زیارت امین الله: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
(←محتوا) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
امام | == معرفی == | ||
زیارت امین الله، زیارتی است که امام سجاد(ع)، خطاب به امام علی(ع) آن را انشاء کرده است.<ref>درنگ و درایتی در زیارت امینالله، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۲۲.</ref> | |||
< | اين زيارت، هم از زيارتهاى مطلقهای محسوب مىشود كه زمان خاصی نداشته و میتوان با آن، در هر زمانی امام علی(ع) را زیارت کرد، هم از زيارتهاى مخصوص روز غدير خم است و هم از زيارات جامعهاى است كه در همه حرمهاى امامان(ع) خوانده مىشود.<ref name=":0">در طواف دل، مرکز تحقیقات حج، مشعر، تهران. ص۹۱.</ref> | ||
== اعتبار == | علامه مجلسی گفته مناسب است در همۀ حرمها و مزارهاى ائمّه عليهم السلام بر آن مداومت شود.<ref>در طواف دل، مرکز تحقیقات حج، مشعر، تهران. ص۹۰.</ref> | ||
==اعتبار== | |||
این زیارت، از چند طریق روایت شده، که برخی از آنها عبارت است از: | |||
* صاحب کامل الزیارات، از علی بن صدقة الرقی، از امام رضا(ع)، از پدرش امام کاظم(ع)، از پدرش امام صادق(ع)، چگونگی زیارت امین الله توسط امام سجاد(ع) را نقل کرده است.<ref>موسوعة زیارات المعصومین، ج۲، ص۸۷؛ به نقل از کامل الزیارات.</ref> | |||
* صاحب فرحة الغری از کتاب مزار ابن ابی قرَة، او به سند خودش از جابر بن یزید الجعفی، از امام باقر(ع)، چگونگی زیارت امین الله توسط امام سجاد(ع) را نقل کرده است.<ref>موسوعةزیارات المعصومین(ع)، ج۲، ص۸۹.</ref> همین طریق را صاحب مصباح المتهجد نیز آورده، با این تفاوت که آن را زیارت امام علی(ع) در روز غدیر دانسته است.<ref>موسوعة زیارات المعصومین(ع)، ج۲، ص۲۳۱.</ref> | |||
محمدباقر مجلسی، این زیارت را یکی از صحیحترین زیارتها دانسته است.<ref>بحار الأنوار، ج97، ص269.</ref> | |||
==در سیره بزرگان== | ==در سیره بزرگان== | ||
[[امام خمينى]]، در مدت 14 سال اقامت در [[نجف]]، هر شب براى زيارت امام علی(ع) به [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم وی]] مشرف شده، روبهروى صورت و محل دو انگشت او ایستاده و زيارت امينالله مىخواند.<ref>محمدحسن رحيميان، در سايه آفتاب (يادها و يادداشتهايى از زندگى امام خمينى) , ص ٢.</ref> محمدتقی | [[امام خمينى]]، در مدت 14 سال اقامت در [[نجف]]، هر شب براى زيارت امام علی(ع) به [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم وی]] مشرف شده، روبهروى صورت و محل دو انگشت او ایستاده و زيارت امينالله را مىخواند.<ref>محمدحسن رحيميان، در سايه آفتاب (يادها و يادداشتهايى از زندگى امام خمينى) , ص ٢.</ref> [[محمدتقی بهجت]]، عارف و فقیه [[شیعه|شیعی]] زیارت امین الله را «مهم» خوانده است.<ref>رضا باقيزاده، برگى از دفتر آفتاب, ص ۱۶۴.</ref> | ||
==محتوا== | |||
این زیارت، در کامل الزیارات با سه سلام، و در مصباح المتهجد، المزار الکبیر، مزار الشهید و مصباح الکفعمی با دو سلام شروع شده<ref>موسوعة زیارات المعصومین، ج۲، ص۸۷.</ref> و به چند گواهی کوتاه درباره امام علی(ع) پرداخته و پس از آن به درخواست از خدا میپردازد. درخواستها در این زیارت، بهره بسیاری از عرفان و شناخت دارند، برخی از آنها عبارتند از: راضی به قضاء خدا شدن، مشتاق یاد خدا شدن، دوستدارِ دوستانِ خاصِ خدا شدن و در برابر بلاها صبور شدن. | |||
در حدود میانه زیارت، امام سجاد(ع)، گونهاش را روی قبر امام علی(ع) گذاشته و زیارت را ادامه میدهد. پیش از گذاشتن گونه بر قبر، محتوای زیارت، درخواست است، پس از آن، تا فرازهای پایانی، محتوای آن، تبدیل به مناجات میشود. | |||
پس از گذاشتن گونه روی قبر، گویی زائر به خدا نزدیکتر شده، سطح محتوای زیارت بالاتر رفته است؛ از این روی، در فراز آغازین آن، دلهای خاشعین را واله و سرگردان، به سوی حضرت حق میداند. | |||
در فرازهای پایانی، خدا را به حق پنجتن(ع) قسم داده از او میخواهد بین او و دوستانش جمع کند. آخرین درخواستها عبارت است از: آمرزش خود و دوستانش، حفظ او از دشمنان، برتری دادن به کلمه حق و خوار کردن کلمه باطل.<ref>زیارت امین الله، موسوعة زیارت المعصومین، ج۲، ص۸۶.</ref> | |||
