چاههای مدینه: تفاوت میان نسخهها
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مدینه منوره به عنوان دومین شهر مقدس [[اسلام]] در [[جزیرةالعرب|جزیرة العرب]]، میزبان شمار زیادی از چاههای تاریخی است که در زندگی [[پیامبر اکرم(ص)]] و تحولات صدر اسلام نقش داشتهاند. تعداد چاههای اشاره شده در این مقاله 18 عدد میباشد که به صورت خلاصه به آنها پرداخته شده و قابلیت مطالعه مفصل هر کدام موجود است. چاههای مدینه را میتوان به سه دسته تقسیم کرد: | |||
چاههای [[متبرک]] مانند چاههای بضاعه، رومه، غرس، اریس، اهاب، عهن و بصه که پیامبر(ص) شخصاً از آب آنها استفاده کرده و برخی را متبرک نمودهاند. این چاهها اغلب در شمار "چاههای هفتگانه" مدینه قرار میگیرند. | |||
چاههای مرتبط با رویدادهای تاریخی مانند چاه معونه (محل شهادت مبلغان قرآن)، چاه روحاء (توقفگاه پیامبر در [[غزوه بدر]])، چاه ابیعنبه (ایستگاه نظامی مسلمانان) و چاه انا (محل اتراق در [[غزوه خندق]]). | |||
چاههای وقفی مانند چاه رومه (وقف [[عثمان بن عفان]])، چاه حاء (انفاق ابوطلحه انصاری) و چاه اعواف (وقف پیامبر برای مسلمانان). | |||
متأسفانه بسیاری از این چاهها مانند بضاعه، سقیا، انس بن مالک و جاسوم در اثر توسعههای شهری و گسترش حرم نبوی از بین رفتهاند. با این حال، برخی همچون عهن و غرس همچنان پابرجا مانده و به عنوان موقوفه در اختیار عموم قرار دارند. این چاهها نه تنها به عنوان منابع آب، بلکه به عنوان بخشی از هویت تاریخی و میراث فرهنگی مدینه شناخته میشوند. | |||
== چاه معونه == | == چاه معونه == | ||
| خط ۵۱: | خط ۶۱: | ||
== چاه رومه == | == چاه رومه == | ||
{{اصلی|چاه | {{اصلی|چاه رومه}} | ||
از چاههای هفتگانه [[متبرک]] مدینه در شمال غربی شهر است<ref>نک: اطلس تاریخ اسلام، ج1، ص306.</ref> که توسط پیامبر(ص) مورد استفاده قرار گرفت.<ref>الطبقات، ج1، ص504؛ انساب الاشراف، ج1، ص536.</ref> شهرت اصلی این چاه به دلیل خریداری و وقف آن توسط [[عثمان بن عفان]] است<ref>الطبقات، ج1، ص506؛ الاماکن، ص102.</ref> که آن را برای استفاده عمومی مسلمانان اختصاص داد.<ref>تاریخ معالم المدینه، ص258.</ref> آب چاه در سدههای مختلف مورد استفاده مردم مدینه و زائران [[مسجدالنبی]] بوده<ref>المناسک، ص421.</ref> و پس از بازسازیهای متعدد<ref>المغانم المطابه، ج4، ص644؛ وفاء الوفاء، ج3، ص139؛ اتحاف الوری، ج3، ص235؛ مرآة الحرمین، ج1، ص429-430.</ref>، امروزه تحت مدیریت سازمان اوقاف [[عربستان]] قرار دارد و آب آن برای آبیاری مزارع مجاور مورد استفاده قرار میگیرد.<ref name=":1">بئر رومه، ص11-12؛ آثار المدینه، ص244-245.</ref> | |||
== چاه انس بن مالک == | |||
{{اصلی|چاه انس بن مالک}} | |||
از چاههای قدیمی [[مدینه]] در شرق مسجدالنبی(ص) بود<ref>وفاء الوفا، ج3، ص125.</ref> که در خانه [[انس بن مالک|اَنَس بن مالک]]، خادم پیامبر(ص)، قرار داشت.<ref name=":03">تاریخ المدینه، ج1، ص160.</ref> پیامبر(ص) از آب گوارای این چاه نوشیدهاند<ref>انساب الاشراف، ج1، ص199؛ الطبقات، ج1، ص504.</ref> و در دوران قحطی مورد استفاده مردم مدینه قرار میگرفته است.<ref>تاریخ المدینه، ج1، ص160.</ref> این چاه تا سده چهاردهم قمری وجود داشت، اما در جریان توسعه و گسترش مسجدالنبی(ص) از بین رفت.<ref>مدینهشناسی، ج1، ص315.</ref> | |||
== چاه غرس == | |||
{{اصلی|چاه غرس}} | |||
در شرق [[مسجد قبا]] قرار دارد<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aمغانم_المطابه.pdf&page=456 مغانم المطابة فی معالم الطابة، ص456.]؛ مرآه الحرمین، ص۴۸۳.</ref> و پیامبر(ص) از آب آن مینوشیدند<ref>الطبقات الکبری، ج ۱، ابن سعد، ص ۵۰۴</ref> و آن را بهشتی میخواندند.<ref>المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج ۳، شیخ احمد بن محمد قسطلانی، ص ۵۷۷؛ سبل الهدی والرشاد، ج ۳، الصالحی الشامی، ص۳۲۲.</ref> بر اساس روایتی، پیامبر(ص) وصیت کردند با آب این چاه غسل داده شوند.<ref>الکافی، ج2، ص62.</ref> این چاه که در گذشته مدتی مخروبه بود، در سده نهم هجری احیا و باغ اطراف آن وقف شد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=392 وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، ص392.]