قبر سکینه دختر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[اسفند]]|روز=[[۲۴]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Kamran  }}
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
'''قبر حضرت سکینه (س)'''  
'''قبر حضرت سکینه (س)'''  
[[پرونده:800px-سوريه قبرستان باب الصغير-حرم ام كلثوم بنت علي ع و سكينه بنت حسين ع.jpg|بندانگشتی|حرم ام کلثوم در باب الصغیر]]
[[پرونده:800px-سوريه قبرستان باب الصغير-حرم ام كلثوم بنت علي ع و سكينه بنت حسين ع.jpg|بندانگشتی|حرم ام کلثوم در باب الصغیر]]

نسخهٔ ‏۱۵ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۲۶

قبر حضرت سکینه (س)

حرم ام کلثوم در باب الصغیر

شخصیت شناسی

حضرت سکینه علیها السلام یکی از بانوان با فضیلت و از ستارگان درخشان آسمان علم و ادب و عفت است. او پرورش یافته پدری، چون امام حسین علیه السلام و مادری فداکار، چون رباب، و تحت حمایت و تربیت عمه ای، چون زینب کبری علیهاالسلام و برادر بزرگواری همانند امام سجاد علیه السلام بود و توانست از برترین زنان عصر خویش گردد.

حضرت سکینه در طول زندگی خویش، حوادث و تحولات گوناگون سیاسی و اجتماعی، از جمله واقعه عظیم عاشورا را به چشم دید و به عنوان یکی از بازماندگان خاندان امامت، پیام رسان اهداف و احکام والای اسلام به شمار می‌آمد. وی با برگزاری محافل و مجالس علمی و ادبی و نیز تبیین معارف بلند دینی در قالب اشعار نغز و فصیح و کم نظیر خویش، خدمت بسیار ارزشمندی به عالم اسلام نمود و الگوی بسیار خوبی برای همه بانوان جهان گردید.

معرفي حضرت سكينه (س)

ولادت

«آمنه»، ملقّب به «سكينه» يكى از دختران حضرت امام حسين عليه السلام بود كه در حادثۀ جان‌فزاى كربلا حضور داشت. مادر وى «رباب بنت امرء القيس بن عدى بن اوس بن جابر بن كعب بن عليم بن جناب» بوده است . در تاریخ درباره سال ولادت حضرت سکینه علیهاالسلام خبر دقیقی نیامده است، ولی با توجه به سال وفات آن حضرت (سال ۱۱۷ ق) که همه تاریخ نگاران بر آن اتفاق نظر دارند، وی در سال ۴۷ ق. چشم به جهان گشوده است.

پدر بزرگوارش امام حسین علیه السلام از خاندان امامت و مادرش رباب دختر امرء القیس بن عدی (شاعر معروف و بزرگ عرب) بود که از زنان فاضل و شاعر زمان خویش به شمار می‌آمد. وی در جریان کربلا حضور داشت و یک سال بعد از آن حادثه، در مدینه از شدت حزن جان باخت.

ازداوج

نقل شده که حضرت سکینه با پسر عموی خود عبدالله بن حسن ازدواج کرد؛ ولی شیخ مفید و بعضی تاریخ نگاران عبدالله بن حسن را در زمان حضورش در کربلا در سنی که به حد بلوغ نرسیده توصیف کرده‌اند. ليكن همسرش قبل از زناشويى با او در كربلا به شهادت رسيد . او به همراه خواهرش فاطمه و عمه‌اش زينب و ساير اهل بيت امام حسين عليه السلام به اسارت در آمده و به دمشق وارد شد. با توجه به اینکه بر اساس روایات شیعی، سکینه بعد از ازدواجش با عبدالله بن حسن تا زمان وفات با کسی ازدواج نکرده بود[۱].

حضور در کربلا

حضرت سکینه علیهاالسلام به همراه پدر از مدینه به مکه رفت و از آن جا، به کربلا قدم نهاد. بعد از شهادت پدر و نزدیکانش، با حزن و اندوه بسیار و تحمل سختی‌های فراوان، به همراه کاروان اسیران به کوفه و از آن جا به شام رفت. او سپس برای وداع دوباره با پدربزرگوار و دیگر شهدا، در اربعین حسینی به کربلا بازگشت و از آن جا به طرف مدینه حرکت کرد. او در این مسافرت پر فراز و نشیب، آثار ارزشمندی از خود بر جای گذاشت و همگان را از قدرت استعداد و فصاحت و بلاغت خویش، آگاهی بخشید.

سال وفات

حضرت سکینه علیهاالسلام در سال ١١٧ هجرى؛ يعنى در سن هفتاد وچند سالگى وفات يافت .

محل دفن

بعضی بر این باورند که حرم حضرت سکینه (س) در کشور سوریه شهر شام(دمشق (است، مرحوم علامه سید محسن امین عالم بزرگ شیعه، بر این باور بودند که حرم سکینه ای که در دمشق است، هیچ ارتباطی به حضرت سکینه(س) دختر امام حسین(ع) ندارد و تنها تشابه اسمی میان این دو، شبه ی دفن دختر امام حسین(ع) در شام را به وجود آورده است. این حرم مربوط به سکینه دختر یکی از ملوک شام است، زیرا بر صندوقی که بر قبر نهاده‌اند به خط کوفی مشجر عنوان سکینه لقب الملک نوشته شده است. مرحوم حاج شیخ عباس قمی نیز نظر مرحوم سید محسن امینی را تصدیق نموده است. بنابر این آن گونه که مورخان نوشته‌اند، حضرت سکینه(س) در مدینه مقیم بوده و در آنجا رحلت نموده است.

پانویس

پانویس

منابع

  1. مصعب بن زبير،كتاب نسب قريش،ص۵٩؛ ابن صباغ مالكى،الفصول المهمه فى معرفة احوال الائمه،ص١٨۵؛ مجلسى،بحار الانوار ج١۵،ص٣٢٩؛ حسن الأمين، دائرة المعارف الاسلاميه الشيعيه،ج٢،ص٢۵