احمد بن اقبال قزوینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز جایگزینی متن - 'http://phz.hajj.ir/422' به 'http://hzrc.ac.ir/post' |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|داده۶ = | |داده۶ = | ||
|سرآیند۷ = | |سرآیند۷ = | ||
| | |برچسب۷ =تخصص در علوم | ||
|داده۷ =[[تفسیر]]، [[علم حدیث|حدیث]] و [[علم قرائت|قرائت]] | |داده۷ =[[تفسیر]]، [[علم حدیث|حدیث]] و [[علم قرائت|قرائت]] | ||
|سرآیند۸ = | |سرآیند۸ = | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
|پایین = | |پایین = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن اقبال قزوینی'''<small>(تولد ۶۳۹-زنده در ۷۲۰ ق.)</small> از دانشوران و [[قاری|قاریان]] [[ایران|ایرانی]] [[مکه]] بوده است. به رغم تصریح منابع به شهرت قزوینی، گزارشی از محل ولادت او در دست نیست. وی به همراه پدرش به مکه رفت و سالها در آنجا اقامت گزید. او پس از مکه به [[یمن]] رفت و گویا تا پایان عمرش در آن شهر مانده است. قزوینی، نزد برخی دانشوران این شهر همچون [[ابن عساکر]] (درگذشت ۵۷۱ق.)، [[عزالدین فاروثی]] (درگذشت ۶۹۴ق.)، [[ابوالفضل مریسی]] (درگذشت ۶۵۵ق.) و [[دلاصی]] (درگذشت ۶۹۴ق.) دانش آموخت و در [[تفسیر]]، [[حدیث]] و [[قرائت]] چیره‌دست شد. | '''احمد بن اقبال قزوینی'''<small>(تولد ۶۳۹-زنده در ۷۲۰ ق.)</small> از دانشوران و [[قاری|قاریان]] [[ایران|ایرانی]] [[مکه]] بوده است. به رغم تصریح منابع به شهرت قزوینی، گزارشی از محل ولادت او در دست نیست. وی به همراه پدرش به مکه رفت و سالها در آنجا اقامت گزید. او پس از مکه به [[یمن]] رفت و گویا تا پایان عمرش در آن شهر مانده است. قزوینی، نزد برخی دانشوران این شهر همچون [[ابن عساکر]] (درگذشت ۵۷۱ق.)، [[عزالدین فاروثی]] (درگذشت ۶۹۴ق.)، [[ابوالفضل مریسی]] (درگذشت ۶۵۵ق.) و [[دلاصی]] (درگذشت ۶۹۴ق.) دانش آموخت و در [[تفسیر]]، [[حدیث]] و [[قرائت]] چیره‌دست شد. | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۲: | ||
===درگذشت=== | ===درگذشت=== | ||
از زمان درگذشت او گزارشی در دست نیست. [[جندی]] هنگام ترک عدن، وی را پیر و شکسته وصف کرده است.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸.</ref> [[تقی الدین فاسی|فاسی]] بر پایه این گزارش، عمر وی را ۷۰ سال یا بیشتر دانسته و بر این باور است که او تا سال ۷۲۰ق. زنده بوده است.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۸-۱۹.</ref> پذیرش این ادعا از آن جهت جای درنگ دارد که با توجه به ولادت ابوالعباس در ۶۳۹ق. سن او در سال۷۲۰ق. افزون بر۸۰ سال می‌شده است.<ref>تاریخ ثغر عدن، ج۲، ص۱۱.</ref> | از زمان درگذشت او گزارشی در دست نیست. [[جندی]] هنگام ترک عدن، وی را پیر و شکسته وصف کرده است.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸.</ref> [[تقی الدین فاسی|فاسی]] بر پایه این گزارش، عمر وی را ۷۰ سال یا بیشتر دانسته و بر این باور است که او تا سال ۷۲۰ق. زنده بوده است.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۸-۱۹.</ref> پذیرش این ادعا از آن جهت جای درنگ دارد که با توجه به ولادت ابوالعباس در ۶۳۹ق. سن او در سال۷۲۰ق. افزون بر۸۰ سال می‌شده است.<ref>تاریخ ثغر عدن، ج۲، ص۱۱.</ref> | ||
