ظهر الکوفه: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==در روایات== | ==در روایات== | ||
در روایات فراوان نام آن دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل [[آستان مقدس امام علی(ع)|قبر امام علی(ع)]] را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را امام علی(ع) از دهقانان آن منطقه به | در روایات فراوان نام آن دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل [[آستان مقدس امام علی(ع)|قبر امام علی(ع)]] را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را [[امام علی(ع)]] از دهقانان آن منطقه به ۴۰ هزار درهم خرید. مردم از این مقدار بها، در برابر سرزمینی خشک تعجب کردند. او از [[حضرت محمد(ص)]] نقل کرد که از پشت کوفه ۷۰ هزار نفر محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. وی دوست داشت آن گروه از مِلک او محشور شوند.<ref>موسوعة العتبات المقدسه، ج ۶ ص ١٨.</ref> | ||
گاهی | گاهی امام علی(ع) از کوفه خارج می‌شد و به آن منطقه می‌رفت و ساعات زیادی را آن‌جا سپری کرده، با ارواح مؤمنان در آن دیار انس می‌گرفت. امام(ع) وصیت کرده بود که وقتی از دنیا رفت، او را در پشت کوفه در قبر دو برادرش [[حضرت هود(ع)|هود]] و [[حضرت صالح(ع)|صالح]] دفن کنند.<ref name=":1">بحار الأنوار، ج ٢٢ ص ٣٨.</ref> امام علی(ع) معتقد بود نخستین بقعه‌ای که خدا در آن عبادت شده، ظهر الکوفه بوده است.<ref name=":1" /> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۳۵
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۴ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
واژه‌شناسی
ظهر،
به معنای پشت کوفه،[۱]
موقعیت
ظهر الکوفه، منطقه‌ای وسیع بیرون کوفه که مدفن امام علی (ع) در آن‌جا قرار دارد. این منطقه، جایی است که نجف در آن قرار گرفته و در کنارهٔ کوفه واقع می‌شود. ظهر الکوفه، سرزمینی بلند بوده و آب، آن‌جا را فرا نمی‌گرفته است.[۱]
در روایات
در روایات فراوان نام آن دیده می‌شود. وقتی از امامان(ع) محّل قبر امام علی(ع) را که پنهان بود می‌پرسیدند، از ظهر الکوفه نام می‌بردند. این سرزمین را امام علی(ع) از دهقانان آن منطقه به ۴۰ هزار درهم خرید. مردم از این مقدار بها، در برابر سرزمینی خشک تعجب کردند. او از حضرت محمد(ص) نقل کرد که از پشت کوفه ۷۰ هزار نفر محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند. وی دوست داشت آن گروه از مِلک او محشور شوند.[۲]
گاهی امام علی(ع) از کوفه خارج می‌شد و به آن منطقه می‌رفت و ساعات زیادی را آن‌جا سپری کرده، با ارواح مؤمنان در آن دیار انس می‌گرفت. امام(ع) وصیت کرده بود که وقتی از دنیا رفت، او را در پشت کوفه در قبر دو برادرش هود و صالح دفن کنند.[۳] امام علی(ع) معتقد بود نخستین بقعه‌ای که خدا در آن عبادت شده، ظهر الکوفه بوده است.[۳]