه]] هستند.<ref>الکافی، ج4، ص556</ref>
امامان شیعه به پیروانشان دستور می‌دادند در پی مراسم حج، برای زیارت [[قبر پیامبر|مرقد پیامبر(ص)]] به [[مدینه]] بروند<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص565.</ref> و هواداری خویش از اهل بیت را اعلان کنند.<ref>الکافی، ج4، ص549؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص558.</ref> افزون بر این، روایت‌های شیعه زیارتِ هر یک از امامان در دوره زندگانی یا آرامگاه آنها را مستحب و به منزله زیارت پیامبر(ص) دانسته‌اند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص577-578؛ المزار، ص183-189؛ مصباح المتهجد، ص713-714.</ref> روایاتی نیز گویای استحباب نماز در برخی مکان‌های منسوب به اهل بیت مانند [[مسجد غدیر خم]]<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص559.</ref> و [[خانه فاطمه]] هستند.<ref>الکافی، ج4، ص556.</ref>
 
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۶۰: خط ۶۶:


*'''الاحتجاج''': ابومنصور الطبرسی (م. 520ق.)، به کوشش سید محمد باقر، دار النعمان، 1386ق
*'''الاحتجاج''': ابومنصور الطبرسی (م. 520ق.)، به کوشش سید محمد باقر، دار النعمان، 1386ق
*'''احقاق الحق''': نورالله‌ الحسینی الشوشتری (م. 1019ق.)، تعلیقات شهاب الدین نجفی، قم، مکتبة النجفی، 1406ق


*'''الارشاد''': المفید (م. 413ق.)، بیروت، دار المفید، 1414ق
*'''الارشاد''': المفید (م. 413ق.)، بیروت، دار المفید، 1414ق


*'''اسد الغابه''': ابن اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی
*'''اسد الغابه''': ابن اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی
*'''اعیان الشیعه''': سید محسن الامین (م. 1371ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف


*'''امالی''': السید المرتضی (م. 436ق.)، به کوشش حلبی، قم، مکتبة النجفی، 1403ق
*'''امالی''': السید المرتضی (م. 436ق.)، به کوشش حلبی، قم، مکتبة النجفی، 1403ق
خط ۷۳: خط ۷۵:
*'''الامالی''': الصدوق (م. 381ق.)، قم، البعثه، 1417ق
*'''الامالی''': الصدوق (م. 381ق.)، قم، البعثه، 1417ق


*'''اوائل المقالات''': المفید (م. 413ق.)، به کوشش الانصاری، بیروت، دار المفید، 1414ق
*'''انساب الاشراف''': احمد بن یحیی بلاذری، تحقیق: سهیل زکار، ریاض زرکلی، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
 
*'''بحار الانوار''': المجلسی (م. 1110ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403ق
 
*'''البرهان فی تفسیر القرآن''': البحرانی (م. 1107ق.)، قم، البعثه، 1415ق
 
 
*'''تاج الموالید''': الطبرسی (م. 548ق.)، قم، مکتبة النجفی، 1406ق
 
*'''التاریخ الامین''': عبدالعزیز المدنی، مدینه، مطبعة الامین، 1418ق
 
*'''تاریخ المدینة المنوره''': ابن شبّه (م. 262ق.)، به کوشش شلتوت، قم، دار الفکر، 1410ق
 
*'''تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)''': الطبری (م. 310ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، 1403ق
 
*'''التبیان''': الطوسی (م. 460ق.)، به کوشش العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی
 
*'''التحریر و التنویر''': ابن‌عاشور (م. 1393ق.)، مؤسسة التاریخ
 
*'''التحقیق''': المصطفوی، تهران، وزارت ارشاد، 1374ش
 
*'''تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم)''': ابن کثیر (م. 774ق.)، به کوشش شمس الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1419ق
 
*'''التفسیر الکبیر''': الفخر الرازی (م. 606ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1415ق
 
*'''تفسیر بغوی (معالم التنزیل)''': البغوی (م. 510ق.)، به کوشش خالد عبدالرحمن، بیروت، دار المعرفه
 
*'''تفسیر بیضاوی (انوار التنزیل)''': البیضاوی (م. 685ق.)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1418ق
 
*'''تفسیر ثعلبی (الکشف و البیان)''': الثعلبی (م. 427ق.)، به کوشش ابن عاشور، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1422ق
 
*'''تفسیر فرات الکوفی''': الفرات الکوفی (م. 307ق.)، به کوشش محمد کاظم، تهران، وزارت ارشاد، 1374ش
 
*'''تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)''': القرطبی (م. 671ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1405ق
 
*'''تفسیر مقاتل بن سلیمان''': مقاتل بن سلیمان (م. 150ق.)، به کوشش احمد فرید، دار الکتب العلمیه، 1424ق


*'''تقریب المعارف''': ابوصالح الحلبی (م. 555ق.)، به کوشش الحسون، محقق، 1417ق
*'''بحار الانوار''': المجلسی (م. 1110ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403ق.


