ابوطلحه عبدالله بن عبدالعزی عبدری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ابوطلحه عبدالله بن عبدالعُزّی عبدری : کلیددار خانه خدا در آستانه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[مهر]]|روز=[[۱۸]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Ahmad }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[مهر]]|روز=[[۱۸]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Ahmad }} | ||
ابوطلحه عبدالله بن عبدالعُزّی عبدری | ابوطلحه عبدالله بن عبدالعُزّی عبدری | ||
: کلیددار خانه خدا در آستانه ظهور اسلام | : کلیددار خانه خدا در آستانه ظهور اسلام | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده: | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[رده: | [[رده:متولیان کعبه]] | ||
[[رده:بنی‌عبدالدار]] | [[رده:بنی‌عبدالدار]] | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۱:۴۱
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Ahmad در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۹۶ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
ابوطلحه عبدالله بن عبدالعُزّی عبدری
- کلیددار خانه خدا در آستانه ظهور اسلام
نام و نسب
عبدالله بن عبدالعُزّی بن عثمان بن عبدالدار، مشهور به ابوطلحه[۱] از تیره بنی‌عبدالدار از قریش بود.[۲] او در جدّ چهارم یعنی قُصَی بن کلاب با پیامبر اسلام(ص) مشترک است.[۳] از زمان ولادت و مرگ وی در منابع خبری نیست.
کلیدداری کعبه
ابوطلحه همانند اجدادش منصب حجابت (پرده‌داری)[۴] را که دربانی کعبه نیز از آن جمله بود[۵]، بر عهده داشت.[۶] از مهم‌ترین رخدادهای دوران تولیت وی، صف‌بندی دو تیره بنی‌عبدمناف و بنی‌عبدالدار بر سر مناصب سیاسی مذهبی مکه بود که به بسته شدن دو پیمان به نامهای حلف المطیبین به طرفداری از بنی‌عبدمناف[۷] و حلف الاحلاف (مشهور به لعقة الدم) به طرفداری از بنی‌عبدالدار[۸] میان تیره‌هایی از قریش انجامید. سرانجام با وساطت برخی از بزرگان قریش، این ستیز به سازش ختم شد.[۹]
گویند: بنی‌عبدمناف در نامهای به ابوطلحه از وی خواستند تا کلید کعبه را به آنان بسپارد. اما او درخواست ایشان را نپذیرفت و با سرودن شعری، آمادگی خود برای نبرد با آنها را اعلام کرد.[۱۰]
بر پایه نقلی، در پی آسیب دیدن کعبه بر اثر سیل، قریش برای تعمیر اساسی آن، اشیاء ارزشمند درون کعبه از جمله پرده، دو شاخ زرین گوسفند، اموال و زیورها را به ابوطلحه سپردند.[۱۱]
فرزندان
افرادی از نسل ابوطلحه در رخدادهای دوران پیامبر(ص) نقش داشتند. چند تن از بازماندگان ابوطلحه، از پرچم‌داران مشرکان در غَزوه اُحُد بودند که در این جنگ کشته شدند.[۱۲] طلحة پسر او به عنوان پرچمدار قریش نخستین کسی بود که مبارز طلبید و به دست امام علی(ع)[۱۳] به قتل رسید. عثمان دیگر پسر او[۱۴] نیز همراه مادرش و شماری از زنان، از جمله هند دختر عتبه، در این نبرد حضور داشتند.[۱۵]
عثمان بن طلحة نوه ابی‌طلحه[۱۶] در فتح مکه[۱۷] و غَزوه حُنین همراه پیامبر(ص) بود.[۱۸] پیامبر پس از فتح مکه بار دیگر کلید کعبه را به بنی‌عبدالدار که نسل اندر نسل آن را در اختیار داشتند، بازگرداند.[۱۹] این کار پس از نزول آیه «إِنَّ اللهَ یأْمُرُکمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلی أَهْلِها» (سوره نساء، آیه ۵۸) انجام شد.[۲۰]
پانویس
- ↑ امتاع الاسماع، ج۶، ص۱۹۳.
- ↑ معجم البلدان، ج۲، ص۴۱۶؛ اسد الغابه، ج۳، ص۴۷۴.
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۳۴؛ امتاع الاسماع، ج۱، ص۱۳۸.
- ↑ انساب الاشراف، ج۱، ص۵۳.