برخی، دو یا سه سلام آغازین را، به منزله کلید ورود به دریای معرفت دانستهاند. سلام بر ولی خدا را بابی دانستهاند که به سوی دریای مواج شناخت حق باز شده و پس از آن زائر خود را در آغوش لطف حق مییاید.<ref name=":1">درنگ و درایتی در زیارت امینالله، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 2۳.</ref> | |||
زيارت امينالله, زيارتى عرفانى است كه گرچه مخاطب نخست آن، على (عليه السلام) است، اما در اين زيارت، از آن بزگوار جز با لقب «اميرالمؤمنين» كه لقب ويژه و نشان برجسته اوست، ياد نمىشود؛ زيرا به حقيقت و به طور مطلق، كسى جز او امير مؤمنان نيست و اطلاق اين لقب بر ديگران از حاكمان و زمامداران مسلمانان، استعمال لفظ در معنايى بوده كه براى آن وضع نشده است.<ref name=":1" /> | |||
سرّ سفارشهاى فراوان به زيارت ائمه (عليهم السلام) اين است كه زيارت, يكى از راههاى ابراز محبت به ايشان و مايه نزديكى زائر به خداوند متعال و هدف آفرينش مىباشد و در حقيقت، با زيارت ايشان مىخواهيم آنها را الگوى خود در سير و سلوك به سوى كمال نهايى قرار دهيم.<ref>درنگ و درایتی در زیارت امینالله، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص ۲۴.</ref> | |||
محتوايى عرفانى و سراسر شور و اشتياق به قرب الهى دارد.<ref name=":0" /> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۲۵: | خط ۴۷: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/22 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/22 | ||
}} | }} | ||
'''برگی از ددفتر آفتاب'''، شرح حال شیخ السالکین آیتالله محمدتقی بهجبت، رضا باقیزاده، کمال اندیشه، ۱۳۸۸ش. | |||
'''بحار الأنوار'''، محمد باقر مجلسی، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403ق. | |||
'''کامل الزیارات المعصومین(ع)'''، مؤسسة الامام الهادی(ع)، ، قم، ۱۴۲۵ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} |
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۴
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
معرفی
زیارت امین الله، زیارتی است که امام سجاد(ع)، خطاب به امام علی(ع) آن را انشاء کرده است.[۱]
اين زيارت، هم از زيارتهاى مطلقهای محسوب مىشود كه زمان خاصی نداشته و میتوان با آن، در هر زمانی امام علی(ع) را زیارت کرد، هم از زيارتهاى مخصوص روز غدير خم است و هم از زيارات جامعهاى است كه در همه حرمهاى امامان(ع) خوانده مىشود.[۲]
علامه مجلسی گفته مناسب است در همۀ حرمها و مزارهاى ائمّه عليهم السلام بر آن مداومت شود.[۳]
اعتبار
این زیارت، از چند طریق روایت شده، که برخی از آنها عبارت است از:
- صاحب کامل الزیارات، از علی بن صدقة الرقی، از امام رضا(ع)، از پدرش امام کاظم(ع)، از پدرش امام صادق(ع)، چگونگی زیارت امین الله توسط امام سجاد(ع) را نقل کرده است.[۴]
- صاحب فرحة الغری از کتاب مزار ابن ابی قرَة، او به سند خودش از جابر بن یزید الجعفی، از امام باقر(ع)، چگونگی زیارت امین الله توسط امام سجاد(ع) را نقل کرده است.[۵] همین طریق را صاحب مصباح المتهجد نیز آورده، با این تفاوت که آن را زیارت امام علی(ع) در روز غدیر دانسته است.[۶]
محمدباقر مجلسی، این زیارت را یکی از صحیحترین زیارتها دانسته است.[۷]
در سیره بزرگان
امام خمينى، در مدت 14 سال اقامت در نجف، هر شب براى زيارت امام علی(ع) به حرم وی مشرف شده، روبهروى صورت و محل دو انگشت او ایستاده و زيارت امينالله را مىخواند.[۸] محمدتقی بهجت، عارف و فقیه شیعی زیارت امین الله را «مهم» خوانده است.[۹]
محتوا
این زیارت، در کامل الزیارات با سه سلام، و در مصباح المتهجد، المزار الکبیر، مزار الشهید و مصباح الکفعمی با دو سلام شروع شده[۱۰] و به چند گواهی کوتاه درباره امام علی(ع) پرداخته و پس از آن به درخواست از خدا میپردازد. درخواستها در این زیارت، بهره بسیاری از عرفان و شناخت دارند، برخی از آنها عبارتند از: راضی به قضاء خدا شدن، مشتاق یاد خدا شدن، دوستدارِ دوستانِ خاصِ خدا شدن و در برابر بلاها صبور شدن.