*'''تهذیب الاحکام''': الطوسی (م. 460ق.)، به کوشش موسوی و آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1365ش
*'''تفسیر نمونه''': ناصر مکارم شیرازی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.


*'''تهذیب التهذیب''': ابن حجر العسقلانی (م. 852ق.)، بیروت، دار الفکر، 1404ق
*'''تهذیب التهذیب''': ابن حجر العسقلانی (م. 852ق.)، بیروت، دار الفکر، 1404ق.


*'''تهذیب الکمال''': المزی (م. 742ق.)، به کوشش بشار عواد، بیروت، الرساله، 1415ق
*'''تهذیب الکمال''': المزی (م. 742ق.)، به کوشش بشار عواد، بیروت، الرساله، 1415ق
*'''جامع‌البیان''': الطبری (م. 310ق.)، بیروت، دار المعرفه، 1412ق


*'''حج الانبیاء و الائمه''': معاونیة التعلیم و البحوث الاسلامیة فی الحج، تهران، مشعر، 1416ق
*'''حج الانبیاء و الائمه''': معاونیة التعلیم و البحوث الاسلامیة فی الحج، تهران، مشعر، 1416ق
*'''الخصال''': الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1416ق
*'''الدر المنثور''': السیوطی (م. 911ق.)، بیروت، دار المعرفه، 1365ق


*'''دعائم الاسلام''': النعمان المغربی (م. 363ق.)، به کوشش فیضی، قاهره، دار المعارف، 1383ق
*'''دعائم الاسلام''': النعمان المغربی (م. 363ق.)، به کوشش فیضی، قاهره، دار المعارف، 1383ق


*'''دلائل الامامه''': الطبری الشیعی (م. قرن 4)، قم، عثت، 1413ق
*'''دلائل الامامه''': الطبری الشیعی (م. قرن 4)، قم، عثت، 1413ق
*'''رسائل المرتضی''': السید المرتضی (م. 436ق.)، به کوشش حسینی و رجایی، قم، دار القرآن، 1405ق
*'''روح المعانی''': الآلوسی (م. 1270ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
*'''روض الجنان''': ابوالفتوح رازی (م. 554ق.)، به کوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، 1375ش
*'''زاد المسیر''': ابن جوزی (م. 597ق.)، به کوشش عبدالرزاق، بیروت، دار الکتاب العربی، 1422ق
*'''سنن الدارمی''': الدارمی (م. 255ق.)، احیاء السنة النبویه
*'''السنن الکبری''': البیهقی (م. 458ق.)، بیروت، دار الفکر


*'''سیر اعلام النبلاء''': الذهبی (م. 748ق.)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، 1413ق
*'''سیر اعلام النبلاء''': الذهبی (م. 748ق.)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، 1413ق
خط ۱۴۷: خط ۹۶:


