کوه عیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(←نام) |
(←ویژگی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==نام== | ==نام== | ||
<br /> | واژه عَیر، به معنی خر چموش و وحشی است.<ref>قاموس المحیط، ص 574.</ref> گفته شده این خر، از آنِ مویلع کافر بوده که مورد خشم خدا قرار گرفته و خدا بر قنات یا ملک او آتشی زده، آن را سوزانده است.<ref>الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار'''،''' ج1، ص44؛ الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''،''' ص169؛ معجم البلدان، ج4، ص172</ref><br /> | ||
==مکان== | ==مکان== | ||
این کوه، در جنوب [[مدینه]] و در شرق [[وادی عقیق]]، نزدیک [[مسجد شجره (مدینه)|مسجد شجره]] است.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | این کوه، در جنوب [[مدینه]] و در شرق [[وادی عقیق]]، نزدیک [[مسجد شجره (مدینه)|مسجد شجره]] است.<ref name=":0">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۵۵.</ref> | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==حدّ حرم مدینه== | ==حدّ حرم مدینه== | ||
این کوه، حدّ حرم مدینه است. بر پایه روایتی، [[حضرت محمد(ص)]] مدینه را حرمی میان دو کوه عیر و ثَوْر دانسته است.{{یادداشت|المَدِینَة حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إلى ثَوْر.}}<ref>ج1، ص295؛ دلائل النبوه، ج7، ص227 ؛ | این کوه، حدّ حرم مدینه است. بر پایه روایتی، [[حضرت محمد(ص)]] مدینه را حرمی میان دو کوه عیر و ثَوْر دانسته است.{{یادداشت|المَدِینَة حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إلى ثَوْر.}}<ref>دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، ج1، ص295؛ دلائل النبوه، ج7، ص227 ؛ مجمع البلدان، ج2، ص87</ref> | ||
== دو کوه به نام عیر == | |||
مردم حجاز دو کوه به نام عیر می‌شناسند؛ یکی عیر الصادر که بر روی کوه اول است | |||
و دیگری عیر الوارد (کوه اول) که نزدیک یکدیگر بوده‌اند (ابن عبد الحق، 1412ق، ج۲، ص۹۷۴ ؛ ابن حجر عسقلانی، 1415ق، ج۱، ص۴۵۱ ؛ سمهودی، علی، 2006، ج۱، ص۷۸). | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
*'''الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''، محمد بن موسی '''حازمی'''، بی‌نا، بی جا، بی تا. | |||
*'''الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار'''، نصر بن عبدالله اسکندری، مرکز الملک فیصل للبحوث و الدراسات الاسلامیه، ریاض، ۱۴۲۵ق. | |||
*'''الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین'''، محمدامین شنطیقی، مؤسسه علوم قرآن، بیروت. | *'''الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین'''، محمدامین شنطیقی، مؤسسه علوم قرآن، بیروت. | ||
*'''دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام'''، قاضی نعمان، موسسة آل البیت، قم، ۱۳۸۵ش. | |||
*'''دلائل النبوه'''، احمد بیهقی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۵ق. | *'''دلائل النبوه'''، احمد بیهقی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۵ق. | ||
*'''قاموس المحیط'''، مجدالدین فیروز آبادی، المیریه، مصر، ۱۴۰۲ق. | |||
*'''المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق. | *'''المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة'''، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق. | ||
*'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق. | *'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق. | ||
{{پایان}} | *'''معجم البلدان'''، یاقوت حموی، دار صادر، بیروت، ۱۹۹۵م. | ||
{{پایان}}<br /> | |||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۵۱
نام
واژه عَیر، به معنی خر چموش و وحشی است.[۱] گفته شده این خر، از آنِ مویلع کافر بوده که مورد خشم خدا قرار گرفته و خدا بر قنات یا ملک او آتشی زده، آن را سوزانده است.[۲]
مکان
این کوه، در جنوب مدینه و در شرق وادی عقیق، نزدیک مسجد شجره است.[۳]
ویژگی
کوه عیر کوه بزرگی است، که طول آن پنج و نیم کیلومتر و عرض آن از یک و نیم تا سه و نیم کیلومتر و ارتفاع آن سیصد متر از سطح دریا است.[۳]
حدّ حرم مدینه
این کوه، حدّ حرم مدینه است. بر پایه روایتی، حضرت محمد(ص) مدینه را حرمی میان دو کوه عیر و ثَوْر دانسته است.[یادداشت ۱][۴]
دو کوه به نام عیر
مردم حجاز دو کوه به نام عیر می‌شناسند؛ یکی عیر الصادر که بر روی کوه اول است و دیگری عیر الوارد (کوه اول) که نزدیک یکدیگر بوده‌اند (ابن عبد الحق، 1412ق، ج۲، ص۹۷۴ ؛ ابن حجر عسقلانی، 1415ق، ج۱، ص۴۵۱ ؛ سمهودی، علی، 2006، ج۱، ص۷۸).
پانوشت
- ↑ قاموس المحیط، ص 574.
- ↑ الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار، ج1، ص44؛ الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه، ص169؛ معجم البلدان، ج4، ص172
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۱، ص۳۵۵.
- ↑ دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، ج1، ص295؛ دلائل النبوه، ج7، ص227 ؛ مجمع البلدان، ج2، ص87
- ↑ المَدِینَة حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إلى ثَوْر.
منابع
این مقاله برگرفته از مقاله بررسی جغرافیای طبیعی مدینه یحیی جهانگیری و علی اصغر کریم خانی، فصلنامه میقات حج، دوره ۲۶، ش۱۰۳، بهار ۱۳۹۷، ص۷۹–۱۰ است.
- الاماکن و ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه، محمد بن موسی حازمی، بی‌نا، بی جا، بی تا.
- الامکنه و المیاه و الجبال و الآثار، نصر بن عبدالله اسکندری، مرکز الملک فیصل للبحوث و الدراسات الاسلامیه، ریاض، ۱۴۲۵ق.
- الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین، محمدامین شنطیقی، مؤسسه علوم قرآن، بیروت.
- دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، قاضی نعمان، موسسة آل البیت، قم، ۱۳۸۵ش.
- دلائل النبوه، احمد بیهقی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۵ق.
- قاموس المحیط، مجدالدین فیروز آبادی، المیریه، مصر، ۱۴۰۲ق.
- المعالم الأثيرة فى السنة و السيرة، محمد محمد حسن شراب، دار الشاميه-دار القلم، بيروت-دمشق، 1411ق.
- معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.
- معجم البلدان، یاقوت حموی، دار صادر، بیروت، ۱۹۹۵م.