در حدود میانه زیارت، امام سجاد(ع)، گونهاش را روی قبر امام علی(ع) گذاشته و زیارت را ادامه میدهد. پیش از گذاشتن گونه بر قبر، محتوای زیارت، درخواست است، پس از آن، تا فرازهای پایانی، محتوای آن، تبدیل به مناجات میشود.
پس از گذاشتن گونه روی قبر، گویی زائر به خدا نزدیکتر شده، سطح محتوای زیارت بالاتر رفته است؛ از این روی، در فراز آغازین آن، دلهای خاشعین را واله و سرگردان، به سوی حضرت حق میداند.
در فرازهای پایانی، خدا را به حق پنجتن(ع) قسم داده از او میخواهد بین او و دوستانش جمع کند. آخرین درخواستها عبارت است از: آمرزش خود و دوستانش، حفظ او از دشمنان، برتری دادن به کلمه حق و خوار کردن کلمه باطل.[۱۱]
برخی، دو یا سه سلام آغازین را، به منزله کلید ورود به دریای معرفت دانستهاند. سلام بر ولی خدا را بابی دانستهاند که به سوی دریای مواج شناخت حق باز شده و پس از آن زائر خود را در آغوش لطف حق مییاید.[۱۲]
زيارت امينالله, زيارتى عرفانى است كه گرچه مخاطب نخست آن، على (عليه السلام) است، اما در اين زيارت، از آن بزگوار جز با لقب «اميرالمؤمنين» كه لقب ويژه و نشان برجسته اوست، ياد نمىشود؛ زيرا به حقيقت و به طور مطلق، كسى جز او امير مؤمنان نيست و اطلاق اين لقب بر ديگران از حاكمان و زمامداران مسلمانان، استعمال لفظ در معنايى بوده كه براى آن وضع نشده است.[۱۲]
سرّ سفارشهاى فراوان به زيارت ائمه (عليهم السلام) اين است كه زيارت, يكى از راههاى ابراز محبت به ايشان و مايه نزديكى زائر به خداوند متعال و هدف آفرينش مىباشد و در حقيقت، با زيارت ايشان مىخواهيم آنها را الگوى خود در سير و سلوك به سوى كمال نهايى قرار دهيم.[۱۳]
محتوايى عرفانى و سراسر شور و اشتياق به قرب الهى دارد.[۲]
پانوشت
- ↑ درنگ و درایتی در زیارت امینالله، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۲۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ در طواف دل، مرکز تحقیقات حج، مشعر، تهران. ص۹۱.
- ↑ در طواف دل، مرکز تحقیقات حج، مشعر، تهران. ص۹۰.
- ↑ موسوعة زیارات المعصومین، ج۲، ص۸۷؛ به نقل از کامل الزیارات.
- ↑ موسوعةزیارات المعصومین(ع)، ج۲، ص۸۹.
- ↑ موسوعة زیارات المعصومین(ع)، ج۲، ص۲۳۱.
- ↑ بحار الأنوار، ج97، ص269.
- ↑ محمدحسن رحيميان، در سايه آفتاب (يادها و يادداشتهايى از زندگى امام خمينى) , ص ٢.
- ↑ رضا باقيزاده، برگى از دفتر آفتاب, ص ۱۶۴.
- ↑ موسوعة زیارات المعصومین، ج۲، ص۸۷.
- ↑ زیارت امین الله، موسوعة زیارت المعصومین، ج۲، ص۸۶.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ درنگ و درایتی در زیارت امینالله، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 2۳.
- ↑ درنگ و درایتی در زیارت امینالله، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص ۲۴.
منابع
برگی از ددفتر آفتاب، شرح حال شیخ السالکین آیتالله محمدتقی بهجبت، رضا باقیزاده، کمال اندیشه، ۱۳۸۸ش.
بحار الأنوار، محمد باقر مجلسی، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403ق.
کامل الزیارات المعصومین(ع)، مؤسسة الامام الهادی(ع)، ، قم، ۱۴۲۵ق.