*'''السیرة النبویه''': ابن‌کثیر (م. 774ق.)، به کوشش مصطفی عبدالواحد، بیروت، دار المعرفه، 1396ق
*'''السیرة النبویه''': ابن‌کثیر (م. 774ق.)، به کوشش مصطفی عبدالواحد، بیروت، دار المعرفه، 1396ق
*'''سیره پیشوایان''': مهدی پیشوایی، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، 1379ش
*'''الشافی فی الامامه''': السید المرتضی (م. 436ق.)، به کوشش حسینی، تهران، مؤسسة الصادق(ع)، 1410ق
*'''شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار''': النعمان المغربی (م. 363ق.)، به کوشش جلالی، قم، نشر اسلامی، 1414ق
*'''شواهد التنزیل''': الحاکم الحسکانی (م. 506ق.)، به کوشش محمودی، تهران، وزارت ارشاد، 1411ق
*'''الصافی''': الفیض الکاشانی (م. 1091ق.)، بیروت، اعلمی، 1402ق
*'''الصحاح''': الجوهری (م. 393ق.)، به کوشش العطار، بیروت، دار العلم للملایین، 1407ق
*'''صحیح البخاری''': البخاری (م. 256ق.)، بیروت، دار الفکر، 1401ق
*'''صحیح مسلم بشرح النووی''': النووی (م. 676ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی، 1407ق
*'''صحیح مسلم''': مسلم (م. 261ق.)، بیروت، دار الفکر
*'''الصواعق المحرقه''': احمد بن حجر الهیتمی (م. 974ق.)، به کوشش عبدالرحمن و کامل محمد، لبنان، الرساله، 1417ق
*'''عقائد الامامیه''': المظفر (م. 1381ق.)، قم، انصاریان
*'''العقد الفرید''': احمد بن عبد ربه (م. 328ق.)، به کوشش مفید قمیحه، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1404ق
*'''علم الامام''': محمد حسین المظفر، بیروت، دار الزهراء، 1402ق
*'''العین''': خلیل (م. 175ق.)، به کوشش مخزومی و السامرائی، دار الهجره، 1409ق
*'''عیون اخبار الرضا(ع)''': الصدوق (م. 381ق.)، بیروت، اعلمی، 1404ق
*'''فتح القدیر''': الشوکانی (م. 1250ق.)، بیروت، دار المعرفه
*'''فرائد السمطین''': ابراهیم جوینی خراسانی الحموینی (م. 730ق.)، بیروت، نشر محمودی، 1398ق
*'''فرق الشیعه''': النوبختی (م. 310ق.)، بیروت، دار الاضواء، 1404ق
*'''قواعد المرام''': ابن میثم البحرانی (م. 699ق.)، به کوشش حسینی، قم، مکتبة النجفی، 1406ق


*'''الکافی''': الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش
*'''الکافی''': الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش
*'''الکشاف''': الزمخشری (م. 538ق.)، قم، بلاغت، 1415ق
*'''کشف الارتیاب''': سید محسن الامین (م. 1371ق.)، به کوشش امین، مکتبة الحریس، 1382ق
*'''کشف المراد''': العلامة الحلی (م. 726ق.)، به کوشش حسن‌زاده آملی، قم، نشر اسلامی، 1419ق


*'''کمال الدین''': الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1405ق
*'''کمال الدین''': الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1405ق
*'''کنز العمال''': المتقی الهندی (م. 975ق.)، به کوشش السقاء، بیروت، الرساله، 1413ق
*'''لسان العرب''': ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق
*'''مجمع البحرین''': الطریحی (م. 1085ق.)، به کوشش الحسینی، تهران، فرهنگ اسلامی، 1408ق
*'''مجمع البیان''': الطبرسی (م. 548ق.)، بیروت، دار المعرفه، 1406ق
*'''مجمع الزوائد''': الهیثمی (م. 807ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی، 1402ق
*'''المحاسن''': ابن خالد البرقی (م. 274ق.)، به کوشش حسینی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1326ش
*'''المختصر النافع''': المحقق الحلی (م. 676ق.)، تهران، البعثه، 1410ق
*'''مدینة المعاجز''': سید‌هاشم البحرانی (م. 1107ق.)، به کوشش مولایی، قم، المعارف الاسلامیه، 1413ق
*'''المدینة فی العصر الاموی''': محمد حسن شراب، دمشق، علوم القرآن، 1404ق
*'''مستدرک سفینة البحار''': علی نمازی شاهرودی (م. 1405ق.)، به کوشش نمازی، قم، نشر اسلامی، 1419ق


*'''المستدرک علی الصحیحین''': الحاکم النیشابوری (م. 405ق.)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفه، 1406ق
*'''المستدرک علی الصحیحین''': الحاکم النیشابوری (م. 405ق.)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفه، 1406ق
*'''مسند احمد''': احمد بن حنبل (م. 241ق.)، بیروت، دار صادر


*'''مطالب السؤول''': محمد بن طلحة الشافعی (م. 652ق.)، به کوشش العطیه، نجف، دار الکتب التجاریه
*'''مطالب السؤول''': محمد بن طلحة الشافعی (م. 652ق.)، به کوشش العطیه، نجف، دار الکتب التجاریه
*'''معجم مقاییس اللغه''': ابن فارس (م. 395ق.)، به کوشش عبدالسلام، قم، دفتر تبلیغات، 1404ق
*'''المقالات و الفرق''': سعد بن عبدالله‌ الاشعری (م. 310ق.)، تهران، علمی فرهنگی، 1361ش