- ↑ شرح مسلم، ج۹، ص۸۳؛ لسان العرب، ج۱، ص۲۹۸،«حجب».
- ↑ انساب الاشراف، ج۱، ص۵۳؛ شرف النبی، ص۴۰۰-۴۰۲.
- ↑ السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳۱-۱۳۲؛ الطبقات، ج۱، ص۶۳.
- ↑ المنمق، ص۳۳؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۵۸.
- ↑ اخبار مکه، ج۵، ص۱۷۷.
- ↑ اخبار مکه، ج۵، ص۱۷۷.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۱، ص۷۱-۷۲.
- ↑ تاریخ طبری، ج۲، ص۵۰۱.
- ↑ السیرة النبویه، ج۲، ص۱۲۷؛ نسب قریش، ج۷، ص۲۵۱؛ امتاع الاسماع، ج۱، ص۱۳۸.
- ↑ الاصابه، ج۴، ص۳۷۳.
- ↑ تاریخ طبری، ج۲، ص۵۰۱.
- ↑ التاریخ الکبیر، ج۶، ص۲۱۱؛ سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۰.
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۳۴؛ اسد الغابه، ج۳، ص۴۷۵؛ سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۰.
- ↑ تاریخ دمشق، ج۳۸، ص۳۸۴.
- ↑ الادارة فی عصر الرسول، ج۱، ص۴۱.
- ↑ التبیان، ج۳، ص۹۷، ۲۳۴؛ مجمع البیان، ج۳، ص۹۹.
منابع
محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل ابوطلحه عبدالله بن عبدالعزی عبدری.
- اخبار مکه: الفاکهی (م.۲۷۹ق.)، به کوشش عبدالملک، بیروت، دار خضر، ۱۴۱۴ق
- الادارة فی عصر الرسول۹: احمد عجاج کرمی، قاهره، دار السلام، ۱۴۲۷ق.
- الاستیعاب: ابن عبدالبر (م.۴۶۳ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.
- اسد الغابه: ابن الاثیر علی بن محمد الجزری (م.۶۳۰ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹ق.
- الاصابه: ابن حجر العسقلانی (م.۸۵۲ق.)، به کوشش علی محمد و دیگران، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق.
- امتاع الاسماع: المقریزی (م.۸۴۵ق.)، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق.
- انساب الاشراف: البلاذری (م.۲۷۹ق.)، به کوشش سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷ق.
- تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر: الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۳ق.
- تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک): الطبری (م.۳۱۰ق.)، به کوشش محمد ابوالفضل، بیروت، دار التراث، ۱۳۸۷ق.
- التاریخ الکبیر: البخاری (م.۲۵۶ق.)، المکتبة الاسلامیه، ترکیا، دیار بکر.
- تاریخ مدینة دمشق: ابن عساکر (م.۵۷۱ق.)، به کوشش محب الدین العمری، بیروت، دار الفکر، ۱۹۹۵م.
- التبیان: الطوسی (م.۴۶۰ق.)، به کوشش العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
- جمهرة انساب العرب: ابن حزم (م.۴۵۶ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۳ق.
- سیر اعلام النبلاء: الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش شعیب الارنؤوط، بیروت، الرساله، ۱۴۱۳ق.
- السیرة النبویه: ابن هشام (م.۲۱۸ق.)، به کوشش السقا و دیگران، بیروت، دار المعرفه.
- شرح مسلم: النووی (م.۶۷۶ق.)، بیروت، دار الکتاب، ۱۴۰۷ق.
- شرف النبی: ابوسعید واعظ خرگوشی (م.۴۰۶ق.)، به کوشش روشن، تهران، بابک، ۱۳۶۱ش.
- الطبقات الکبری: ابن سعد (م.۲۳۰ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق.
- عیون الاثر: ابن سید الناس (م.۷۳۴ق.)، بیروت، مؤسسة عزالدین، ۱۴۰۶ق.
- لسان العرب: ابن منظور (م.۷۱۱ق.)، به‌کوشش علی شیری، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
- مجمع البیان: الطبرسی (م.۵۴۸ق.)، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۰۶ق.
- معجم البلدان: الحموی (م.۶۲۶ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م.
- المنمق: ابن حبیب (م.۲۴۵ق.)، به کوشش احمد فاروق، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۰۵ق.
- نسب قریش: عبدالله الزبیری (م.۲۳۶ق.)، به کوشش لیفی بروفسال، قاهره، دار المعارف.