حسن برغانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Z mohammad (بحث | مشارکتها) جز (added Category:خاندان برغانی using HotCat) |
(←منابع) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان =حسن برغانی | | عنوان =حسن برغانی | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
| نام کامل =شیخ حسن برغانی | | نام کامل =شیخ حسن برغانی | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| نسب =[[علی‌نقی برغانی صالحی | | نسب =[[علی‌نقی برغانی صالحی|شیخ علی‌نقی برغانی صالحی حائری]] | ||
| خویشاوندان سرشناس =شیخ علی‌نقی برغانی صالحی حائری | | خویشاوندان سرشناس =شیخ علی‌نقی برغانی صالحی حائری | ||
| تاریخ تولد =1310ق. | | تاریخ تولد =1310ق. | ||
| شهر تولد =[[کربلا]] | | شهر تولد =[[کربلا]] | ||
| کشور تولد =[[عراق]] | | کشور تولد =[[عراق]] | ||
| محل زندگی =[[ایران]] و عراق | | محل زندگی =[[ایران]] و [[عراق]] | ||
| تاریخ وفات =روز دوشنبه 5 [[شعبان]] 1401ق. | | تاریخ وفات =روز دوشنبه 5 [[شعبان]] 1401ق. | ||
| شهر وفات =[[تهران]] | | شهر وفات =[[تهران]] | ||
| محل دفن =[[قزوین]] | | محل دفن =[[قزوین]] | ||
| استادان =[[عیسی برغانی|شیخ عیسی برغانی]]، | | استادان =[[عیسی برغانی|شیخ عیسی برغانی]]، [[میرزا محمدتقی شیرازی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل =کربلا، قزوین، [[زنجان]] | | محل تحصیل =کربلا، قزوین، [[زنجان]] | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''بَرَغانی، حسن''' | '''بَرَغانی، حسن''' عالم شیعی مقیم [[حرمین]] و نویسنده [[بقیع الغرقد]] است. | ||
برغانی در انقلاب عراق مشارکت فعال داشت و او را از پایه‌گذاران مجلس انقلاب عراق در کربلا دانسته‌اند | برغانی در انقلاب عراق مشارکت فعال داشت و او را از پایه‌گذاران مجلس انقلاب عراق در کربلا دانسته‌اند. وی در فتنه اخراج ایرانیان از [[عراق]] در سال 1391ق. به [[ایران]] پناه آورده و مقیم تهران شد و در [[شعبان]] 1401ق. در تهران درگذشت و در قزوین دفن شد. | ||
برغانی کتاب بقیع الغرقد را درباره تخریب [[بقاع بقیع]] در روزگار سلطه [[آل سعود]] نوشته است که نام دیگر این کتاب فضائل البقیع است و هنوز به چاپ نرسیده است. | برغانی کتاب بقیع الغرقد را درباره تخریب [[بقاع بقیع]] در روزگار سلطه [[آل سعود]] نوشته است که نام دیگر این کتاب فضائل البقیع است و هنوز به چاپ نرسیده است. | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۶: | ||
* '''موسوعة طبقات الفقهاء''': جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق7، 1418ق. | * '''موسوعة طبقات الفقهاء''': جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق7، 1418ق. | ||
{{پایان}} | |||
{{عالم}} | {{عالم}} | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | [[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | ||
[[رده:عالمان شیعه قرن 15 (قمری)]] | [[رده:عالمان شیعه قرن 15 (قمری)]] | ||
[[رده:خاندان برغانی]] | [[رده:افراد خاندان برغانی]] | ||
[[رده:عالمان شیعه مقیم در حرمین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۰۲
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | شیخ حسن برغانی |
| نسب | شیخ علی‌نقی برغانی صالحی حائری |
| تاریخ تولد | 1310ق. |
| زادگاه | کربلا |
| محل زندگی | ایران و عراق |
| تاریخ وفات | روز دوشنبه 5 شعبان 1401ق. |
| محل دفن | قزوین |
| شهر وفات | تهران |
| خویشاوندان سرشناس | شیخ علی‌نقی برغانی صالحی حائری |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | شیخ عیسی برغانی، میرزا محمدتقی شیرازی |
| محل تحصیل | کربلا، قزوین، زنجان |
| تألیفات | بقیع الغرقد |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | از پایه‌گذاران مجلس انقلاب عراق در کربلا، مشارکت در انقلاب عراق |
بَرَغانی، حسن عالم شیعی مقیم حرمین و نویسنده بقیع الغرقد است.