*'''من لا یحضره الفقیه''': الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1404ق
*'''من لا یحضره الفقیه''': الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1404ق
*'''منهاج الکرامه''': علامه حلی (م. 726ق.)، به کوشش عبدالرحیم مبارک، مشهد، تاسوعا، 1379ش
*'''المیزان''': الطباطبائی (م. 1402ق.)، بیروت، اعلمی، 1393ق
*'''النجاة فی القیامه''': ابن میثم البحرانی (م. 679ق.)، قم، مجمع الفکر الاسلامی، 1417ق
*'''نظم درر السمطین''': الزرندی (م. 750ق.)، مکتبة الامام امیرالمؤمنین(ع)، 1377ق
*'''النکت الاعتقادیه''': المفید (م. 413ق.)، بیروت، دار المفید، 1414ق
*'''النور المبین''': محمد جمال الدین سرور، قاهره، دار الفکر العربی
*'''نهج الحق و کشف الصدق''': العلامة الحلی (م. 726ق.)، به کوشش الحسنی الارموی، قم، دار الهجره، 1407ق


*'''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م. 764ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420ق
*'''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م. 764ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420ق

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۱۵

گزارش‌های متعددی درباره حج‌گزاری اهل بیت (حضرت محمد، حضرت فاطمه و دوازده امام) نقل شده است. این گزارش‌ها از یکسو منبع استنباط احکام فقهی درباب مناسک و اعمال حج، و از سوی دیگر الگوی مسلمانان و شیعیان در شرایط و آداب معنوی حج است.

اهل بیت(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: اهل بیت

واژه اهل بیت(ع) در ادبیات شیعی، به پیامبر اسلام(ص)، حضرت فاطمه(س) و دوازده امام(ع) اطلاق می‌گردد.[۱] به باور شیعه، اهل بیت پیامبر(ع) دارای خصوصیاتی از جمله: عصمت،[۲] علم[۳] و امامت[۴] هستند.

بر پایه روایات[۵] و به گفته مفسران،[۶] آیه 23 سوره شوری بر وجوب مَوَدت (محبت) اهل‌بیت دلالت می‌کند. روایات، مودت اهل‌بیت را پایه اسلام[۷] و از مواردی دانسته‌اند که پذیرش اعمال به آن وابسته شده است.[۸]

تعداد حج‌های اهل بیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

روایت‌ها و ‌گزارش‌های تاریخی گویای اهتمام اهل بیت به حج‌گزاری است.

حضرت محمد(ص)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شمار حج پیامبر(ص) را ده[۹] یا بیست[۱۰] حج (بجز حجة الوداع) دانسته‌اند که همگی پیش از هجرت به مدینه انجام گرفته‌اند.[۱۱] عمره‌های پیامبر را نیز سه،[۱۲] چهار[۱۳] یا نُه[۱۴] مرتبه شمرده‌اند.

امام علی(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر پایه ‌گزارش‌های تاریخی، امام علی(ع) در عمرة القضاء همراه پیامبر(ص) بود. عمرة القضاء، حج عمره‌ای بود که حضرت محمد(ص) در سال هفتم قمری و به همراه تعدادی از مسلمانان برای انجام آن، به مکه رفت. این حج عمره را برای آنکه قضای حج سال قبل محسوب می‌شد، عمرة القضاء می‌نامند.[۱۵]

امام علی همچنین در حج سال نهم هجرت از سوی پیامبر اسلام مأمور ابلاغ آیات برائت به حج‌گزاران شد.[۱۶] در حجة الوداع نیز همراه پیامبر به حج رفت[۱۷] و در بازگشت از همین حج بود که پیامبر امام علی را در غدیر خم به جانشینی خود به حاجیان معرفی کرد.[۱۸] گزارش‌هایی در دست است که نشان می دهد امام علی در عصر خلفا نیز چند بار حج گزارده است.[نیازمند منبع]

امام حسن(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به امام حسن(ع) پانزده،[۱۹] بیست[۲۰] یا بیست و پنج حج[۲۱] نسبت داده‌اند که بیشتر پیاده و گاه با پای برهنه انجام می‌شد.[۲۲] در روایتی نیز به ایشان 20 حج پیاده و 20 حج سواره نسبت داده شده است.[۲۳]

امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر پایه برخی روایات، امام حسین(ع) 25 حج[۲۴] به‌جا آورد. برخی روایت‌ها از حج پیاده امام حسن(ع) و امام حسین(ع) همراه یکدیگر یاد کرده‌اند.[۲۵]

امام سجاد(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

روایاتی از 22 یا 40 حج علی بن حسین خبر داده‌اند. در روایات متعدد اشاره شده که آن حضرت در تمام این حج‌ها هیچ‌گاه چارپایی را که بر آن سوار بود را با تازیانه نزد.[نیازمند منبع]

دیگر امامان(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درباره تعداد حج‌‌گزاری‌های دیگر امامان روایت‌های معینی نقل نشده است. اما از همه امامان (بجز امام حسن عسکری) روایاتی نقل شده که واقعه‌، رفتار یا سخنی از آنها را در هنگام حج‌گزاری یا در راه حج گزارش می‌کنند.[۲۶]

بر پایه روایت‌های شیعی، امام زمان(عج) هر سال حج به جا آورده، برای فرج و ظهور خود دعا می‌کند[۲۷] و برخی مردم با او دیدار می‌کنند.[۲۸]

آداب حج اهل بیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در منابع اسلامی و شیعی، روایت‌های مختلفی درباره آداب حج اهل بیت وجود دارد. برخی از آنها عبارتند از:

نیکوکاری در سفر حج[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از ویژگی‌های حج اهل بیت که در منابع از آن یاد شده، رسیدگی به نیازمندان و برآوردن حاجت مؤمنان است. در روایاتی، امام حسن(ع) طواف خویش را برای برآوردن نیاز مؤمنی قطع کرد.[۴۷] امام سجاد(ع) به فقیران در مسیر حج انفاق می‌نمود[۴۸] و امام صادق(ع) به برخی یارانش دستور داد برای رسیدگی به نیازمندان، طواف را متوقف کنند.[۴۹]

آموزش احکام حج[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل بیت در هنگام حج به پرسش‌های حضوری اصحاب،[۵۰] مردم و دانشمندان دیگر شهرها،[۵۱] فرقه‌های گوناگون[۵۲] و نامه‌های فراوان پیروان خویش درباره موضوعات گوناگون[۵۳] از احکام حج[۵۴] پاسخ می‌دادند. همچنین در ایام حج اختلاف‌های موجود میان شیعیان را برطرف می‌کردند.[۵۵] گاهی برخی از اشتباهات علمای دیگر فرقه‌ها[۵۶] و پیروانشان[۵۷] درباره حج را گوشزد کرده[۵۸] و نیز برداشت برخی اصحاب خود از احکام حج را تصحیح می‌کردند.[۵۹]

شیوه حج‌گزاری امامان و گفتار آنها درباره احکام مناسک حج و آداب، فلسفه و تاریخ آن، گزارش‌ها از دیدارها و گفتگوهایشان در ایام حج یا در راه حج در روایات مختلفی آمده است.[۶۰] «حج الأنبیاء و الأئمة علیهم‌السلام» (چاپ ۱۴۱۶ق)، کتابی عربی و نوشته عبادالله سرشار طهرانی میانجی و محمدرضا نعمتی، به روایاتی می‌پردازد که بیان‌گر چگونگی حج چند تن از پیامبران و اهل بیت(ع) است.[۶۱]

جمع زیارت اهل بیت با حج[ویرایش | ویرایش مبدأ]