</ref> امروزه چاه غرس در باغی به همین نام قرار دارد و مسجد کوچکی در کنار آن است.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aآثار_المدینه_المنوره.pdf&page=246 آثار المدینه المنوره، ص246.]؛ [https://www.google.com/maps/place/Ghars+well/@24.4447334,39.6265399,346m/data=!3m1!1e3!4m6!3m5!1s0x15bdbf95c9b0511b:0xdfed1dd10f44ce20!8m2!3d24.4451856!4d39.6272167!16s%2Fg%2F12195n4m?entry=ttu&g_ep=EgoyMDI1MDkzMC4wIKXMDSoASAFQAw%3D%3D نقشه جهان نمای گوگل مپ.]</ref> | |||
== چاه حاء == | |||
{{اصلی|چاه حاء}} | |||
از چاههای تاریخی مدینه بود که در نزدیکی مسجد النبی قرار داشت.<ref>مدينه شناسى، ج ١، ص ٣٧٣.</ref> این چاه متعلق به ابوطلحه انصاری بود<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، منقری، نصر بن مزاحم، جلد3، ص132.</ref> و پس از نزول آیه ۹۲ سوره آلعمران{{یادداشت|«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ»}}، او آن را در راه خدا انفاق کرد.<ref>وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفى، منقری، نصر بن مزاحم، جلد3، ص132.</ref> پیامبر(ص) از آب این چاه مینوشید.<ref>تاريخ المدينة المنورة، ص157.[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%B4%D8%A8%D9%87.pdf&page=157]</ref> این چاه در توسعههای اخیر مسجد النبی به داخل حرم پیامبر(ص) ملحق شده است.<ref>مدینه شناسی، ص ۳۷۴.</ref> | |||
{{ | |||
== چاه سقیا == | |||
{{اصلی|چاه سقیا}} | |||
توسط قبیله [[بنیمخزوم]] حفر شد.<ref name=":7">اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار، جلد ۲، ص ۲۲۳</ref> در [[غزوه بدر]]، پیامبر(ص) و سپاه اسلام در کنار آن مستقر شدند.<ref name=":13">وفاء الوفاء، ج۳، ص 384.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=384]</ref> این چاه منبع تأمین آب برای پیامبر(ص) و اهل مدینه بود.<ref name=":16">وفاء الوفاء، ج۳، ص 384.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=384]</ref> چاه سقیا در طول تاریخ چندین بار بازسازی شد<ref>تاریخ بغداد، ص ۳۴۶؛ وفاء الوفاء، ج۳، ص 382.[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=382]؛ خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی، ص۴۵۰.</ref>، اما سرانجام در اثر توسعههای شهری از بین رفت.<ref name=":29">المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۹۰.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:المدینه_بین_الماضی_و_الحاضر.pdf&page=194]</ref> محل آن در نزدیکی [[مسجد سقیا]] قرار داشت.<ref name=":05">وفاء الوفاء، ج۳، ص 381.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=381]</ref> | |||
== چاه | == چاه عهن == | ||
{{اصلی|چاه | {{اصلی|چاه عهن}} | ||
چاه عِهن از چاههای تاریخی مدینه در منطقه قربان است<ref name=":04">[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D8%B5%D9%81_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%87.pdf&page=10 وصف المدینه المنوره، ص ۱۰.]</ref> که [[پیامبر(ص)]] از آب شیرین آن نوشیده<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥.</ref> و وضو گرفتهاند.<ref>خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧.</ref> این چاه که در گذشته در میان باغی سرسبز قرار داشت، همواره به دلیل تبرک یافتن توسط پیامبر مورد احترام مردم بوده است.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=388 وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸.]</ref> چاه عهن امروزه در جنوب شرقی [[وادی بطحان]] واقع شده و با قطر ۳ متر و عمق ۱۶ متر، همچنان به عنوان یک موقوفه در اختیار عموم قرار دارد.<ref>مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۶۹: | خط ۹۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
*''' | *'''الام'''، محمد بن ادریس الشافعی (م ۲۰۴ق)، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ق. | ||
