آیه ۱۸۹ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
خط ۶: | خط ۶: | ||
== شرح واژگان == | == شرح واژگان == | ||
واژه «اهله» جمع هلال و به معناى شكل ماه در شبهاى اول تا سوم هر ماه قمرى است. البته واژه هلال در اصل به معناى بلند كردن صدا است، كه از «اهلال در حج» گرفته شده است؛ چراكه به هنگام تلبيه با صداى بلند لبيك مىگفتند. | واژه «اهله» جمع هلال و به معناى شكل ماه در شبهاى اول تا سوم هر ماه قمرى است. البته واژه هلال در اصل به معناى بلند كردن صدا است، كه از «اهلال در حج» گرفته شده است؛ چراكه به هنگام تلبيه با صداى بلند لبيك مىگفتند.<ref>معجم مقاییس اللغه، ذیل واژه هل.</ref> | ||
«مواقیت» جمع [[میقات]]، به محل [[احرام کعبه|احرام]] گفته میشود. ریشه این واژه «وقت» به معناى مقدارى از زمان است که بعداً توسعه يافته و در مكان نيز تشبيهاً به زمان بهكار رفته است.<ref>لسان العرب، ذیل واژه وقت.</ref> | |||
== چشمانداز == | == چشمانداز == | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761 | ||
}} | }}'''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس، تحقيق عبد السلام محمد هارون، قم، مكتب الإعلام الاسلامى، ١۴٠۴ق. | ||
[[رده:آیه های مربوط به حج]] | [[رده:آیه های مربوط به حج]] |
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۴۴
متن و ترجمه
﴿ | يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ در باره [حكمت] هلالها[ى ماه] از تو مىپرسند، بگو آنها [شاخص] گاهشمارى براى مردم و [موسم] حجاند، و نيكى آن نيست كه از پشت خانهها درآييد، بلكه نيكى آن است كه كسى تقوا پيشه كند و به خانهها از در [ورودى] آنها درآييد و از خدا بترسيد، باشد كه رستگار گرديد. |
﴾ |
شرح واژگان
واژه «اهله» جمع هلال و به معناى شكل ماه در شبهاى اول تا سوم هر ماه قمرى است. البته واژه هلال در اصل به معناى بلند كردن صدا است، كه از «اهلال در حج» گرفته شده است؛ چراكه به هنگام تلبيه با صداى بلند لبيك مىگفتند.[۱]
«مواقیت» جمع میقات، به محل احرام گفته میشود. ریشه این واژه «وقت» به معناى مقدارى از زمان است که بعداً توسعه يافته و در مكان نيز تشبيهاً به زمان بهكار رفته است.[۲]
چشمانداز
محتوا
پانویس
منابع
معجم مقاييس اللغة، احمد بن فارس، تحقيق عبد السلام محمد هارون، قم، مكتب الإعلام الاسلامى، ١۴٠۴ق.