امامان شیعه به پیروانشان دستور می‌دادند در پی مراسم حج، برای زیارت مرقد پیامبر(ص) به مدینه بروند[۶۲] و هواداری خویش از اهل بیت را اعلان کنند.[۶۳] افزون بر این، روایت‌های شیعه زیارتِ هر یک از امامان در دوره زندگانی یا آرامگاه آنها را مستحب و به منزله زیارت پیامبر(ص) دانسته‌اند.[۶۴] روایاتی نیز گویای استحباب نماز در برخی مکان‌های منسوب به اهل بیت مانند مسجد غدیر خم[۶۵] و خانه فاطمه هستند.[۶۶]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ المناقب، کوفی، ج1، ص132؛ الشافی، ج3، ص136؛ مجمع البیان، ج8، ص559-560.
  2. ↑ فرق الشیعه، ص19؛ نهج الحق، ص164.
  3. ↑ الکافی، ج1، ص260-262؛ علم الامام، ص18.
  4. ↑ الشافی، ج3، ص163؛ منهاج الکرامه، ص37؛ مرجعیة اهل البیت، ص32.
  5. ↑ الکافی، ج8، ص93؛ دعائم الاسلام، ج1، ص68؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص211-213.
  6. ↑ مجمع البیان، ج9، ص43؛ الکشاف، ج4، ص219-220.
  7. ↑ الکافی، ج2، ص46؛ الامالی، ص341؛ کنز العمال، ج11، ص539.
  8. ↑ شواهد التنزیل، ج1، ص554.
  9. ↑ الکافی، ج4، ص244؛ التهذیب، ج5، ص458؛ وسائل الشیعه، ج8، ص88.
  10. ↑ الکافی، ج4، ص245، 251-252؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص237-238؛ علل الشرایع، ج2، ص450.
  11. ↑ الکافی، ج4، ص244؛ وسائل الشیعه، ج8، ص88.
  12. ↑ الکافی، ج4، ص251-252؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص250-251.
  13. ↑ سنن الترمذی، ج2، ص156؛ سنن ابی داود، ج1، ص443.
  14. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص238.
  15. ↑ أنساب الأشراف، ج۱، ص۳۵۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۰۷.
  16. ↑ السیرة النبویه، ابن هشام، ج4، ص970-973؛ علل الشرایع، ج1، ص190؛ السیرة النبویه، ابن کثیر، ج4، ص68-69.
  17. ↑ تاریخ یعقوبی، ج2، ص109؛ الکافی، ج4، ص247-248؛ التهذیب، ج5، ص227.
  18. ↑ الکافی، ج1، ص287؛ سنن الترمذی، ج5، ص633؛ المعجم الکبیر، ج5، ص166.
  19. ↑ تاریخ‌یعقوبی، ج2، ص226؛ سیراعلام النبلاء، ج3، ص267.
  20. ↑ قرب الاسناد، ص170؛ الاستبصار، ج2، ص142؛ التهذیب، ج5، ص12.
  21. ↑ المستدرک، ج3، ص169؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص260؛ الوافی بالوفیات، ج12، ص68.
  22. ↑ الکافی، ج4، ص456؛ الامالی، ص244؛ عدة‌الداعی، ص139.
  23. ↑ الکافی، ج1، ص461؛ الامالی، ص291؛ الزهدوالورع، ص79.
  24. ↑ اسد الغابه، ج2، ص20؛ تهذیب الکمال، ج6، ص406؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص287.
  25. ↑ الارشاد، ج2، ص128-129؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج3، ص168.
  26. ↑ نک: حج الانبیاء و الائمه، ص341-571.
  27. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص520.
  28. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص520؛ کمال الدین، ص440-471؛ الغیبه، طوسی، ص251-280.
  29. ↑ الکافی، ج4، ص283-287.
  30. ↑ دلائل الامامه، ص317؛ تاریخ دمشق، ج54، ص280.
  31. ↑ عیون اخبار الرضا، ج1، ص19؛ تاریخ دمشق، ج41، ص378؛ تهذیب الکمال، ج20، ص390.
  32. ↑ الکافی، ج4، ص398-399؛ دعائم‌الاسلام، ج1، ص310-311.
  33. ↑ دعائم الاسلام، ج1، ص319؛ بحار الانوار، ج96، ص247.
  34. ↑ المصنف، ابن ابی شیبه، ج4، ص466.
  35. ↑ الکافی، ج4، ص467؛ التهذیب، ج5، ص179-183.
  36. ↑ اقبال الاعمال، ج2، ص72-113.
  37. ↑ مصباح المتهجد، ص689-698؛ المزار، ص153-164؛ اقبال الاعمال، ج2، ص87-117.
  38. ↑ اقبال الاعمال، ج2، ص117-188.
  39. ↑ اقبال الاعمال، ج2، ص73.
  40. ↑ الکافی، ج4، ص432-433؛ التهذیب، ج5، ص147.
  41. ↑ التهذیب، ج5، ص276-277.
  42. ↑ التهذیب، ج5، ص105.
  43. ↑ الکافی، ج4، ص407؛ التهذیب، ج5، ص105؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج3، ص291.
  44. ↑ الکافی، ج4، ص530-531؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص20-21؛ التهذیب، ج5، ص281.
  45. ↑ الکافی، ج4، ص499-500؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص493؛ المقنع، ص275.