*'''اخبار المدینه'''، | *'''آثار اسلامی مکّه و مدینه'''، رسول جعفریان، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۰ش. | ||
*''' | *'''اخبار المدینه'''، محمد ابن زباله، مدینه، المملکه العربیه السعودی، ۱۴۲۴ق. | ||
*''' | *'''أسد الغابة'''، ابن اثیر، بیروت، دارالکتاب العربی، بیتا. | ||
*'''الاستذکار'''، ابن عبد البر، بیجا، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۰م. | |||
*'''الاستیعاب'''، ابن عبد البر، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق. | *'''الاستیعاب'''، ابن عبد البر، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق. | ||
*''' | * '''الاماکن'''، محمد بن موسی حازمی (م.584ق.)، بیجا، بینا، بیتا. | ||
*''' | *'''امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع'''، احمد بن علی المقریزی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق. | ||
*''' | *'''انساب الاشراف'''، احمد بن یحیی البلاذری (-۲۷۹ق)، به کوشش محمد باقر محمودی، بیروت، موسسه الاعلمی، ۱۳۹۴ق. | ||
*''' | *'''البلدان'''، ابن الفقیه احمد بن محمد بن اسحاق (-۳۶۵ق)، به کوشش یوسف الهادی، بیروت، عالم الکتب، ۱۴۱۶ق. | ||
*'''تاریخ المدینة المنورة | *'''التعریف بما انست الهجرة من معالم دارالهجرة'''، محمد مطری، تحقیق سلیمان الرحیلی، الریاض، دارة الملک عبدالعزیز، 1426ق. | ||
*'''تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا'''، | *'''تحقیق النصرة بتلخیص معالم دارالهجرة'''، ابوبکر بن حسین مراغی، فیوم، دارالفلاح، ۱۴۳۰ق. | ||
*''' | *'''تاریخ المدینة المنورة'''، ابن شبه نمیری، قم، دارالفکر، ۱۴۱۰ق. | ||
* '''المدینه بین الماضی و الحاضر'''، ابراهیم بن علی العیاشی، مدینه، المکتبه العلمیه، ۱۹۷۲م. | *'''تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا'''، احمد یاسین خیاری، ریاض، الامانة العامة، ۱۹۹۹م. | ||
*''' | *'''السیره النبویه'''، ابن هشام، تحقیق مصطفی السقا و دیگران، بیروت، دارالمعرفة، بیتا. | ||
*''' | *'''سفرنامه مکه'''، حسام السلطنة، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر مشعر، ۱۳۷۴ش. | ||
*''' | *'''سنن ابی داود'''، ابو داود سلیمان بن الاشعث (-۲۷۵ق)، به کوشش سعید اللحام، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۰ق. | ||
*''' | *'''سنن الترمذی'''، محمد عیسی الترمذی (-۲۷۹ق)، به کوشش عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۲ق. | ||
*''' | *'''الطبقات الکبری'''، محمد بن سعد (م۲۳۰ق)، بیروت، دارالصادر، ۱۴۱۸ق. | ||
*'''المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، بیروت، مؤسسه التاریخ العربی، الطبعه الاولی، ۱۴۳۲ه/۲۰۱۱م. | |||
*'''المساجد الاثریه فی المدینه النبویه'''، محمد الیاس عبدالغنی، المدینه المنوره، مکتبة الملک فهد الوطنیة، ۱۹۹۹م. | |||
*'''المدینه بین الماضی و الحاضر'''، ابراهیم بن علی العیاشی، مدینه، المکتبه العلمیه، ۱۹۷۲م. | |||
*'''مرآة الحرمین'''، ابراهیم رفعت پاشا، قاهره، دارالکتب المصریه، ۱۹۲۵م. | |||
* '''معجم البلدان''': یاقوت الحموی (م. 626ق.)، بیروت، دار صادر، 1995م. | |||
* '''المعالم الاثیره''': محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، 1411ق. | |||
* '''المغازی''': الواقدی (م. 207ق.)، کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، 1409ق. | |||
* '''المصنّف''': عبدالرزاق الصنعانی (م. 211ق.)، به کوشش حبیب الرحمن، المجلس العلمی. | |||
*'''المغنی'''، عبدالله بن قدامه (-۶۲۰ق)، بیروت، دارالکتب العلمیه. | |||
*'''المبسوط'''، محمد بن احمد السرخسی (-۴۸۳ق)، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ق. | |||
*'''مسند الامام احمد بن حنبل'''، احمد بن حنبل (-۲۴۱ق)، بیروت، دارالصادر، بی تا. | |||
*'''هدایه الحجاج'''، محمدرضا طباطبایی تبریزی، قم، بیتا. | |||
*'''وفاء الوفا باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله سمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، الفرقان للتراث الاسلامیه، ۲۰۰۴م.{{پایان}}{{چاهها و برکههای حرمین}} | |||