==اطلاعات علمی== | ==اطلاعات علمی== | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۸: | ||
از اساتید او می‌توان [[ابن عساکر]] (درگذشت ۵۷۱ق.)، [[عزالدین فاروثی]] (درگذشت ۶۹۴ق.)، [[ابوالفضل مریسی]] (درگذشت ۶۵۵ق.) و [[دلاصی]] (درگذشت ۶۹۴ق.) را نام برد.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸؛ العقد الثمین، ج۳، ص۱۸؛ تاریخ ثغر عدن، ص۱۱، ۴۳.</ref> | از اساتید او می‌توان [[ابن عساکر]] (درگذشت ۵۷۱ق.)، [[عزالدین فاروثی]] (درگذشت ۶۹۴ق.)، [[ابوالفضل مریسی]] (درگذشت ۶۵۵ق.) و [[دلاصی]] (درگذشت ۶۹۴ق.) را نام برد.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸؛ العقد الثمین، ج۳، ص۱۸؛ تاریخ ثغر عدن، ص۱۱، ۴۳.</ref> | ||
مقام علمی ابوالعباس و به ویژه چیره‌دستی وی در [[تفسیر]]، [[علم حدیث|حدیث]] و دانش [[قرائت]] سبب شد تا جویندگان دانش با حضور در عدن، نزد وی به فراگیری این علوم در [[مسجد سماع]] پردازند؛ مسجدی که به دلیل فراوانی استماع کتب در آن، به این نام خوانده می‌شد. دلاصی ضمن شعری دیگران را در دانش نزد او فقیر شمرده است.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸.</ref> جَنَدی، از مورخان سده هفتم و هشتم ق. که [[منظومه حاجبیه]] و کتاب [[تفسیر الوسیط]] [[واحدی]] را نزد وی آموخت، از اهتمام او در تلاوت قرآن یاد کرده است.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸؛ تاریخ ثغر عدن، ص۱۱-۱۲، ۴۳-۴۴.</ref> درباره وی گفته‌اند کم‌نظیر است کسی که به اندازه او، در اقراء <small>(آموزش قرائت)</small> صبر و حوصله ورزیده باشد.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۸؛ میقات حج، ش۱۱، ص۱۱۲، «نقش ایرانیان در حرمین شریفین».</ref> | مقام علمی ابوالعباس و به ویژه چیره‌دستی وی در [[تفسیر]]، [[علم حدیث|حدیث]] و دانش [[قرائت]] سبب شد تا جویندگان دانش با حضور در عدن، نزد وی به فراگیری این علوم در [[مسجد سماع]] پردازند؛ مسجدی که به دلیل فراوانی استماع کتب در آن، به این نام خوانده می‌شد. دلاصی ضمن شعری دیگران را در دانش نزد او فقیر شمرده است.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸.</ref> جَنَدی، از مورخان سده هفتم و هشتم ق. که [[منظومه حاجبیه]] و کتاب [[تفسیر الوسیط]] [[واحدی]] را نزد وی آموخت، از اهتمام او در تلاوت قرآن یاد کرده است.<ref>السلوک، ج۲، ص۴۲۸؛ تاریخ ثغر عدن، ص۱۱-۱۲، ۴۳-۴۴.</ref> درباره وی گفته‌اند کم‌نظیر است کسی که به اندازه او، در اقراء <small>(آموزش قرائت)</small> صبر و حوصله ورزیده باشد.<ref>العقد الثمین، ج۳، ص۱۸؛ میقات حج، ش۱۱، ص۱۱۲، «نقش ایرانیان در حرمین شریفین».</ref> | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۰۹: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http:// | | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9274 | ||
| عنوان = احمد بن اقبال قزوینی | | عنوان = احمد بن اقبال قزوینی | ||
| نویسنده = سید جعفر جوادی | | نویسنده = سید جعفر جوادی | ||