  46. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص293.
  47. ↑ تاریخ دمشق، ج13، ص248.
  48. ↑ مطالب السؤول، ص415؛ صفوة الصفوه، ج2، ص96.
  49. ↑ الکافی، ج4، ص415؛ الاستبصار، ج2، ص223-225؛ التهذیب، ج5، ص119-121.
  50. ↑ نک: الکافی، ج4، ص233، 237؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص363 به بعد؛ التهذیب، ج5، ص353.
  51. ↑ معانی الاخبار، ص105؛ علل الشرایع، ج2، ص407.
  52. ↑ الکافی، ج4، ص187-188، 197-198، 488-489؛ ج6، ص429؛ تفسیر عیاشی، ج1، ص30.
  53. ↑ نک: الکافی، ج4، ص536؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص399، 430-431؛ التهذیب، ج5، ص10، 171.
  54. ↑ التهذیب، ج5، ص334؛ وسائل الشیعه، ج9، ص247.
  55. ↑ التهذیب، ج5، ص426-430.
  56. ↑ الکافی، ج4، ص352، 523.
  57. ↑ الکافی، ج4، ص519.
  58. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص466-467؛ التهذیب، ج5، ص85-86.
  59. ↑ التهذیب، ج5، ص53، 322.
  60. ↑ حج الانبیاء و الائمه، ص۶-۷.
  61. ↑ حج الانبیاء و الائمه، ص۶-۷.
  62. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص565.
  63. ↑ الکافی، ج4، ص549؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص558.
  64. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص577-578؛ المزار، ص183-189؛ مصباح المتهجد، ص713-714.
  65. ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص559.
  66. ↑ الکافی، ج4، ص556.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده است از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل اهل بیت.
  • الاحتجاج: ابومنصور الطبرسی (م. 520ق.)، به کوشش سید محمد باقر، دار النعمان، 1386ق
  • الارشاد: المفید (م. 413ق.)، بیروت، دار المفید، 1414ق
  • اسد الغابه: ابن اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار الکتاب العربی
  • امالی: السید المرتضی (م. 436ق.)، به کوشش حلبی، قم، مکتبة النجفی، 1403ق
  • الامالی: الصدوق (م. 381ق.)، قم، البعثه، 1417ق
  • انساب الاشراف: احمد بن یحیی بلاذری، تحقیق: سهیل زکار، ریاض زرکلی، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
  • بحار الانوار: المجلسی (م. 1110ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403ق.
  • تفسیر نمونه: ناصر مکارم شیرازی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
  • تهذیب التهذیب: ابن حجر العسقلانی (م. 852ق.)، بیروت، دار الفکر، 1404ق.
  • تهذیب الکمال: المزی (م. 742ق.)، به کوشش بشار عواد، بیروت، الرساله، 1415ق
  • حج الانبیاء و الائمه: معاونیة التعلیم و البحوث الاسلامیة فی الحج، تهران، مشعر، 1416ق
  • دعائم الاسلام: النعمان المغربی (م. 363ق.)، به کوشش فیضی، قاهره، دار المعارف، 1383ق
  • دلائل الامامه: الطبری الشیعی (م. قرن 4)، قم، عثت، 1413ق
  • سیر اعلام النبلاء: الذهبی (م. 748ق.)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، 1413ق
  • السیرة النبویه: ابن هشام (م. 213/218ق.)، به کوشش محمد محیی الدین، مصر، مکتبة محمد علی صبیح، 1383ق
  • السیرة النبویه: ابن‌کثیر (م. 774ق.)، به کوشش مصطفی عبدالواحد، بیروت، دار المعرفه، 1396ق
  • الکافی: الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش
  • کمال الدین: الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1405ق
  • المستدرک علی الصحیحین: الحاکم النیشابوری (م. 405ق.)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفه، 1406ق
  • مطالب السؤول: محمد بن طلحة الشافعی (م. 652ق.)، به کوشش العطیه، نجف، دار الکتب التجاریه
  • من لا یحضره الفقیه: الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1404ق
  • الوافی بالوفیات: الصفدی (م. 764ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420ق
  • وسائل الشیعه: الحر العاملی (م. 1104ق.)، به کوشش ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403ق
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=حج_اهل_بیت&oldid=60692»