برغانی در انقلاب عراق مشارکت فعال داشت و او را از پایه‌گذاران مجلس انقلاب عراق در کربلا دانسته‌اند. وی در فتنه اخراج ایرانیان از عراق در سال 1391ق. به ایران پناه آورده و مقیم تهران شد و در شعبان 1401ق. در تهران درگذشت و در قزوین دفن شد.
برغانی کتاب بقیع الغرقد را درباره تخریب بقاع بقیع در روزگار سلطه آل سعود نوشته است که نام دیگر این کتاب فضائل البقیع است و هنوز به چاپ نرسیده است.
نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ حسن فرزند شیخ علی‌نقی برغانی صالحی حائری از دانشوران مبارز شیعه است که در 1310ق. در کربلا زاده شد.
خاندان او به آل صالحی، شاخه‌ای از خاندان برغانی، شهرت دارند.[۱][۲]
پدرش میرزا علی‌نقی (م. 1320ق.) علوم اسلامی را در کربلا تدریس می‌کرد و بدائع الاصول را در اصول فقه نوشت.[۳]
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ حسن صالحی مقدمات علوم و بخشی از سطح را در کربلا فرا‌گرفت. سپس با شیخ عیسی برغانی، فرزند شهید ثالث، به قزوین هجرت کرد و فقه و اصول را از او آموخت. سپس به زنجان رفت و از دانشوران آن دیار دانش آموخت. سپس به کربلا بازگشت و از میرزا محمدتقی شیرازی (م. 1338ق.)، مرجع و رهبر انقلاب عراق (1920م.) [۴] بهره برد و در انقلاب عراق مشارکت فعال ورزید و در گریز از انگلیسی‌ها به ایران آمد.
فعالیت ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
او را از پایه‌گذاران مجلس انقلاب عراق در کربلا دانسته‌اند.[۵]
در مسئله فلسطین نیز با سیاست‌های صهیونیسم مخالفت نمود و خطر آنان را گوشزد کرد.
در فتنه ضد ایرانی ـ شیعی اخراج ایرانیان از عراق به سال 1391ق. به ایران پناه آورد و مقیم تهران شد.
بخشی از عمرش را به عبادت و اعتکاف گذراند و در کربلا و سامرا و گاه در مکه و مدینه به تعبد و تنسک پرداخت.[۶]
درگذشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سرانجام روز دوشنبه 5 شعبان 1401ق. در تهران درگذشت و جسدش به آرامگاه خانوادگی‌اش در قزوین منتقل شد.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ حسن برغانی کتاب بقیع الغرقد را درباره تخریب بقاع بقیع در روزگار سلطه آل سعود نوشته است. نام دیگر این کتاب فضائل البقیع است[۷] و هنوز به چاپ نرسیده است.
برغانی قسمتی از کتاب را هنگامی که در مدینه اقامت داشته، نوشته است.
موضوع کتاب درباره تاریخ قبرستان بقیع از آغاز تاسیس در روزگار پیامبر(ص) تا عصر نویسنده است.
وی بقاع و تاریخ آن‌ها را ضبط کرده و سپس از حمله اول وهابیت به این قبرستان در سال‌های 1218-1221ق. سخن رانده و تعمیرات و بازسازی‌های بعدی بقیع را توضیح داده است.
به گفته او، در حمله دوم وهابیان به سال‌های 1343-1344ق. پس از مقاومت 10 ماهه مردم، شهر مدینه سقوط کرد و وهابیان فجایع بسیار مرتکب شدند و بقیع را در روز 8 شوال سال 1344ق. ویران کردند و نفائس بقاع شیعه را به غارت بردند.
برغانی در فصل آخر کتابش قصاید شاعران شیعه را در بازگویی این تخریب‌ها آورده است.
نسخه خطی این اثر نزد عبدالحسین شهیدی، از محققان و نویسندگان مقالات اعلام دائرة المعارف تشیع، نگهداری می‌شود.[۸]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل حسن برغانی.
- بقیع الغرقد فی دراسة شامله: محمد امین امینی (م. 1341ق.)، تهران، مشعر، 1428ق.
- حوزه علمیه تاریخ، ساختار، کارکرد: گروه مؤلفان، تهران، کتاب مرجع، 1390ش.
- دائرة المعارف تشیع: زیر نظر سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، 1375ق.
- مستدرکات اعیان الشیعه: سید حسن امین، بیروت، دار التعارف، 1408ق.
- موسوعة البرغانی فی فقه الشیعه: محمد صالح برغانی حائری (م. 1271ق.)، به کوشش صالحی، تهران، نشر شهید سعید محبی، 1375ش.
- موسوعة طبقات الفقهاء: جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق7، 1418ق.